Jak porozumieć się z osobą nietaktowną?

Są osoby, które nie przestrzegają podstawowych zasad komunikacji i bezceremonialnie ingerują w granice osobiste. Dyskusja na temat wyglądu zewnętrznego, cech charakteru, niestosowne komentarze przy różnych okazjach, dokuczanie wytrąci z równowagi każdego. Jaką taktykę wybrać, aby porozumieć się z takimi osobami przeczytaj porady psychologów.

Czym jest nietaktowność??

Brak równowagi między emocjami, osobistymi postawami i żalami a zasadami komunikacji. Osoby bez złych intencji mogą obrażać i ranić uczucia innych, mówić niestosowne i krzywdzące rzeczy. Mają oschłą i chamską postawę, która wzmacnia urazę. niektórzy zachowują się w ten sposób celowo, udowadniając, że są wyjątkowi, nie zdając sobie sprawy, że zrażają do siebie otoczenie. Nie mają żadnych zahamowań, żadnych tematów tabu. Nie są nieśmiali:

1. zacząć rozmawiać o sprawach intymnych;

2. Narzucające się opinie i gusta;

3. Pozwól na nieodpowiedzialne osądy;

4. Nieuznawanie prawa innych do życia w inny sposób i bycie za to ocenianym.

Trudno się z takimi ludźmi porozumieć. Kto chce być krytykowany za niedoskonałą figurę lub wygląd, odpowiadać na osobiste pytania, rozmawiać na nieprzyjemne tematy? W obliczu cudzego nieszczęścia, czasami nawet ludzie o dobrych intencjach potrafią obrazić się za pomocą niestosownych uwag. Rozwiedziona córka nie chce usłyszeć od matki: „Znajdziesz sobie lepszego męża!”Musisz schudnąć” zamiast słów zachęty, a do przyjaciółki: „Musisz schudnąć”.

Najwyższym stopniem nieczułości jest obwinianie niekontrolowanych stanów: „Przestań cierpieć, pociągnij się za sobą i przestań mieć depresję”. Częste pytania kobiet: „Kiedy wyjdziesz za mąż??”, „Kiedy masz urodzić?” sprawiają, że czują się gorsi, zawstydzeni i poniżeni.

Chęć krytykowania wszystkiego, co nie pokrywa się z własnym zdaniem lub nie pasuje do obrazu świata, jest wpisana w każdego. Postacie wyróżniające się wyglądem zawsze znajdują się pod ostrzałem śmieszności. Ludzie, którzy robią sobie tatuaże, stają się ludźmi z telewizji. Wielu staje w pobliżu, by odczytać napis na dłoni, bezceremonialnie prosząc o rozszyfrowanie hieroglifów.

„Dlaczego nie pijesz??” Jeśli jesteś teetotalerem, będą cię torturować pytaniami o zdrowie i kodowanie. Nie ma innych powodów, by Polskanin nie pił. Potrzebuje on jasnego wyjaśnienia, dlaczego zmieniasz tradycje. „Jak to jest, że nie jesz mięsa?? W ogóle? Jak zdobyć wiewiórki?”Wegetarianinowi zadaje się wiele pytań. „I nie kupuje się skórzanych butów ani rzeczy z prawdziwym futrem?”. Jeśli dziecko jest zainteresowane i poznaje świat, to nie ma mowy o irytacji. Dorosłego kusi niekulturalna rada, by wygooglować pytania i samemu znaleźć odpowiedzi.

Dlaczego ludzie zachowują się w ten sposób??

Nie zadali sobie trudu, by poznać zasady postępowania, które mówią, że nie należy wnikać w cudze życie. Mówi się, że nie można krytykować:

1. za ich pojawienie się;

2. zdolności umysłowe;

3. niedoskonałości fizyczne;

4. złe decyzje i porażki.

Nie powiedziano im, że nie wolno porównywać, podkreślać wad charakteru, rozmawiać o byłych mężach i żonach, partnerach seksualnych. Nie ma zwyczaju rozmawiać o dochodach, wieku czy życiu prywatnym, dopóki rozmówca nie poruszy wcześniej jednego z tych tematów.

Pasywna agresywność

To jest powód, żeby być niezadowolonym ze wszystkiego, psuć ludziom humor. Zwykłe zazdrości lub ukryte konflikty stają się wyzwalaczami. Zraniona osoba zawsze szuka powodu, by się obrazić, publicznie upokorzyć lub stłumić psychicznie. Jednocześnie mają odwagę przykryć swoją bezczelność pozorną troską: „Martwię się o ciebie. Wiadomo, że bez dzieci nie ma rodziny. „Pomyśl, bo twój mąż zejdzie z drogi”. Taki niepokój jest inwazją przestrzeni osobistej charakterystyczną dla osób o zatartych granicach psychologicznych. Nie wiedzą, gdzie trafiają, i bezczelnie wdzierają się na cudze terytorium. Wielu robi to celowo z ciekawości.

Frustracja

O dziwo, osoby, które miały podobne doświadczenia, zachowują się kawaleryjsko. Wydawało się, że trzeba się wczuć po przeżyciu tej samej emocji. Ale wielu ludzi po traumatycznych sytuacjach jest znacznie bardziej surowych dla nieszczęśliwych przyjaciół, co jest typowe dla egoisty. Wielu ludzi staje się zarozumiałych i chamskich, ponieważ mają wewnętrzne problemy i ukrywają je za cynicznymi frazesami:

1. głębokie niezadowolenie z życia;

2. Kompleksy psychologiczne;

3. Dziecięce pretensje i lęki.

Intuicyjne pojmowanie natury takiego zachowania wywołuje jedynie sceptyczny uśmiech.

Podatność

Są ludzie, którzy nie chcą pokazać wrażliwości. Kłopoty lub kłopoty ze strony bliskiej osoby są szokujące, ale nie chcą utknąć w negatywnym i uspokajają je najlepiej jak potrafią, nie zastanawiając się zbytnio nad znaczeniem tego, co zostało powiedziane. Niektórzy zabraniają sobie empatii, przetrawiania problemów i kończą na banałach, które wywołują irytację. Banalne zwroty typu „Nieważne” czy „Wypluj to, wszystko się ułoży” są na porządku dziennym.

Wampiryzm

Często osoba celowo zadaje niewygodne pytanie, wiedząc, że wywoła ono zakłopotanie lub agresję. Każde destrukcyjne uczucie cieszy go i dostaje dawkę energii. Tak zachowują się tyrani, próbując doprowadzić do łez, skandali, prowokując wszelkie emocje.

Jak zachować się wobec bezczelnych ludzi?

Jeśli kolega i bliska osoba pozwalają sobie na takie ataki, naucz się bronić słownie, pozbawiaj bezczelnego okazji do nacisku na bolące miejsca, do asertywności twoim kosztem. Techniki NLP, i nie tylko, pomogą. Celowe prowokacje i nieregularne zwroty skutecznie stawiają chamów na nogi. Przede wszystkim musimy odpowiednio ocenić potencjał takich rozmówców, pokonać strach przed krępującymi sytuacjami i nie bać się konfrontacji. Sugerowane strategie pomagające „uciszyć” przeciwnika i zniechęcić go do ciekawości.

Nie reaguj na prowokacje

W kontaktach z nieuprzejmymi ludźmi nie okazuj prawdziwych emocji. Odpowiadaj sucho i konkretnie, albo odmawiaj dialogu. Najłatwiejszym sposobem na postawienie ich na nogi jest szczere powiedzenie: „Nie będę z tobą dyskutować na ten temat” bez dalszych uzasadnień. Odmawiając, stawiasz go w niekorzystnej sytuacji, dając do zrozumienia, że kontynuowanie rozmowy jest niemożliwe. Zaproponuj poprawne przeformułowanie pytania lub powiedz, że przy nieadekwatnej krytyce i chamstwie zasypia się uszy. Zapytaj: „Gdybyś był na moim miejscu, czy odpowiedziałbyś, obraził się, czy odesłałbyś go??”

Przełamać schemat

W rozmowie każdy z uczestników odgrywa rolę: oskarżyciela, lidera, obrońcy. Drugi musi grać w grę i dostosować się do pozycji pierwszego.Szczegółowo pisze o tym E. Berne„Gry, w które ludzie grają”. Dialog zaczyna się toczyć, a „responder” odzwierciedla oczekiwane odpowiedzi. Spróbuj odwrócić role.

Użyj manipulacji mową, aby zmylić. Na niewygodne pytanie odpowiedz pierwszym zdaniem, które przychodzi ci do głowy: „A tak przy okazji, gdzie jest pilot do klimatyzacji??”. Niewyszukana osoba zrozumie, że kontakt nie będzie miał miejsca. Odpowiedź na pytanie za pomocą pytania. „Czy mogę wiedzieć, co powoduje zainteresowanie?” lub „Jeśli powiem, że to coś zmieni w twoim życiu?”

Wyłączenie z rozmowy

Jeśli temat jest ogólny, nie musisz wchodzić w dyskusję z jednym przeciwnikiem. Uciąć dialog w sposób zdecydowany: „Przedyskutuję to z osobą zainteresowaną”. Jeśli nie chcesz urazić bliskiej osoby, sformułuj ofertę delikatniej. Na odwieczne pytanie o narodziny dziecka odpowiedz krótko, że omówisz ten temat z mężem. Problem w tym, że ciekawość nigdy się nie kończy. Urodzić pierwsze, zapytają o drugie, potem: „Czy myślałaś kiedyś o trzecim??”. To frustrujące, gdy pytania pochodzą od kobiet z wrodzoną wrażliwością. Jeśli są stale pytane przez rodziców, dowiedz się, jakie są przyczyny tego zainteresowania. Wyraźnie zaznacz, że to Ty jesteś decydentem i poproś o to, by nie nudzić.

„Zabijanie”

Technika ta jest równie skuteczna w przypadku szantażystów i dręczycieli. W pracy masz do czynienia z nieodpowiednimi szefami. Nie chodzi o to, by krytykować słowa, ale zasługi osoby. Dialog przebiega mniej więcej tak: „Nasz wydział potrzebuje więcej funduszy”. – „Tylko taki głupiec jak ty sugerowałby nonsens”.

Najpierw się cię obraża, potem mówi, że pomysł jest zły. Jeśli odpowiesz na pierwszą część riposty, rozmowa przerodzi się w kłótnię, a problem nie zostanie rozwiązany. Odpowiedź prosta: „Nie jestem głupi, a wydział potrzebuje budżetu”. Zgadzaj się z tym, co słyszysz za każdym razem, ale nalegaj na prośbę. Na koniec rozmowy powiedz, że twoje zdolności umysłowe są lepsze niż niektórych. „Niech zgadnie o kogo chodzi. Inny przykład:

– Nie masz talentu, a twoich detektywów czytają tylko idioci!

– Pomyślę o tym, gdy otrzymam honorarium.

Wyrazy uznania

Naucz się ładnie odmawiać chamom. „Widzę, że jesteś zajęty, ale muszę natychmiast wymyślić nagłówek. Jesteś w tym dobry i szybki”. Jeśli mówisz „nie”, kompromitujesz kreatywność. Niech Twoja odpowiedź będzie krótka i w punkt: „Dziękuję za komplement, ale nie mam czasu”. Jeśli współpracownik bezceremonialnie rzuca na biurko stertę dokumentów i prosi o kopie, odmów: „Na jakiej podstawie dajesz mi papiery bez pytania o zgodę?”

„Zmniejszenie znaczenia

To technika, której sprytni ludzie używają, by publicznie upokorzyć lub stracić panowanie nad sobą. Fraza: „Tak dobrze dziś wyglądasz, czy może straciłem wzrok przez noc”?”wkurzy każdego. Ucieczka od nietaktów z poczuciem humoru. Nawet raniące frazy tracą swoją przewagę w humorystycznej odpowiedzi. Zbuduj odpowiedź od zdania obraźliwego w odwrotnej kolejności: „Wygląda na to, że tracisz wzrok – ja zawsze wyglądam cudownie”. Jeśli fakt jest oczywisty, to mało prawdopodobne, że policzanin będzie argumentował, że jest inaczej.

Cisza

Pragmatyczne pauzy są często bardziej skuteczne niż uzasadnione argumenty. Jeśli nie wydasz reakcji, przeciwnik nie wie, czy zgadzasz się ze swoim zdaniem, czy nie, czy formułujesz pikantne zdania i czeka na zaczepkę. Wiele osób nie toleruje długich przerw i próbuje je wypełnić nerwową gadaniną, naśladując cię. Taktyka jest szczególnie skuteczna dla osób nieśmiałych w przypadku braku kontrargumentów. Jeśli osoba jest uparta i pyta ponownie, pauza da możliwość wymyślenia porządnej odpowiedzi.

Zwroty destrukcyjne

W twoim arsenale powinny znaleźć się zdania krępujące, zniechęcające, wyciszające. Stwórz własną listę przez analogię:

1. To jest najgłupsze pytanie, jakie mi dzisiaj zadano.

2. Nie wstydzisz się o to zapytać??

3. Rozumiesz, co mówisz? Ja osobiście nie rozumiem Twojego sformułowania.

4. Nie jesteś w tym dobry, ale prawdopodobnie jesteś dobry w jałowych bilach.

Naucz się reagować ironicznie:

– Powinnaś przejść na dietę.

– Nie mogę, potrzebuję dużo miejsca do całowania.

Albo:

– Idiota!

– Nie krytykuj siebie w ten sposób. Należy pamiętać o ewolucji osobowości.

„Czarna retoryka”

Carsten Bredemeyer, znany w niemieckojęzycznej Europie trener komunikacji, stworzył system skutecznej manipulacji. Opiera się na technikach przekierowania rozmowy i umiejętności argumentowania. Obejmuje techniki:

1. dialektyczny;

2. erystyczne;

3. Rabulistyczny.

Dezorientują przeciwników, łamią stereotypy, pomagają stworzyć logiczny obraz z absurdalnych faktów. Jednym ze sposobów jest zadawanie pytań naprowadzających. Technika ta jest skuteczna w przypadku intymności. Jeśli nie chcesz być poddany rodzicielskiemu „przesłuchaniu z uprzedzeniami”, utknij na małych rzeczach i spróbuj znaleźć prawdę. W efekcie ostateczny cel zostanie zapomniany.

Dla irytującego kolegi zapisz zdanie: „Odpowiem na pytanie off-topicowe, jak tylko znajdę czas”. Albo: „Prosiłeś o zmianę tematu, ale nie widzę sensu odpowiadania”. I ostatnia rada: nie bierz głupoty do siebie, odpowiadaj wojownikom z sarkazmem i nie wstydź się języka.