11 gier podobnych do Skyrim

*Przegląd najlepszych według redakcji. O kryteriach wyboru. Niniejszy materiał ma charakter subiektywny, nie jest przeznaczony jako reklama lub poradnik zakupu. Konsultacja z ekspertem przed zakupem.

The Elder Scrolls V: Skyrim – RPG z niesamowitym replayability. Można go ukończyć co najmniej trzykrotnie, przy dużej różnorodności doświadczeń użytkowników. Nawet sami twórcy powiedzieli, że w „Skyrim” zawartość wystarczy na około 500 godzin gry.

Jednak TES V: Skyrim został wydany w 2011 roku. W tym czasie nawet najbardziej zagorzali fani ukończyli ją trzy, cztery lub pięć razy, a nowej zawartości w niej prawie nie ma. Można oczywiście wrzucić parę modów, ale większość tych „rozszerzeń” zmienia tylko grafikę, a fabuła pozostawia wiele do życzenia.

Zebraliśmy więc 11 gier, które są podobne do Skyrim – ekscytujące, replayable RPG z mądrą fabułą i wciągającą rozgrywką.

Ranking gier podobnych do Skyrim

Nominacja	Lokalizacja	Nazwa	Ocena
Ranking gier podobnych do Skyrim	1	The Witcher 3: Wild Hunt	5.0
2	Kingdom Come: De werans	4.9
3	Gotyk II	4.8
4	Horizon Zero Dawn	4.7
5	GreedFall	4.6
6	Śródziemie: Cień wojny	4.5
7	Fallout 4	4.4
8	Dragon Age: Inkwizycja	4.3
9	Ta ziemia jest moją ziemią	4.2
10	Ciemno więc s III	4.1
11	ELEX	4.0

The Witcher 3: Wild Hunt

Ocena: 5.0

Jakie są podobieństwa: struktura questów, otwarty świat, replayability, model gry fabularnej.

Co mówią gracze: „Ta gra jest świetna, zasługuje na ocenę 10/10”.

Choć Wiedźmin 3: Dzikie Łowy to trzecia część trylogii o Heralcie z Rivii, można w nią zagrać bez ukończenia dwóch poprzednich części. Co więcej, jest to wręcz konieczne. Pierwsze dwie części to hardkorowe gry fabularne z niesamowicie rozbudowanym systemem walki mieczem – łatwiej nauczyć się miecza niż kombinacji klawiszy do tych wszystkich ruchów.

„The Witcher 3: Wild Hunt” to gra fabularna fantasy oparta na mitologii wschodnioeuropejskiej (zachodniosłowiańskiej). Prawda, że rozgrywka nie ogranicza się do walki z potworami. Historia skupiła się na politycznej intrydze, która jest nie mniej wciągająca niż zaraza. Komponent fabularny, choć nie ma tak różnorodnych gałęzi jak w Skyrim, wciąż jest przemyślany.

Gra ma 36 różnych zakończeń, a droga do każdego z nich zależy od ścieżki. Nawet pozornie nieistotne decyzje mogą wpłynąć na zakończenie. Zadania fabularne dostosowują się w zależności od tego, co gracz już widział, a czego jeszcze nie. Reszta mechaniki również uległa zmianie. Na przykład, jeśli chcesz zarobić szybko pieniądze, możesz kupić jedzenie w Skellig i sprzedać je w Velenie.

Wykonanie zadania głównego zajmuje 50 godzin, a wykonanie zadań dodatkowych – kolejne 200 godzin. Ale na przykład są gracze, którzy spędzili w „trzecim Wiedźminie” ponad 1800 godzin – i nawet w tym czasie nie zdążyli przejść gry w 100%.

Kingdom Come: De

werans

Ocena: 4.9

Jakie są podobieństwa: gra fabularna fantasy, w której trzeba walczyć ze smokami.

Co mówią gracze: „Gothic to arcydzieło z czasów, gdy gry były celowo utrudniane”.

Gothic II został wydany w 2002 roku – i nadal jest aktualny. Ponieważ jest to hardcorowy, wymagający RPG. Oczywiście trzeba będzie zmagać się z próbą uruchomienia jej na Windows 10, przyzwyczaić się do dwudziestoletniej grafiki i znieść liniową fabułę na wzór „Wszyscy orkowie są źli, wszyscy ludzie są źli, ale ty jesteś człowiekiem, więc chroń swoich”.

Gra fabularna w Gothicu II jest niezwykle klasyczna – i w tym tkwi jej zaleta. Do dyspozycji gracza są trzy opcje rozwoju:

1. Paladyni. Preferuje rozwiązywać problemy za pomocą miecza i prostych run (analog magii). Sztywni, aroganccy, przypominający nieco Bractwo Stali z Fallouta;
2. Firebenders. Wolą rozwiązywać problemy za pomocą magii. Niewiele lepsze charakterologicznie od paladynów, z którymi konkurują;
3. Najemnicy. Zarówno broń jak i magia są używane z równym powodzeniem (choć raczej przeciętnym). Frakcja lepiej nadająca się dla tych, którzy lubią grę ukradkiem.

Fabuła jest dość nieliniowa. Choć należy pamiętać, że to gra z 2002 roku. Więc cała jej nieliniowość ogranicza się do tego, że gdy bohater dołącza do jednej frakcji, dostaje questy drugiej frakcji zamknięte. Dlatego w Gothic II można z równą przyjemnością zagrać co najmniej trzy razy.

Kampania fabularna zajmuje około 50 godzin czasu rzeczywistego. Ze wszystkimi dodatkowymi zadaniami, ukończenie questu zajmie około 77 godzin.

Horizon Zero Dawn

Ocena: 4.7

Podobieństwa: otwarty świat, struktura questów.

Co mówią gracze: „Piękna gra z najgłębszą tragedią społeczną”.

Warto od razu zaznaczyć, że Horizon Zero Dawn nie jest tak naprawdę grą RPG w klasycznym rozumieniu tego słowa. To raczej gra akcji z fabułą, z elementami role-playing. Postać ma tylko jedną gałąź rozwoju, a zdobywane umiejętności nie zmieniają znacząco rozgrywki.

Ale fabuła Horizon Zero Dawn jest naprawdę wciągająca. I jak gra, w której trzeba polować z łukiem i strzałami na mechaniczne dinozaury, w zasadzie jest w stanie być nudna?? Podczas głównej kampanii dziewczyna o imieniu Eloi odkrywa, w jaki sposób ludzkość doprowadziła się do zagłady – i jak zdołała się ponownie odrodzić.

Najważniejszymi zaletami Horizon Zero Dawn są estetyka i oprawa. Kwitnący postapokaliptyczny świat, w którym lisy i dziki przemierzają spokojnie zielonkawe ulice wymarłych miast, przynosząc dziwną myśl, że może na Ziemi naprawdę byłoby lepiej bez ludzi? Projekty wrogów w postaci mechanicznych bestii i dinozaurów są oszałamiające. Sama rozgrywka jest niesamowicie zmienna, dostosowuje się do Twojego stylu gry. Chcesz iść naprzód i walczyć na swój sposób przez? Nie ma problemu, weź swoją ciężką broń i zrób rzeź albo ludzi, albo dinozaurów robotów. Z drugiej strony, ukrywanie się jest koniecznością? W pobliżu każdego wroga znajduje się schron. Chowaj się, zastawiaj pułapki i radośnie patrz, jak kolejny gromozaur spektakularnie wysadza się na trójnogu.

Ukończenie kampanii fabularnej zajmie 20 godzin. Wszystkie zadania poboczne i questy – około 40 kolejnych. Jedyne „ale”: ze względu na niskie replayability, drugie przejście może nie być tak ekscytujące jak pierwsze.

GreedFall

Ocena: 4.6

Jakie są podobieństwa: zmienność w systemie levelowania, otwarty świat.

Co mówią gracze: „Klasyczne korytarzowe RPG powraca do akcji!”

Spokojne i relaksujące RPG, które jest w porządku, aby przejść czas między premierami tytułów AAA. GreedFall jest pomysłem Bioware i Pająków, i ma w sobie echa Dargon Age. Choć zmienili setting, dodali ciekawe koncepcje i bardzo nietypowe potwory.

Kluczową cechą GreedFall jest zmienność. Każde zadanie można ukończyć na wiele sposobów. Ma to jednak niewielki lub żaden wpływ na fabułę i ogólne uniwersum, ale gracze, którzy chcą spróbować skradania, dyplomacji i przemykania, pokochają to. Twoje działania nie mają zasadniczo żadnego wpływu na kampanię, więc – baw się dobrze!

To, z czym GreedFall ma prawdziwe szczęście, to komponent społeczno-kulturowy. Po zrobieniu GreedFall czujesz się trochę niezręcznie i wstrzymujesz swój paszport, bo nie chcesz wtrącać się w życie innych krajów. Fabuła opiera się wokół kolonializmu, a jej kluczowym elementem są próby masakrowania przez imperia lokalnych tubylców w poszukiwaniu zasobów. Tyle, że w przeciwieństwie do opowieści, kolonizatorów nie interesuje złoto czy przyprawy, ale lekarstwo na śmiertelną zarazę.

Kolejnym plusem GreedFall są bitwy z potworami. Tutejszy bestiariusz jest dość zróżnicowany i w pierwszej połowie gry potrafi nieźle zaskoczyć. W drugiej przyzwyczajasz się do niedźwiedziowatych stworów i zaczynasz je „pstrykać jak sarenki”.

Ukończenie kampanii głównej i najważniejszych questów pobocznych zajmuje około 30 godzin. Jeśli chcesz iść na 100%, przygotuj się na spędzenie około 50 godzin.

Śródziemie: Cień wojny

Ocena: 4.5

Jakie są podobieństwa: duży częściowo otwarty świat, oprawa fantasy, model gry fabularnej.

Co mówią gracze: „Prawie zawsze w dużych tłumach dochodzi do masowych bitew między ludźmi, orkami, duchami”.

Middle-Earth: Shadow of War – hardkorowe RPG fantasy w uniwersum „Władcy Pierścieni”. Historia ta ma jednak niewiele wspólnego z przygodami Bilbo i Frodo Bagginsów, gdyż rozgrywa się na długo przed wojną.

W Middle-Earth: Shadow of War zmienność przejścia jest podniesiona do absolutnej. Fakt, że lokalni wrogowie pamiętają bohatera. Niby prosta, podstawowa „drobnostka”, ale jak bardzo wpływa na rozgrywkę! Zwłaszcza jeśli weźmie się pod uwagę, że wrogowie są przytłaczająco silni i niebezpieczni, a przejście obok nich jest bardzo trudne. A jeśli bohater zginie, wróg opatrzy mu rany, a potem, przy następnej walce, spotka się z bohaterem i przypomni mu każdą z jego blizn.

Rozgrywka opiera się na dokładnym zbadaniu każdego z głównych wrogów. Wymaga od Ciebie zbadania jego biografii i zebrania informacji. To jedyny sposób, aby ujawnić słabości. Ale jednocześnie Middle-Earth: Shadow of War nie jest grindem. Fabuła nadal ma pierwszeństwo przed wszystkim innym.

Wzór do naśladowania jest dopracowany, ale bez klasy. Czyli protagonista może równie dobrze opanować do perfekcji oswajanie zwierząt, jak i atak dystansowy i atak wręcz, i wszystko inne. Możesz ulepszyć swój sprzęt, po aktualizacjach zyskuje on kilka nowych funkcji.

Ukończenie kampanii fabularnej zajmuje około 20 godzin. Pełna zajmie ponad 100 godzin.

Fallout 4

Ocena: 4.4

Jakie są podobieństwa: duży otwarty świat, inteligentny model rozgrywki, dodatkowe klasy, crafting.

Co mówią gracze: „Jeszcze nigdy w żadnej grze nie tęskniłem tak bardzo za moim wirtualnym domem”.

Fallout 4 – gra fabularna z elementami symulacji życia w postapokaliptycznym świecie. To życie, a nie survival – tu można zbudować dom, uprawiać ogródek kuchenny, a potem, zebrawszy lekko zmutowane po wojnie atomowej ogórki, założyć ulubioną power armor i udać się na Lśniące Morze, by walczyć z ogromnymi radskorpionami.

Fallout 4 jest niesamowicie wszechstronny. Otwarty świat, pełna swoboda działania i wiele frakcji pozwalają ci istnieć tak, jak chcesz w tym postnuklearnym uniwersum. Możesz na przykład nosić zbroję, dołączyć do frakcji „Bractwo Stali” i wypełnić wszystko tutaj ołowianym ogniem. Albo przyłączyć się do odrodzonych Minemenów i, przeciwnie, zabudować obrzeża Bostonu dziesiątkami małych wiosek. Kampania na rzecz Instytutu również polega na oblewaniu wszystkiego ogniem, tyle że ogniem laserowym i w celach naukowych. A Podziemia… no cóż, są.

Jeśli kochałeś budownictwo i crafting w Skyrim, Fallout 4 od razu przypadnie Ci do gustu. Bo jeden z pierwszych questów, niemalże tutorial, brzmi „Zrób osiem łóżek dla mieszkańców, bo nie ma gdzie spać”. Crafting jest koniecznością. Nie ma możliwości obejścia się bez craftingu, bo power armor się zużywa, broń się zużywa, wszystko się zużywa, a tylko ręcznie robione zbroje mogą przywrócić niezawodność. Dopóki się nie zużyje, oczywiście.

Otrzymujesz również psa jako partnera. Jest słodki.

Aby ukończyć główną kampanię fabularną, będziesz potrzebował około 35 godzin craftingu. A 100% walkthrough będzie musiało wziąć urlop – zajmie to około 250 godzin.

Dragon Age: Inkwizycja

Ocena: 4.3

Jakie są podobne: ogromny otwarty świat, skomplikowany klasowy model roli.

Co mówią gracze: „Około 62 godziny w grze myślałem, że ją porzucę. Ale nie zrezygnowałem.”.

Dragon Age: Inkwizycja to gra dla tych, którzy lubią dobrą historię. Jeśli nie będziecie czytać notatek i raportów, pomijać cutscenek lub tylko dialogów, stracicie lwią część zabawy. Ponieważ świat Dragon Age: Inkwizycja jest szczegółowy i dopracowany, ma niesamowicie ciekawą historię, a zwroty akcji są bardzo ekscytujące do śledzenia.

Ale rozgrywka na pewno spodoba się fanom RPG. Na początku musisz wybrać rasę (dostępne są cztery) oraz klasę (do wyboru trzy różne). Pozwoli to określić dostępne umiejętności, zdolności i możliwości. Klasy są tak różnorodne, że Dragon Age: Inkwizycja po przejściu np. jako mag chce się wznowić i przejść na banitę.

Gra ma jednak bardzo ważną różnicę w stosunku do Skyrima, którą należy wziąć pod uwagę przy wyborze. Jeśli TES V jest jednoosobowym RPG, to Dragon Age: Inkwizycja jest grą kooperacyjno-taktyczną. Czyli wraz z postacią na mapie biegają kolejni towarzysze w ilości do dziewięciu istot, a ich umiejętności, zdolności i możliwości również należy brać pod uwagę przy planowaniu walk.

Kampania fabularna Dragon Age: Inkwizycja zajmie około 40 godzin. Ale znowu, jeśli biegniesz tylko przez historię, stracisz wiele zabawy. Z kolei pełne przejście gry będzie wymagało około 200 godzin.

Ta ziemia jest moją ziemią

Ocena: 4.2

Jakie są podobieństwa: różnorodność dróg przejścia, nietypowy wzór do naśladowania.

Co mówią gracze: „Po kilku godzinach od przejścia, nagle zauważasz niuanse, na które nie zwracałeś uwagi. Ja na przykład nie od razu odkryłam wiarygodne zachowania otaczającego mnie świata.”.

This Land is My Land jest bardziej grą akcji typu stealth niż pełnoprawnym RPG, ale elementy fabularne też tam są. Duży otwarty świat, bardzo oryginalny i nietypowy model oraz wciągająca rozgrywka czynią z tej gry całkiem niezłego „konkurenta” dla Skyrima – zwłaszcza jeśli nie oczekuje się projektów AAA, a chce się w coś zagrać.

Główną cechą „This Land is My Land” jest niezwykły układ sił. To gra o kolonizacji Ameryki (choć nie jest to powiedziane wprost, tylko że są Indianie i konkwistadorzy). Grając w rolę aborygena, musisz bronić swojej ziemi. Tyle, że podczas gdy koloniści mają muszkiety, pistolety i armaty, Indianie muszą zadowolić się łukami i strzałami. Tak więc pierwsza część gry to twarda skradanka, wymagająca przemyślenia każdego zabójstwa. Do kogoś można strzelić strzałą, kogoś zatruć wodą, gdzieś wydobyć fortyfikację itd.

This Land is My Land również może pochwalić się ciekawym światem. Jest żywy i istnieje niezależnie od gracza. Osada, która była kiedyś skupiskiem namiotów, może po kilku dniach czasu rzeczywistego rozrosnąć się w miasto domków z bali. Patrole zmieniają trasy, stanowiska obserwacyjne są usuwane ze starych lokalizacji i przenoszone na nowe.

Dlatego też złożoność gry stale rośnie. Jeśli przejdziesz go powoli i rekreacyjnie, uruchamiając go raz na kilka dni, w pewnym momencie będziesz musiał użyć wszystkich swoich umiejętności gracza, aby wygrać.

Ciemny So

s III

Ocena: 4.1

Jakie są podobieństwa: duży i otwarty świat z różnorodnymi lokacjami, klasowy podział ról.

Co mówią gracze: „Jak fajnie spędziłem tydzień mojego życia!”

ELEX klimatem i rozgrywką przypomina bardziej Gothica niż Skyrima, ale to nie przeszkadza mu być dobrym przedstawicielem RPG klasy AA. To powiedziawszy, projekt oferuje bardzo interesującą oprawę. W średniowieczno-fantastycznym świecie nagle pojawiają się samochody i działa laserowe – i wszystko to miesza się całkiem organicznie.

Zamiast klasycznego modelu fabularnego opartego na klasach, wybór kierunku ekwipunku jest tutaj determinowany przez frakcję postaci. Jest ich trzech:

1. Berserkerzy nie korzystają z nowoczesnej technologii, zamiast tego uciekając się do magii;
2. Wyrzutki używają wszystkiego, co wpadnie im w ręce oprócz magii i cały czas biorą używki;
3. Fanatycy sprzyjają rozwiązaniom high-tech, ale za stosowanie używek postać może mieć odebrany ostatni laserowy tag.

Jedna z najprzyjemniejszych cech ELEX – różnorodność lokacji. Są tam wulkaniczne pasma górskie, lodowata północ, bujne zielone lasy, a nawet wypalona pustynia. Świat jest ogromny, więc podróżowanie na piechotę nie jest zalecane – zwłaszcza gdy postać ma do dyspozycji jetpack.

Warto ostrzec, że trudność ELEX jest zdecydowanie niezbalansowana. Nawet hardkorowi gracze mogą mieć trudności z grą.

Ukończenie fabuły zajmie około 30 godzin. Jeśli chcesz odwiedzić wszystkie ciekawe miejsca i ukończyć każdy z questów pobocznych, przygotuj się na spędzenie co najmniej 100 godzin.