11 powodów, dla których dziecko budzi się w nocy

Noworodek budzi się w nocy z powodu potrzeby jedzenia. Z czasem odstępy między karmieniami zmniejszają się i dziecko przyzwyczaja się do normalnej rutyny bycia obudzonym w ciągu dnia i spania w nocy. Nierzadko rodzice stwierdzają, że ich dziecko nie śpi dobrze w nocy. Warto podejść do tego na spokojnie i pomyśleć logicznie: u dorosłych również występuje bezsenność i inne zaburzenia snu. Psychika małego dziecka jest bardziej elastyczna niż dorosłego, ale mechanizmy ich funkcjonowania są identyczne. Co powinni zrobić rodzice borykający się z częstym budzeniem w nocy?? Po pierwsze, należy poznać cykl snu dzieci, w zależności od ich wieku:

1. Noworodek śpi około 18 godzin. dzień.Co ciekawe, nie ma różnicy między cyklem dzień-noc, a zatem budzenie się o różnych porach dnia ma taką samą wartość dla skóry.

2. W wieku od 2 do 6 miesięcyŚrednia długość snu wynosi około 14,5 h. dzień. W tym okresie nie ma jeszcze wyraźnej granicy między dniem a nocą, więc nocne przebudzenia są normalnym urozmaiceniem.

3. W wieku 1 rokuCałkowita liczba godzin snu zmniejsza się do 13,9 h., Oznacza to dłuższy sen w nocy i krótszy sen w dzień.

Z wiekiem potrzeba drzemki w ciągu dnia będzie się stopniowo zmniejszać. W drugim roku życia, na przykład, dziecko będzie spało mniej w ciągu dnia. W wieku 3 lat połowa dzieci nie będzie już jej potrzebowała. W wieku 4 lat tylko jedna trzecia dzieci kładzie się spać w ciągu dnia. Wynika to ze stopniowego dojrzewania procesów układu nerwowego. Specjaliści twierdzą, że budzenie się w nocy jest całkowicie normalne u niemowląt (0-3 lata). Jeśli starsze dzieci nadal budzą się w nocy, czemu towarzyszy płacz i niepokój, rodzice muszą zastanowić się nad przyczynami. W tym artykule zapoznamy się z głównymi powodami, dla których dziecko budzi się w nocy, a na podstawie zidentyfikowanych przyczyn rozważymy kilka sposobów na poprawę jakości snu dzieci.

Przyczyny

Sen w ogólnym rozumieniu dzieli się na fazę powierzchowną i fazę głęboką. Ten cykl dla niemowląt do 4 miesiąca życia trwa około 40 minut. Zwiększa się on z wiekiem, osiągając około 90 minut w wieku 5 lat, co odpowiada dorosłej osobie. Podczas najszybszej fazy snu dziecko łatwo reaguje na bodźce zewnętrzne, wzrasta aktywność mózgu i pojawiają się marzenia senne. Treść snów w dużej mierze zależy od aktualnego podłoża emocjonalnego dziecka. Dopóki procesy fazowe są niestabilne i krótkotrwałe, dziecko ma trudności ze snem i może się często budzić. Przyjrzyjmy się później głównym przyczynom tych zaburzeń snu.

Bodźce zewnętrzne

Na częste nocne przebudzenia mają wpływ często spotykane bodźce zewnętrzne, np:

1. Dostępność światła. Hormon snu – melatonina jest produkowana w pewnych warunkach. Obejmuje to ciemny pokój lub pokój z przyciemnionym światłem, w którym odbywa się proces zasypiania. Światło wpływa również na rytmy biologiczne organizmu, zaburzając je.

2. Ostre, głośne dźwięki. Wielu rodziców od początku zachęca dziecko do spania w głośnym otoczeniu, aby nie budziło się później z powodu głośnych dźwięków. Warto jednak wiedzieć, że dziecko dobrze zasypia w obecności „białego szumu”, tj.. Muszą słyszeć stały, przedłużający się dźwięk o tej samej częstotliwości. Obecność poszczególnych głośnych dźwięków zaburza rytm snu i sprzyja przebudzeniom.

3. Niewygodne ubrania.Mały szew ocierający ramię, plecy dziecka powoduje dyskomfort fizyczny. Drażniący nie daje dziecku wystarczającego komfortu i budzi się ono.

4. Niekomfortowa temperatura, suchość w powietrzu. Małe niemowlęta, zwłaszcza te młodsze niż 6-9 miesięcy, mają niedostatecznie wykształcone mechanizmy termoregulacji. To wzmacnia negatywny wpływ nieodpowiedniej regulacji temperatury, nie tylko na sen, ale także na ogólną kondycję dziecka.

Rozwiązanie jest oczywiste: wyeliminować czynniki drażniące. Noś wygodne ubrania z naturalnych tkanin, które odpowiadają temperaturze pomieszczenia podczas snu. Jeśli podczas zasypiania jest jeszcze jasno, zamknij okna grubymi zasłonami. Użyj przyciemnionej lampki nocnej jako dodatkowego źródła światła.

Negatywne skojarzenia z zasypianiem, w szczególności lęk separacyjny

W celu poprawy zasypiania rodzice mogą stosować pozytywną stymulację. Na przykład, obecność rodzica w łóżeczku dziecka, kiedy dziecko zasypia. Po przebudzeniu dziecko stwierdza, że jest samo i przestraszone. Lęk przed rozłąką – zaszczepienie poczucia bycia rozdzielonym, a nawet odrzuconym przez znaczące osoby (mamę lub tatę). Systematyczne negatywne doświadczenia kształtują negatywne nastawienie do zasypiania i prowadzą do zaburzeń snu. W jakich formach się przejawia:

1. Bruksizm (zaciskanie zębów) jest spowodowany tym, że dziecko staje się bardzo niespokojne z powodu emocjonalnych przeżyć związanych z bliskością rodziców.

2. Lęki nocne pojawiają się w postaci przerażających snów, których dziecko nie pamięta po przebudzeniu. W efekcie dziecko budzi się z płaczem, zagubione i przestraszone.

Co powinni zrobić rodzice? Naucz swoje dziecko samodzielnego zasypiania. Możesz nauczyć następującego rytuału: czytasz dziecku przed snem opowiadanie lub fragment książki. Po przeczytaniu tego, życz mu lub jej dobrej nocy, zostaw nocną lampkę na pokoju i idź do łóżka w swoim własnym pokoju. Gdy proces zasypiania zostanie ustalony, zniknie lęk przed rozłąką, ponieważ dziecko będzie zasypiać samo i nie będzie się bało, gdy obudzi się bez Twojej obecności.

Nieprzyjemne odczucia fizyczne

Doświadczanie bólu, dyskomfortu i innych dolegliwości fizycznych obniża jakość snu. Mogą to być kolki, bolesne ząbkowanie, duszny nos itp.. Istnieją inne ukryte choroby, o których można się dowiedzieć po badaniu u pediatry. Jakie oznaki mogą pomóc w ustaleniu podstawowej przyczyny:

1. Niepokój, płacz w ciągu dnia.Objawia się ona nie tylko w nocy. W ciągu dnia dziecku również przeszkadza dyskomfort, co znajduje odzwierciedlenie w jego zachowaniu.

2. Letarg, osłabienie.

3. Podstawowe oznaki złego stanu zdrowia– Gorączka, zaczerwienienie skóry itp.. Wystarczy dokładnie zbadać dziecko, osłuchać je i zmierzyć mu temperaturę.

Jeśli to jest przyczyną budzenia się w nocy, rozwiązaniem jest leczenie dolegliwości fizycznej. Sen stopniowo wraca do normy po wyzdrowieniu. Najważniejsze jest, aby zapewnić dziecku opiekę, uwagę i cierpliwość.

Hipodynamika

Dzieci są aktywne w nauce, zdobywają stłuczenia i siniaki w związku ze zwiększoną chęcią eksploracji. Bycie aktywnym pozwala im zaspokoić potrzeby poznawcze i fizyczne. Jeśli dziecko nie może się dużo ruszać w ciągu dnia, będzie niespokojne podczas snu. Zaburzony wzorzec snu i skrócone cykle snu, z przewagą fazy szybkiej.

Co mogą zrobić rodzice w tej sprawie:

1. Praca z dziećmi.Pomóż mu odkryć nowy świat. Jeśli obawiasz się, że dziecko może się skaleczyć, obserwuj je uważnie i zorganizuj bezpieczne otoczenie do badania.

2. Długie spacery.Dzieci w wieku dwóch do trzech lat potrafią już przejść długi dystans bez pomocy. Więc spakuj dziecko i idź na spacer. Aktywność fizyczna i świeże powietrze pomogą w zasypianiu.

3. Działalność.Ćwiczenia w grupach lub indywidualnie pomogą Twojemu dziecku uwolnić się od stresu, a także sprawić, że będzie sprawniejsze, silniejsze i zdrowsze.

Koszmary i lęki

Dzieci impulsywne mogą doświadczać lęków, które są przywoływane do świadomości przez sen. Traumatyczne wydarzenie, które stworzyło negatywną percepcję, silnie wpływa na tło emocjonalne. Jeśli dziecko nie potrafi zwerbalizować tego doświadczenia lub jeśli rodzice ignorują zjawisko lęku, rozwinie się lęk. Trwałe przeżycie traumatycznych doświadczeń wpływa zarówno na zasypianie, jak i na jakość snu. Co mogą zrobić rodzice:

1. Ustalić przyczynę lęku, jego treść. Jeśli dziecko potrafi wyrazić swoje myśli, spróbuj z nim porozmawiać. Swoje lęki może wyrażać poprzez potoczne, obrazowe słowa („babai”, „wujek”, dźwięki naśladujące itp.)..).

2. Zorganizuj dziecku „komfortowe warunki”. Zachęcaj do pozytywnych doświadczeń. Zorganizuj wspólne zabawy, daj im prezent, po prostu się wygłupiaj.

3. Nauczyć je radzenia sobie z troskami.Porozmawiaj o swoich lękach i o tym, jak sobie z nimi radzisz. Pozytywny przykład w postaci znaczącej osoby dorosłej pozwoli dziecku znaleźć sposób na poradzenie sobie z fobiami.

4. Daje poczucie opieki i bezpieczeństwa. Ważne jest, aby czuli, że ich uczucia są ważne i że ich obawy są słyszane przez rodziców. Niech dziecko wie, że jesteś z nim i wspierasz je w trudnym czasie.

5. Leczenie psychologiczne.Psycholog lub psychoterapeuta może pomóc znaleźć odpowiednią drogę. Bardzo dobrze sprawdza się terapia sztuką, opowiadanie historii, odgrywanie ról itp..

Przepracowany

Nadmierna aktywność fizyczna, intensywny stres emocjonalny, zwiększa wydzielanie hormonu stresu – kortyzolu. Wpływa na proces zasypiania poprzez aktywizację zasobów organizmu do walki z czynnikiem stresowym. W rezultacie dziecko nie może zasnąć i często budzi się w nocy. Aby skorygować sen, należy przeanalizować rytm dobowy i wzór aktywności. Następnie pozwól dziecku odpocząć – zastąp aktywną zabawę spokojniejszą zabawą. Na przykład układanie puzzli, czytanie, modelowanie itp.. Po kilku dniach sen powinien się unormować.

Wrażliwy pęcherz

Twoje dziecko może się często budzić z powodu częstego wypróżniania się. Przyczyn takiego stanu rzeczy jest kilka:

1. Nadmierne spożywanie płynów w porze snu.

2. Mały pęcherz.

3. Infekcje dróg moczowych, które powodują fałszywe pragnienie oddania moczu. Dotyczy to zwłaszcza dziewczynek, ze względu na krótką długość cewki moczowej. W takim przypadku łatwiej jest patogenom wniknąć do organizmu.

Zapytaj dziecko po przebudzeniu jeszcze raz, czego chce. Jeśli reaguje lub wskazuje, że musi siusiu, dostosuj jego zachowanie podczas picia wieczorem i skonsultuj się z pediatrą w sprawie infekcji.

Brak reżimu

Specjaliści zauważają, że zła higiena snu ma silny wpływ na jakość snu. Choroba dotyka dzieci w każdym wieku – od niemowlęctwa do okresu dojrzewania. Higiena snu obejmuje:

1. Codzienna rutyna.

2. Organizacja snu: temperatura, oświetlenie, wygoda łóżka, brak hałasów itp..

3. Rytuał na dobranoc: odpoczynek fizyczny i psychiczny, jedzenie lekkich potraw, brak gadżetów na dobranoc.

Rozwiązanie leży w normalizacji tych aspektów. Budzenie się i chodzenie spać mniej więcej o tej samej porze, które powinny być oddalone od siebie nie więcej niż o pół godziny. Przed pójściem spać nie należy spożywać ciężkich i cukrowych pokarmów (cukierki, napoje gazowane, słodycze). Na przekąskę do łóżka produkty z kwasem mlekowym mogą ułatwić trawienie. Korzystanie z telefonów, laptopów i tabletów na czas snu to kolejne tabu. Związane są z zaburzeniami oświetlenia i przeciążeniem psychicznym. Zaleca się również unikanie aktywności fizycznej na mniej niż 3-4 godziny przed snem.

Stres

Doświadczanie żywych wydarzeń, zarówno negatywnych, jak i pozytywnych, będzie miało wpływ na stan emocjonalny dziecka. Każda sytuacja wyraźnie zapisana w pamięci dziecka (zakup nowej zabawki, goście, przyjęcie itp.) może być stresująca i bolesna..), to przeciążanie dziecka. Ich doświadczenie jest wzmocnione przez fakt, że przychodzą w godzinach popołudniowych. Spróbuj zatem przełożyć takie wydarzenia na rano i popołudnie, aby miał czas na przetworzenie emocji przed wieczorem.

Są też inne stresory, które wymagają więcej czasu na życie. Np. rozpoczęcie przedszkola, czasowa nieobecność jednego z rodziców, przeprowadzka itp.. Ważne jest, aby rodzice pomogli dziecku przejść przez ten okres.

Deprywacja emocjonalna

Małe dzieci potrzebują dotykowego i emocjonalnego kontaktu z matką. Buduje zaufanie do świata, pewność siebie, umiejętności relacyjne. Deprywacja emocjonalna wyzwala w dziecku niepokój, lęki i poczucie winy (jest to związane z egocentryzmem dziecka). Przemyśl na nowo sposób interakcji z dzieckiem. Może zabraknąć Twojej miłości, czułości, troski i uwagi.

Negatywna atmosfera w rodzinie

Problematyczne rodzicielstwo, konflikty rodzinne silnie wpływają na dziecko. Badania dowodzą, że relacja matka-tata stanowi fundament dla reakcji emocjonalnych i postrzegania siebie. Oglądanie kłótni rodziców prowadzi do niepokoju i lęków. One z kolei powodują stres, który zakłóca sen.

Co robić? Pracuj nad swoim związkiem z partnerem. Nauczyć się konstruktywnej interakcji, znaleźć obszary problemowe i wypracować odpowiednie strategie.

Co powinien zrobić rodzic, gdy dziecko się budzi

Bardzo ważne jest, aby rodzice prawidłowo zachowywali się przy dziecku po przebudzeniu, aby nie pogarszać przebiegu wydarzeń. Poniższe działania pomogą przywrócić dziecku sen i tymczasowo skorygować problem:

1. Zostaw dziecko w łóżku.Wyjątek, gdy musi się wysikać. W przeciwnym razie, idź do jego pokoju sam, aby zatrzymać go w łóżku.

2. Unikaj dialogu. Jeśli jest obudzony i przestraszony, spróbuj go uspokoić. Mów powoli, miękko i monotonnie.

3. Zapewnić pokój.Jeśli dziecko nie śpi i domaga się zabawy, nie angażuj się w to. Dziecko powinno się nauczyć, że noc to czas na sen. Wytłumacz mu, że musi teraz spać, a kiedy rano będzie jasno, zajmiesz go ciekawą grą.

4. Wszystkie działania odbywają się w ciemności. Nie włączać oświetlenia ogólnego, aby nie zakłócać „środowiska snu”. Dziecko może reagować na światło jako sygnał do zaprzestania snu i może być Ci bardzo trudno odłożyć je z powrotem do łóżeczka.

Wniosek

Budzenie się w środku nocy to częsty problem dzieci. Przyczyn tego zjawiska jest wiele, ale każdą z nich można skorygować odpowiednim podejściem. Ważnym elementem dla dobrego snu jest aktywna rutyna w ciągu dnia i pozytywny klimat emocjonalny w rodzinie. Jeśli masz do czynienia z zaburzeniami snu, oto pierwsze rzeczy, na które należy zwrócić uwagę. Życząc Tobie i Twoim dzieciom zdrowia i słodkich snów.