9 oznak, że masz uzależnienie od jedzenia

Wszyscy jesteśmy uzależnieni od jedzenia na poziomie biologicznym. Żywność jest źródłem energii, bez której życie jest niemożliwe.

Są jednak osoby, których uzależnienie stało się uzależnieniem psychologicznym. Nie mogą się oprzeć chęci jedzenia. Jedzenie na mieście nie jest związane z głodem, jest uwarunkowane stanem psycho-emocjonalnym.

Alkoholik i „pijący. Czy istnieje podobieństwo?

Uzależnienie od jedzenia jest z natury takie samo jak każde inne uzależnienie – od alkoholu, nikotyny itp.

Mechanizm powstawania

Wszystkie uzależnienia opierają się na zasadzie pozytywnych i negatywnych wzmocnień.

Pozytywne wzmocnienie w postaci przyjemności jest bodźcem do uzależnienia.

Ucieczka od lęku, ucieczka od rzeczywistości i jej problemów służy jako negatywne wzmocnienie, które przejawia się w późniejszych etapach uzależnienia. Lęk i negatywne uczucia są łagodzone przez użycie substancji lub określoną czynność – np. zjedzenie pysznej przekąski.

Stopniowo proces używania zaczyna rządzić życiem człowieka. Jedzenie staje się super wartością i zajmuje większość Twoich myśli. Inne potrzeby schodzą na dalszy plan.

Jedzenie pomaga zastąpić troski i zmartwienia pozytywnymi uczuciami. Mózg utrwala 'binge eating’ jako odpowiedni sposób na rozładowanie napięcia i nieprzyjemności. Następnym razem, gdy osoba ucieka się do znanego już sposobu reagowania na bolesne emocje.

Niezależnie od przedmiotu uzależnienia, zachowanie nałogowe (zależne) zawsze wiąże się z wycofaniem z rzeczywistości. W niektórych przypadkach poprzez stosowanie określonych substancji (alkohol, narkotyki), w innych poprzez stosowanie określonych zachowań. „Wgryzasz się” w kłopoty, bolesne emocje. W tym celu, staje się zafiksowany na przyjemnych doznaniach smakowych.

Smaczne jedzenie, zwłaszcza tłuste, słodkie i słone, pobudza ośrodek przyjemności w mózgu i uwalnia hormony odpowiedzialne za dobry nastrój – dopaminę, serotoninę i tak dalej. .

Uważa się, że cukier ma najsilniejszy wpływ na układ nagrody. W celu sprawdzenia tej hipotezy uważa się, że cukier działa jak opiat. Co więcej, szczury, o których mowa, wybierały drugą opcję zamiast cukru. Badanie to nie ma jednoznacznych wniosków. I nikt, kto ma ochotę na słodycze, nie powinien być uważany za uzależnionego.

Trakcja

Podobnie jak uzależnienie od alkoholu, uzależnienie od jedzenia charakteryzuje się łaknieniem przedmiotu uzależnienia. Chociaż w przypadku jedzenia, zachcianki nie zawsze są oznaką uzależnienia. Kompulsywne myśli o jedzeniu mogą być spowodowane tym, że po prostu jesteś bardzo głodny, więc mózg uporczywie przypomina ci o jedzeniu.

Tolerancja

Uzależnieni od jedzenia, podobnie jak alkoholicy, rozwijają tolerancję na obiekt uzależnienia. Aby doprowadzić stan do normy, zastosowano cukier, który miał skłonić szczury do wypicia większej ilości cukru.. czują ulgę, za każdym razem jedzą coraz smaczniejsze jedzenie.

Podobieństwa między uzależnieniem od jedzenia i alkoholu zostały udowodnione za pomocą skanów MRI. Naukowcy zaobserwowali zmiany w mózgu osoby uzależnionej od jedzenia, gdy postawiono przed nim koktajl mleczny. Zmiany te były podobne do mózgu alkoholika, który widział przed sobą kieliszek wódki.

Jeśli jesz „emocjonalnie” nie oznacza to, że jesteś uzależniony

Nie wszyscy ludzie, którzy doświadczają emocjonalnych zachcianek na jedzenie i „binge” na swoich emocjach stają się uzależnieni.

W badaniu przeprowadzonym w Stanach Zjednoczonych prawie 100% młodych kobiet i około 70% młodych mężczyzn stwierdziło, że w poprzednim roku miało co najmniej jeden epizod nieodpartego pragnienia jedzenia.

Nie zakładaj, że jeśli czasem jesz bez uczucia głodu, to jesteś uzależniony od jedzenia.

Motywacją do jedzenia bardzo często staje się nie głód fizjologiczny, ale chęć zmniejszenia wewnętrznego napięcia lub wniesienia do życia czegoś przyjemnego, chęć zademonstrowania wykwintnego smaku lub bogactwa materialnego, jedzenie dla towarzystwa lub po prostu dlatego, że kawałek ciasta wygląda bardzo apetycznie. Jeśli jest to rzadkie zjawisko, a nie nawyk, to nie musisz się martwić.

Jedzenie jest często sposobem na radzenie sobie z presją życia. Wielu z nas używa jedzenia, by ulżyć sobie w potrzebie. Jeśli okoliczności sprawiają, że czujesz się osaczony – brak aktywności, kontaktów społecznych i niewiele przyjemnych rzeczy w życiu – jedzenie może stać się jedyną radością. Mogą faktycznie pożądać „dobrych rzeczy”, ponieważ pomagają im one zapomnieć o sobie na jakiś czas. Nie ma potrzeby „binge eating”, gdy życie staje się lepsze.

Ale jest specjalna kategoria ludzi, którzy będą nadal pragnąć jedzenia. To ludzie ze skłonnościami do uzależnień. Zdarza się, że są predysponowani do uzależnienia z przyczyn genetycznych lub psychospołecznych. Pytanie tylko, który obiekt wybiorą jako najbardziej odpowiedni – narkotyki, gry wirtualne, seks, jedzenie.

Źródła uzależnienia od jedzenia

Uzależnienie od jedzenia rozwija się z wielu powodów, z których nie najmniejszym jest ten psychologiczny.

1. Niezadowolenie z własnego ciała. Nadmierny lęk o swoją sylwetkę i wagę prowadzi do zwiększonego poczucia wstydu z powodu swojego wyglądu. Osoba zaczyna unikać sytuacji, w których musi pokazać swoje ciało – plaża, basen itp. Wstyd wywołuje chęć jedzenia więcej, aby zmniejszyć intensywność bolesnych uczuć.

2. Silny ból fizyczny może spowodować, że osoba będzie jeść więcej niż to konieczne, aby znieczulić odczucia cielesne.

3. Próba ucieczki od problemu.

4. Zwiększony niepokój. Jedzenie przynosi chwilową ulgę.

5. Szukanie nagrody. często chwalą się jedzeniem, dla tych, którzy jako dzieci byli zachęcani słodyczami i smakołykami za dobre zachowanie i oceny.

6. Trauma psychologiczna. Osoby, które przeżyły ciężkie urazy psychiczne, są bardziej narażone na rozwój osobowości uzależnionej. Zostało to udowodnione w badaniu z udziałem kobiet z zespołem stresu pourazowego. Dwukrotnie bardziej prawdopodobne jest uzależnienie od jedzenia niż średnia krajowa.

Znaki

Istnieje szereg objawów behawioralnych, które mogą wskazywać na obecność uzależnienia. Jeśli zidentyfikowałeś więcej niż jeden z tych punktów, warto zobaczyć profesjonalistę.

1. Nadużywanie żywności. Osoba ta szybko pochłania duże ilości jedzenia. Poczucie niemożności kontrolowania się i kontynuowania jedzenia aż do momentu, gdy poczuje się boleśnie niekomfortowo.

2. Zafiksowany na punkcie jedzenia. Życie lub myśli danej osoby stale obracają się wokół jedzenia. Dużo gotują, poznają nowe przepisy, zastanawiają się, co dziś kupić w sklepach. Często ma jakiś rytuał związany z jedzeniem.

3. Spożywanie posiłków w ciągu dnia.Jedz prawie non stop, ciągle chrupiąc.

4. Coraz więcej jedzenia jest potrzebne, aby czuć się dobrze.

5. Jedzenie po kryjomu.W miejscach publicznych człowiek stara się jeść mniej, ale je za dużo, gdy nikt nie patrzy…

6. Poczucie winy i wstydu po przejedzeniu. Czasami po takich atakach osoba próbuje się ukarać poprzez zmniejszenie obciążenia, intensywne ćwiczenia itp..

7. Zespół odstawienia.Człowiek czuje się przygnębiony, jeśli nie może natychmiast zaspokoić swojej potrzeby jedzenia. Nie jest to kwestia odmowy jedzenia, ale raczej braku dostępu (dobrowolnego lub nie) do pewnych szczególnie kuszących pokarmów. W tej sytuacji „uzależniony od jedzenia” staje się zły, drażliwy i doświadcza „depresji dietetycznej.

8. Ciągłe myślipożądanego pokarmu i emocjonalnie naładowany stan oczekiwania.

9. Uczucie euforiizaraz po posiłku.

Chociaż mówimy o uzależnieniu od jedzenia, to bardziej trafne jest określenie go jako stanu zbliżonego do uzależnienia. Nie możemy stawiać uzależnienia od jedzenia na równi z nadużywaniem alkoholu czy narkotyków. Ale jest to również zachowanie uzależniające, które ma swoje własne wyniszczające skutki dla organizmu i życia danej osoby.

Osoba ta może doświadczyć zmian w zachowaniu, które są podobne do skutków uzależnienia chemicznego. Spada aktywność społeczna, osoba staje się coraz bardziej zaabsorbowana sobą i stopniowo ulega degradacji.

Na poziomie fizycznym ciągłe objadanie się może prowadzić do otyłości, cukrzycy, nadciśnienia i problemów z cholesterolem.

Jak uwolnić się od jedzenia?

Jeśli podejrzewasz u siebie uzależnienie od jedzenia warto poszukać pomocy. Specjalistą, którego potrzebujesz nie jest dietetyk, ale psycholog lub psychoterapeuta.

W pojedynkę zmiana sytuacji może być trudniejsza i mniej skuteczna. Są jednak pewne kroki, które możesz podjąć:

1. Zbilansuj swoją dietę i zbuduj nawyki żywieniowe, aby mieć pewność, że Twoje zachcianki nie wynikają z niedoborów składników odżywczych lub banalnego głodu;
2. Przestań walczyć z wagą i zaakceptuj swoje ciało za to, czym jest; możesz zacząć od dbania o swoje ciało, nawet jeśli jeszcze go nie kochasz;
3. Znajdź sposoby, które pomogą Ci się odstresować bez jedzenia; mogą to być techniki relaksacyjne, medytacja, ćwiczenia z ciała itp..;
4. Znajdź w życiu radość, która nie jest związana z jedzeniem.

Źródła:

Terapia zachowań żywieniowych Malkina-Pycha

Ciało Lapina, seks, jedzenie, niepokój