Gry dla dzieci od 7 lat: Akcja i logika, dla chłopców i dziewcząt

Noworodek ma mózg zawierający ogromną liczbę neuronów, które, jeśli nie zostaną dostrojone do odpowiednich połączeń neuronowych, zostaną bezpowrotnie utracone. Od niepamiętnych czasów ta regulacja odbywała się w środowisku naturalnym, ale w ostatnich czasach nad dziećmi pojawiło się zagrożenie, którego ludzkość wcześniej nie znała. Do życia dzieci weszło „cyfrowe wcielenie gier”, które nie ma nic wspólnego z otoczeniem, a więc nie pozwala na rozwój połączeń neuronowych.

Podczas zabawy dziecko dotyka i czuje przedmioty, wspina się gdzieś, wpada na jakieś przedmioty, upada i potyka się, skacze przez linę lub tylko na jednej nodze, kręci pedałami itp.. Wzbogacają je o bezcenne doświadczenia kinestetyczne i dotykowe. Pozwala to na stworzenie poczucia przestrzeni w mózgu dziecka, a im więcej takich doświadczeń, tym lepiej.

To doświadczenie jest niezbędne do treningu kory ciemieniowej, tej samej, która pozwala na wolumizację „obrazu. Sam „obraz” świata, jaki otrzymujemy na „ekranie” siatkówki, która wyświetla nam płaski obraz.

Zbiera on informacje z kory wzrokowej i całą wrażliwość ze wszystkich części ciała. Efektem zbierania tych danych poprzez lokalne połączenia jest postrzeganie przez człowieka objętości, przestrzeni i relacji między nimi.

To uczucie jest podstawowym warunkiem kształtowania się u dziecka myślenia abstrakcyjnego. Geometria, fizyka i algebra to przedmioty abstrakcyjno-przestrzenne na przyszłość. Bawiąc się w naturalnym środowisku, polegając na rzeczywistości, siedmiolatek przygotowuje swój mózg do przyszłych sukcesów w skomplikowanych naukach, rozwijając płat ciemieniowy. Jeśli pozwolisz, by „cyfrowe” zabrało ci czas przeznaczony na prawdziwe zabawy, skończysz z dzieckiem o słabym myśleniu, zdolnym jedynie do miernego powtarzania prostych czynności i z niewielką lub żadną kreatywnością.

Dlatego konieczne jest przywrócenie dzieci w bardzo młodym wieku do środowiska prawdziwych gier, zarówno fizycznych, jak i logicznych. I o nich opowie ten artykuł.

Gry ruchome

Dla 7-letniego dziecka jest mnóstwo zabaw i gier. Są to tradycyjne „Łapanka”, „Ślepak” oraz „Hide and Seek” z ich dowolnymi i obowiązkowymi interpretacjami. Są jeszcze inne, oto niektóre z nich.

„Smok gryzie swój ogon”

Uczestnicy biorą się za ręce i stają w „rybiej misce”. Na sygnał prowadzącego ten, kto stoi pierwszy, czyli „głowa smoka”, rozpoczyna polowanie na swój „ogon”, czyli tego, kto stoi ostatni. „Ogon” powinien próbować robić uniki. Gdy ten ostatni zostanie złapany, przenosi się na początek „pociągu” i sam staje się łowcą na swój „ogon”.

„Gra w kolory”

Dzieci przychodzą w kręgu. Prowadzący daje zadanie: „Czerwony, raz – dwa – trzy!”. Każdy w kole stara się szybko dotknąć na sobie lub otaczających go graczach rzeczy (przedmiotu, ubrania, części ciała) o kolorze nazwanym przez prowadzącego. Kto nie zdąży, odpada z gry. Komenda jest powtarzana przez prowadzącego, a kolor zmienia się odpowiednio. Zwycięzcą zostaje ten, kto stoi ostatni.

„Sieć rybacka

Trzech lub dwóch uczestników zabawy powinno trzymać się za ręce – stanowią oni „siatkę”. Gracze ci muszą złapać jak najwięcej „pływających ryb” – pozostałych uczestników gry, którzy uciekają przed nimi i skręcają się, aby uniknąć złapania. Uwięziony gracz staje się częścią sieci i dołącza do liderów. Więc sieć wydłuża się w miarę wyławiania „ryb”.

„Myśliwi i Strzelcy”

Drużyny dzielą się na grupę „strzelców”, którzy mają czas na ucieczkę. Druga drużyna, „łowcy”, idzie w ich ślady. Ślady zostawiają na zakrętach, a może częściej, strzałki, które zostawiają zawodnicy, „strzałki”. W momencie, gdy ostatnia „strzała” znajdzie się w śladach i wpadnie w ręce myśliwych, drużyny powinny zamienić się miejscami.

„Above Ground”

Uczestnicy, po odliczeniu jednego, dwóch, trzech..!”Zawodnicy powinni rozłożyć się i ustawić tak, aby stopy nie dotykały ziemi. W tym celu można usiąść na czymś, zwisać z drzewa, stanąć na kamieniu itp.. Zadaniem prowadzącego jest podniesienie z ziemi tego, który nie może się utrzymać i dotyka ziemi, a on sam staje się prowadzącym. Po pewnym czasie, jeśli tak się nie stanie, prowadzący zajmuje pozycję wyjściową, a zawodnicy po zdobyciu punktu ponownie zmieniają pozycję. Pozycja może być też dowolnie zmieniana podczas gdy prowadzący próbuje kogoś osiodłać.

„Trzeci ze śladu”

Zawodnicy stają w kole, po dwóch za sobą. Prowadzący dogania jednego z wolnych graczy na zewnętrznym okręgu. Przekraczanie koła jest zabronione przez regulamin. Ścigany może stanąć przed jedną z par i wtedy trzeci, którego plecy są do koła, musi uciekać. Ten, który pozostał w tyle, staje się liderem.

Gry dla dziewczyn

Skakanka, guma i „klasyki”, znane na wszystkich kontynentach i znane wielu pokoleniom, byłyby bardzo odpowiednie dla dziewczynek w wieku siedmiu lat. Dorośli muszą tylko przypomnieć sobie swoje dzieciństwo i nauczyć dziecko takiej dziewczęcej zabawy. Możliwe są również następujące gry.

„Rybniczanka”

W skład gry wchodzi również lina do skakania. Dziewczyny stają w kręgu. Prowadzący zajmuje miejsce w środku koła z „wędką”, którą może być sznur lub zwykła lina, do której końca może być przymocowany mały woreczek z tkaniny z trocinami. „Rybka” kręci wędką w kółko na wysokości pozwalającej pozostałym zawodnikom na odbijanie się od niej, starając się nie trafić w nią. Ten, kto zostanie złapany, staje się liderem.

„Dziesięć rund”

Nazwa odpowiada znaczeniu gry. Turniej rozgrywany jest na dystansie 10 rund. Lina do skakania jest elementem wyposażenia. W pierwszej rundzie skok na dwóch nogach, w drugiej na prawej, a w trzeciej na lewej, w przód, w tył, na krzyż, wyrzucając nogę podczas skoku, naśladując biegacza w miejscu. Ogólnie rzecz biorąc, liczba rund może być większa, wszystko zależy od wyobraźni i umiejętności startujących dziewcząt.

Gry dla chłopców

Chłopcy lubią zawody w drużynie – piłka nożna, hokej itp.., Zarówno indywidualnie, – wyścigi, zapasy i elementy lekkoatletyki. Możesz również rywalizować w zespołach. Oto kilka przykładów gier dla chłopców w tym wieku.

„Uwolnienie zakładników”

Gracze podzieleni są na przeciwne drużyny – ochronę i siły specjalne. Wyznacza się okrąg „specjalnej strefy kontroli”. Oślepionych „strażników” umieszcza się wzdłuż obwodu perymetru, a zakładnika w środku „specjalnej strefy kontroli. Zadanie uwolnienia go spada na drużynę SWAT, która musi przemknąć między strażnikami do „chronionego obszaru” i zabrać stamtąd zakładnika. Zawodnicy zespołu bezpieczeństwa powinni być umieszczeni w odległości mniej więcej ramienia od siebie. Jeśli członek „sił specjalnych” zostanie dotknięty przez członka „jednostki bezpieczeństwa”, staje się kolejnym zakładnikiem. Po pewnym czasie drużyny zamieniają się miejscami.

„Power Line”

Na środku placu zabaw narysowana jest linia. Gracze są podzieleni na dwie drużyny i stają po każdej stronie linii energetycznej. Cel: próba przeciągnięcia przeciwnika na swoją stronę. Kto przekroczy linię, automatycznie przechodzi do drużyny przeciwnej i musi walczyć po jej stronie.

Gry logiczne i edukacyjne

„Matematyka w ruchu”

Gra zespołowa. Dwie drużyny, każdy zawodnik w obu drużynach ma na sobie znak z liczbą od 0 do 9. Dwa krzesła są ustawione w odległości 5 do 6 metrów od każdej drużyny.

Prowadzący zapowiada proste działanie arytmetyczne, np. od 23 odejmij 10. Gracze w drużynie szybko znajdą prawidłową odpowiedź, a ci, którzy mają płytki z odpowiednimi numerami, pobiegną do swoich krzeseł, siadając na nich tak, by reszta graczy mogła odczytać prawidłową odpowiedź – 13.

„Pismo ręczne w powietrzu”

Do gry potrzebne są długopisy (ołówki) i papier do pisania.

Prowadzący „pisze” w powietrzu planowane słowa, słowa powinny być dość proste, a litery powinny być pisane na maszynie. Zawodnik, który odgadnie, jakie słowo znajduje się na „lotniczym rysunku”, zapisuje je na kartce, tak aby pozostali nie mogli go zobaczyć. Na koniec gry prowadzący sprawdza, czy zadanie zostało wykonane i wyłania najmądrzejszego gracza.

„Młody Sherlock Holmes”

Gra mindfulness. Za pomocą taśmy do liczenia wybierz słynnego „detektywa”. Prowadzący musi stanąć naprzeciwko pozostałych zawodników, którzy przez jakiś czas pozostają przed nim w różnych pozach. Celem jest zapamiętanie, jak wyglądali gracze – ich postawy, ubrania, mimika twarzy. Po tych słowach wychodzi z pokoju. Gracze muszą zmienić coś w swoim wyglądzie, musi być 5 zmian. Po tym, ten który prowadzi, jest nazywany, a Sherlock Holmes powinien olśnić swoją wytrwałą uwagą, znajdując wszystkie zmiany w graczach. Jeśli popełni błąd, będzie nadal prowadził „do czasu dalszego szkolenia”.Jeśli znajdzie wszystkie zmiany, wybierany jest nowy wodnik.

„Zagraj w bajkę”

Dzieci biorące udział w grze opuszczają pomieszczenie i pozostaje tylko jeden gracz. Pozostawiony sam sobie wybiera kilka znanych zwrotów z popularnej bajki. Nazywając jednego z uczestników bez pomocy słów stara się wyobrazić mu wybraną fabułę.

Następna osoba grająca przekazuje osobie, która przychodzi po niej, to co zrozumiała, również bez słów itd.. sens gry polega na tym, że każdy kolejny uczestnik będzie widział tylko grę poprzedniego gracza. Po zakończeniu gry gracze opowiadają w odwrotnej kolejności, czego się nauczyli na podstawie tego, co widzieli i próbowali przekazać. Kiedy ich historie się skończą, pierwszy gracz wypowiada część historii, którą odegrał w swojej „pantomimie”.

Dzieci mogą wybrać fabułę lub zrobić to w sposób zaproponowany poniżej:

Car miał trzech synów.♪ Starszy był mądry, średni nie tak, nie tak ♪. Najmłodszy był głupcem.

Dobry dr Aibolit,

Siedzi pod drzewem.

Przyjdź do niego na leczenie,

Zarówno krowa jak i wilk.

wróżkaZa machnięciem czarodziejskiej różdżki łachmany Kopciuszka zamieniły się we wspaniałą suknię balową utkaną ze złota i srebra, pantofelki w kryształowe pantofelki, dynia w powóz, a myszy w zaprzęg przystojnych, siwych koni.

Zmarł młynarz, który miał trzech synówPozostał po nim jedynie wiatrak, osiołek i kot. Bracia podzielili swój spadek: najstarszy dostał młyn, najmłodszy osiołka, a najmłodszy kota.

Przez tysiąclecia swojej historii ludzkość wymyśliła wiele gier dla dzieci w wieku siedmiu lat. Gry terenowe i wewnętrzne, planszowe, logiczne, uwagi i reakcji. Są nowe, a także takie, w które grali nasi przodkowie w tamtych czasach. Jeśli jednak dorośli nie zadadzą sobie trudu, by nauczyć dzieci ich odtwarzania, czas zostanie zmarnowany, a dzieci nie odniosą z nich korzyści. Pełne życie dziecka w przyszłości jest całkowicie w rękach dorosłych – nie zapominaj o tym!

Artykuł powstał na podstawie książek T.. Kedrina, P.. Gelazonia „Wielka księga gier i zabaw”; N.. „Gry rozwojowe na lekcje i przerwy” Dicka; oprac. .. Salnikova, „Kalejdoskop rodzinnego wypoczynku”; materiały ze stron internetowych i praktyki pedagogicznej pracowników Domu Dziecka RK domsolnyshko.kz/o-nas/o-detskom-dome/