12 najlepszych kart dźwiękowych do studia

Jak wybrać kartę dźwiękową do studia

Przede wszystkim wyjaśnijmy, czym w ogóle jest karta dźwiękowa do studia i czym różni się od zwykłej karty dźwiękowej (nawet dobrej) oraz czym się kierować przy wyborze konkretnego modelu.

Co to jest karta dźwiękowa do studia

Ta informacja będzie szczególnie ważna dla nowych użytkowników, aby uniknąć wszelkich pomyłek. Karta dźwiękowa do studia nie ma praktycznie nic wspólnego z nawet najlepszej jakości i najdroższą kartą dźwiękową, która jest podłączona bezpośrednio do płyty głównej komputera. Jest to zewnętrzne urządzenie z własnym sterowaniem i zestawem interfejsów, których zwykła „karta dźwiękowa” nie posiada i nie może posiadać.

Dlaczego zwykła karta dźwiękowa nie nadaje się do studia?

W minimalnym stopniu zintegrowana karta dźwiękowa może nagrywać tylko jedno źródło w tym samym czasie. To ograniczenie wystarczy, by nie nadawał się nawet do najbardziej podstawowych zadań skromnego domowego studia. Ale wady nie kończą się tutaj. Nawet najwyższej jakości wewnętrzna karta dźwiękowa może opóźniać sygnał, działać wadliwie pod każdym względem i z niemal 100% prawdopodobieństwem rejestrować obce szumy i zakłócenia odbierane przez resztę sprzętu komputera. Wewnętrzne karty dźwiękowe są obciążające procesor i mogą zajmować bardzo dużo pamięci, co nie jest korzystne dla wysokiej jakości nagrań.

Ważne parametry przy wyborze karty dźwiękowej do studia

1. Pierwszy parametr, który może nie wydawać się tak kluczowy, tointerfejs połączenia.Właściwie to może zrobić ogromną różnicę i często jest najważniejsza w większości recenzji.
2. Większość studyjnych kart dźwiękowych na rynku to USB 2.0. Mniej popularne jest USB 3.0, który jest już znacznie lepszą opcją, ponieważ oferuje szybszy transfer i robi różnicę przy nagrywaniu wielu źródeł. Jeszcze lepiej – thunderbolt/type-C – takie interfejsy są zazwyczaj wyposażone w karty dźwiękowe, maksymalnie przystosowane do komputerów i przenośnych gadżetów Apple. Wreszcie firewire to szybki interfejs, który gwarantuje najlepszą możliwą wydajność. Ale niestety na rynku jest coraz mniej urządzeń z takim typem połączenia, ponieważ jest ono przestarzałe i producenci nie chcą go wspierać, a w nowych komputerach już go nie uświadczysz.
3. Ważnym wyróżnikiem studyjnych kart dźwiękowych jestSzybkość bitowa DAC/ADC. Średnia i całkiem akceptowalna wartość to 24 bity, ale im wyższa będzie ta wartość, tym lepsze będzie nagranie.
4. Kolejna ważna kwestia tostosunek sygnału do szumu. 75-90dB jest ok dla prostych, niedrogich kart dźwiękowych. Bardziej „zaawansowane” karty dźwiękowe do studiów powinny już wykazywać lepsze współczynniki, w okolicach 100dB. Karty dźwiękowe z najwyższej półki mają nominalnie od 100dB do 114dB.
5. I jeszcze jeden parametr, który może mieć duży wpływ na jakość nagrania toWspółczynnik zniekształceń harmonicznych DAC/ADC. Mówiąc najprościej, odnosi się to do samej czystości dźwięku, co nie każdemu odpowiada w definicji tego pojęcia. Tutaj również wartość powinna być im niższa tym lepsza. Optymalnie, jeśli CGI jest w granicach 0.001-0.0009%.
6. Wreszcie to, co minimalizuje opóźnienia i poprawia ogólną jakość nagrań tosterownik ASIO(wejście/wyjście strumienia audio). Opracowany przez firmę Steinberg, jest powszechnie stosowany, choć w ostatnich latach coraz częściej mówi się w środowisku profesjonalistów o rychłym pojawieniu się lepszej alternatywy.

Najlepsze karty dźwiękowe do studia

Najlepsze karty dźwiękowe do studia entry level

Przejdźmy teraz do recenzji i przyjrzyjmy się wybranym, najtańszym kartom dźwiękowym dla początkującego studia. Są to dość niezawodne i ogólnie niezłe urządzenia, dobrze sprawdzone, a ich klasa wejściowa wynika nie tyle z jakości, co z podstawowych cech. Idealny dla początkujących stawiających pierwsze kroki w środowisku domowego studia.

Behringer UCA 222

Ocena: 4.7

Jedna z najtańszych kart dźwiękowych do studia, która pokazuje pewną wydajność w domowym studiu nagrań. Producentem jest jedna z największych firm w tej dziedzinie Behringer z siedzibą w Villich, Niemcy. Bezpośrednia produkcja odbywa się w Chinach.

Modele UCA 202/222 mogą nagrywać i odtwarzać stereofoniczny dźwięk na poziomie liniowym z przyzwoitą jakością, niewspółmierną do tego, co mogą osiągnąć nawet najlepsze karty zintegrowane. Nawet z bardzo skromnym zestawem funkcji ta seria posiada przyzwoity przedwzmacniacz słuchawkowy. A jeśli chcesz i jesteś w stanie korzystać z technologii high-end, ten model zapewnia możliwość podłączenia dzięki wyjściu optycznemu S

DIF.

Najważniejsze cechy techniczne interfejsu audio są następujące: 16-bitowa przepływność DAC; maksymalna przepływność DAC w trybie stereo – 48kHz; obsługiwana jest wersja 2 ASIO.0 (rzadkość w najniższym segmencie cenowym); EAX nie jest obsługiwany. Bardziej subtelne cechy, które mogą zainteresować koneserów, to: impedancja wejściowa – 27kOhm; impedancja wyjściowa – 400Ohm; częstotliwość próbkowania – 32kHz, 44.1kHz, 48kHz; współczynnik zniekształceń zero harmonicznych.05%; stosunek sygnału do szumu – ADC – 89dB, DAC – 96dB.

Z interfejsami Behringer UCA 222 sytuacja wygląda następująco. Do dyspozycji są dwa gniazda RCA dla wejścia; dwa gniazda RCA dla wyjścia oraz jedno niezależne wyjście słuchawkowe 1/8″

DIF. Samo urządzenie łączy się przez USB 2.0.

Zewnętrznie cieszy miniaturowy rozmiar urządzenia (22x88x60 mm przy wadze 0,3 mm), natomiast z zewnątrz maleńki rozmiar urządzenia (2 x 8×60 mm, waga 0,4 mm).12 kg) i odważny czerwony wzór. Behringer UCA 222 – praktycznie przenośna karta, którą bez problemu można wykorzystać w połączeniu z laptopem w najbardziej dynamicznych warunkach – solidna obudowa chroni urządzenie przed obciążeniami udarowymi.

Model ten objęty jest gwarancją producenta na okres 36 miesięcy.

Zalety

• Zaskakująco dobre efekty w niezwykle przystępnej cenie;
• Wsparcie ASIO 2.0;
• S wyjście cyfrowe

  DIF;

• 3 lata gwarancji od producenta;
• miniaturowy rozmiar;
• mocna walizka;
• stylowe wzornictwo.

Skazy

• są często problemem podczas pracy na komputerach Apple;
• SPDIF jest często antyfazowy przy wysokich częstotliwościach.

ESI MAYA22 USB

Ocena: 4.6

Numerem dwa w wyborze najlepszych kart dźwiękowych klasy podstawowej dla studia jest jeden z najlepszych modeli MAYA firmy ESI, MAYA22. Na początku 2020 roku pojawiły się już nowsze modele, ale my przyglądamy się modelowi, który został sprawdzony przez czas i tysiące użytkowników. Karta ta jest znacznie droższa od swojego poprzednika, ale w wartościach bezwzględnych pozostaje w segmencie low-end.

Różnica w cenie jest w tym przypadku więcej niż uzasadniona – model ten wyposażony jest w całkiem dobrej jakości przedwzmacniacze mikrofonowe, do pracy potrzebuje zasilania phantom, jest też wejście instrumentalne HiZ oraz wejście liniowe. Jakość nagrywania dźwięku jest jednogłośna zarówno wśród użytkowników, jak i profesjonalistów – jest wystarczająco wysoka. Chociaż zauważalna część użytkowników zaznacza charakterystyczne grzechotanie podczas pracy przez sterownik ASIO, ale jednocześnie reszta prawdziwych użytkowników nie zaznacza takiego problemu w recenzjach.

Najważniejsze parametry techniczne karty dźwiękowej są następujące: bity DAC i ADC – 24bit; maksymalna częstotliwość DAC w trybie stereo – 96kHz; zakres dynamiki DAC / ADC – 108-102dB; wsparcie dla sterownika ASIO w wersji 2.0; brak obsługi EAX.

Model ten wyposażony jest w dwa gniazda wyjściowe (dwa kanały), jedno niezależne wyjście słuchawkowe 1/4″. Wejścia analogowe są znacznie szersze: dwa złącza RCA; jedno złącze XLR; dwa wejścia jack 6.3mm; jedno wejście mikrofonowe; instrumentalne wejście Hi-Z. Podłączenie do komputera poprzez standardowy interfejs USB 2.0. Nie potrzebuje dodatkowego zasilania, wystarczy zasilanie z USB i zasilanie phantom.

Ta studyjna karta dźwiękowa jest równie kompaktowa jak jej poprzedniczka, dosłownie kieszonkowa, i może być z łatwością używana jako przenośna. Design jest dość stylowy, obudowa wykonana z wytrzymałego tworzywa sztucznego o dominującym odcieniu „metalicznym”.

Model ten objęty jest 12-miesięczną gwarancją. Jeśli funkcjonalność i cechy tego modelu nie są wystarczające dla studia, ta sama linia ma bardziej „zaawansowany” model – MAYA44 USB +, ale jest prawie dwa razy droższy.

Zalety

• Kompaktowy rozmiar, przenośny;
• przedwzmacniacze mikrofonowe;
• wysoka jakość nagrania;
• ASIO wersja 2.0;
• wyjście zbalansowane;
• stylowe wzornictwo.

Skazy

• Zdarzają się przypadki przerywanego trzeszczenia podczas pracy przez ASIO.

IK M

timedia iRig 2

Ocena: 4.5

Jeden z najpopularniejszych modeli w niższym segmencie cenowym produkowany przez japońską firmę Roland Corporation uzupełnia listę najlepszych kart dźwiękowych do studia według Expertology. Od 1972 roku firma specjalizuje się w produkcji sprzętu muzycznego i związanego z nim oprogramowania. Techniki w tej klasie są wykonane w Chinach.

Jest to najmłodszy model w linii ZlotykhIX, a dla większej ilości funkcji można rozważyć poważniejszą opcję, taką jak ZlotykhIX24. Ale tutaj mówimy o najprostszych urządzeniach w minimalnej cenie, a pod tym względem najlepszą opcją jest „dwudziestka druga”. Pomimo stosunkowo ograniczonej funkcjonalności, karta walczy o bitrate DAC 24bit/192kHz, studyjną jakość wykonania i minimalną latencję.

Najważniejsze parametry techniczne karty dźwiękowej: bity DAC i ADC – 24bit; maksymalna częstotliwość DAC w trybie stereo – 192kHz; zakres dynamiki DAC / ADC – 109/104dB; obsługuje sterownik ASIO w wersji 2.0; brak obsługi EAX.

Sytuacja z interfejsami ZlotykhIX22 dość atrakcyjna. Widzimy tu dwa gniazda wyjść analogowych; jedno niezależne wyjście słuchawkowe; dwa gniazda jack 6.Wejście 3mm; dwa wejścia XLR; dwa wejścia mikrofonowe; wejście instrumentalne (Hi-Z), a nawet dwa wejścia i wyjścia MIDI.

Model ten, podobnie jak wszystkie poprzednie, nie wymaga osobnego zasilania, a raczej tego, które zapewnia interfejs USB 2.0, który łączy urządzenie z komputerem. Metalowa obudowa jest dobrze ekranowana, co daje karcie dodatkowe walory w postaci odporności na zakłócenia zewnętrzne. W zestawie znajduje się specjalistyczne oprogramowanie Ableton

Model ten objęty jest roczną gwarancją producenta.

Zalety

• czystość dźwięku;
• metalowa obudowa z osłoną;
• Minimalne opóźnienie sygnału;
• Interfejsy wejściowe i wyjściowe MIDI;
• to w miarę dobrej jakości wzmacniacz słuchawkowy;
• wygląd.

Wady

• Częste problemy użytkowników ze sterownikami i instalacją, nawet na Windows 10;
• Skargi użytkowników na pełnię wyjść zbalansowanych.

Najlepsza karta dźwiękowa dla średniej klasy studia

Przejdźmy teraz do drugiej części naszego przeglądu najlepszych kart dźwiękowych do studia według magazynu Expertology, gdzie weźmiemy pod uwagę urządzenia o większej liczbie funkcji niż w poprzedniej grupie. W przeważającej części te karty dźwiękowe są średnio droższe niż którakolwiek z poprzednich, ale zdarzają się przypadki prawie równoważne.

Focusrite Scarlett Solo 2nd Gen

Ocena: 4.9

A zaczniemy od najpopularniejszej karty dźwiękowej w RF dla domowego studia. W rzeczywistości jest to również karta dźwiękowa klasy podstawowej i jest stosunkowo niedroga. Został on jednak zaprojektowany specjalnie dla gitarzystów i posiada pewne niuanse fabularne, które dają mu zdecydowaną przewagę nad innymi urządzeniami o podobnej funkcjonalności. Producentem jest znana brytyjska firma Focusrite, działająca od 1985 roku.

Cała gama Scarlett jest znana z prostoty plug-and-play, połączonej z wybitną jakością dźwięku, a druga generacja Scarlett Solo jest żywą ilustracją tej tradycji. Karta dźwiękowa działa bezproblemowo zarówno z komputerami PC jak i Mac, świetnie współpracuje z Pro Tools (to i inne oprogramowanie w zestawie) i działa bezproblemowo z praktycznie każdą cyfrową stacją roboczą.

Przeanalizujmy najważniejsze cechy techniczne Scarlett Solo 2nd Gen. Ta karta dźwiękowa akceptuje częstotliwości od 20k do 20k. Hz; zakres dynamiczny do 106dB; THD+N przetwornika C/A i ADC poniżej 0.002%; równoważny poziom szumów -128dB; zakres wzmocnienia – 50dB; częstotliwość graniczna DAC w trybie stereo – 96kHz; częstotliwość graniczna ADC – 192kHz. Sterownik ASIO w wersji 2 jest obsługiwany.0. Brak obsługi EAX.

Sytuacja z interfejsami wygląda następująco. Do dyspozycji są dwa gniazda wyjść analogowych (dwa kanały), niezależne wyjście słuchawkowe z zasilaniem fantomowym 48V; dwa kanały wejść analogowych; jedno gniazdo 6.3 mm; jedno złącze XLR; jedno wejście mikrofonowe; wejście instrumentalne (Hi-Z).

Warto dodać kilka uwag do suchych liczb. Scarlett Solo 2nd Gen pozwala na nagrywanie gitary i wokalu w oddzielnych ścieżkach. To znacznie ułatwia życie muzykowi, bo jeśli coś jest nie tak z wokalem, nie trzeba ponownie nagrywać gitary – tylko wokal. Efekty mogą być również stosowane oddzielnie. Dzięki niezwykle niskiej latencji możliwe jest stosowanie efektów w czasie rzeczywistym w sposób, który jest po prostu nieosiągalny dla większości studyjnych kart dźwiękowych tej klasy.

W tym modelu jest też prosty, ale obrazowy element ułatwiający ustalenie idealnego poziomu. Każdy mechaniczny regulator poziomu otoczony jest świecącą aureolą. A jeśli nagranie jest wykonane na optymalnym poziomie, halo świeci na zielono. A jeśli coś jest nie tak z poziomem, to blask aureoli zmienia się na czerwony.

Kolejnym plusem tej karty dźwiękowej do studia jest jej przenośność. Wymiary liniowe urządzenia to 144x44x119mm, a jego waga to zaledwie 0.43 kg. Można go dosłownie zabrać ze sobą wszędzie, podłączyć do laptopa i nagrywać elementy piosenki, gdy tylko pojawi się inspiracja.

Zalety

• Jakość dźwięku;
• ekstremalnie niskie opóźnienie;
• Nagraj wokal i gitary na osobne ścieżki i zastosuj efekty osobno;
• Wyraźne wskazanie optymalnego poziomu (świecąca aureola wokół kontrolek);
• mocna obudowa;
• przenośne;
• łatwy w użyciu.

Wady

• Słaby preamp dla wejścia mikrofonowego;
• trzaski podczas otwierania aplikacji równoległej (częste nawet w przypadku kart wysokiej klasy).

Native Instruments Komplete Audio 6

Ocena: 4.8

Teraz przyjrzyjmy się karcie dźwiękowej do studia, którą już bez żadnych konwencji można uznać za klasę średnią. Widać to nawet po pobieżnym spojrzeniu na specyfikację. Wyprodukowany przez Native Instruments, niemiecką firmę z siedzibą w Berlinie.

Ten model jest de facto uniwersalny, ale Komplete Audio 6 został zaprojektowany jako specjalistyczny interfejs audio dla DJ-ów. Będzie to widoczne w niektórych punktach technicznych, a nawet wbudowane oprogramowanie zawiera specjalistyczne oprogramowanie DJ, wtyczki i instrumenty wirtualne. Część oprogramowania jest autorstwa Native Instruments, a część – Steinberg.

Wyższa klasa urządzenia jest zauważalna choćby przez ilość interfejsów. Mamy tu 4 wejścia analogowe (złącza jack 6.3mm) i tyle samo wyjść analogowych, 2 niezależne kanały cyfrowe S

DIF (gniazda koaksjalne); wejście instrumentalne. Same gniazda są zbalansowane z przyzwoitym wzmocnieniem +11dBu. Ponadto istnieją interfejsy MIDI dla wejścia i wyjścia. Wysokiej jakości konwertery Cirrus Logic CS4270 24-bit 96kHz. Sterownik ASIO w wersji 2 jest obsługiwany.0. Oddzielnie zadowolony ze sterowników PC i Mac z elastyczną regulacją opóźnienia. Zakres dynamiczny DAC/ADC wynosi 102/98dB; THD DAC/ADC wynosi 0.01/0.013%.

Jeśli chodzi o latencję, to tutaj jest ona minimalna jak na karty dźwiękowe takiej klasy – nieco mniej niż 9ms w trybie 44kHz i minimalnym buforze 32 próbek. Na oddzielnych wyjściach opóźnienie jest zmniejszone o połowę. Dla połączenia USB2.0 jest normalne. Nie zaleca się jednak ustawiania tak małego bufora bez ekstremalnej potrzeby, ponieważ wtedy każde gwałtowne obciążenie systemu operacyjnego może i najprawdopodobniej spowoduje charakterystyczny trzask – „chorobę” wielu kart dźwiękowych do studia.

Zewnętrznie Komplete Audio 6 wygląda solidnie i drogo, jak prawdziwe profesjonalne urządzenie. Panele wykonane są z grubego 2mm aluminium, a góra to błyszczące szkło. Model ten nie posiada żadnego miksera programowego ze względu na „ideologię” producenta – wszystkie elementy sterujące są stricte sprzętowe i umieszczone na obudowie, w tym duża metalowa „gałka” na górze obudowy do regulacji poziomu wyjściowego. Wyjście słuchawkowe jest niezależnie regulowane. Wskazanie poziomu wejść jest całkiem dobre – poprzez zmianę jasności diody na górnym panelu.

Zalety

• jakość dźwięku;
• wiele interfejsów;
• DJ „specjalizacja”;
• minimalne opóźnienie;
• Wyraźne wskazanie poziomów (zmienność jasności);
• atrakcyjny wygląd.

Wady

• kliknięcia i zacinanie się podczas nagłego ładowania systemu operacyjnego (nie na wszystkich systemach);
• „Szelest” kontrolek czułości po chwili intensywnego użytkowania.

Steinberg UR44

Ocena: 4.7

Poniżej przedstawiamy wybrane przez Expertology najlepsze karty dźwiękowe klasy średniej do studia, czyli modele, które wielu użytkowników i ekspertów uważa za urządzenia profesjonalne. Jest to całkiem uzasadnione, ponieważ UR44 (doskonalsza wersja poprzedniego modelu U242) ma znacznie szerszą funkcjonalność niż jakikolwiek poprzedni i pozwala z powodzeniem nagrać nawet niewielki zespół muzyczny. Producent – słynna niemiecka firma Steinberg z siedzibą w Hamburgu. Znana od wielu lat na rynku wysokiej jakości instrumentów muzycznych i związanego z nimi sprzętu.

UR44 różni się od swojego poprzednika dość znacznie. Przede wszystkim ilość kanałów i interfejsów, doskonała współpraca z Cubase, sprzętowe DSP, specjalny tryb Class Comp

Model ten odziedziczył po U242 solidną metalową obudowę, pełne wsparcie dla pracy do 24 bitów 192kHz, łączone złącza XLR/TRS, wejście i wyjście MIDI oraz dwa niezależne wyjścia słuchawkowe. Producent postanowił jednak odmówić przyjęcia cyfrowych interfejsów w nowym modelu, co wywołało niezadowolenie wśród niektórych fanów tej serii. Sama karta dźwiękowa łączy się z komputerem przez USB 2.0. Wymaga własnego zasilacza, gdyż zasilacz USB nie jest wystarczający.

Panel sterowania dfpMixFx cieszy się dużym zainteresowaniem wśród oprogramowania kart dźwiękowych. To właśnie on kontroluje wbudowany mikser sprzętowy, a jego implementacja jest na naprawdę wysokim poziomie. Istnieją również wskaźniki poziomu oprogramowania. Jednak dla pełnej kontroli wizualnej producent przewidział również sygnalizację sprzętową – dioda LED na samym urządzeniu, wskazująca przeciążenie PEAK powyżej -3dB.

Oprogramowanie karty umożliwia aktywację efektów na każdym kanale osobno. Istnieje wiele gotowych presetów dla różnych scenariuszy użytkownika. Ponadto każdy kanał jest wysyłany do reverbu REV-X.

Kolejną dużą innowacją w tym konkretnym modelu są cztery opcje przetwarzania gitary, na które „pozwala” sprzętowy DSP. Może to być do wyboru 4 mono; 1 stereo i 2 mono; 2 stereo i 2 mono z obróbką gitary; 1 stereo z obróbką gitary. I trzeba pamiętać, że przy maksymalnych wartościach trybów 176.4kHz lub 192kHz żadna obróbka nie będzie działać, ale to naturalne.

Zalety

• Praktycznie poziom profesjonalny;
• wiele interfejsów;
• Panel kontrolny oprogramowania dfpMixFx jest bez zarzutu;
• jest w stanie nagrać cały mały zespół muzyczny;
• 4 opcje obróbki gitary;
• mały rozmiar (przenośność), ale wymaga oddzielnego zasilania.

Wady

• brak złączy cyfrowych;
• Brak wskaźnika obecności sygnału, tylko nałożony na siebie (rzadko spotykana reklamacja).

Zoom UAC-2

Ocena: 4.7

UAC-2 to jeden z najpopularniejszych modeli wśród gitarzystów, wyprodukowany przez japońską firmę Zoom, która specjalizuje się w produkcji profesjonalnego sprzętu audio.

Jest to pierwsza karta dźwiękowa w naszym przeglądzie, która łączy się z komputerem przez USB3.0. Odgrywa on ważną rolę w zapewnieniu minimalnych opóźnień w grze na instrumencie, ale nie jest to jedyny czynnik, który sprawia, że ten model jest tak popularny. UAC-2 jest najbardziej popularny wśród muzyków, którzy potrzebują minimalnego opóźnienia, ponieważ jest ono dla nich krytycznie ważne, jak na przykład gitarzyści, którzy stale używają emulatorów gitarowych.

Co najlepsze, jest to solidna, średniej klasy studyjna karta dźwiękowa, która gra z przyzwoitą częstotliwością próbkowania 192kHz, 24-bit z wbudowanym mikserem DSP. Czyli dość oczekiwane parametry dla karty dźwiękowej tej klasy. Inne ważne cechy: zakres dynamiki DAC/DAC – 120/118dB. Deklarowany stosunek sygnału do szumu wynosi 120dB, niezależne testy wykazały około 115dB przy zasilaniu przez magistralę USB, co w tym przedziale cenowym jest bardzo dobrym wynikiem.

A jeśli chodzi o najważniejszą z wymienionych powyżej korzyści: minimalne opóźnienie, to niezależne testy wykazały zdolność UAC-2 do zapewnienia zaledwie 2 opóźnień przy minimalnym 32-próbkowym buforze w trybie 96kHz.2ms. To jest więcej niż dobre. Dla bardziej powszechnego trybu 44.Minimalny bufor 1kHz będzie wynosił 24 próbki, a w tym przypadku latencja, według niezależnych badań, nie przekracza 3.67ms. Jest to niewspółmiernie mniej niż jakikolwiek inny czynnik formatu USB2.0, gdzie opóźnienie wynosiłoby co najmniej 9ms przy buforze 64 próbek.

W przeciwieństwie do poprzedniego modelu, Zoom UAC-2 nie potrzebuje dodatkowego zasilania dzięki zastosowaniu USB3.Interfejs 0 z definicji pobiera więcej prądu – do 900mA, co jest wystarczające do pracy. Jednak twórcy w tym przypadku zrobili mądrą rzecz i zapewnili osobne złącze zasilania „na wszelki wypadek”, powiedzmy, jeśli karta dźwiękowa nie będzie podłączona do komputera lub laptopa, ale do iPada.

Elektroniczne wypełnienie urządzenia zamknięte jest w niezwykle wytrzymałej aluminiowej obudowie bez żadnych plastikowych elementów. Panel przedni wykonany z grubej 2mm płyty aluminiowej.

Zalety

• Wyjątkowo niskie opóźnienia;
• Interfejs łączący USB3.0;
• Wbudowany mikser DSP;
• Nie jest wymagane zasilanie pomocnicze, ale taka funkcja jest przewidziana;
• solidna aluminiowa obudowa.

Wady

• ASIO nie jest obsługiwane;
• Słaby wzmacniacz do słuchawek studyjnych.

Najlepsze topowe karty dźwiękowe do studia

Trzeci i ostatni wybór urządzeń w eksperckim przeglądzie najlepszych kart dźwiękowych do studia obejmuje topowe modele, które nadają się nie tylko do domowego studia, ale także do poważniejszych zadań. Wspomnimy, że mówimy tutaj o mniej lub bardziej przystępnym sprzęcie, na który nie każdy, ale wielu muzyków i zespołów może sobie pozwolić przez względy finansowe. Profesjonalny sprzęt kosztujący kilka tysięcy dolarów i więcej to osobny temat.

MOTU 4pre

Ocena: 4.9

Zacznijmy tę część recenzji od ciekawego rozwiązania znanej i renomowanej amerykańskiej marki MOTU. Jest to swoista hybryda profesjonalnej studyjnej karty dźwiękowej i miksera. Model ten po raz pierwszy ujrzał świat ponad 10 lat temu i odniósł taki sukces, że jest produkowany do dziś i cieszy się na tyle dużym zainteresowaniem, że firma kontynuuje replikację serii. I to pomimo faktu, że na przestrzeni lat na rynku pojawiło się wiele konkurencyjnych cenowo modeli o porównywalnych cechach. Ale MOTU 4pre jest tak sprawdzony przez czas i tysiące użytkowników, że wzbudza bezgraniczne zaufanie do trwałego zapotrzebowania.

Ilość i jakość nakładów i wyników jest godna szacunku. W szczególności 6 wejść i 8 wyjść, z których wszystkie mogą działać równolegle i niezależnie. Wśród nich widzimy 4 wejścia mikrofonowe z przedwzmacniaczami, 4 kanały wyjść analogowych, cyfrowe S

DIF, dwa stereofoniczne wyjścia słuchawkowe, dwa wejścia gitarowe hi-Z oraz wejście stereo o poziomie liniowym.

Drugą cechą charakterystyczną tego modelu są dwie opcje podłączenia mastera. Można więc podłączyć MOTU 4pre przez zwykłe USB2.0 i jeśli twój komputer może to zrobić, otrzymujesz dużą korzyść z połączenia przez szybki interfejs Firewire.

Wreszcie trzecia super cecha to wbudowany ośmiokanałowy mikser cyfrowy. Ten sprzęt miksuje i kieruje sygnał ze wszystkich sześciu wejść do dowolnych dwóch wyjść. Sprzętowe elementy sterujące znajdują się na przednim panelu, a każde wejście analogowe ma osobne pokrętło regulacji poziomu. Wyjście słuchawkowe i wyjście główne są również niezależnie regulowane.

Karta bezproblemowo współpracuje zarówno z systemami operacyjnymi Windows jak i Apple. W zestawie znajduje się zestaw cross-platformowego oprogramowania CueMix FX, w którym dzieje się cała pozostała magia tej karty dźwiękowej do studia – miksowanie graficzne, analiza audio-instrumentów, oscyloskop, spektrogramy i wiele więcej.

MOTU 4pre najlepiej sprawdza się jako jednostka koncertowa – może pracować bez komputera. Wystarczy podłączyć zasilanie poprzez dołączony adapter i karta jest w pełni samodzielna.

Zalety

• Połączenie funkcji studyjnej karty dźwiękowej i miksera;
• Mnóstwo wejść i wyjść;
• Hybrid USB2.0 lub Firewire;
• Oprogramowanie wieloplatformowe;
• zdolność do samodzielnej pracy bez komputera.

Wady

• Niska maksymalna częstotliwość DAC.

Arturia AudioFuse

Wynik : 4.8

Przyjrzyjmy się teraz ciekawemu urządzeniu Arturia AudioFuse od znanego twórcy i producenta profesjonalnego sprzętu audio (Arturia ma siedzibę w Montbonno-Saint-Martin we Francji).

Jest to kompaktowa karta dźwiękowa do studia i na pierwszy rzut oka można by zakwestionować jej wysoką klasę. Pierwszy rzut oka jest jednak zwodniczy, gdyż AudioFuse charakteryzuje się zaskakująco zaawansowaną architekturą i przy bliższym poznaniu karta potrafi mile zaskoczyć.

Pierwszą istotną zaletą tego modelu jest jego niezwykła uniwersalność w zakresie interakcji ze źródłami. Można do niego podłączyć wszystko, dowolne źródła dźwięku o poziomie liniowym i cyfrowym – gitary, mikrofony, gramofony DJ-skie – wszystko to, co AudioFuse płynnie „wyłapuje” i adaptuje. Dodatkowo karta dźwiękowa zawiera na pokładzie procesor efektów DSP, mikrofon Talkbox, dedykowany port do reampingu gitar, a nawet dedykowane uziemienie.

A teraz, jako świadectwo całej tej genialności, oto konkretna specyfikacja techniczna Arturia AudioFuse. Tak więc karta może obsługiwać sygnał do 24bit/192kHz; posiada 4 wejścia analogowe, 2 instrumentalne i 2 mikrofonowe; 4 wyjścia analogowe; 2 wkładki analogowe; pary wejść/wyjść – ADAT, S

DIF, WordClock i MIDI. Dla wejść liniowych impedancja symetryczna wynosi 20kOhm i 10kOhm – asymetryczna; margines poziomu wejściowego – +24dBu; zakres dynamiki – 117dB; zakres wzmocnienia -15 do 36dB; THD + N -106dB.

Osobno warto wspomnieć o parametrach wkładek: oporność wejściowa – 10kOhm; wyjściowa – 33Ohm; zakres dynamiki – 119dB; granica poziomów wejściowych i wyjściowych – +18dBu; THD + N – 104dB.

Karta dźwiękowa wyposażona jest w osobne wyjścia dla monitorów studyjnych i słuchawek. Ponadto wyjścia monitorowe są przełączalne (A), a wyjścia słuchawkowe mają różne współczynniki kształtu – 6.3 jack i 3.5 jack, i są one niezależne od siebie.

Urządzenie może być zasilane poprzez magistralę USB lub ze zwykłego zasilacza 9V.

Zalety

• wiele wejść i wyjść;
• Wszechstronność w zakresie współpracy z wieloma różnymi źródłami;
• wysoka specyfikacja;
• szeroka funkcjonalność;
• Mikrofon talkback;
• wkładki;
• kompaktowy rozmiar;
• Dwie opcje zasilania – USB lub wewnętrzny zasilacz.

Wady

• Wybrane komentarze niefachowych użytkowników.

Focusrite Scarlett 18i20 2nd Gen

Ocena: 4.7

Numerem trzy w tej części naszej recenzji jest flagowy okręt serii kart dźwiękowych Scarlett, przedstawiciel drugiej generacji, model 18i20. Producentem jest brytyjska firma Focusrite, wspomniana już w artykule. Tylko teraz mówimy o znacznie poważniejszym urządzeniu.

Model ten jest idealny dla tych, którzy planują realizować wysokiej jakości nagrania z różnych źródeł dźwięku i chcą, aby wszystkie zadania studyjne spoczywały na solidnych barkach jednego centrum. I to jest właśnie to, co 18i20 2nd Gen.

Mamy tu aż 8 przedwzmacniaczy mikrofonowych (wzmocnienie 60dB) z zasilaniem fantomowym, wejścia i wyjścia cyfrowe, interfejs MIDI, dwa niezależne wyjścia słuchawkowe, WordClock, super wysokiej jakości przetworniki A/D/A oraz całą dedykowaną sekcję monitoringu z bogatymi funkcjami.

Karta dźwiękowa obsługuje 24-bitowy DAC i ADC; częstotliwość graniczna DAC i ADC wynosi 192kHz; stosunek sygnału do szumu wynosi 128dB; zakres dynamiczny DAC/ADC wynosi 106dB; THD DAC/ADC wynosi 0.002%. Sterownik ASIO w wersji 2 jest obsługiwany.0.

Warto wspomnieć o wyjątkowości wyposażenia tego modelu. W jego skład wchodzi Focusrite Scarlett Plug-In Suite, cała cyfrowa stacja robocza Ableton

Zalety

• wiele interfejsów;
• oddzielna sekcja monitoringu;
• Najwyższej jakości przetworniki A/D/A;
• 8 potężnych przedwzmacniaczy mikrofonowych;
• Możliwość podjęcia się praktycznie wszystkich zadań studyjnych;
• w komplecie z oprogramowaniem i licencjami.

Wady

• Brak poważnych skarg od użytkowników.

Universal Audio Apollo Twin MKII DUO

Ocena: 4.7

Przegląd najlepszych kart dźwiękowych do studia uzupełnia coś specjalnego. Jest to urządzenie kompaktowe, ale najdroższe nawet w porównaniu z nie najtańszymi urządzeniami z czołówki. Jest to jedyna karta dźwiękowa w tym przeglądzie, która łączy się z komputerem lub gadżetem typu wearable za pomocą złącza Thunderbolt. Jest to jedna z głównych zalet. W rzeczywistości sprzęt audio z Thunderbolt jest powodem do dumy dla producenta Universal Audio.

Sformułowanie DUO w nomenklaturze wskazuje na jedną ważną cechę tego modelu. Dokładniej mówiąc, cały jego sprzęt zbudowany jest wokół dwóch procesorów SHARC DSP. Otwiera ona możliwości, jakich nie ma żadna inna karta dźwiękowa w naszym przeglądzie. Mianowicie możliwość przetwarzania sygnału cyfrowego za pomocą wtyczek UAD, dzięki czemu eliminuje się obciążenie zasobów sprzętowych komputera. Cała ta praca jest wykonywana przez samą kartę dźwiękową.

Karta posiada dwa wejścia, w tym jedno instrumentalne Hi-Z; cztery wyjścia, plus cyfrowe optyczne S

DIF. Istnieje również wbudowana funkcja Monitor Talkback. Apollo Twin MKII DUO jest w stanie rejestrować dźwięk w dość standardowym formacie 24-bit/192kHz.

Nie trzeba w tym przypadku podawać żadnych argumentów dotyczących jakości dźwięku, ponieważ dziesiątki niezależnych testów wykazały najwyższe wyniki. Profesjonaliści korzystają z przedwzmacniaczy mikrofonowych Unison, zestawu analogowych wtyczek modulacyjnych, tony opcji routingu i wszelkiego rodzaju zarządzania sygnałem.

Uzupełnia bardzo pozytywny obraz dzięki systemowi zdalnego monitorowania. Zapewnia cztery tryby pracy – Mono, Mute, DIM i ALT Monitors.

Dodatkowa moc nie jest potrzebna dla urządzenia – Thunderbolt jest w stanie zapewnić wystarczający poziom prądu.

Zalety

• Dwa procesory DSP;
• nieskazitelna jakość dźwięku;
• Funkcja Monitor Talkback;
• zdalne sterowanie systemem monitoringu;
• nie ma potrzeby stosowania osobnego zasilacza;
• Thunderbolt.

Wady

• Wielu użytkowników uważa, że cena jest zbyt wysoka.