Jak reagować na obelgi

Do agresji, obelg można podejść z perspektywy studiów nad konfliktem – ogromnej gałęzi socjo-psychologii i nauk pokrewnych, która przy przemyślanym postępowaniu może doprowadzić do walki międzyklasowej i permanentnej rewolucji. Naszą uwagę lepiej skupić na pomocnych wskazówkach w sytuacjach domowych i społecznych, które mogą pomóc zneutralizować konflikt i jego konsekwencje.

Obelgi to czysto ludzka rozrywka, nabyta dzięki rozwojowi społecznemu i wiedzy humanitarnej. niedźwiedzie grizzly stają na tylnych łapach i drapią korę drzew tak wysoko, jak to możliwe, aby pokazać swoją dominację. W ludzkim świecie wystarczy upokorzyć i obrazić drugiego słowami, by poczuć swoją wielkość i szerokość duszy.

Możesz odbierać obelgi jako część agresywnej taktyki, która ma cię zranić i sprawić, że będziesz cierpiał. Twoja reakcja zależy więc od tego jak bardzo zdeterminowany jest agresor, bardzo często jest to tylko emocjonalne preludium do głównej części.

Przyznaj, że obelgi są rzadkie, celem agresora jest wytrącenie cię z równowagi, usłyszenie, jak się odwzajemniasz i wtedy przychodzi czas na atak, bo przecież ty też go nazwałeś lub obraziłeś. Próbuje wymusić na tobie destrukcyjne zachowanie, aby sprowokować odwet.

Twoje zadanie: natychmiastowa ocena sytuacji, jej reperkusji i możliwych reakcji, które nie przypominają zachowania agresora. To warunek konieczny, by nie akceptować sposobu myślenia i zachowania innych ludzi, by pozostać na „swoim terytorium”.

Powiedzmy, że dwie panie były w sytuacji konfliktowej, jedna powiedziała „jesteś głupim zwierzęciem”, druga odpowiedziała „a ty jesteś grubą maciorą”. Dno: dwie rozhisteryzowane kobiety kłócą się o nic i nie ma znaczenia „kto zrobił to pierwszy” – żadna z nich nie jest tak naprawdę zbyt inteligentna ani dobrze wychowana.

Nikt nie ma racji, nikt nie ma racji

„Lekarze i prawnicy wyciągają najwięcej z walk i konfliktów”, nie jesteśmy zwierzętami i nie musimy machać nogami, żeby udowodnić przewagę. Wręcz przeciwnie,Wytrzymałość i powściągliwość– wskaźnik wychowania i rozwoju.

1. Zaleca się uważne słuchanie prelegenta,krzyk, wrzask, na wypadek, gdyby powiedział coś mądrego i miłego. Zazwyczaj monolog bez odpowiedzi nie trwa dłużej niż 1-2 minuty, potem trzeba kontynuować, a ty po prostu opuszczasz obszar konfliktu. Jeśli jest to szef lub znajomy, możesz powiedzieć: „Będziemy kontynuować w innym czasie i w innym miejscu”. Osoba zazwyczaj przeprasza po wszystkim lub próbuje załagodzić sytuację.

2. Okaż współczucie– to ty musisz pokazać jak ci przykro z powodu tej osoby, która musi krzyczeć i obrażać innych. Może zapytać: „Co mogę zrobić, żeby cię uspokoić??”, „Co tak naprawdę dzieje się z tobą?”Czy jest jakiś prawdziwy powód, żeby się tak denerwować??”

3. Można używać zwrotów neutralizujących: „czy chciałbyś dodać coś jeszcze??Trzeba: nie przyjmować cudzego sposobu myślenia, pozostać „na swoim terenie”, „wszystkiego najlepszego dla ciebie też”, „nie mam dla ciebie żadnych uwag w tym temacie”, „na pewno rozważę twoją krytykę”, „dziękuję, że pomogłeś mi odkryć moje braki”, „myślałem, że masz inne zdolności”, „powtórz to, co powiedziałeś na piśmie”. Chodzi o to, by jednoznacznie pokazać swoją pogodę ducha i rozproszyć emocje rozmówcy.

4. Nagrywanie tego, co się dzieje na kamerze: powoduje natychmiastowy „efekt sody oczyszczonej”, agresor wydmuchuje mnóstwo bąbelków i zamienia się w papkę. Ale może też doprowadzić do jawnej konfrontacji, w której telefon zostanie skonfiskowany lub w inny sposób „wyczyszczony”.

5. Jeśli jesteś zbesztany i znieważony przez kogoś bliskiegolub względne, możesz zastosować technikę absurdu: zgadzaj się ze wszystkim, co usłyszysz, możesz dodać zwroty typu: „Jestem jeszcze gorszy niż myślisz”, „Mogę nawet zjeść twoje stare rajstopy”. Postaraj się pokazać, że nie chcesz kłótni, zależy Ci na opinii drugiej strony, wszystkie szczegóły można omówić później, gdy fontanna emocji wyschnie.

6. Dla wybranych osób, na których ci naprawdę zależy, możesz zarezerwować technikę pseudo-przeprosin – formalne przyznanie się do winy i wyrzutów sumienia, nawet jeśli ich nie czujesz. Ale to pomaga zmienić bieg i skierować rozmowę w natychmiastowym, spokojnym kierunku. „Przepraszam, jeśli wywołuję u ciebie takie emocje”. „Proszę mi wybaczyć, że tak cię zdenerwowałem i zaniepokoiłem”.

Najważniejsze, by okazać gotowość do posłuszeństwa i pokuty. Technika ta nie powinna być nadużywana; jeśli jest często stosowana, traci swój sens. Poza tym, jeśli często musisz wysłuchiwać utarczek słownych, to może czas przejść z obrony na suwerenność.

A rano budzą się

Wielu psychologów pomija znaczenie komunikacji po „gorącej fazie”, która pokazuje konsekwencje twojego zachowania w czasie konfliktu i nadużycia. Oczywiście w sytuacji stresowej trudno jest się powstrzymać, bo pretensje i obelgi mają zwykle obopólne przyczyny. Spróbuj dostrzec za atakami zestresowany stan osoby, zespół przyczyn i czynników, które sprawiają, że zachowuje się ona jak dziki niedźwiedź.

Krótkie zdanie „Jesteś zwykłym draniem” może skrywać ogromne frustracje dotyczące doświadczeń życiowych, eschatologiczne nastroje i kryzysy egzystencjalne. Jak mówi powiedzenie: „zły związek to też związek” – może się zmienić i stać się dobrym. Na przykład małżonkowie są zmuszeni do dalszego przebywania w tym samym mieszkaniu i rozwiązywania wspólnych problemów. Wczorajsi rywale mogą zjednoczyć się przeciwko nowemu rywalowi, stare żale i obelgi zostaną zapomniane, a nowe, szczególnie subtelne, zostaną przygotowane.

„Najcierpliwsi wygrywają”, pamiętaj: nie poddajesz się, zmieniasz pozycję. Starasz się zrozumieć i przyjąć skargi, nawet jeśli wydają się one nieuzasadnione. Faktem jest, że gdy jedna osoba krzyczała na drugą, to pokazywała swoje nastawienie, dawała upust swoim negatywnym emocjom i „uspokajała się”.

Prawda jest taka, że jeśli nie omówisz tej sytuacji, to wkrótce nastąpi nawrót choroby – w końcu nic się nie zmieniło w substancji. Nadszedł czas, aby naprawdę zrozumieć motywy i powody obelg, aby zapobiec nowym atakom.

Prawnik, profesor Charles Lixon, w swojej książce „Konflikt”. Siedem kroków do pokoju pokazuje znaczenie napięć rodzinnych i społecznych oraz oferuje praktyczne metody ich przezwyciężania.

Choć może się to wydawać dziwne, urazy i zniewagi pomagają zrozumieć pewne aspekty związków.

1. W jakim stopniu jesteś „blisko” swojego przeciwnika. Przypomnijcie sobie towarzyszy Kaługina i Nowosielcewa: Nie pozwolilibyście, żeby ktoś z waszego sztabu rzucił wam bukiet w twarz!

2. Jak najlepiej wpłynąć na charakter: Prawdopodobnie będą powtarzające się próby obrażania, jeśli taka jest osobowość lub sposób działania danej osoby.

3. Dostrzegaj własne niedociągnięcia w wychowaniu i zachowaniu – może nie jesteś aniołem, ale bardzo się starasz.

4. Znajdź prawdziwy kryzys, problematyczne momenty i dostosuj relacje.

Zatem Twoja misja w trakcie skandalu lub kłótni: przetrwać burzę, uratować związek, pomóc pozbyć się „złych” emocji.