11 najlepszych leków na osteoporozę

*Przegląd najlepszych według redakcji. O kryteriach wyboru. Niniejszy materiał ma charakter subiektywny, nie jest reklamą i nie stanowi rekomendacji zakupu. Przed zakupem należy koniecznie skonsultować się ze specjalistą.

„Pokochaj swoje kości” – pod takim hasłem od ponad 20 lat Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) obchodzi 20 października jako Światowy Dzień Osteoporozy, a od 2005 roku nasz kraj uczestniczy w tej inicjatywie. Według firm badawczych, światowy rynek leków na osteoporozę rośnie co roku o 4%. Na przykład w Rosji ponad 14 milionów ludzi cierpi na różne formy osteoporozy. człowiek.

W naszym kraju leki, które są stosowane w leczeniu osteoporozy, stanowią nie więcej niż 7% wszystkich kosztów leczenia, a głównym wydatkiem jest leczenie złamań w ramach MHI. Na koszty składają się zazwyczaj pobyty w szpitalu i kolejne około 15% świadczeń socjalnych. To jest bardzo zły wskaźnik. Leki stosowane w leczeniu osteoporozy są znane z tego, że zapobiegają złamaniom i poprawiają jakość życia. Jeśli pacjent trafia do szpitala ze złamaniem, oznacza to po prostu, że albo osteoporoza nie była odpowiednio leczona, albo nie została zdiagnozowana. Zajmijmy się tym ważnym problemem.

Co to jest osteoporoza

Osteoporoza stanowi złożony problem nie tylko w endokrynologii i gerontologii, ale także w medycynie wewnętrznej w ogóle. Dosłownie osteoporozę można określić jako nadmierną porowatość i zwiewność tkanki kostnej. Główną wadą takich kości jest uszkodzenie ich struktury, zmniejszenie masy substancji mineralnej tkanki kostnej oraz różne defekty w wyniku nadmiernej porowatości.

Wiadomo, że kości, zwłaszcza końce długich kości rurowych, które podlegają dużym obciążeniom, są zbudowane z optymalną wydajnością pod względem odporności materiałowej. Wszyscy znamy zdjęcia kieratu i skrzyżowania belek kostnych w piszczeli, które przypominają sklepienia gotyckich kościołów. Umieszczenie nieorganicznych związków wapnia (hydroksyapatyt) na łącznotkankowych wiązkach szkieletowych i zapewnia normalnej kości jednocześnie elastyczność, wytrzymałość, twardość i odporność na złamania.

W przypadku osteoporozy niedoskonałe odkładanie soli wapnia w kościach prowadzi nie tylko do dużej kruchości macierzy kostnej, ale także gwałtownie zwiększa ryzyko złamań bez powodu, a nawet bez przyczyny.

Prostą i precyzyjną definicję osteoporozy podano w 2019 Clinical Guidelines for Osteoporosis: osteoporoza to choroba szkieletu charakteryzująca się zmniejszoną masą kostną, zaburzeniem struktury (tj. architektoniki) kości, powodująca złamania przy minimalnym urazie. Osteoporoza to choroba metaboliczna związana z przemianą materii.

Dość często wśród pacjentów panuje niezrozumienie, co oznacza „złamanie bez przyczyny”. Ale nie może być tak, że człowiek leży spokojnie w relaksie na własnej kanapie, a kiedy staje, okazuje się, że ma złamaną rękę. Czy! Zdefiniujmy urazy związane z osteoporozą.

Lekarze mają pojęcie „minimalnego urazu”, który oczywiście ma charakter nienormalny, patologiczny i nie występuje u zdrowych ludzi. To upadek z własnej wysokości na tę samą powierzchnię, lub jeszcze mniejszy uraz. Dorosły, zdrowy człowiek nie powinien sobie nic złamać, jeśli upadnie na podłogę stojąc na nogach. Jeśli więc do złamania dochodzi przy minimalnym urazie, zawsze podejrzewa się osteoporozę.

Istnieje także szersze pojęcie złamania patologicznego, które może rozwinąć się także przy chorobie bez objawów osteoporozy. Na przykład, osoba może mieć kruche kości z powodu choroby Pageta, jeśli istnieją przerzuty kostne z destrukcją kości, lub u pacjentów ze słabym tworzeniem kości lub osteogenezą. O chorobie Pageta zobacz link.

Dobrym przykładem minimalnego uderzenia jest złamanie kości przedramienia przy próbie podniesienia nieciężkiego garnka z wodą w kuchni – przykład patologicznego, niskoenergetycznego złamania w ogóle, że tak powiem, w życiu codziennym. W ciężkich przypadkach kości mogą zostać złamane nie tylko przez niewygodny ruch, ale nawet przez kaszel, kichanie, a czasem pacjenci nie pamiętają nawet, co było przyczyną złamania.

O rodzajach złamań i problemach społecznych

W osteoporozie najczęściej dochodzi do złamań kości udowej, a dokładniej bliższej kości udowej, która znajduje się najbliżej miednicy. A najgorsze jest złamanie szyjki kości udowej. Występują złamania kości promieniowej przedramienia, trzonów kręgów. Ale także może dojść do złamania kości miednicy, nagłego kichnięcia złamania żeber lub mostka, a także złamania kości ramiennej lub dolnej części nogi.

Nie wspominając nawet o osteoporozie, wykazano, że 24% kobiet powyżej 50 roku życia w Rosji i 13% mężczyzn powyżej 50 roku życia miało co najmniej jedno złamanie uznane za patologiczne. A najczęstsze z nich to złamania trzonów kręgów. Jednym z najbardziej upośledzających rodzajów złamań jest złamanie szyjki kości udowej. Badania przeprowadzone w 16 miastach Federacji Polskaej, w latach 1992-1997, wykazały, że średnio na 1000 mieszkańców przypadało jedno złamanie szyjki kości udowej. Liczba złamań u kobiet znacznie przewyższa liczbę złamań u mężczyzn – 115 na 100 000 mieszkańców w przypadku kobiet i 77 w przypadku mężczyzn.

Złamania spowodowane osteoporozą występują najrzadziej przed 54 rokiem życia, potem następuje stopniowy wzrost do 65 roku życia, a następnie liczba złamań gwałtownie wzrasta, zwłaszcza u kobiet. Szczególnie niebezpieczne jest to, że to właśnie złamanie szyjki kości udowej, a także złamanie kości udowej w ogóle, prowadzi do długotrwałego unieruchomienia i niepełnosprawności pacjenta (co nie powinno mieć miejsca w normalnym systemie opieki zdrowotnej), co prowadzi do gwałtownego wzrostu śmiertelności, a w ciągu pierwszego roku po tym urazie. (Różne) szacunki śmiertelności w pierwszym roku wahają się od 12% do 40%, z wyższą śmiertelnością u mężczyzn.

Specjaliści wiążą to z faktem, że choć zarówno mężczyźni, jak i kobiety doświadczają poważnej dezadaptacji społecznej, bezruchu i zależności od innych, to mężczyźni są bardziej skłonni do nadużywania alkoholu i palenia papierosów, co obniża długość życia mężczyzn w Federacji Polskaej. Porównując śmiertelność w pierwszych 6 miesiącach po złamaniu szyjki kości udowej do śmiertelności przeciętnego pacjenta bez złamania, jest ona o 20% wyższa, a w niektórych regionach Federacji Polskaej 8-krotnie wyższa (!) przekraczał średnią roczną umieralność dla osób w tym samym wieku.

Jednak nawet jeśli nie mówimy o złamaniach powodujących inwalidztwo, odzyskanie jakości życia, choć częściowe, następuje po roku do dwóch lat od złamania patologicznego spowodowanego osteoporozą.

Jeśli osoba przeżyje złamanie kości udowej (co jest właściwym określeniem mimo pozornej nieścisłości), 33% traci zdolność do samodzielnego dbania o siebie i wymaga stałej opieki, staje się przykuta do łóżka. Średnio, jeśli wszystko jest dobrze zrobione i przeprowadzono operację, powrót do zdrowia po złamaniu biodra następuje w ciągu 2 lat.

Informacje z wytycznych klinicznychna osteoporozę od 2019 roku (link).

Średni koszt leczenia pacjenta przez rok ze skomplikowanym złamaniem wynosi ponad 60 tys. Zlotykhli. Najdroższym leczeniem jest oczywiście złamanie szyjki kości udowej, najtańszym – złamanie dystalnego odcinka przedramienia w okolicy stawu nadgarstkowego.

Porównując konsekwencje złamania szyjki kości udowej z konsekwencjami zawału serca, stwierdzono, że nawet jeśli koszty leczenia tych dwóch chorób są w przybliżeniu takie same, to pacjenci ze złamaniem szyjki kości udowej mają znacznie niższą jakość życia, częściowy lub całkowity brak samoopieki. A brak leczenia operacyjnego, niewystarczająca rehabilitacja, występowanie przewlekłego zespołu bólowego, zaburzeń ruchowych, ciężkiej depresji i innych powikłań, zarówno medycznych, jak i społecznych, dodatkowo skracają ich życie. Przyjrzyjmy się, z czym najczęściej związane są poszczególne typy osteoporozy.

Co powoduje osteoporozę?

Oczywiście osteoporoza jest najbardziej znana u kobiet po menopauzie. Istnieje nawet szczególna postać osteoporozy, która występuje po menopauzie i słusznie uważana jest za chorobę kobiet. Do 80% wszystkich postaci obniżonej gęstości kości występuje w tej postaci, a winowajcami są wiek i obniżona funkcja jajników (niemodyfikowalne czynniki ryzyka).

U kobiet przed menopauzą estrogeny chronią tkankę kostną, a dodatkowo pomagają kobietom mieć dość niski poziom „złego cholesterolu”. Dlatego udary niedokrwienne mózgu są tak rzadkie u kobiet między 40 a 50 rokiem życia, a dopiero potem, po wystąpieniu menopauzy, dorównują częstością mężczyznom. U mężczyzn w wieku 40 lat wystąpienie zdarzeń sercowo-naczyniowych, takich jak zawał serca czy udar mózgu, nie jest niestety rzadkością. Dlatego mężczyźni wyżywają się na kobietach po 50 roku życia. Współczesna kobieta w wieku 50 lat ma trzykrotnie większe ryzyko złamania niż typowy mężczyzna w tym samym wieku. Osteoporoza. Skutkuje to złamaniami kręgów, a także typowym złamaniem kości promieniowej w dystalnym.

W wieku podeszłym występuje szczególna starcza postać osteoporozy, w której dochodzi już do złamań szyjki kości udowej oraz proksymalnych części kości ramiennej i piszczelowej. Dzieje się tak, ponieważ osteoporoza starcza jest stanem, w którym struktura i gęstość kilku rodzajów tkanki kostnej jest już zaburzona, w przeciwieństwie do osteoporozy menopauzalnej. Istnieją również wtórne postacie osteoporozy, które związane są z patologią układu endokrynnego i nerwowego.

Oto kilka znanych chorób, które mogą prowadzić do osteoporozy. Należą do nich nadczynność nadnerczy, czyli choroba Icenko-Cushinga, nadczynność przytarczyc, tyreotoksykoza, cukrzyca typu 1, reumatyzm i reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty układowy i choroba Bechterewa.

Istotne klinicznie postacie osteoporozy są wynikiem operacji żołądka polegającej na jego resekcji lub usunięciu części tego narządu. A im większa objętość resekowanej tkanki, tym mniej wapnia dostaje się do krwiobiegu, a stamtąd do kości. Tak więc niedobór wapnia powoduje złamania.

Przyczynami osteoporozy są m.in. przewlekła niewydolność wątroby i nerek, choroby krwi, np. talasemia. Prowadzące do rozrzedzenia kości są: choroba szpiczakowa, stany po usunięciu jajników u kobiet oraz obturacyjna przewlekła choroba płuc, długotrwały przewlekły alkoholizm i osteogenesis imperfecta, niektóre choroby dziedziczne, takie jak zespół Ehlersa-Danlosa, zespoły Marfana i Fanconiego. Może powodować wzrost gęstości kości i wysoki poziom homocysteiny, co objawia się jako homocystynuria. Nawet nadmiar witaminy A przez długi okres czasu może prowadzić do osteoporozy.

Prawidłowe rozpoznanie osteoporozy jest bardzo ważne, a niestety bardzo często zaczyna się szukać jej przyczyny dopiero po rozpoznaniu powikłań osteoporozy – złamań kości, które pojawiają się samoistnie lub w wyniku bardzo niewielkiego działania fizycznego. Jeśli u Ciebie lub kogoś z Twoich bliskich wystąpi którykolwiek z poniższych objawów, powinieneś poddać się ocenie gęstości kości. To są czerwone flagi, które zwiększają ryzyko osteoporozy:

1. Różne bóle pleców, których nie łagodzi przyjmowanie leków, związane z niewygodnym poruszaniem się lub podnoszeniem ciężarów;

2. znaczne zmęczenie pleców po przejściu;

3. konieczność częstego kładzenia się i odpoczynku w ciągu dnia;

4. obecność złamań trzonów kręgów;

5. deformacje kończyn;

6. wyraźna miejscowa tkliwość kości przy ucisku.

7. Bardzo ważnymi czynnikami ryzyka są również:

8. niedobory wapnia i witaminy D, które można określić w laboratorium;

9. Długotrwałe stosowanie hormonów kortykosteroidowych;

10. przewlekły alkoholizm i długotrwałe palenie papierosów;

11. mała aktywność fizyczna i długotrwały bezruch (unieruchomienie po urazach);

12. Wiek powyżej 65 lat;

13. bycie kobietą, oraz zwiększone rodzinne ryzyko osteoporozy.

U mężczyzn niski poziom testosteronu może być uznany za czynnik zwiększonego ryzyka niedoboru gęstości kości.

Osteoporoza jest również spowodowana przyjmowaniem leków – W końcu różne leki mogą prowadzić do osteoporozy. Przede wszystkim:

1. sole glinu w lekach zobojętniających przyjmowanych na zgagę;

2. antykoagulantów, takich jak heparyna;

3. Wiele leków przeciwdrgawkowych, barbiturany;

4. leki przeciwnowotworowe (cyklosporyna A);

5. medroksyprogesteron, który jest podawany w postaci depot jako środek antykoncepcyjny przed menopauzą;

6. długotrwałe stosowanie hormonów glikokortykosteroidowych, w ilości większej niż 5 mg na dobę w ekwiwalencie prenizolonu, przez okres dłuższy niż trzy miesiące;

7. leki litowe;

8. takrolimus;
9. metotreksat;

10. inhibitory pompy protonowej w leczeniu chorób żołądka;

11. Inhibitory SSRI, czyli leki przeciwdepresyjne;

12. tamoksyfenu;

13. długotrwałe stosowanie hormonów tarczycy w dawkach supresyjnych; oraz.

Klinika i objawy osteoporozy

Wiadomo, że każda choroba powinna mieć swoje objawy i oznaki. Co z osteoporozą? Z reguły do momentu wystąpienia samego złamania patologicznego nie ma żadnych dolegliwości i objawów klinicznych. I tylko wtedy, gdy mamy do czynienia ze złamaniem patologicznym, wtedy występują wszystkie charakterystyczne objawy: dysfunkcja kończyny, ból, obrzęk, jest to wyraźnie widoczne na zdjęciu RTG. Już charakter urazu, a także wiek pacjenta skłaniają chirurga urazowego do podejrzenia osteoporozy i zalecają konsultację z endokrynologiem.

Jednak nie każde złamanie patologiczne może przedstawiać jednoznaczny obraz kliniczny. W przypadku np. złamań trzonów kręgowych może to być długo nie znane. pacjent może odczuwać zmęczenie w plecach, ból w plecach, zmniejszenie wzrostu w przypadku złamań kilku kręgów, problemy z oddychaniem, ból serca lub zgagę w odcinku piersiowym. Ze względu na to, że wysokość kręgosłupa jest zmniejszona, więzadła kręgosłupa są napięte, co również powoduje ból.

Oczywiście, bardzo łatwo jest oddalić starszego pacjenta skarżącego się na ból pleców, przepisując mu maść. Tak więc niedodiagnozowanie patologicznych złamań kręgów jest również poważnym problemem medycznym na poziomie podstawowej opieki ambulatoryjnej.

Statystyki pokazują, że jeśli pacjent choćby raz dozna złamania trzonu kręgu z powodu osteoporozy, to ryzyko kolejnych złamań pozostałych kręgów jest 5-krotnie większe, w porównaniu z normalną osobą w tym samym wieku, oraz trzykrotnie większe niż ryzyko złamania biodra. Jeśli takie złamanie zostanie zdiagnozowane, pacjent musi być natychmiast leczony.

Nie będziemy szczegółowo omawiać zasad diagnozowania osteoporozy – jest to cała gałąź nauk medycznych, która obejmuje nie tylko wywiad lekarski, pytania i badania, ale także metody badań instrumentalnych i laboratoryjnych. Osoby zainteresowane podstawowymi zasadami diagnostyki osteoporozy mogą skorzystać z tego linku.

Jak leczyć osteoporozę?

Przed przepisaniem leków na różne rodzaje osteoporozy konieczna jest dokładna diagnoza. Oczywiście nie warto przepisywać drogich leków na osteoporozę, jeśli pacjent ma niedobór wapnia i awitaminozę ergokalcyferolu, czyli witaminy D3.

Przede wszystkim należy sprawdzić, czy pacjent nie ma niedoborów wapnia i witaminy D w diecie, czy ten wapń jest wchłaniany, a jego stężenie we krwi jest wystarczające do prawidłowej osteogenezy, czyli rozwoju kości. Jednak te leki zostaną omówione w następnym rozdziale, a tutaj chcielibyśmy wymienić kilka nielekowych metod leczenia i zapobiegania osteoporozie.

Dieta pełnobiałkowa jest niezwykle ważna, ponieważ białko jest składnikiem glikozaminoglikanów – organicznej części prawidłowej tkanki kostnej. Budowanie mocnych kości nie jest możliwe w sytuacji niedoboru białka.

Drugą bardzo ważną rzeczą jest całkowite zaprzestanie palenia papierosów i ograniczenie spożycia alkoholu. Dla prawidłowego funkcjonowania kości bardzo ważne jest ich właściwe ukrwienie, wraz z mięśniami i więzadłami… Przyczyniają się do tego spacery, pływanie i różne rodzaje aktywności fizycznej (aqua-aerobik). Skakanie, bieganie i inne sporty urazowe są absolutnie przeciwwskazane.

Jako środek leczenia i zapobiegania złamaniom kręgów przy osteoporozie wskazane jest stosowanie półsztywnego gorsetu, ale przez jak najkrótszy okres. Udowodniono, że długotrwałe i nadmierne nadużywanie gorsetów, strach przed pozostaniem bez gorsetu, przyzwyczajenie do nich powoduje odruchowe osłabienie mięśni pleców, a w konsekwencji – zwiększone ryzyko złamań kręgów.

kręgarzy nie należy stosować u pacjentów z ciężką osteoporozą, ponieważ wykazano, że ich manipulacje zwiększają ryzyko złamań kręgów.

Pacjent powinien przestrzegać zestawu działań, które mają na celu zmniejszenie ryzyka upadków i urazów. Jest to profilaktyka i leczenie zawrotów głowy, omdleń, zapobieganie postępującej utracie wzroku. Bardzo ważne jest odpowiednio wczesne leczenie zaćmy i jaskry u osób starszych oraz odpowiednia korekcja wzroku. Ważnym czynnikiem są wygodne, stabilne buty na niskim obcasie. W okresie zimowym stosowanie urządzeń odladzających jest bardzo ważne, ważne jest, aby nie zaniedbać zwykłej ostrożności i nie wychodzić niepotrzebnie na zewnątrz przy dużym oblodzeniu.

Leki do walki z osteoporozą

Możesz teraz zwrócić się do leków. W naszym przeglądzie środków przeciwko osteoporozie uwzględnimy tylko miejscowe i skuteczne leki zarejestrowane na terytorium Federacji Polskaej. Każdy lek otrzymuje najpierw międzynarodową nazwę niezastrzeżoną, czyli INN, a następnie nazwę oryginalnego leku wprowadzonego po raz pierwszy na rynek, jeśli jest ona dostępna, oraz synonimy różnych kopii handlowych. Podany zostanie również zakres cen, w jakich można go kupić w Polskach aptekach.

Cena na początku 2021 r. Aktualna lista nie stanowi oceny, opracowania ani próbki. Informacje te mają charakter wyłącznie orientacyjny i nie stanowią reklamy żadnego produktu ani producenta. Następujące leki mogą być przepisane wyłącznie przez lekarza, z uwzględnieniem rozpoznania, wskazań i przeciwwskazań.

Wszystkie informacje o lekach pochodzą wyłącznie z oficjalnych, swobodnie dostępnych wytycznych i odniesień do międzynarodowych medycznych baz danych (Pubmed, protokoły Cochrane, recenzowane czasopisma medyczne HAC). Piśmiennictwo jest załączone w tekście. Wszystkie z poniższych leków są uwzględnione w krajowych i międzynarodowych wytycznych, protokołach i algorytmach leczenia osteoporozy.

Pierwszym ze środków będzie preparat wapnia i witaminy D3, który jest dostępny bez recepty i należy do suplementów diety i kompleksów witaminowo-mineralnych. Równie dobrze mogą być przepisywane osobom zdrowym w krytycznych okresach zwiększonego spożycia wapnia, takich jak ciąża. Ale najpierw trochę o metabolizmie wapnia.

Dlaczego potrzebujemy wapnia??

Po pierwsze, skurcz mięśnia jest niemożliwy bez wapnia. Żadne włókno mięśniowe nie będzie się kurczyć bez udziału zjonizowanego wapnia w tym procesie, w tym również mięsień sercowy. A to oznacza, że nie da się żyć i poruszać bez wapnia.

Wapń ma ogromne znaczenie w mechanizmach prawidłowego krzepnięcia krwi, bez wapnia przemiana protrombiny w trombinę jest niemożliwa, nie może powstać skrzeplina i fibryna, które zatrzymują krwawienie.

Ale i tak prawie 99% wapnia w formie związanej (jako hydroksyapatyt) jest faktycznie uwięzione w kościach i zębach. Około 1% całego wapnia krąży we krwi. Z kolei z tej porcji 50% stanowi wapń zjonizowany, czyli wolna, aktywna forma ma walencję 2+. Pozostała część (0,5%) jest związana z różnymi białkami i resztami kwasowymi. Ta część może być również nazywana solami wapnia. Jest to sól kwasu mlekowego (mleczan), wodorowęglan wapnia, fosforan i cytrynian. Zjonizowana część wapnia we krwi nazywana jest wolnym wapniem i tylko ona może być brana pod uwagę, ponieważ jest wykorzystywana przez organizm do różnych celów.

Po przekształceniu w organizmie, wapń jest tracony, opuszczając nasze ciało przez nerki z moczem. Aby dorosły człowiek mógł utrzymać równowagę między przyjmowaniem wapnia a jego utratą z organizmu, potrzeba średnio około jednego grama wapnia dziennie, w przeliczeniu na minerał. W niektórych przypadkach wymagane jest stosowanie tabletek wapnia jako dodatku do pełnowartościowej diety w tych celach.

Nominacja	Lokalizacja	Nazwa	Cena
Wapń i fosfor to bliźniacze rodzeństwo	1	Chelat wapniowo-magnezowy	1 633 €
2	Calcium D3 Nicomed (węglan wapnia + cholekalcyferol – witamina D3)	496 €
3	Rocaltrol	674 €
„PRAWDZIWE LEKI	1	Tevabone (kwas alendronowy)	1 164 €
2	Bonviva (kwas ibandronowy)	1 590 €
3	Risendros (kwas rysedronowy)	2 400 €
4	Aclasta, Resorba, Veroclast (kwas zoledronowy)	16 500 €
5	Osein-hydroksyapatyty: Osteogenon	640 €
Hormony regulujące	1	Tibolone (Livial)	2 190 €
2	Raloxifene (Evista)	2 000 €
3	Przeciwciała monoklonalne: denosumab (Exjiva, Prolia)	15 300 €
4	Teriparatide (Forsteo)	25 000 €

Wapń i fosfor – bracia bliźniacy

Jednak nie jest to takie proste: metabolizm wapnia jest bardzo silnie powiązany z metabolizmem fosforu. Istnieje nawet pojęcie metabolizmu wapniowo-fosforanowego. Fosfor i wapń regulują się wzajemnie poprzez mechanizm ujemnego sprzężenia zwrotnego. Im wyższe stężenie wapnia we krwi, tym niższa zawartość fosforanów i odwrotnie.

Mechanizm ten jest regulowany przez przytarczyce, a także tarczycę. Procesy te są następujące:

Przytarczyce „wyczuwają”, kiedy poziom wapnia we krwi jest niski. Wydzielają do krwi parathormon, a on „wymaga” aktywacji pracy tych specjalnych komórek w tkance kostnej – osteoklastów – łamaczek kości, i tkanka kostna jest przez nie intensywnie rozbijana. Skutkuje to wyższym poziomem wapnia we krwi, ale też zwiększa ryzyko osteoporozy;

Jeśli natomiast stężenie wapnia we krwi jest zbyt wysokie, reaguje tarczyca. Wydziela kalcytoninę do krwiobiegu i odwrotnie, co stymuluje tworzenie kości. Wapń opuszcza krwiobieg i pędzi do kości.

Ponadto aktywna forma witaminy D odgrywa również ważną rolę w metabolizmie wapnia, a tym samym fosforu. To właśnie dzięki witaminie D zwiększa się wchłanianie wapnia z pożywienia w przewodzie pokarmowym, a witamina D pomaga również w tym, aby wapń został wchłonięty z powrotem z moczu pierwotnego i nie został zmarnowany przez ten pożyteczny jon.

Dlatego odpowiadając na pytanie, które tabletki z wapniem są najlepsze, trzeba wziąć pod uwagę ich zawartość fosforanów, a także zawartość witaminy D. Najlepsza tabletka z wapniem nigdy nie będzie „tylko wapniem”. Na przykład w Związku Radzieckim dzieciom profilaktycznie podawano glukonian wapnia, ale nie miał on żadnych witamin, fosforanów ani innych składników. Przyjmowanie witaminy D było agonią i musiałam połykać olej z wątroby dorsza. Współczesny przemysł farmaceutyczny produkuje wiele witamin i kompleksów mineralnych, a także preparaty wapnia w postaci tabletek. Wymieńmy te najbardziej przydatne i aktywne.

Chelat wapniowo-magnezowy

Ocena: 4.9

Otwierający listę suplementów wapnia jest importowany z USA chelat wapniowo-magnezowy. Jest tak nazywany, ponieważ chelatowane związki wapnia i magnezu mają specjalną strukturę pod względem chemicznym. Jest to związek złożony. Jony metali, w tym przypadku wapnia i magnezu, nazywane są czynnikami kompleksującymi, a dodatkowe skoordynowane jednostki molekularne wokół nich nazywane są ligandami.

Związki chelatowe są dość często stosowane w medycynie właśnie do podawania różnych mikroelementów. Kompleksy są bardzo dobrze przyswajalne w porównaniu z samymi solami metali, np. dość starożytnym glukonianem wapnia.

Oprócz kompleksu chelatów wapnia i magnezu, produkt zawiera fosfor, witaminę D3 oraz jako źródło bioaktywnego błonnika – 2 miligramy lucerny w kapsułce.

Sprzedawany jest w kapsułkach, po 150 kapsułek. w butelce, wyprodukowany przez Natures Sunshine Products, USA, i kosztuje 1633 rbl. Produkt ten należy przyjmować w jednej kapsułce 2 razy dziennie, dlatego wystarcza na 75 dni spożywania, przez ponad 2 miesiące. Odpowiednio, koszt miesiąca brania waha się od średnio około 750 Zlotykhli.

Zaletą jest to, że jest jak najłatwiej przyswajalny przez organizm, a wadą jest dość wysoka cena i nie zawsze jest dostępny w aptekach.

Calcium D3 Nicomed (węglan wapnia + cholekalcyferol – witamina D3)

Ocena: 4.8

Kolejną popularną tabletką z wapniem jest Calcium D3 Nicomed. Mimo że w tabletkach znajduje się wapń w postaci nieorganicznej, czyli jako węglan lub jako związek wapnia ze słabym kwasem węglowym, tabletki zawierają witaminę D3, która reguluje gospodarkę wapniowo-fosforową. Tabletki dostępne są w smaku pomarańczowym i miętowym i są to tabletki do żucia. W przeliczeniu na wapń na poziomie pierwiastkowym, każda tabletka zawiera 500 mg wapnia.

Dlatego profilaktycznie u dorosłych zaleca się 1 tabletkę 2 razy dziennie. Dawkę można zwiększyć u kobiet w ciąży oraz u pacjentów z wysokim ryzykiem wystąpienia osteoporozy. Tabletki nie powinny być stosowane u dzieci poniżej 3 roku życia, gdyż mogą się nimi po prostu zadławić, dlatego w celu zapobiegania krzywicy należy stosować inne preparaty. Tak więc, może to być Aquadetrim w kroplach zawierających witaminę D, i inne środki.

Produkt produkuje Takeda, a jedno opakowanie 60 tabletek do żucia na miesięczny kurs kosztuje tylko 330 Zlotykhli. Jest o ponad połowę tańszy od poprzedniego produktu.

Rocaltrol

Ocena: 4.8

Listę preparatów wapniowych kontynuuje niemiecki lek Rocaltrol. Jego głównym składnikiem aktywnym jest kalcytriol. Jest to specjalna forma witaminy D3, czyli forma aktywna. jego zadaniem jest poprawa wchłaniania wapnia z pożywienia, zwiększa jego przyswajanie. Ponadto związek ten zmniejsza wydzielanie wapnia do moczu i umożliwia jego magazynowanie w organizmie. Kalcytriol pomaga również zmniejszyć wydzielanie hormonów przytarczyc, innego mechanizmu zatrzymywania wapnia w osoczu.

Co ciekawe, jego formuła nie zawiera wapnia, a ściśle rzecz biorąc, nie jest to suplement mineralny, ale prawdziwy suplement wapnia w osoczu, który nie zawiera samego tego pierwiastka. Rocaltrol – również nie jest tani, a jedno opakowanie 250 mg kapsułek #30 na miesiąc brania, kosztuje średnio 650 Zlotykhli w detalu.

„Prawdziwe” leki

Oczywiście istnieje duża liczba preparatów wapnia. Mogą one wyrównywać istniejące niedobory lub zapobiegać niedoborom wapnia i fosforu. Jeśli ten metabolizm mineralny jest prawidłowy, ale masz rozpoznaną osteoporozę, to jakie leki są dostępne do jej leczenia we współczesnej medycynie?? Przejście do leków.

Poprawa jakości życia osób starszych z osteoporozą, a zwłaszcza zapobieganie złamaniom, są kosztowne. Zatem wiedza o tym, jak starzy ludzie są leczeni na osteoporozę, jest dobrym wskaźnikiem dobrobytu populacji danego kraju. Jeśli w danym kraju osteoporoza nie jest problemem, nie odzwierciedla to jego wysokiego standardu medycyny. Po prostu większość ludzi np. umiera młodo z powodu infekcji i niedożywienia.

Którzy pacjenci potrzebują silnego leczenia osteoporozy? Przede wszystkim kobiety po menopauzie, mężczyźni po 50 roku życia ze złamaniami samoistnymi lub spowodowanymi minimalnym urazem, w tym złamaniami kręgów wykrytymi przypadkowo. Są to dane densytometryczne (gęstość kości), osteopenia oraz odpowiednie kryteria laboratoryjne. Głównym celem wszystkich poniższych leków w osteoporozie jest zmniejszenie i wyeliminowanie ryzyka samoistnego złamania kości, czyli wyeliminowanie powikłań osteoporozy.

W leczeniu różnych postaci osteoporozy stosowane są:

1. różne formy bisfosfonianów;

2. przeciwciała monoklonalne;

3. organiczne sole strontu;

4. hormony i agoniści receptorów.

Inne wskazania to antagoniści integryn, preparaty osseinowo-hydroksyapatytowe, sterydy anaboliczne, ipriflawon i inne. Przyjrzyjmy się kilku z nich o udowodnionej skuteczności.

Bisfosfoniany

Wiemy, że zdrowa tkanka kostna składa się z dojrzałych komórek – osteocytów, młodych i niedojrzałych komórek osteoblastów oraz osteoklastów. Te ostatnie niszczą odrzuconą tkankę kostną i często ich nadmierna aktywność odpowiada za objawy osteoporozy. Pierwszą grupą poważnych leków o potencjale zmniejszenia objawów tego poważnego schorzenia i poprawy jakości życia są bisfosfoniany.

Ich rola polega na skróceniu czasu życia osteoklastów lub indukowaniu apoptozy. Ilość tkanki kostnej niszczonej przez osteoklasty lub resorbowanej zmniejsza się, a równowaga przesuwa się w kierunku nowo powstałej masy kostnej. Najprościej mówiąc, leki z tej grupy nie sprzyjają odnowie, ale zmniejszają destrukcję kości.

Bisfosfoniany są przepisywane w celu zapobiegania złamaniom patologicznym oraz zwiększenia masy kostnej w przypadku kobiet po menopauzie.

Pierwszym z bisfosfonianów, który jest najtańszy, jest Tevabon.

Tevabon (kwas alendronowy)

Ocena: 4.9

Oprócz znanego nam prekursora kalcytriolu zawiera osobno kwas aledronowy. To specjalny związek, który zapobiega rozpadowi kości poprzez wpływ na osteoklasty, a należy on już wyłącznie do leczenia osteoporozy. Kwas aledronowy zapobiega rozpadowi kości i pomaga zwiększyć wytrzymałość kości, powinien być przepisywany przez lekarza, ponieważ istnieje ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Tevabon to lek, który jest sprzedawany jednocześnie w dwóch postaciach dawkowania: tabletkach i kapsułkach. Tabletki zawierają kwas aledronowy (70 mg na tabletkę) i powinny być przyjmowane doustnie raz w tygodniu, na pusty żołądek przed śniadaniem. Dlatego tabletek jest znacznie mniej niż kapsułek. Kapsułki zawierają alfakalcydol i powinny być przyjmowane w ilości jednej kapsułki dziennie wieczorem codziennie.

Kwas aledronowy zmniejsza częstość występowania złamań kręgów i kości udowej w ciągu 3 lat leczenia u pacjentów z wcześniejszym złamaniem kręgów lub u pacjentów z osteoporozą okolicy kości udowej

Zestaw 28 kapsułek alfakalcidolu i 4 tabletek kwasu aledronowego na miesiąc leczenia kosztuje 1200 Zlotykhli. Lek produkowany jest przez izraelską firmę Teva i ma najwyższy miesięczny koszt leczenia (spośród wszystkich wymienionych wyżej leków). Ale, ponieważ jest to specjalny lek, a nie witamina lub suplement, stoi „poza” i ten fakt może być pominięty. Lek ma wiele skutków ubocznych: bóle głowy, bezsenność, anemia, zmiany ciśnienia krwi, bóle brzucha, suchość w ustach itp. Tevabon nie służy do profilaktyki, a jedynie do leczenia i to pod nadzorem lekarza.

Bonviva (kwas ibandronowy)

Ocena: 4.8

Bonviva to kwas ibandronowy, który jest również inhibitorem resorpcji kości. Jedna tabletka leku zawiera 150 mg tego kwasu w postaci soli sodowej, produkt przeznaczony jest do leczenia osteoporozy pomenopauzalnej.

Kwas ibandronowy dostępny jest również w strzykawkach, w ilości 3 mg substancji czynnej w 3 ml. Koszt strzykawki o pojemności 3 ml, gotowej do użycia, załadowanej i zagruntowanej, wynosiłby od 3900 do 4350 Zlotykhli. Kwas ibandronowy w ampułkach produkuje rumuńska firma Rompharm, lek ten nosi nazwę Vivanat.

Bonviva ma postać tabletek i jest produkowana przez szwajcarską firmę hoffmann La Roche. Lek kosztuje od 800 do 1 900 Zlotykhli. W aptekach o różnej formie własności . należy zdać sobie sprawę, że tylko jedna tabletka w opakowaniu kosztuje około 2.000 Zlotykhli. Oszczędność Polskach pacjentów polega na tym, że tabletkę podaje się raz w miesiącu, a dożylne wstrzyknięcie Vivanatu występuje tylko raz na 3 miesiące. To jedyny sposób na zaoszczędzenie pieniędzy. Przecież leczenie osteoporozy to przede wszystkim los osób starszych, emerytów, a w naszym kraju w zdecydowanej większości są to osoby o niskich dochodach.

Ta wysoka cena wynika z dobrej aktywności kwasu ibandronowego – nie może on doprowadzić do przedawkowania i nie ma wpływu na długotrwałe zmiany liczby osteoklastów. Połączenie dużego zakresu terapeutycznego w zakresie dawek i wysokiej siły działania pozwala lekarzom na stosowanie Bonvivy jako elastycznego schematu, z różnymi dawkami, a także na stosowanie jej dość rzadko. O wysokiej skuteczności kwasu ibandronowego świadczy fakt, że po 3 latach leczenia struktura kości kobiet menopauzalnych nie różniła się od struktury kości kobiet zdrowych.

Kwas ibandronowy jest wskazany szczególnie w leczeniu kobiet po menopauzie z osteoporozą. Jednak w przypadku wszystkich leków z tej grupy należy najpierw upewnić się, czy pacjent nie ma niedoboru wapnia. Hipokalcemia jest przeciwwskazaniem do leczenia, a jej obecność w bisfosfonianach jest rażącym przeoczeniem, kosztownym błędem diagnostycznym. Bonviva nie jest również wskazana w ciąży, w okresie karmienia piersią, dla osób poniżej 18 roku życia lub jeśli masz poważne zaburzenia czynności nerek. Istnieje duża liczba działań niepożądanych, które nie zostaną tu opisane. Zadaniem lekarza prowadzącego jest wyjaśnienie wszystkiego pacjentowi przed przepisaniem leku oraz monitorowanie i zarządzanie skutkami ubocznymi. Lek może również wchodzić w interakcje z innymi lekami.

Risendros (kwas rysedronowy)

Ocena: 4.8

Lek ten jest produkowany przez firmę Zentiva w Republice Czeskiej. Jedna tabletka zawiera 35 mg risedronianu sodu. Lek działa również poprzez hamowanie funkcji osteoklastów, a aktywny kwas risedronowy wiąże się z hydroksyapatytami. Pacjent musi być leczony przez długi czas, a maksymalny efekt terapeutyczny rozwija się po pół roku, a lek jest aktywny przez kolejne pół roku dzięki swoistej kumulacji. Tabletkę przyjmuje się doustnie raz w tygodniu.Risendros jest wskazany nie tylko w leczeniu osteoporozy pomenopauzalnej u kobiet, ale także w leczeniu niedoborów gęstości kości związanych z długotrwałym leczeniem hormonami kortykosteroidowymi.

Dlatego lek ten może być stosowany nie tylko u kobiet, ale również u mężczyzn. Ważne jest, aby przyjmować tabletkę dokładnie w ten sam dzień tygodnia. Lek jest przeciwwskazany również w przypadku niskiego poziomu wapnia, znacznego zmniejszenia zdolności filtracji nerkowej, ciąży, karmienia piersią oraz u dzieci.

Trzeba oczywiście powiedzieć, że ciąża to zdolność płodnej, czyli zdrowej kobiety do prokreacji w „samym procesie”. Natomiast menopauza, w której rozwija się osteoporoza, to związana z wiekiem niedoczynność jajników, kiedy przestają one produkować niezbędną ilość estrogenów. Dlatego stany ciąży i menopauzy są przeciwstawne i nie mogą się zmieścić w tym samym czasie u tej samej kobiety.

Ale ponieważ leki te powodują nieprawidłowości w rozwoju kości zarodka, producenci muszą po prostu wskazać ciążę i dzieciństwo jako przeciwwskazania, choć tym bardziej niemożliwe jest, aby dzieci były w okresie menopauzy, gdyż odpowiada to wiekowi 50 lat.

Nie jest tani, ale nie jest też taki drogi. Jedno opakowanie 12 tabletek, które należy przyjmować przez 3 miesiące, kosztuje od 2400 do 3400 rbl.

Jego siła jest jego wysoka potencja i stosunkowo rzadki harmonogram recepty raz w tygodniu. Jedni widzą w tym plus, inni, bardziej zapominalscy, widzą w tym minus.

Należy jednak ściśle przestrzegać instrukcji. U pacjentów mogą wystąpić zaburzenia czynności przełyku w postaci nadżerek i owrzodzeń, zwłaszcza u osób ze zwężeniami lub achalazją kardiochirurgiczną.

Ponadto po zażyciu tabletki pacjent powinien pozostać w pozycji pionowej przez 30 minut, aby kwas ten mógł jak najszybciej opuścić przełyk, w przeciwnym razie produkt jest przeciwwskazany. Przedawkowanie tego leku może obniżyć poziom wapnia we krwi, a działania niepożądane obejmują zaparcia, bóle głowy, mięśni i oczu, pokrzywkę i reakcje alergiczne.

Aclasta, Resorba, Veroclast (kwas zoledronowy)

Ocena: 4.7

Te leki na osteoporozę są „ciężką artylerią” wszystkich bisfosfonianów i zawierają kwas zoledronowy. Aclasta jest lekiem wysoce selektywnym, działającym tylko na zmineralizowaną tkankę kostną, a jego działanie wynika z wysokiego powinowactwa substancji czynnej do części czynnej specjalnego enzymu, który znajduje się w osteoklastach i jest związany z ich aktywnością.

Zatem kwas zoledronowy zmniejsza tylko resorpcję. Z drugiej strony, tworzenie kości, mineralizacja i właściwości mechaniczne Aclasta są nieistotne. Te właściwości kości pozostają niezmienione, a to jest bardzo ważne.

Stosowanie kwasu zoledronowego u pacjentów z osteoporozą, zgodnie ze wszystkimi kanonami medycyny opartej na dowodach i statystyce, zmniejsza ryzyko np. złamań kręgów o 70% po 3 latach leczenia – to naprawdę oszałamiający wynik. Poza osteoporozą menopauzalną jest również wskazany w zapobieganiu nowym złamaniom, jeśli u pacjenta wystąpiło już złamanie szyjki kości udowej.

Aclasta jest wskazana u mężczyzn z osteoporozą, w profilaktyce i leczeniu osteoporozy hormonalnej oraz w obecności choroby Pageta. Aclasta może być podawana w postaci kroplówki dożylnej, 100 ml. W związku z tym Aclasta jest również dostępna w plastikowych fiolkach o tej objętości. Koszt jednej butelki jest dość wysoki: od 16500 do 20000 Zlotykhli. Z drugiej strony jest to koszt rocznego leczenia, więc koszt na miesiąc może być nawet tańszy niż 1400 Zlotykhli, jeśli ceny są minimalne.

Aklasta jest wysoce skutecznym lekiem o europejskiej jakości, produkowanym przez szwajcarską firmę Fresenius i Novartis Pharma. Jest przeciwwskazany, podobnie jak inne bisfosfoniany, w okresie ciąży, laktacji, karmienia piersią oraz gdy stężenie wapnia w osoczu jest niskie, a stężenie nerkowe znacznie zmniejszone, gdy klirens kreatyniny spada poniżej 30 ml na minutę.

Aclasta może powodować różne działania niepożądane. Obejmują one krótkie ataki gorączki, bóle mięśni, zespół grypopodobny, bóle stawów i bóle głowy. Te skutki uboczne nie trwają zwykle dłużej niż 3 – 5 dni, jeśli są prawidłowo przepisane. Oprócz leczenia, Aclasta i jej analogi są również stosowane w profilaktyce osteoporozy pomenopauzalnej, a wtedy u pacjentów mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak niepokój i bóle głowy.

Osseoin-hydroksyapatyty: Osteogenon

Ocena: 4.7

Osteogenon należy już do klasyfikacji korektorów tkanki chrzęstnej i kostnej, zawiera wapń i fosfor w postaci wodorotlenku fosforanu lub hydroksyapatytu. W ten sposób jest on magazynowany w tkance kostnej. Produkt zawiera również osseinę, czyli specjalne białko złożone z peptydów. Zmniejsza niszczenie tkanki kostnej i stymuluje odtwarzanie kości, czyli osteogenezę. Tak więc, w przeciwieństwie do bisfosfonianów, Osteogenon nie ma wpływu na osteoklast, ale jego zadaniem jest odżywianie osteoblastu. Dlatego jest wskazany nie tylko w profilaktyce niedoboru wapnia, ale także w różnych typach osteoporozy: pierwotnej i wtórnej. Na przykład, gdy pacjent jest przez długi czas leczony glikokortykosteroidami. Osteogenon należy stosować profilaktycznie w postaci dwóch tabletek dziennie, a w przypadku osteoporozy (zgodnie z zaleceniami lekarza) do 8 tabletek dziennie. Oczywiście są też przeciwwskazania, dlatego ten lek musi być przepisany przez lekarza.

Osteogenone to również produkt wapniowy w wysokiej cenie, ale w porównaniu z Aclastą to nic innego jak kwiatek. Opakowanie 40 tabletek kosztuje średnio 660 Zlotykhli. Jest to francuski środek autorstwa Pierre Fabre. Jedno opakowanie wystarczy na 20 dni, a miesięczny kurs z celem profilaktycznym będzie kosztował około 1000 Zlotykhli. Jednak mimo wysokiej ceny jest to jedyny istniejący lek należący do związku osseinowo-hydroksyapatytowego i dostępny w naszym kraju.

Leki wpływające na metabolizm hormonalny

Recepta jest prerogatywą androloga albo ginekologa. Intensyfikacja lub produkcja hormonalna jajników lub zwiększenie wrażliwości receptorów na estrogeny jest prawie zawsze stosowana u osób młodych, które nie osiągnęły jeszcze menopauzy, ale mają już niedobór hormonów z powodu braku produkcji estrogenów. Przyjrzyjmy się tylko dwóm produktom stosowanym w tych kategoriach.

Tibolone (Livial)

Ocena: 4.9

Liviol jest stosowany w skutecznym leczeniu zespołu menopauzalnego, podczas leczenia tym lekiem nie występują nawroty regularnych krwawień, zwanych biegunką krwotoczną. Produkt ma wyraźne właściwości estrogenne i progesteronowe. Takie zastąpienie funkcji jajników jest bardzo przydatne w obecności objawów menopauzalnych, a także w zapobieganiu osteoporozie, gdy występuje laboratoryjnie potwierdzony niedobór estrogenów. Dopiero po roku od ostatniej naturalnej miesiączki można rozpocząć leczenie tym środkiem. W przeciwnym razie możliwe są działania niepożądane, takie jak częste krwawienia, a im krótszy czas od ostatniej miesiączki przed leczeniem, tym większe ryzyko. Lek Livial przyjmuje się w postaci 1 tabletki na dobę, przy czym na pojemniku znajduje się oznaczenie, w którym dniu należy ją przyjąć.

Jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży i karmiących piersią, w przypadku nowotworów hormonozależnych, w przypadku zakrzepów, stanów zakrzepowych i choroby zakrzepowo-zatorowej w wywiadzie oraz w przypadku występowania krwawienia z pochwy.

Livial ma działania niepożądane, takie jak ból brzucha i piersi, zwiększony wzrost włosów na twarzy i ciele, przyrost masy ciała i dyskomfort w pochwie. Występują również inne skutki uboczne, takie jak obrzęki, bóle stawów i depresja. Dlatego przed jego przepisaniem konieczne jest przeprowadzenie pełnego badania.

Livial powinien być stosowany po wystąpieniu normalnej, „związanej z wiekiem” menopauzy tylko wtedy, gdy pacjentka cierpi na ciężkie objawy, które obniżają jakość jej życia. Lek jest produkowany przez firmę farmaceutyczną Organon w Holandii. Koszt opakowania 28 tabletek na miesięczny kurs waha się od 2,300 do 3,400 Zlotykhli. Hiszpańska wersja Welledien, produkowana przez Leon Pharma, jest kilkakrotnie tańsza: jej cena, średnio, wynosi 900 Zlotykhli za to samo opakowanie.

Raloxifene (Evista)

Ocena: 4.8

Evista, produkowana przez niemiecką firmę Daiichi Sankyo Europe GmbH. Jest to inne podejście do terapii hormonalnej. Ta klasa leków nie zwiększa ilości hormonów w organizmie kobiety, po prostu zmienia receptory estrogenowe w organizmie i zwiększa ich wrażliwość. Receptory związane z tkankami rozrodczymi, takimi jak nabłonek macicy, nie są aktywowane, lecz hamowane. A aktywowane są receptory dla estrogenów, które nie należą do żeńskiej sfery płciowej. Takie działanie na różne receptory nazywane jest selektywnym, czyli wybiórczym. Dlatego, jeśli Evista jest stosowana razem z preparatami wapnia, terapia tym lekiem prowadzi do zwiększenia gęstości kości, zwłaszcza kręgosłupa i kości udowych. Zapobiega złamaniom kompresyjnym trzonów kręgów i szyjki kości udowej.

Raloksyfen jest wskazany u kobiet w okresie menopauzy w celu zapobiegania osteoporozie. Może być również stosowany po usunięciu macicy. Drugim wskazaniem jest zapobieganie nieprzyjemnym objawom menopauzy, a także zapobieganie rozwojowi raka piersi po uśpieniu jajników, jeśli istnieje duże ryzyko. U mężczyzn, lek ten jest stosowany w leczeniu ginekomastii, a ponieważ lek ten jest antyestrogenowy, jest również popyt wśród kulturystów.

Raloksyfen należy przyjmować w dawce 60 mg dziennie, 1 tabletka dziennie. Czas trwania kursu jest ustalany przez lekarza. Jest całkowicie przeciwwskazany u kobiet w ciąży i karmiących piersią, u dzieci, przy wysokim ryzyku wystąpienia zakrzepicy i reakcji alergicznych. Podczas leczenia preparatem Evista nie wolno łączyć go z lekami estrogenowymi, a skutki uboczne takie jak lekkie skurcze mięśni łydek, obrzęki obwodowe. Evista kosztuje około 2 tys. Zlotykhli. W opakowaniu 28 tabletek na miesięczny kurs leczenia.

Przeciwciała monoklonalne: denosumab (Exjiva, Prolia)

Ocena: 4.8

W leczeniu chorób metabolicznych, do których należy osteoporoza, syntetyczne przeciwciała monoklonalne są jednymi z najskuteczniejszych leków. Stosuje się je w leczeniu ciężkich postaci łuszczycy, astmy oskrzelowej, nowotworów złośliwych. Potrzeba nie tylko nowoczesnej chemii, ale i inżynierii genetycznej, aby stworzyć lek, który blokuje niepożądaną substancję i pasuje do niej „jak klucz do zamka”, a także namnaża cząsteczki w identycznych kopiach. Należą do nich między innymi Exjiva. Jego zadaniem jest powstrzymanie niszczenia uszkodzonej tkanki kostnej.

Dlatego sprawdza się nie tylko w przypadku ciężkiej osteoporozy, ale także w przypadku nowotworów kości, takich jak osteosarcoma. Przeciwciała monoklonalne blokują syntezę specyficznych substancji, które łamią kości. Skuteczność tego leku wynosi 75%, tj. potwierdzony istotny klinicznie efekt u trzech na cztery osoby, gdy lek jest przepisany i przyjmowany przez jeden miesiąc, co najmniej. 68% zmniejszenie ryzyka złamań trzonów kręgów, 40% zmniejszenie złamań kości udowej i 20% zmniejszenie złamań pozakręgowych, w porównaniu do placebo.

Lek Exjiva jest roztworem podskórnym i występuje w fiolkach. Każda fiolka zawiera 120 mg denosumabu, 1,7 ml. Jest to kwota, którą należy podać raz w miesiącu.

Podanie tej poważnej substancji wymaga wcześniejszego przeszkolenia pacjenta i personelu medycznego. Zastrzyk podaje się w ramię, biodro lub brzuch, zawsze w połączeniu z suplementami wapnia i witaminy D.

Najczęstszymi działaniami niepożądanymi mogą być hipokalcemia, zmniejszenie stężenia fosforanów w osoczu, nadpotliwość (pocenie się), biegunka, rozchwianie i utrata zębów, aż do osteonekrozy szczęki włącznie. Jednak podawany zgodnie z zaleceniami i kontrolowany jest skuteczny, zapobiega wielu powikłaniom kostnym, w tym osteoporozie. Koszt opakowania Exjiva, zawierającego trzy fiolki, wynosi 45900 Zlotykhli za kurs trwający trzy miesiące.

Wykazano, że denosumab zapobiega nowym złamaniom trzonów kręgowych u kobiet leczonych z powodu hormonozależnego raka piersi bez przerzutów do kości. Wykazano również skuteczność denosumabu w zapobieganiu złamaniom u mężczyzn leczonych antyandrogenami z powodu raka prostaty przez 36 miesięcy bez przerzutowego uszkodzenia układu kostnego. To bardzo ważne dane.

Teriparatide (Forsteo)

Ocena: 4.8

Lek ten odnosi się do analogów hormonu przytarczyc, otrzymywanych również metodą rekombinacji. Produkowany jest dla ludzi przez „ręcznie dobrane E. coli”, które żyją i „pracują” w genetycznie zmodyfikowanych fabrykach. Hormon ten stymuluje tworzenie kości poprzez bezpośredni wpływ na osteoblasty i zwiększenie poboru wapnia z krwi.

Teparatide raz na dobę i ma udowodnione działanie zmniejszające ryzyko powikłań osteoporozy menopauzalnej. Forsteo stosuje się również w pierwotnych postaciach osteoporozy u mężczyzn, której przyczyną jest patologia endokrynologiczna – hipogonadyzm. Wskazany jest również w steroidowych postaciach osteoporozy.

Preparat stosuje się podskórnie, we wstrzyknięciu w udo lub brzuch, codziennie po 20 mikrogramów. Specjalne szkolenie pacjenta do samodzielnej iniekcji. Należy go poinformować o różnych skutkach ubocznych, które mogą obejmować anemię, depresję, zawroty głowy oraz wzrost poziomu cholesterolu, spadek ciśnienia krwi i duszności, inne objawy. Pamiętaj, że lek może wchodzić w interakcje z niektórymi innymi lekami, dlatego leczenie powinno być monitorowane przez lekarza.

Teriparatyd jest bardzo aktywnie badany, a od 2003 roku nastąpił gwałtowny wzrost liczby publikacji naukowych na całym świecie – obecnie opublikowano około 3000 różnych prac na temat leku.

Teriparatide jest sprzedawany w aptekach w pojedynczych jednostkach. Jeden pen strzykawkowy nie jest przeznaczony do jednego zastrzyku, ale do stosowania przez miesiąc, a dokładnie 28 dni. Koszt jednej strzykawki, czyli miesięcznego kursu, wynosi średnio 25 000 Zlotykhli, produkowany przez firmę Eli Lilly dla Forsteo. W praktyce światowej uważa się, że teriparatyd jest ekonomicznie uzasadniony do stosowania u pacjentów z ciężką osteoporozą, gdy inne terapie osteoporozy są nieskuteczne lub nie są tolerowane.

W Federacji Polskaej teriparatyd znajduje się na listach VED i OTC i jest przepisywany jako leczenie wysokopłatne przez 24 miesiące.

Jak długo trwa leczenie osteoporozy??

Jaki jest czas trwania leczenia osteoporozy?? Jak długo trzeba leczyć? Według aktualnych danych w przypadku ciągłego leczenia osteoporozy bisfosfonianami w tabletkach konieczny jest okres 5 lat, natomiast w przypadku bisfosfonianów podawanych dożylnie wystarczy średnio 3 lata. Wiadomo, że maksymalny czas leczenia bisfosfonianami w badaniu naukowym wynosi 10 lat ciągłego leczenia kwasem alendronowym (doświadczenia amerykańskie).

Istnieją kryteria przerwania leczenia, ale wymaga to densytometrii i kryterium t szyjki kości udowej, przy braku nowych złamań przy skutecznym leczeniu. Jednak przerwanie terapii jest również działaniem tymczasowym, trwającym zaledwie 1-2 lata, po czym pacjent musi być regularnie monitorowany.

Leczenie można wznowić w dowolnym momencie po przerwie, jeśli pojawi się nowy czynnik ryzyka lub zwiększy się działanie istniejącego czynnika ryzyka. Badania naukowe wykazały, że już po roku do dwóch lat od zaprzestania leczenia bisfosfonianami zaczyna wzrastać częstość występowania złamań. Lekarz nie powinien więc przekazywać pacjentowi fałszywych informacji, że zaprzestanie leczenia jest „dobrym rozwiązaniem”. Wręcz przeciwnie, pacjent powinien oczekiwać takiej przerwy z dużą ostrożnością, a w czasie przerwy zachowywać się odpowiednio.

Jeśli szyjka kości udowej jest złamana?

Niestety, bardzo wiele osób starszych ze złamaniami szyjki kości udowej nie jest hospitalizowanych i stopniowo staje się niepełnosprawnymi. Epidemia koronawirusów pogorszyła sytuację, wstrzymano rutynowe przyjęcia do szpitali i przekształcono wiele specjalistycznych oddziałów w kowary. Ale jak złamanie szyjki kości udowej powinno być traktowane zgodnie z nowoczesnymi protokołami medycznymi? Są to:

1. Wszystkim pacjentom ze złamaniem patologicznym zdecydowanie zaleca się nie tylko hospitalizację, ale także zabieg operacyjny w ciągu 2 dni od złamania;

2. Należy pamiętać, że operacja jest dla starszego pacjenta jedynym sposobem na powrót do normalnego życia;

3. Jeśli u osoby starszej rozpoznano złamanie bliższego końca kości udowej, powinna ona zostać przyjęta do szpitala nie później niż po 4 godzinach od przyjęcia;

4. Maksymalnie trzy dni przed i po operacji pacjent musi być leczony na odleżyny;

5. przy przyjęciu pacjent powinien być zbadany przez lekarza pierwszego kontaktu, czy nie ma przeciwwskazań do leczenia chirurgicznego;

Następnie wszyscy tacy pacjenci powinni być poddani specjalnemu leczeniu osteoporozy i wszyscy tacy pacjenci powinni otrzymać środki zapobiegające ich upadkom i edukujące ich. Istnieją również przeciwwskazania do leczenia chirurgicznego:

1. ostry atak serca lub udar;

2. ciężkie zapalenie płuc i przeniesienie pacjenta do respiratora;

3. Każda ostra patologia chirurgiczna, która wymaga pilnej operacji wcześniej niż złamanie;

4. ciężka cukrzyca z dekompensacją gospodarki węglowodanowej, dopiero po normalizacji cukru będzie można wykonać zabieg operacyjny na złamaniu;

5. W okolicy operacji występują ogniska ropnego lub przewlekłego zakażenia, owrzodzenia troficzne i inne powikłania miejscowe;

6. pacjent jest w śpiączce lub w chorobie terminalnej;

7. osoba nie była w stanie poruszać się przez długi czas przed złamaniem szyjki kości udowej. Dotyczy to również chorób psychicznych i zaburzeń poznawczych, gdy osoba była przykuta do łóżka przez długi czas jeszcze przed złamaniem.

Wszystkie inne choroby są przeciwwskazaniem tylko wtedy, gdy nie można ich „wyleczyć”, tzn. wyrównać w ciągu 2 dni, gdy osoba jest w przygotowaniu przedoperacyjnym. Jeśli pacjentowi z szyjką kości udowej odmawia się operacji, nie wystarczy sam zapis od lekarza prowadzącego; musi być konsylium, z uzasadnioną decyzją. Członkami panelu są lekarz ogólny, anestezjolog i ortopedyczny chirurg urazowy.

Jak widać, ramy są dość rygorystyczne, wszystko określone w odpowiednich wytycznych i protokołach chirurgów ortopedyczno-urazowych, a pacjenci powinni znać swoje prawa.

Jak postępować z pacjentem po operacji?

Po interwencji chirurgicznej należy jak najszybciej, w pierwszej lub drugiej dobie po zabiegu, ożywić pacjenta i podać leki na osteoporozę. Należy maksymalnie wykorzystać tę szansę i przekazywać pacjentów z oddziału intensywnej terapii na normalny oddział w pierwszej lub drugiej dobie.

Operacja musi być wykonana w taki sposób, aby osoba starsza mogła po operacji w pełni korzystać z operowanej nogi, nawet przy pomocy chodzika. Rola specjalisty od ćwiczeń terapeutycznych, czyli rehabilitanta, jest w tym okresie niezwykle ważna, a od jego aktywności, zaangażowania i wytrwałości zależeć będzie powodzenie całego leczenia.

Idealny pacjent w przypadku złamania bliższego końca kości udowej powinien być wypisany do ośrodka rehabilitacyjnego tydzień po operacji, a aktywizacja pacjenta. Jeśli nie ma ośrodka rehabilitacyjnego, osoba starsza powinna zostać wypisana po zdjęciu szwów, czyli po około 2 tygodniach od operacji. W zasadzie możesz zostać wypisany, o ile jesteś aktywny w swoim pokoju i możesz poruszać się na chodziku.

Na tym etapie niezwykle ważne będzie już zapobieganie kolejnym złamaniom, ocena ryzyka upadków, żeby nie było tak, że na sali po operacji znowu upadnie i złamie drugą nogę, albo to samo. Przepisanie wielu leków, na przykład bisfosfonianów po operacji, nie ma wpływu na czas gojenia się złamania. Podanie teriparatydu natomiast poprawia strukturę kalusa i wpływa korzystnie na gojenie się złamań, zwłaszcza w obecności preparatów witaminy D i wapnia.

Na zakończenie należy jeszcze raz przypomnieć, że osteoporoza w Rosji jest bardzo poważnym problemem. Obecnie w naszym kraju jest prawie 40 mln osób zagrożonych złamaniami osteoporotycznymi. ludzi, czyli ponad jedną czwartą ludności kraju, a tendencja jest taka, że coraz więcej. Leczenie i rehabilitacja złamań kosztuje w dłuższej perspektywie znacznie więcej niż profilaktyka, a zwłaszcza nieleczenie polegające na prowadzeniu zdrowego stylu życia i dobrym odżywianiu.