Niektórym młodym ludziom nie spieszy się dziś do rozstania z rodzicami i dalszego życia z nimi w dorosłym życiu. Wydaje się, że jest to bardziej komfortowe – nie trzeba wydawać pieniędzy na opłacenie zakwaterowania, jedzenia i innych potrzebnych rzeczy. Rodzice są przy Tobie: wspierają Cię w potrzebie, zapewniają Ci jedzenie i ubranie, a w razie potrzeby pomagają w rozwiązywaniu codziennych problemów. Możesz żyć po swojemu, skupiając się wyłącznie na własnych potrzebach. W sytuacji, gdy nie posiada się własnego mieszkania, uzasadnione wydaje się dzielenie terytorium z najbliższymi. W końcu wynajem nie jest tani. Ale rozdzielenie jest konieczne. Bez tego proces pełnego rozwoju osobistego nie będzie miał miejsca. Oto główne powody, dla których warto rozstać się jak najwcześniej.
Adekwatna samoocena
Niestety, jest to rzadka osoba, która mieszka z ojcem i matką i jest w stanie utrzymać wysoką samoocenę. Faktem jest, że rodzice często nieświadomie tłamszą swoje dorosłe dzieci, ograniczając je w podejmowaniu decyzji, nie pozwalając na realizację indywidualnych aspiracji. Nie dzieje się to ze złośliwości. Ojciec i matka po prostu nigdy nie mogą postrzegać swojego dorosłego syna lub córki jako dorosłej i samowystarczalnej osoby. Rodzice jako pierwsi dostrzegają naszą bezradność w wielu sprawach i szczerze chcą pomóc, ale zamiast tego tylko szkodzą. Nadopiekuńczość ma negatywny wpływ na osobowość i hamuje efektywne rozumienie siebie. Człowiek przyzwyczaja się więc do prowadzenia biernego życia i boi się wziąć odpowiedzialność. Rozdzielenie w czasie pomaga wyrównać tło emocjonalne. W rezultacie poczucie własnej wartości może wrócić do normy. Jednostka staje się w pełni świadoma własnych ambicji i pragnień. Jest ona niezbędna do pełnego i szczęśliwego życia.
Zdobyć doświadczenie
Droga indywidualna nie jest drogą łatwą, ale trzeba ją przejść, aby być gotowym na przyjęcie wszelkich wyzwań życiowych. Nagromadzenie własnych sił daje niezaprzeczalną przewagę: człowiek rozumie, jak należy postępować w tym czy innym przypadku. Nawet jeśli zdarzają się błędy, w ostatecznym rozrachunku jest to z korzyścią dla jednostki. Brak wątpliwości co do konkretnej sytuacji życiowej w przyszłości. Młody człowiek uczy się również jak prowadzić gospodarstwo domowe i jak mądrze rozdzielać zasoby materialne. Samodzielne życie oznacza naukę oszczędzania pieniędzy, obliczania wydatków z wyprzedzeniem. Niezależnie od własnych doświadczeń, można je nazwać cenną wartością. Dzięki niej rośnie pewność siebie. A po pewnym czasie jednostka zauważa, że wcześniejsze lęki i wątpliwości nie mają już nad nią takiej samej władzy.
Możesz zaprosić każdego, kogo chcesz
To chyba najmilszy punkt dla tych, którzy dopiero szykują się do rozpoczęcia samodzielnego życia. prywatność to nie kaprys, ale konieczność. Niewielu ludzi lubi być kontrolowanych przez krewnych. Temat przyjmowania gości w domu rodziców jest zawsze obarczony wieloma trudnościami. Starsze pokolenie raczej chce się bardziej zrelaksować, a nie mieć niekończących się gości. Można zrozumieć dorosłe dziecko: trzeba się porozumieć, znaleźć bratnią duszę. Byłoby błędem wymagać od młodych ludzi, aby ograniczali i tłumili wszystkie pragnienia. Kwestia wyznaczania osobistych granic jest bardzo ważna. Aby związek z płcią przeciwną mógł się rozwijać, potrzebna jest swobodna komunikacja, co pod bokiem matki i ojca jest mało możliwe. Kiedy młody człowiek lub dziewczyna uświadamia sobie, że jest wolny, następuje ogromny przypływ wewnętrznej siły. W takim stanie można naprawdę przenosić góry, osiągać niespotykane dotąd wyżyny. To dlatego kariera zaczyna nabierać rozpędu, pojawia się drugi wiatr. Z reguły sprawy układają się po podjęciu decyzji. Nie ma potrzeby bać się zmian. Na pewno poprowadzą cię do lepszego życia.
Kreowanie własnych postaw
Kiedy zaczynamy żyć na własną rękę, nieuchronnie stajemy się silniejsi. Nie ma sensu dłużej polegać na najbliższych osobach. Złożone kwestie muszą być rozpatrywane w bardzo bezpośredni sposób. Czasami jednak sprawy przybierają ciężki obrót, nawet jeśli pojawia się rozpacz. Ale gdy tylko uda nam się osiągnąć coś znaczącego, skrzydła za naszymi plecami natychmiast się rozpościerają. Warto podjąć autonomiczną decyzję, zwłaszcza jeśli dorosłe dziecko nie spieszy od razu po pomoc czy nie narzeka na trudy życia, ale stara się podjąć indywidualny wysiłek. Na początku jest to trudne dla każdego, ale potem zdobywa się cenne doświadczenie, które w podobnych sytuacjach pozwala uniknąć zagubienia. Kształtowanie się własnych przekonań będzie nieuchronnie występować. Może się zdarzyć, że u młodego człowieka nastąpi całkowite przewartościowanie wartości, zmiana poglądów. W każdym razie zacznie widzieć życie inaczej, w inny sposób. W pewnym momencie pojawi się przemożna chęć życia, realizacji marzeń, działania zgodnie ze swoimi przekonaniami.
Uzupełnianie zasobów osobistych
Samodzielność jest zawsze dla większego dobra. Nikt nigdy nie próbował żyć na własną rękę i gorzko tego nie żałował. Poczucie wewnętrznej wolności ładuje nas energią tak potężną, że wystarczy, by osiągnąć wszystko. Jednostka przyzwyczaja się do bycia niezależną, samosterowną i samodzielną. Nie muszą już przed nikim odpowiadać i się usprawiedliwiać. Nieuchronnie pojawi się przypływ osobistej siły. Człowiek zaczyna czuć się zdolny do radzenia sobie z wyzwaniami życia. Zasoby osobiste są tym, co chroni nas przed utratą serca, przed rozpaczą w obliczu niesprzyjających okoliczności. To na nim opieramy się w chwili rozpaczy. Ale dzięki zdobytemu doświadczeniu człowiek uczy się szybko dostosowywać do sytuacji, pozbywać się negatywnych emocji. W tym tkwi siła ducha. Gotowość do dorosłego życia określa umiejętność radzenia sobie z trudnościami życia codziennego.
Odnajdywanie własnej tożsamości
Kiedy zaczniesz żyć na własną rękę, dojdziesz do wniosku, że jesteś w pełni świadomy siebie. Jeśli w przeszłości istniała potrzeba rodzicielskich wskazówek i ograniczeń, to w nowej rzeczywistości nie będzie to już konieczne. Zrozumie, o której godzinie ma wstać, zrobić sobie śniadanie, iść do pracy, wyjść na spacer z psem itp.. Problemy takie jak konieczność zapłacenia rachunku za światło lub wymiany żarówki w żyrandolu nie byłyby rozpraszające. Uczy się być świadomym ukrytych motywów, tajnych pragnień i marzeń. W najbardziej ogólnym przypadku stwierdzi, że jest teraz znacznie szczęśliwszy, bardziej niezależny i samowystarczalny. Nawet jeśli trzeba stale oszczędzać i odmawiać sobie wielu rzeczy, człowiek nieuchronnie dorasta. Zaczynamy doceniać proste rzeczy, przestajemy skupiać się na drobnych konfliktach.
Jest więc wiele powodów, by odseparować się od rodziców. Rozstanie można porównać do utraty złudzeń, znalezienia nowego sensu życia. Kiedy już raz będziesz z dala od rodziców przez kilka miesięcy, nie będziesz chciał wracać. Przecież ludzie mają tendencję do ciągłego wzrostu i rozwoju, a nabyte umiejętności nieuchronnie będą chcieli doskonalić, wdrażać w coś więcej
Czy pomysł mieszkania oddzielnie od rodziców jest dla wszystkich?
Dlaczego jest ważne mieszkać oddzielnie od rodziców? Czy możesz wymienić główne korzyści takiego rozwiązania?