Jak nauczyć się dni tygodnia

Czas jest pojęciem abstrakcyjnym. Czas nie może być postrzegany za pomocą pięciu zmysłów, które posiadamy. Pojęcie czasu jest niedostępne dla dziecka poniżej 3 roku życia, kiedy postrzega ono świat jako nierozerwalnie związany z nim samym. Może pojąć tylko to, co może odebrać swoimi zmysłami, co może dotknąć, zobaczyć lub usłyszeć.

W jakim wieku rozpocząć naukę

Kiedy następuje „kryzys trzylatka” i dziecko zaczyna w swoim myśleniu oddzielać się od otaczającego go świata, wtedy zaczyna interesować się jego układem. Ale Twoje dziecko jest bardziej zainteresowane tym, jak pasuje do świata i jak się w nim określa. W przypadku 3-4 latków można i należy uczyć najprostszych pojęć dotyczących czasu jako elementu rytmu dnia i nocy oraz ranka/wieczoru, a także znaczenia takich relacji czasowych jak jutro, dziś i wczoraj.

Dopiero w wieku 4-5 lat dzieci zaczynają rozwijać zdolność do myślenia abstrakcyjnego i, co ważniejsze, wolę takiego myślenia. Jest to przedział czasowy, w którym należy rozpocząć naukę dni tygodnia. Wiedza ta jest ważna, aby dziecko zaczęło oswajać się z pojęciem czasu, odnosząc go do wydarzeń w otaczającym go świecie. Tydzień czy miesiąc, a nawet rok, postrzegany przez dziecko, może trwać godzinę lub dzień, a nawet „kiedy mama wróci ze sklepu”. Aby zorientować się i zaplanować własne działania, dzieci muszą mieć jasność co do ram czasowych reprezentowanych przez te słowa, począwszy od tygodnia.

Od czego zacząć naukę

Od najmłodszych lat ważne jest, aby każde pojęcie było powiązane z narracją – opowieścią wyjaśniającą pochodzenie tego czy innego pojęcia. Łatwiej jest zakotwiczyć swój umysł w punkcie wyjścia, dlatego większość ludzi lepiej uczy się codziennych umiejętności i wiedzy niż abstrakcyjnych dyscyplin naukowych.

W związku z tym, bardziej efektywne będzie rozpoczęcie nauczania od krótkiego informacyjnego wykładu na temat historii powstania pojęcia tygodnia i znaczenia każdego dnia tygodnia.

Współczesna nazwa tydzień oznacza okres czasu, siedem dni lub, aby ułatwić dziecku zrozumienie, dzień. Po nadejściu chrześcijaństwa w Rosji, długi czas, tydzień zwany „tydzień”, a jej pierwszy dzień był dniem Zmartwychwstania Chrystusa, zwany „tydzień”, bo w tym dniu nie powinien robić żadnych spraw. W większości języków słowiańskich niedziela nazywana jest „tygodniem” – dniem, w którym się „nie robi” – nie pracuje.

Dlatego też dzień następujący po „tygodniu” zaczął być nazywany poniedziałkiem, czyli po „tygodniu”, który obecnie nazywany jest niedzielą. W języku Polskam wszystkie siedem dni noszą nazwę dnia głównego, czyli tygodnia. Nazwa wtorek pochodzi od słowa „drugi”, środa od słowa „środek”, czwartek od słowa „czwarty”, a piątek od słowa „piąty”. Sabat natomiast ma znacznie bardziej starożytne korzenie niż język słowiański i bierze swoją nazwę od starożytnego hebrajskiego słowa „szabat”. Który był Żydów siódmy dzień i dzień odpoczynku, po którym ich tydzień zaczął.

Aby dziecko uzyskało związek z codziennością współczesnych czasów, a nie tylko przewodnik po historii powstania tygodnia, konieczne jest dołączenie do opowieści szczegółowej charakterystyki każdego dnia, która może być zrozumiała konkretnie dla tego dziecka. Np. w sobotę i niedzielę odpoczywamy, a w poniedziałek ojciec idzie do pracy, natomiast dziecko do przedszkola, we wtorek mamy zajęcia w klubie lub sekcji, w środę odwiedzamy jego babcię itd..

Opowieść wprowadzająca jest potrzebna, aby zwrócić uwagę dziecka na zabawy i ilustracje, z którymi będzie miało styczność, aby nauczyć się dni tygodnia. W przeciwnym razie może nie być zainteresowany.

Wizualny – kalendarz projektowania gier

Badanie wszelkich nowych dla dziecka informacji, w tym dni tygodnia, najlepiej zrobić to w formie ciekawej gry. Przyswojenie niezbędnego materiału będzie wielokrotnie skuteczniejsze.

Jasny i kolorowy kalendarz może być dobrym miejscem dla Twojego dziecka, aby zacząć, ponieważ daje im wizualne i dotykowe doświadczenie malowania, klejenia, przypinania itp.. coś na nim, aby zaangażować, oprócz wizualnej, także mechaniczną pamięć.

Jako materiał dydaktyczny można wykonać z kolorowej tkaniny lub kartonu kalendarz w formie kolorowych komórek, gdzie każdemu dniu tygodnia odpowiada kolor komórki. Za podstawę możesz wziąć kolory tęczy, może się to później przydać. Nawet jeśli dziecko nie potrafi czytać, kartoniki powinny być podpisane i ponumerowane. W celi umieszczona jest postać bohatera; dla dziewczynki może to być lalka, dla chłopca bardziej męski typ bohatera. Figurkę umieszcza się w pudełku odpowiadającym dniowi tygodnia, np. poniedziałek. Pokazujemy dziecku cały układ kalendarza i tłumaczymy, że kolorowe komórki oznaczają dni tygodnia i dzisiaj bohater mieszka w tej, powiedzmy, czerwonej komórce, a jutro będzie wtorek i bohater przenosi się do kolejnego domu-komórki o pomarańczowym kolorze i będzie tam przebywał przez cały dzień, podczas gdy dziecko będzie w przedszkolu. Po wyjaśnieniach konieczne będzie, aby dziecko „przesuwało” figury wraz ze zmianą dni i poprawianie go, jeśli się spieszy lub zapomni.

Jeśli dziecku podoba się pomysł przenoszenia tygodniowej podróży z pudełka do pudełka, są duże szanse, że nauczy się dni tygodnia zaraz po pierwszym tygodniu zajęć. Jako bonus, może również zapamiętać kolory tęczy.

To jeden ze sposobów na zaprojektowanie pierwszego kalendarza dla dziecka, można to zrobić również jako:

1. stopnie drabiny;
2. Plan tygodnia, gdzie każdy dzień pokazuje główne wydarzenie dnia w życiu dziecka, np. poniedziałek – basen, wtorek – kółko malarskie, sobota – wycieczka na wieś itp..;
3. bajkowy kwiat – siedmiokolorowy kwiat z wymiennymi płatkami;
4. pociąg z siedmioma kolorowymi wagonami;
5. Koło podzielone na siedem sektorów ze strzałką jak na zegarze.

Po odnalezieniu dnia tygodnia w zaimprowizowanym kalendarzu należy omówić z dzieckiem, czy jest to dzień powszedni czy weekend. Jeśli rodzice pracują w schemacie pięciodniowym jak zwykle, a dziecko uczęszcza do przedszkola, to wiedza ta zostanie przyswojona szybko i łatwo.

Mózg i umiejętności myślenia w tym wieku sprawiają, że dziecko może rozwijać się jako „osoba rozumna”. Może to spowodować, że w ciągu kilku tygodni zainteresowanie dziecka kalendarzem osłabnie i zacznie ono coraz rzadziej zwracać na niego uwagę. Słusznie byłoby odłożyć ją na jakiś czas, ale pamiętaj, aby wrócić do tej czynności później.

4 gry, które pomogą dzieciom poznać dni tygodnia

Każda zabawka otrzymuje dzień tygodnia

Gra wymaga siedmiu różnych zabawek i siedmiu różnych kolorowych kółek na różne dni tygodnia.

Dziecko ma przed sobą te siedem różnych zabawek, z których każdą musi wręczyć kółko w kolorze odpowiadającym jednemu z dni tygodnia. Dziecko samo nazywa kolor dnia tygodnia, np. „poniedziałek dla misia” i rozdaje czerwone kółko, „wtorek dla króliczka” i rozdaje zielone itd.. Następnie kółka są zbierane i tasowane. Dziecko powinno je rozdawać w tej samej kolejności, pamiętając, któremu dniu tygodnia odpowiada kolor kółka i której zabawce je podarowało.

Grając w. Ułóż tydzień w wyścig

Do gry potrzebne są karty z nazwami dni tygodnia, po jednym zestawie od poniedziałku do niedzieli dla każdego uczestnika zabawy.

Na komendę prowadzącego gracze powinni kolejno układać te karty, rywalizując ze sobą, w tempie. Kto jest szybszy i lepszy w układaniu siedmiu dni tygodnia, ten wygrywa.

Grając w. Quiz dotyczący dni tygodnia

Do quizu należy przygotować żetony. Mistrz quizu zadaje pytania, na przykład:

1. Wymień pierwszy, siódmy lub powiedzmy piąty dzień tygodnia?
2. Podaj, który dzień tygodnia jest pomiędzy środą a piątkiem?
3. Który dzień tygodnia to wtorek??
4. Które dni są dniami roboczymi?? A jakie są weekendy?
5. Który dzień to wtorek, środa czy piątek??
6. Który dzień tygodnia poprzedza niedzielę??

Ten, kto pierwszy udzieli prawidłowej odpowiedzi, otrzymuje odznakę. Wygrywa ten, kto ma najwięcej żetonów.

Grając w. Jaki dzień tygodnia minął?

Do gry potrzebne są również karty z nazwami dni tygodnia.

W pierwszym wariancie gry układa się je w losowej kolejności na stole. Dziecko musi odwrócić się do nich plecami, więc gdy to zrobi, prowadzący usuwa jedną lub dwie karty i sygnalizuje dziecku, że ma się odwrócić. Dziecko ma za zadanie zapamiętać i nazwać dni tygodnia, których „brakuje”.

Drugi wariant gry zakłada na sygnał prowadzącego prawidłowe złożenie dni tygodnia poprzez zamianę miejscami kart z nazwami dni tygodnia, które prowadzący wcześniej ułożył w przypadkowej kolejności.

Te proste zabawy pomogą Twojemu dziecku szybko i nienachalnie nauczyć się nazw dni tygodnia.

Wersety, które pomogą

Dzieci lepiej przyswajają informacje przekazywane im w formie wersów. Można nauczyć się rymowanek przedszkolnych, w tym dni tygodnia. W twórczości poetów dziecięcych można znaleźć wiele utworów poświęconych dniom tygodnia, miesiąca i porom roku. Są to autorzy tacy jak „Ciężki tydzień” Agniya Barto, wszyscy znają Marszaka S.. „Jak szybko przeleciały dni tygodnia…” czy Michałkow S.. „Mój tydzień”, „Cały rok”.

Zapamiętując kilka takich rymowanek, dziecko łatwiej zapamięta nazwy dni tygodnia, recytując je w kontekście wersów. Można wykorzystać i wiersze mniej znanych, a nawet nieznanych autorów na ten temat lub spróbować wymyślić własny wiersz dla dziecka, łącząc je z wydarzeniami bliskimi dziecku treści:

W tygodniu jest dokładnie siedem dni,

Zapamiętaj je szybko:

Poniedziałek – nasz pierwszy dzień,

Zaczyna się od działań,

Wtorek jest drugim dniem tygodnia,

Och, to nie będzie wkrótce weekend!

Środek będzie w środę,

Muszę upiec ciasto na kolację;

Czwartym dniem jest czwartek,

Zaplanujmy basen;

Piątek to nasz piąty dzień,

A my nie jesteśmy leniwi, żeby iść do ogrodu;

Szóstego dnia, w sobotę,

„Praca została wykonana.

Niedziela jest siódmym dniem

Witam, witam, weekend!

Sztuka ludowa pomaga

Oprócz powyższych, dużą pomocą są przysłowia i powiedzenia, które można od czasu do czasu wykorzystać przy dziecku, aby pomóc mu w nauce nazw dni tygodnia:

Rozpoczęty w piątek biznes będzie się cofał.

„Środa czy piątek, czwartek to nie jest dzień porządkowy.

W piątek mężczyzna nie będzie orał, a kobieta nie będzie przędła.

Trzymaj się z dala, środa, śmiało, czwartek.

A po deszczu, w czwartek.

Artykuł został napisany na podstawie książek: „Dni tygodnia: dla dzieci w wieku 4-5 lat” Tatiany Dubowkiny oraz „Czytanie i zapamiętywanie pór roku, miesięcy i dni tygodnia” przez pracowników Domu Dziecka „Słoneczko” w Republice Kazachstanu.