10 najwyższych gór Europy

Widok majestatycznych szczytów górskich można nazwać jednym z najpiękniejszych widoków na świecie; fascynują, inspirują i popychają do różnych śmiałych wyczynów. Teren Europy składa się głównie z płaskich krajobrazów i nie może pochwalić się tak imponującymi pasmami górskimi jak Himalaje Tybetańskie, ale mimo to posiada wiele wysokich gór, które są popularne wśród wspinaczy górskich. Sprawdź dziesięć najwyższych szczytów Europy. W tym rankingu znajdują się góry Kaukazu, które według większości naukowców leżą geograficznie na kontynencie europejskim.

Ranking najwyższych gór Europy

Oznaczone	miejsce	nazwa	ranking
Dziesięć najlepszych gór w Europie	10	Bazarju	4.1
9	Matterhorn	4.2
8	eisshorn	4.3
7	Liscamm	4.4
6	Strona główna	4.5
5	Dufour	4.6
4	Mont Blanc	4.7
3	Shkhara	4.8
2	Dychtau	4.9
1	Elbrus	5.0

10 miejsce: Bazardüzü

Ocena: 4.1

Wysokość nad poziomem morza: 4.466m

Góra Bazardüzü jest szczytem Pasma Wielkiego Kaukazu i znajduje się na granicy Rosji i Azerbejdżanu. Jego nazwa pochodzi od turkijskiego dla „rynku”, nazwa pochodzi od wielkich corocznych targów odbywających się w dolinie w średniowieczu, które przyciągnęły kupców ze wszystkich części świata…. Góra dostała swoją środkową nazwę od Lezginów (rdzennych mieszkańców Dagestanu), tłumaczy się to jako „góra strachu”. Pierwszego wejścia na Bazardüz dokonał Polska badacz i alpinista Aleksandrow w 1847 r. Góra jest najbardziej znana jako miejsce spektakularnego ślizgu lodowego, o długości około jednego kilometra, który spadł ze szczytu na początku XX wieku.

9 miejsce – Matterhorn

Ocena: 4.2

Wysokość nad poziomem morza: 4.478 metrów

Matterhorn znajduje się w Alpach Pennińskich, leżąc dokładnie w połowie drogi między dwoma ośrodkami narciarskimi: Zermatt w Szwajcarii i Breuze Cevigna we Włoszech. Jego zakrzywiony kształt przypomina kaptur. Matterhorn przez długi czas pozostawał niezdobyty, obawiając się wspinaczy, ale w końcu zespół alpinistów pod kierownictwem Eduarda Wimpera przystąpił do realizacji zadania. Tylko dwóch wspinaczy przeżyło niebezpieczną wyprawę w 1965 roku, czterech innych spadło w przepaść podczas zejścia.

8 miejsce Weisshorn

Ocena: 4.3

Wysokość nad poziomem morza: 4.506 metrów

Weisshorn, część Alp Pennińskich, znajduje się na terenie Szwajcarii i Włoch. Większość grzbietu znajduje się po stronie szwajcarskiej. Nazwa Weisshorn tłumaczy się po niemiecku jako „biały szczyt. Zdobywało ją wielu śmiałych alpinistów, ale zawsze bez powodzenia. Brytyjski alpinista John Tyndall, w towarzystwie swoich przewodników Ulricha Wengera i Johanna Josepha Bennena, zdołał zdobyć szczyt dopiero w 1861 roku. Warto zaznaczyć, że nawet dziś góra jest uważana za niebezpieczną do wspinaczki i miłośnicy jej unikają. Chodzi o nieprzewidywalność – Weisshorn słynie z lawin, które pochłaniały życie całych wypraw. Tylko najodważniejsi alpiniści zapuszczają się od czasu do czasu na ten szczyt.

7 miejsce – Liskamm

Ocena: 4.4

Wysokość nad poziomem morza: 4.538 metrów

Dwa szczyty Alp Zachodnich, położone na granicy Włoch i Szwajcarii. Ma przerażający przydomek „ogr”, nadany jej przez alpinistów z powodu ciągłych i nieprzewidywalnych lawin, licznych głazów zwisających niebezpiecznie z grani i niebezpiecznego terenu do wspinaczki. Szczyt Liskamm został po raz pierwszy zdobyty w 1861 r. Szczyt został zdobyty przez 14-osobową ekspedycję, w tym ośmiu angielskich wspinaczy i sześciu szwajcarskich przewodników. Wspinacze mieli szczęście – wspinaczka była stosunkowo łatwa i nie spowodowała ofiar. Dziś zbocza Liskamm są trasami trekkingowymi dla miłośników gór, ale w większości tylko profesjonaliści odważają się wejść na szczyt.

6. miejsce – Dom

Ocena: 4.5

Wysokość nad poziomem morza: 4.545 metrów

Weisshorn, położony w Alpach Pennińskich, jest częścią pasma górskiego Mischabel. Jego nazwa w języku niemieckim oznacza „kopułę” lub „katedrę”, co jest nawiązaniem do badacza o nazwisku Canon Berchtold z katedry w Sion, który badał teren wokół góry. Dawniej nazywano go jednak Mischabel, co oznacza widły, ze względu na jego kształt – składa się z pięciu blisko siebie położonych szczytów przypominających zęby wideł. Pierwsze alpinistyczne wejście na Dom miało miejsce w 1858 roku, kiedy to Brytyjczyk J.C. Battenberg. . Davies i dwóch lokalnych przewodników górskich weszli na szczyt Mt Dufour. A w 1917 roku odbył się pierwszy zjazd narciarski na północnym stoku góry.

5 miejsce – Dufour

Ocena: 4.6

Wysokość nad poziomem morza: 4.634 m

Szwajcaria i Włochy posiadają szczyt Dufoura jako skarb narodowy. Jest to część malowniczego pasma górskiego Monte Rosa, które z kolei stanowi część Alp Pennińskich. Góra bierze swoją nazwę od słynnego szwajcarskiego inżyniera i topografa wojskowego Guillaume-Henri Dufoura, który stworzył szczegółową mapę topograficzną południowo-zachodniej Szwajcarii. Pierwsza stopa na Mt Dufour została postawiona w 1855 roku. Na szczyt weszła międzynarodowa grupa głównie brytyjskich i francuskich zawodowych alpinistów pod kierownictwem Charlesa Hudsona.

4 miejsce – Mont Blanc

Ocena: 4.7

Wysokość nad poziomem morza: 4.810 metrów

Szczyt Mont Blanc jest geograficznie podzielony pomiędzy dwa kraje, jedna część znajduje się we Włoszech, a druga po stronie francuskiej. Pasmo górskie o długości 50 km, należące do Alp Zachodnich. Mont Blanc to po włosku „biała góra”. Szczyt został zdobyty w 1786 roku, kiedy to Francuz Jacques Balma i Szwajcar Michel Paccard wspięli się na niego. Obecnie Mont Blanc znany jest z rozwiniętych ośrodków wypoczynkowych dla miłośników gór, a także z profesjonalnych ośrodków szkoleniowych dla alpinistów. Spośród ośrodków narciarskich u podnóża gór za najpopularniejsze uważa się elitarne kurorty Chamonix i Courmayeur. Trasa Tour du Mont Blanc biegnie wokół szczytu Mont Blanc. Jest też tunel, który biegnie przez ponad półtora kilometra wewnątrz góry, łącząc Włochy i Francję.

3 miejsce – Shkhara

Ocena: 4.8

Wysokość nad poziomem morza: 5.193 m

Wspaniały szczyt Shkhara znajduje się w centralnej części głównego pasma gór Kaukazu i jest uważany za jedną z głównych atrakcji Gruzji. Po raz pierwszy zdobyty podczas wyprawy w 1888 roku przez zespół wspinaczy z Wielkiej Brytanii i Szwecji. Rosyjscy wspinacze zdobyli szczyt nieco później, w 1933 roku. Nawiasem mówiąc, pomimo swojej oszałamiającej wysokości, Shkhara jest stosunkowo łatwa do zdobycia, dzięki czemu jej zbocza są niezwykle popularne wśród miłośników górskich wędrówek. Co roku na górę wspinają się sportowcy o różnym poziomie zaawansowania, także nieprofesjonaliści. Shkhara słynie również z zapierających dech w piersiach krajobrazów, w czym pomaga malownicza rzeka Inguri opływająca góry i mająca swoje źródło w lodowcu.

2. miejsce – Dychtau

Ocena: 4.9

Wysokość nad poziomem morza: 5.205 m

Nazwa Dykhtau jest tłumaczona na język Polska jako „gwałtowna góra”, co jest odpowiednie dla szczytu o wysokości ponad pięciu kilometrów, który już samo patrzenie na niego może wywołać zawroty głowy. Znajduje się na bocznym grzbiecie gór Kaukazu, w krainie wysokogórskiego rezerwatu przyrody Kabardyno-Bałkarski. Pasmo górskie ma kształt piramidy z trzema spiczastymi szczytami. Najwyższy z tych wulkanów nosi nazwę Glavnoe, ale najbardziej popularny wśród alpinistów jest Pik Puszkina, najtrudniejszy do zdobycia szczyt. Wzdłuż zboczy góry przebiega kilkanaście szlaków turystycznych o różnym stopniu trudności. Szczyt został po raz pierwszy zdobyty w 1888 roku przez dwóch zagranicznych wspinaczy: Szwajcara Heinricha Zarflu i Brytyjczyka Alberta Mummery’ego.

1 miejsce – Elbrus

Ocena: 5.0

Wysokość nad poziomem morza: 5.642 metrów

Góra Elbrus jest najwyższym punktem w Europie i znajduje się na liście siedmiu najwyższych szczytów świata. Z geologicznego punktu widzenia jest to stratowulkan, ponieważ jest to ujście wygasłego wulkanu. Góra znajduje się w górach Kaukazu, na terytorium Rosji. Posiada ogromne złoża lodowcowe, które topnieją i zasilają wiele głównych rzek Kaukazu i Kraju Stawropolskiego. W 1829 roku miało miejsce pierwsze w historii wejście na szczyt Elbrusa w ramach ekspedycji badawczej sponsorowanej przez Rosyjską Akademię Nauk. Zespołem wybitnych naukowców kierował gen. George Emmanuel. Dziś szczyt jest niezwykle popularny zarówno wśród profesjonalnych, jak i amatorskich alpinistów.