Co robić, gdy małe dziecko jest nieposłuszne

Rodzice małych dzieci często szukają odpowiedzi na takie pytania: jak nauczyć dziecko posłuszeństwa i dobrej woli, jakie są metody zapobiegania wybuchom złości i agresji, jak radzić sobie z irytacją itp.. Wielu decyduje się na skorzystanie z profesjonalnej pomocy, ponieważ zdają sobie sprawę, że sami nie dadzą rady. Dr Eugene Komarovsky daje nowym rodzicom kilka przydatnych zaleceń. Ta rada może być również przydatna dla tych, którzy są zdezorientowani i nie wiedzą co robić. Trzeba nauczyć się potrzeby zmian, szukania nowych metod oddziaływania.

Nie zwracaj uwagi

Ta rada prawie zawsze brzmi zbyt surowo, ale jeśli zrozumiesz dziecko, sytuację można obrócić na swoją korzyść. Najważniejsze to nie denerwować się, unikać przejścia do krzyku. Nie zwracać uwagi oznacza przede wszystkim nie angażować się emocjonalnie w sytuację. Nie denerwuj się zbytnio i nie czuj się jak zły rodzic. Szczególnie młode matki są prześladowane przez takie myśli. Wymaga stopnia emocjonalnego oderwania od tego, co się dzieje, aby stać się osobą, która promieniuje harmonią i spokojem. Najlepiej w tym momencie być rozproszonym przez codzienne życie, ale nadal być świadomym istnienia swojego dziecka. Ich potrzeby nadal muszą mieć pierwszeństwo. Dobrzy rodzice nie obwiniają się długo za błędy w wychowaniu, ale też starają się ich więcej nie popełniać. Próba nie zwracania uwagi jest dobrą radą dla tych, którzy zbytnio martwią się o swoje dziecko i są emocjonalnie owinięci silnymi uczuciami na temat tego, co się dzieje.

Kolejność kroków

Rodzicowi nie wolno zmieniać podstawowych zasad. To jest rozsądny sposób. Innymi słowy, to co było złe wczoraj, może nie być dobre dzisiaj. Granice muszą być jasne i nakreślone. W przeciwnym razie dziecko zacznie cię sprawdzać. Jeśli ciągle zastanawiasz się, na co pozwolić, a czego zabronić, będziesz się męczyć i szkodzić swojemu dziecku. Może łatwo manipulować tobą w przyszłości, aby uzyskać pożądany rezultat. Najlepiej jest wybrać wspólną strategię i trzymać się jej przez cały okres edukacji. Rodzic musi jawić się jako niekwestionowany autorytet w oczach swojego syna lub córki. Tylko wtedy możliwe będzie zbudowanie dobrej i pełnej zaufania relacji w przyszłości. Konsekwentne kroki wyeliminują niekończące się wątpliwości i poczucie beznadziei. Bądź jasny i nie zmieniaj linii planowanego zachowania. W końcu edukacja składa się z wielu elementów. Rozważnie jest zachować pewność siebie i samostanowienie.

Unikaj manipulacji

Kiedy rodzic stara się zachęcić do posłuszeństwa swoje dzieci, musi sam pozostać szczery i prawdomówny. Niedopuszczalne jest uciekanie się do kłamstw i wszelkiego rodzaju podstępów dla osiągnięcia drugorzędnych korzyści. Wszelkie formy manipulacji szkodzą jedynie rozwojowi osobowości dziecka, czynią je lękliwym, wycofanym, nieufnym. Zrezygnuj ze sztuczek, przestań manipulować swoim dzieckiem. Staraj się nie wywoływać u niego celowo złości, wstydu czy poczucia winy. To nie uszczęśliwi ani ciebie, ani jego. Lepiej jest wychować ukochane dziecko w harmonii i miłości.

Zdrowe relacje w rodzinie

Nie zapominaj, że małe dziecko ma również zwyczaj kopiowania zachowań rodziców. Nie zachowuje się tak ze złośliwości, ale po prostu z faktu, że nie zna innego modelu zachowania. Trzeba będzie dorosnąć, przejść przez wiele wyzwań, aby rozwinąć indywidualne spojrzenie na życie. Ale rodzice to pierwsze osoby, z których każde dziecko nieświadomie bierze przykład, na podstawie ich lekcji. Niezależnie od stosunków panujących w rodzinie, to od dziecka zależy, czy będzie współdziałać z innymi. Zdrowe relacje rodzinne oparte na wzajemnym szacunku z konieczności prowadzą do rozwoju zrozumienia, zaufania i akceptacji. W przeciwnym razie powstają nieszczere zachowania, w których jest wiele cierpienia i fałszu. Jeśli chcesz, aby Twoje dziecko było szczęśliwe, postaraj się tak zorganizować komunikację w rodzinie, aby wszędzie była obecna tylko pozytywna energia. W tym przypadku będziesz w stanie poradzić sobie z każdym, nawet najbardziej przyjemnym przejawem negatywizmu.

Bądź cierpliwy

Pamiętaj, że Twoje dziecko nie zawsze będzie małe. To tylko kwestia czasu. Po określonej liczbie lat zaskoczy Cię swoimi osiągnięciami i sukcesami. Większość problemów wynika z tego, że młode matki za bardzo skupiają się na własnych problemach. Przesadnie dramatyzują sytuację i nie pozwalają sobie na najlepsze cechy charakteru. Rzecz w tym, że oni w ogóle nie widzą wyjścia z tej sytuacji, nie wiedzą, gdzie szukać punktu oparcia w sobie. Dopóki nie znajdziesz wyjścia, będziesz rozpaczać nad tym, że dziecko nie jest posłuszne. Niektórzy mają tak dużą niewiarę w siebie, że mają nawet poczucie beznadziei.

Po prostu bądźcie cierpliwi. Bądź mądry. Pamiętaj, że Twoje dziecko wkrótce dorośnie i stanie się zupełnie inną osobą. Będzie miał inne zainteresowania, możesz odetchnąć z ulgą. Cierpliwość z rozwagą prowadzi do dobrych wyników. Tak czy inaczej, trzeba je uspokoić, przestać marudzić i działać im na nerwy. Im szybciej się pozbierasz, tym lepiej. Fakt, że dziecko doskonale odczytuje stan emocjonalny matki i odpowiednio się zachowuje.

Unikaj kar fizycznych

Wielu z nas zna sytuację, w której chcemy sięgnąć po karę fizyczną. Ale bicie dziecka nie jest rozwiązaniem. Pokażesz tylko swoją słabość, bezradność i niezdolność do wzięcia odpowiedzialności za to, co się dzieje. Jeśli rodzic nie widzi innego wyjścia, jak tylko bić i znęcać się, wyczerpał wszystkie konstruktywne środki. Musisz poszukać innych sposobów. A jeśli dziecko naprawdę irytuje swoim zachowaniem, trzeba szukać przyczyny w sobie. Tak jest lepiej dla wszystkich. Faktem jest, że kary fizyczne upokarzają dziecko jako osobę. W przyszłości straci wiarę we własne perspektywy, przestanie patrzeć na świat z ufnością. Trzeba przeprowadzić szczerą rozmowę z samym sobą. Zadaj sobie pytanie: dlaczego chcesz uderzyć swoje dziecko?? Dlaczego on cię denerwuje?? Może powinieneś spróbować znaleźć jakieś inne wyjście? Albo spróbować zmienić siebie?

Bądź szczery

Bardzo wielu rodziców boi się odkryć prawdę przy małych dzieciach. Chcą założyć maskę wielkiego i silnego mężczyzny, który dosłownie jest w stanie zrobić wszystko. Wiele matek i ojców robi to szczerze. Chcą, aby ich dziecko widziało tylko pozytywny przykład. Problem polega jednak na tym, że dzieci nadal mogą podświadomie odczytywać prawdziwe nastroje swoich rodziców, gdyż są to osoby im najbliższe. Nie da się oszukać dziecka sztucznym uśmiechem i fałszywym przytuleniem. Więc bądź szczery, bądź samowystarczalny, staraj się wyrażać prawdziwe emocje. Nie trzeba ukrywać się za maskami ostrożności i nadmiernego rygoru. Otwarta komunikacja pomoże nabrać pewności siebie.

Nie bój się „kochać” swojego dziecka

W dawnych czasach uważano, że dziecka nie należy nadmiernie rozpieszczać, poświęcać mu zbyt wiele uwagi, spełniać wszystkich jego życzeń. To by go tylko zepsuło, przestałby pokazywać swoje najlepsze cechy i stałby się istotą zupełnie bezużyteczną dla społeczeństwa. Do wychowania podchodzono jednoznacznie, bez podkreślania psychologicznych osobliwości każdej jednostki. Oczywiście, to nigdy nie było właściwe podejście.

Współcześni psychologowie uważają inaczej. Daj swojemu dziecku tyle miłości i ciepła, ile może pomieścić jego małe serce. Nie bój się „zakochać” w swoim dziecku, pocałować je. Ten, kto jest naprawdę kochany, rośnie czuły i delikatny. Jeśli dziecko jest otoczone uczuciem, staje się zdolne do współczucia. Dorastając, nigdy nie obrazi bliźniego ani żadnej innej żywej istoty. Kochać dziecko to znaczy rozumieć wszystkie jego potrzeby i nie zaniedbywać swoich własnych. Bo każdy człowiek ma codzienne pragnienia. Naucz się traktować je z szacunkiem, wdzięcznością i miłością. Szczęśliwy rodzic to ten, który nie boi się powiedzieć kilku pieszczotliwych słów, nie jest skąpy w pochwałach.

Unikaj monotonnych zwrotów

Kiedy edukujemy, stosujemy konkretne metody. Dla każdego rodzica są one inne, bo każdy człowiek ma swoje własne doświadczenia. Chcielibyśmy jednak ostrzec, że usprawiedliwianie się jednowymiarowymi słowami nie jest dobrym pomysłem. Takie zwroty są bardzo szybko zapamiętywane przez dziecko i szybko przestaje ono reagować. Nie wygłaszaj tylko kolejnych oklepanych frazesów, ale wyjaśnij swoje stanowisko. Wyjaśnij, dlaczego tak uważasz, poprzyj swoje słowa konkretnymi działaniami. Kochający rodzic musi być elastyczny we wszystkich sprawach, zdolny widzieć trochę dalej niż dzisiaj.

Czy da się go zapędzić w kozi róg?

Bardzo kontrowersyjne pytanie, które w rzeczywistości wielu osobom sprawia trudność. Niektórym naprawdę łatwiej jest raz postawić winne dziecko w kącie i w ten sposób uznać zadanie wychowawcze za zakończone. Ale problem polega na tym, że dzieci inaczej przeżywają ten moment. Jedno dziecko nudzi się w kącie. Druga osoba zaczyna spokojnie obserwować i wyciągać własne wnioski. Trzeci staje się wściekły, gromadząc negatywne wrażenia. Musisz znać swoje własne dziecko. Tylko w tym przypadku można by spróbować przewidzieć jego zachowanie, zrozumieć jego uczucia. Zdecydowanie lepiej nie przyprawiać o rogi dzieci wrażliwych i delikatnych, których psychika jest zbyt podatna. Ale niespokojne, rozwydrzone dziecko może, ale nie na długo. Nie powinien mieć zbyt wielu negatywnych uczuć w rogu. Wystarczy, że osiągniemy zmianę punktu ciężkości, by dziecko ochłonęło i przeszło od ekscytacji do spokoju. Nie spiesz się z karaniem. Zastanów się kilka razy zanim zaczniesz działać.

Wcale nie jest więc rzadkością, że małe dziecko jest nieposłuszne rodzicom. To się zdarza cały czas. Ważne jest, aby rodzice w porę spróbowali zrozumieć swoje błędy, uświadomili sobie, jak mogą je poprawić z minimalnym uszczerbkiem dla psychiki dziecka. Pamiętaj, że wewnętrzny świat malucha zasługuje na wiele uwagi i oczywiście na wszelki szacunek. Ponadto dobry rodzic zawsze znajdzie coś, czego może się nauczyć od własnego dziecka: co najmniej tolerancji, zaufania do innych.