6 najlepszych leków na zmęczenie

*Przegląd najlepszych według redakcji. O kryteriach wyboru. Niniejszy materiał ma charakter subiektywny i nie stanowi reklamy ani poradnika zakupowego. Przed dokonaniem zakupu konieczna jest konsultacja ze specjalistą.

Czy osoba potrzebuje jakichś leków lub leków na zmęczenie?? Wydaje się, że na to pytanie jest haczyk i słusznie. Zmęczenie jest przecież tak samo naturalne dla człowieka, jak dla wszystkich żywych istot. Zmęczenie jest tak samo naturalne jak sen i czuwanie, a najlepszym lekarstwem na zmęczenie jest odpoczynek.

Zmęczenie fizjologiczne można zdefiniować jako uczucie wyczerpania mięśniowego i psychicznego, stan, który wymaga odpoczynku fizycznego dla układu mięśniowego lub przedłużonego, normalnego snu dla odzyskania funkcji mózgu. Po okresie wypoczynku zdrowy człowiek, dorosły lub dziecko, odczuwa przypływ energii fizycznej, gotowość do działania, a nawet potrzebę działania, a wyniki wysiłku umysłowego i owoce tej pracy intelektualnej są bardziej aktualne niż u osoby zmęczonej i niewyspanej. To wszystko są banalne prawdy: zdrowy człowiek nie potrzebuje żadnych leków na zmęczenie.

Istnieją jednak inne formy zmęczenia, w których nawet długi, pozornie dobry odpoczynek nie przywraca zdolności do pracy. Medycznym określeniem tego stanu jest zespół przewlekłego zmęczenia.

Zaburzenie to jest trudne do zdiagnozowania, choć jego przejawy są dość oczywiste. Są to zmęczenie fizyczne i psychiczne, niezdolność do wykonywania różnych prac, szybkie wyczerpanie. Jednak mimo prostoty rozpoznania, diagnozę można postawić jedynie na zasadzie „szczątkowej”, wykluczając wszystkie inne przyczyny utraty sił. Wymaga to od lekarza wiele pracy i zastosowania różnego rodzaju diagnostyki: zarówno metod laboratoryjnych, jak i instrumentalnych, a także metod badania psychologicznego.

Nie należy więc zakładać, że jeśli nie ma przyczyny podstawowej, to jest to zespół przewlekłego zmęczenia. Może być spowodowana czymś zupełnie innym, na przykład długotrwałą inwazją robaków, lub podstawowym przebiegiem anemii z niedoboru żelaza. Dlatego też, zanim przejdziemy do opisu leków przeznaczonych do zwalczania zmęczenia, zrozummy jakie są najczęstsze przyczyny w klinice chorób wewnętrznych, mogą prowadzić do wystąpienia tego stanu.

Przyczyny zmęczenia

Pierwsze co przychodzi na myśl to brak czasu na odpoczynek i sen. Osoba, która jest stale przeciążona pracą, mając zbyt mało czasu na realizację potrzeby snu i odpoczynku mięśni, stopniowo staje się ofiarą zespołu przewlekłego zmęczenia. Co powoduje utratę energii? Są to najczęstsze przyczyny. Przy okazji, zmęczenie i zespół przewlekłego zmęczenia nie powinny być uważane za ten sam stan. Jak zobaczymy, CGF (zespół przewlekłego zmęczenia) ma nieco inne pochodzenie, choć oczywiście do CGF przyczyniają się również następujące przyczyny.

Zaburzenia snu

Bardzo ważna grupa chorób, które prowadzą do niedoboru snu, zaburzeń fazy snu i bezsenności. Różnego rodzaju lęki, niepokoje i depresje, bezdech senny, kiedy to mięśnie krtani, gardła i podniebienia miękkiego przestają oddychać z przerwami z powodu niskiego napięcia.

Jeśli pacjent budzi się konwulsyjnie kilka razy w nocy podczas przypływu adrenaliny, dławiąc się na śmierć, o dobrym śnie nie ma mowy. Te bezdechy senne są spowodowane otyłością, chorobami układu krążenia, zaburzeniami metabolicznymi. Pacjenci ci często cierpią na cukrzycę i zespół metaboliczny „X”.

Niedobory składników odżywczych

Kolejną grupą chorób jest niedostateczne spożycie substancji służących plastycznej przemianie materii, czyli składników odżywczych. Mówimy o białkach, tłuszczach i przede wszystkim węglowodanach, czyli dawcach energii.

Oczywiście we współczesnym cywilizowanym społeczeństwie nie mówimy o przymusowych i długotrwałych okresach głodu, kiedy człowiek ledwo może poruszać nogami, czyli, jak to się mówi, „umiera z głodu”. To przede wszystkim kwestia monotonnego odżywiania, systematycznego spożywania fast foodów, słodzonych napojów gazowanych, konserw, parówek, ciastek. Dieta takiej osoby jest uboga w błonnik, witaminy i mikroelementy. Pacjenci cierpią na chroniczne zaparcia, alergie skórne i autoinfekcje jelitowe. Te „fast-foody” i przekąski, które przeplatają się z długimi okresami niskiej aktywności fizycznej, są kluczem nie tylko do rozwoju zespołu przewlekłego zmęczenia, ale także do poważniejszych chorób. Dlatego życie współczesnego menedżera, czyli „biurowego planktonu”, składające się z przerw na palenie, osteochondrozy, awersów, zaparć i bólów mięśni, bardzo często prowadzi do tej choroby.

Anemia

Spośród zespołów klinicznych, które szybko prowadzą do rozwoju przewlekłego zmęczenia, można zwrócić uwagę na wymienioną wyżej anemię. Przypomnijmy, że anemia nie jest po prostu „niedoborem” żelaza, jak się czasem uważa. Anemia to stan, w którym dochodzi do zmniejszenia objętości krwi:

1. ilość hemoglobiny, czyli bezpośrednio oddychającego barwnika zawierającego żelazo;
2. Hematokryt, czyli zmniejsza się liczba czerwonych krwinek i następuje hemodylucja, czyli rozcieńczenie krwi.

Wreszcie, w tej jednostce objętości mogą znajdować się zdrowe, kompletne krwinki czerwone, ale po prostu jest ich produkowanych zbyt mało.

Niedokrwistości nie zawsze towarzyszy bladość, duszność i zmniejszenie tolerancji wysiłku fizycznego oraz inne klasyczne objawy. Dość często zespół anemiczny, który ogranicza się w swoich objawach do przewlekłego zmęczenia, ma jedynie łagodny przebieg i może być zdiagnozowany jedynie na drodze laboratoryjnej.

„Uzależnieni od kofeiny

Zmęczenie spowodowane jest również zwiększonym wyczerpaniem struktur ośrodkowego układu nerwowego, na skutek negatywnego sprzężenia zwrotnego powstałego w wyniku nadużywania kofeiny i środków pobudzających. Tak, rzeczywiście, początkowo, przy odpowiedniej reakcji, zwiększone spożycie mocnej kawy i herbaty, zwłaszcza zielonej z jaśminem, herbat takich jak Puer, prowadzą do wzrostu wydajności. Ale dalej, jeśli obciążenie kofeiną jest systematycznie kontynuowane, organizmowi brakuje niezbędnego czasu na regenerację i wkrótce zaczyna odmawiać pracy w tym tempie.

Oczywiście nadużywanie kofeiny nie prowadzi do uzależnienia, ale trzeba mieć świadomość ryzyka wyczerpania, niepokoju mózgowego i drażliwości.

Poza tym nadmiar kofeiny powoduje po latach dystrofię mięśnia sercowego, a pamiętajmy chociaż o przykładzie wielkiego Honore de Balzaca, który stworzył swoje kilkadziesiąt tomów Komedii ludzkiej wypijając w ciągu całego życia około 40 000 filiżanek mocnej kawy, jak wyliczyli jego biografowie.

Przewlekła patologia

Wreszcie, można też pomyśleć o innych chorobach. Są to:

1. chronicznie zakażonych jaskrą;
2. Reakcje alergiczne, którym towarzyszy swędzenie skóry i pozbawienie snu;
3. Infekcje urologiczne i przenoszone drogą płciową z cięciem i swędzeniem;
4. Wszelkie objawy obniżonej odporności komórkowej i humoralnej: przewlekłe postacie chorób zakaźnych i nosicielstwo, zakażenie HIV;
5. nowotwory złośliwe;
6. Dysbioza jelitowa, spowodowana przyjmowaniem antybiotyków jako samoleczenia;

Ze wszystkich wymienionych powyżej różnorodnych przyczyn chronicznego zmęczenia należy wykluczyć absolutnie wszystkie. Dopiero gdy wiadomo, że osoba nie ma epizodów depresyjnych, nie ma patologii nowotworowej, nie nadużywa herbaty i kawy, nie ma anemii ani innych chorób, wtedy można zdiagnozować zespół przewlekłego zmęczenia. Jakie są oznaki i kryteria?? Trudno jest postawić jakąkolwiek diagnozę na podstawie „zupełnie niczego”.

Jak diagnozuje się zespół przewlekłego zmęczenia??

Oczywiście rozpoznanie tego zespołu objawów opiera się na wielu dolegliwościach. Przede wszystkim są to:

1. uporczywy, powtarzający się brak poczucia wigoru rano po pozornie dobrym śnie – stan ten utrzymuje się stale;
2. To tło może prowadzić do senności w ciągu dnia, ale nawet po wytężonej aktywności fizycznej osoba nie może łatwo lub szybko zasnąć;
3. Drażliwość i światłowstręt;
4. zmniejsza się pamięć, zmniejsza się koncentracja.
5. W późniejszym okresie, w ciągu tygodni lub miesięcy, mogą pojawić się objawy somatyczne, np
6. cephalgia, czyli bóle głowy;
7. Zmniejsza się odporność na choroby zakaźne, pojawiają się częste bóle i podrażnienia gardła;
8. obniżone napięcie immunologiczne, objawiające się przerywanym zapaleniem węzłów chłonnych, głównie szyjnych i pachowych;
9. sporadycznie rozproszone bóle mięśni i stawów – napadowe bóle mięśni i stawów.

Ważne jest, aby określić dokładny czas trwania choroby. Ten wyraźny spadek wydajności i widoczne zmęczenie, ale bez żadnej możliwej do zidentyfikowania choroby, musi trwać przez co najmniej 6 miesięcy. Co ważne, nie ma wyjaśnienia dla tych objawów.

Są to tzw. „duże”, czyli obowiązkowe kryteria tego rozpoznania. wszystkie pozostałe objawy opisane powyżej są określane jako kryteria „mniejsze” i koniecznie u tego samego pacjenta musi wystąpić kilka objawów, co najmniej cztery z nich. Na przykład, obecność bólów mięśniowych, drażliwość, sen, który nie przynosi odpoczynku i okazjonalny ból gardła lub manifestacja zapalenia gardła.

Myślący ludzie zapewne zdążyli się już zorientować, że obecność objawów infekcyjnych, czyli zapalenia węzłów chłonnych, mialgii i artralgii, bólu gardła, ma coś wspólnego z patologią infekcyjną, i to nie. Obecnie uważa się, że zespół przewlekłego zmęczenia jest chorobą zakaźną, przewlekłą i najprawdopodobniej wywołuje go wirus Epsteina-Barr lub cytomegalii, herpeswirusy typu VI lub inne niekomórkowe formy życia.

Jednak pomimo ewentualnej obecności czynnika sprawczego, za niezwykle istotne w występowaniu długotrwałego zmęczenia można uznać również obecność czynników ryzyka. Dlatego zanim przejdziemy do opisu poszczególnych leków przeciwzapalnych, zwróćmy uwagę na to, o jakich czynnikach ryzyka wiemy i z czym musimy walczyć w pierwszej kolejności. Żaden lek nie pomoże, jeśli pacjent nie tylko nadal będzie się leczył, ale także systematycznie pogarsza swój stan zdrowia.

Czynniki ryzyka

Wymieńmy te czynniki, które prowokują chroniczne zmęczenie, prowadzą do długiego przebiegu somatycznej patologii infekcyjnej i pogarszają rokowanie w każdej chorobie. W pierwszej kolejności są to:

1. niekorzystne warunki środowiskowe;
2. Obecność chorób przewlekłych – infekcyjnych, endokrynologicznych, zapalnych i autoimmunologicznych, a zwłaszcza latentnych, tworzących „tło”;
3. niska średnia długość życia;
4. brak słońca, wysokie szerokości geograficzne;
5. zwiększenie aktywności emocjonalnej i fizycznej;
6. Podłoże hipodynamii i stan przewlekłego stresu;
7. stała ekspozycja na promieniowanie elektromagnetyczne, komputery i gadżety;\N
8. agresja lekowa i hipowitaminoza;
9. Nieregularna i zbilansowana dieta;
10. Praca w sposób monotonny i uciążliwy;
11. Presja psychologiczna: brak perspektywy w życiu;
12. różne złe nawyki, od palenia papierosów po picie alkoholu w domu, nie wspominając o uzależnieniach chemicznych.

Teraz, gdy wiemy już o możliwych przyczynach, objawach i czynnikach ryzyka, zacznijmy leczyć zmęczenie, ale najpierw spróbujmy obejść się bez leków. Poniższe działania mogą wydawać się banalne i powtarzane dziesiątki razy, ale zalecenia te, mimo „kapitana oczywistości”, są realizowane przez niewielu.

Jak leczyć zmęczenie?

Pójście do lekarza i poproszenie o „środki na ożywienie” ma sens tylko wtedy, gdy wszystkie opisane poniżej czynności, wykonywane systematycznie, nie prowadzą do pożądanego rezultatu. Oto one:

1. przestrzeganie codziennej rutyny i zapewnienie sobie odpowiedniej ilości czasu na sen;
2. Planowanie rzeczy do zrobienia następnego dnia;
3. Rozpocznij dzień od porannych ćwiczeń, kontrastowych pryszniców i ćwiczeń fizycznych, które pomogą Ci opróżnić jelita „rutynowo” rano i przyzwyczaić je do regularnej defekacji. Taka detoksykacja jest bardzo ważna dla zdrowia;
4. Chodzić lub jeździć rowerem do i z pracy, pod warunkiem, że powietrze nie jest zbyt zanieczyszczone;
5. w czasie pracy zawodowej pamiętaj o zmianie sposobu myślenia z pracy umysłowej na fizyczną poprzez wykonywanie ćwiczeń fizycznych. Jeśli stoisz przy maszynie – nie zapominaj o rozładowaniu, profilaktyce żylaków;
6. Zrezygnuj z niezdrowych nawyków i niekończących się „przerw na dymka”;
7. Unikaj przekąsek, fast foodów w pracy, kawy i zabierz ze sobą do domu coś zdrowego;
8. wieczorem, po pracy, weź ciepłą, relaksującą kąpiel, może z dodatkiem olejków aromatycznych;
9. spędzać wystarczająco dużo czasu z dziećmi i w ogóle nie myśleć o pracy;
10. socjalizuj się ze zwierzętami i roślinami, zdobądź hobby, zajmij się muzyką;
11. przed pójściem spać zażyj pół godziny świeżego powietrza lub przejażdżki rowerowej, a zimą – jazdy na nartach;
12. Wreszcie, nocny sen nie powinien być krótszy niż 7 godzin dla osoby dorosłej i należy przyzwyczaić się do chodzenia spać i budzenia się o tej samej porze;
13. szklankę czystej wody tuż przed pójściem spać;
14. w diecie musi być świeża zielenina, warzywa i owoce, błonnik, nienasycone tłuszcze roślinne, świeże, ekologiczne ryby, najlepiej morskie;
15. Niezbędny jest nabiał, także ten wzbogacony o eubiotyki i probiotyki.

To przestrzeganie prostych zasad można uznać za krótką encyklopedię zdrowego życia, znaną wszystkim i każdemu, ale to właśnie od niej należy zacząć leczenie zespołu przewlekłego zmęczenia bez leków.

leki

Co zrobić, gdy przestrzeganie zasad zdrowego stylu życia nie wystarcza?? Konieczny będzie kontakt z lekarzem, który przepisze niezbędne leki. Z reguły leczenie różnego rodzaju zmęczenia rozpoczyna się od leków dostępnych bez recepty. Zalicza się je do adaptogenów, czyli stymulantów biogennych. Zaczynamy od tej grupy leków. Jeśli jednak leki te są mało skuteczne, dodaje się do nich różne immunostymulanty, czyli immunomodulatory.

Ponieważ wahania nastroju, drażliwość i epizody depresji są prawie stałym elementem przewlekłego zmęczenia, nowoczesne leki przeciwdepresyjne i anksjolityczne są przepisywane na umiarkowane i ciężkie epizody.

Za granicą do aktywizacji pacjenta stosuje się czasem zakazane w Rosji leki, oparte na zmodyfikowanych substancjach typu amfetamina. Zostały one opisane dość szczegółowo w artykule „Najlepsze leki na senność”. Dlatego dla tych, którzy chcą poznać stan obecnego rynku tych leków, odsyłamy do tego artykułu.

Dla każdego leku podano najpierw INN (International Nonproprietary Name), a następnie nazwę leku oryginalnego, generyków lub kopii handlowych, jeśli są dostępne. Podano również przybliżony zakres cen detalicznych dla aptek wszystkich form własności w Federacji Polskaej na listopad 2019 r.

Zamówienie środków leczniczych nie ma na celu zbierania jakichkolwiek ocen, ani też nie ma charakteru promocyjnego. Ich następstwo jest przypadkowe, a nie jest wynikiem współpracy z producentami leków czy firmami farmaceutycznymi.

Najlepsze leki na zmęczenie

Nominacja	miejsce	nazwa produktu	cena
Adaptogeny	1	Doppelgerz Ginseng Aktiv	434€
2	Oczyszczony ałtajski shilajit	290€
3	Pantohematogen	620€
Immunomodulatory	1	Methyluracil	64€
2	Timalin	393€
3	Nukleinian sodu	1 480€

Adaptogeny

Adaptogeny to leki dostępne bez recepty, zawierające różne alkaloidy. W zasadzie można do nich zaliczyć również herbatę i kawę, ale nie będziemy ich brać pod uwagę w tym przeglądzie, ponieważ zarówno herbata, jak i kawa są często wiązane z rozwojem przewlekłego zmęczenia jako konsekwencją nadużywania kofeiny.

Do adaptogenów zalicza się różnego rodzaju wyciągi, napary i nalewki z surowców zielarskich, takich jak żeń-szeń, a dokładniej korzeń żeń-szenia, jeżówka purpurowa, rhodiola rosea oraz nagietek, magnolia chińska – winorośl i róża zwyczajna. Istnieje kilka preparatów złożonych o silnym działaniu aktywizującym. Należy pamiętać, że prawie wszystkie adaptogeny nie tylko zwiększają czujność, ale także niespecjalnie stymulują układ odpornościowy. Rozważmy niektóre z nich.

Doppelgerz żeń-szeń aktywny eliksir 250ml

Ocena popularności:* 4.9

Zamiast opisywać preparaty jednoskładnikowe zawierające jeden składnik, porozmawiajmy o Doppelgerz Ginseng Aktiv. Jest w butelkach 250 ml, a 100 ml tego płynu zawiera 3,2 g płynnego ekstraktu z żeń-szenia, trochę witaminy B6, nikotynamidu i kofeiny.

Połączone działanie ekstraktu z korzenia żeń-szenia i kofeiny działa ogólnie tonizująco, pobudza ośrodkowy układ nerwowy, wzmacnia, zwalcza bezsenność, zwiększa wydolność fizyczną i psychiczną. Zawartość kofeiny jest niska i wynosi 22 mg na 100 ml. Środek należy przyjmować dwa razy dziennie, w pierwszej połowie dnia – jedną łyżkę stołową, czyli tylko 30 ml dziennie. W tej objętości zawartość kofeiny jest znikoma, zaledwie 7,3 mg.

Dla porównania filiżanka zielonej herbaty o pojemności 250 ml zawiera 30 mg kofeiny, natomiast filiżanka świeżo zaparzonej kawy może zawierać nawet 200 mg. Tak więc nawet lody o smaku czekoladowym mają więcej kofeiny niż dzienna dawka Doppelgerz Ginseng Aktiv. Jest więc środkiem kompleksowym, nie tylko w leczeniu zespołu przewlekłego zmęczenia, ale także w powrocie do zdrowia po chorobach zakaźnych. Doppelherz sprzedaje się w cenie od 400 do 535 Zlotykhli., Za 250 ml, co wystarcza na około tydzień stosowania, a produkowany jest przez niemiecką firmę Kweisser Pharma.

Zalety i wady

Do zalet można zaliczyć wysoką niemiecką jakość składników i surowców fitosyntetycznych, do wad – zakaz przyjmowania przy nadciśnieniu, nadmiernej drażliwości, zwiększonym ryzyku drgawek, a także u dzieci poniżej 12 roku życia. Nie powinien być stosowany przez kobiety w ciąży i karmiące piersią oraz w godzinach popołudniowych. Nie zaleca się w przewlekłym alkoholizmie, gdyż dzienna dawka 30 ml zawiera 4 gramy czystego etanolu, czyli 9-10 gramów wódki.

Mumijo Ałtaj oczyszczony

Ocena popularności:* 4.8

Istnieje kilka gatunków mumijo, a każdy z nich można uznać za doskonały stymulant biologiczny o bardzo szerokim spektrum działania. Skład mumii zawiera ponad 200 różnych związków organicznych, w tym bardzo skomplikowany skład, dlatego dokładny skład mumii nie został jeszcze rozszyfrowany. Wiadomo, że jest on oparty na kwasach humusowych. W mamie znajduje się wiele pierwiastków śladowych, w tym fosfor, potas, magnez, krzem, glin, sód, żelazo, kobalt.

Zawiera nawet rzadkie pierwiastki śladowe, takie jak bizmut i beryl, cyrkon i bar. Z czego składa się shilajit? Jest on przenośnie nazywany „łzami górskich olbrzymów” i wierzą, że to – produkt pochodzenia nieorganicznego. Inni uważają, że to odchody os, pszczół, orłów górskich i nietoperzy, które gniły przez 1000 lat, zanim utworzyły żywicę.

Oba te punkty widzenia są ważne, ale mumijo jest zalecane nie tylko w przypadku zespołu przewlekłego i objawowego zmęczenia, ale także w przypadku wszystkich tych objawów, które nazwaliśmy „małymi kryteriami”. Są to choroby zapalne górnych dróg oddechowych, objawy niedoboru odporności oraz patologia autoimmunologiczna. Stosować mumie najlepiej 1-2 tabletki dziennie, rozpuszczając je w trzech łyżkach wody lub ciepłego mleka. Rano, w porze lunchu i wieczorem przyjmować 1 łyżkę stołową tego roztworu na pusty żołądek. Kurs leczenia trwa 10 dni, po czym następuje 5 dni przerwy, a następnie kurs powtarza się do 4 razy. Ałtajskie oczyszczone mumijo jest produkowane przez kilka krajowych przedsiębiorstw, takich jak Pharmgroup, LLC, i Fitokom. Kosztuje tabletki mumii niedrogo, od 35 do 160 Zlotykhli. w opakowaniu 30 tabletek.

Zalety i wady

Zaletą mumijo jest uważane za łagodne i delikatne działanie, które może wyeliminować utratę sił, minimalizując objawy zmęczenia i stresu. Ale mumijo może mieć też przeciwwskazania. Zazwyczaj jest to stan nadmiernego krwawienia, bolesnych i obfitych miesiączek, krwawienia z macicy i nosa, kryzysy nadciśnieniowe i wysokie ciśnienie krwi. Nie zaleca się stosowania u kobiet w ciąży i matek karmiących, a także u dzieci poniżej 12 roku życia.

Pantohematogen

Ocena popularności:* 4.7

W medycynie ludowej tonizujące, wzmacniające i wzmacniające działanie pantokryny na organizm znane jest od wieków. Pantokryna to specjalny ekstrakt ze ściętego poroża renifera w okresie jego rocznego wzrostu, kiedy nie jest jeszcze zrogowaciałe i wypełnione krwią. Rogi jelenia szlachetnego są uważane za najcenniejsze, dlatego też pantokryna najlepszej jakości jest produkowana z rogów jelenia syberyjskiego lub ałtajskiego. Renifery są hodowane na farmach specjalnie w tym celu. Obcinanie młodego poroża jest bezbolesne i nie szkodzi zwierzętom.

Z poroża izoluje się wyciąg alkoholowo-wodny, a w celu uzyskania płynnego pantogematogenu należy ponownie rozcieńczyć suchy pantogematogen w alkoholu etylowym, dodać do niego kwas askorbinowy i syrop cukrowy oraz wodę. Dlatego możemy uznać, że płynny pantohematogen jest mniej więcej taki sam jak mleko odtworzone z mleka w proszku. Przecież płynny ekstrakt, który jest izolowany z rogów bezpośrednio na farmach ałtajskich, nie jest w sprzedaży, idzie na eksport.

Pantohematogen pomaga poprawić ogólny system odpornościowy i jest jednym z najsilniejszych adaptogenów, przewyższając nawet żeń-szeń w mocy. Poprawia hematopoezę, zwiększa potencję, dodaje wigoru, zwalcza zespół mózgowy, przyczynia się do skutecznej walki z niekorzystnymi czynnikami środowiskowymi, a zwłaszcza przy dużym obciążeniu fizycznym i psychicznym.

Pantohematogen należy przyjmować w jednej łyżce stołowej, tj. 15 ml 2 do 3 razy dziennie, przy czym wskazane jest, aby nie przyjmować go zbyt późno wieczorem. Przebieg leczenia trwa od 10 do 20 dni. Możesz wziąć tonizującą kąpiel z płynem pantogematogenom. Pantohematogen płynny roztwór w 250 ml produkowany jest przez tych samych producentów, tj. Farmgroup i Fitokom. Kosztuje rozwiązanie jest stosunkowo niedrogie, od 120 do 400 Zlotykhli., Jest to jedna z największych dysproporcji w cenach detalicznych na rynku farmaceutycznym. Produkuje również Pantohematogen Narine, Biostimul, Altai Bouquet.

Zalety i wady

Ponieważ pantohematogen jest bardzo silnym tonikiem, jest przeciwwskazany w drgawkach, epilepsji i epizodach, przy nadczynności tarczycy, przy wysokim poziomie jej hormonów, przy obecności klinicznych objawów tyreotoksykozy. Jest również niewskazany u pacjentów z pobudzeniem, nadmierną drażliwością, bezsennością i wysokim ciśnieniem krwi. Nie jest wskazany u pacjentów z predyspozycją do zakrzepicy, z objawami niewydolności serca, zaznaczoną miażdżycą, u kobiet w ciąży i karmiących piersią.

Immunostymulanty

Przypomnijmy, że wiodącą teorią stojącą za Zespołem Przewlekłego Zmęczenia jest wciąż agresja wirusowa, która prowadzi do obniżenia odporności. Tak więc druga grupa leków, które zostały z powodzeniem zastosowane to leki immunostymulujące. Wiadomo, że mechanizmy obronne organizmu dzielą się na odporność komórkową i odporność humoralną, która realizuje się nie poprzez aktywność białych krwinek i makrofagów, ale poprzez przeciwciała. Są one produkowane przez komórki plazmatyczne, potomków limfocytów B. W walce z zespołem przewlekłego zmęczenia stosuje się niedrogie i dość skuteczne środki stymulujące układ odpornościowy. Przyjrzyjmy się niektórym z nich.

Methyluracil

ocena popularności:* 4.9

Methyluracil to tabletka o trudnej do wymówienia nazwie chemicznej, która ma szereg unikalnych właściwości. Methyluracil jest środkiem stymulującym wzrost i dojrzewanie białych krwinek, czyli białych komórek krwi, które chronią organizm przed zarazkami. Jest stymulatorem tkanek, anabolikiem, środkiem immunosupresyjnym i przeciwzapalnym. Zasada działania Metiluracilu – aktywuje wymianę kwasów nukleinowych, co prowadzi do szybszej syntezy wysokiej jakości materiału dziedzicznego, jest potrzebny przede wszystkim do syntezy szybko dzielących się komórek zawierających jądra.

Dlatego też lek jest wskazany przede wszystkim w zaburzeniach komórek odpornościowych, takich jak niska liczba leukocytów w osoczu lub różnego rodzaju leukopenia. Jest bardziej skuteczny w zespole przewlekłego zmęczenia, gdy jest zdiagnozowany i dostępne jest potwierdzenie laboratoryjne (immunogram) oraz podejrzenie wirusowego pochodzenia choroby. Stosowany również przy anginie z niską liczbą białych krwinek, po zabiegach rentgenowskich, rekonwalescencji po chorobie popromiennej, ranach, oparzeniach i złamaniach. Ten lek należy stosować jak dla dorosłych 1 tabletka (500 mg) 4 razy dziennie, ale nie więcej niż 6 tabletek dziennie. Kurs leczenia trwa zwykle około miesiąca.

Tabletki Methyluracil jest produkowany przez krajowego stowarzyszenia Biochemik, a tabletki 500 mg w wadze 50 do użytku wewnętrznego będzie kosztować od 102 do 150 Zlotykhli. Ponadto, Methyluracil jest dostępny w czopkach doodbytniczych i jako maść do użytku zewnętrznego, te dwie formy są jeszcze niższe w cenie, tańsze niż 100 Zlotykhli.

Zalety i wady

Plusem Methyluracilu jest to, że lek ten działa kompleksowo na odporność komórkową, będąc jednocześnie dobrze tolerowanym. Reakcje alergiczne, ból głowy i światłowstręt to maksimum, które może wystąpić po spożyciu. Jednakże jego wpływ na płód oraz na kobietę w ciąży i matkę karmiącą piersią nie jest zbadany i nie powinien być stosowany przez kobiety w ciąży lub karmiące piersią. Jest również przeciwwskazany u dzieci poniżej trzeciego roku życia. Istnieją jednak poważne, bezwzględne przeciwwskazania: różne nowotwory złośliwe krwi, takie jak białaczka, mieloeukemia, limfogranulopatia i inne schorzenia. W przypadku białaczki, przeciwnie, konieczne jest nie pobudzenie czerwonego szpiku kostnego, ale jego stłumienie, aby nie produkował złośliwych komórek blastycznych.

Tymalin

Ocena popularności:* 4.8

Tymalin jest jedynym lekiem w tym przeglądzie, który nie jest dostępny w tabletkach, ale jako liofilizat do wstrzykiwań domięśniowych, czyli Tymalin jest lekiem do wstrzykiwań domięśniowych, czyli do wstrzykiwań. Opakowanie 10 fiolek, 10 mg w dawkach, będzie kosztować od 390 do 650 Zlotykhli. Wykonuje go rodzima firma z Petersburga, Samson Medical Ltd.

Do czego służy Timalin i jak się go wytwarza?? Jest to wyciąg z grasicy, czyli gruczołu grasicy, i jest izolowany z odpowiednich gruczołów u cieląt i młodego bydła. Tymalin przywraca prawidłowe proporcje między różnymi subpopulacjami limfocytów, między komórkami T i B, wzmaga fagocytozę, a także, podobnie jak Methyluracil, poprawia hematopoezę i stymuluje procesy regeneracyjne.

Wskazaniem do przepisania zastrzyków będą różne zaburzenia odporności zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Wiadomo, że w zespole przewlekłego zmęczenia dochodzi do powiększenia węzłów chłonnych i objawów obniżenia odporności, ale wymagają one potwierdzenia laboratoryjnego, poprzez wykonanie specyficznych badań immunologicznych, przez immunogram. Tymalin pomaga zwalczać niedobory odporności i różne infekcje, leczyć ropiejące rany, jest potrzebny po leczeniu cytostatykami i immunosupresorami itd.

Należy go podawać jako lek domięśniowy, w dawce 10-20 mg u dorosłych, tj. 1-2 ampułki, przez 5-10 dni w przypadkach niedoboru odporności. Drugi kurs, jeśli jest konieczny, nie powinien być powtarzany częściej niż w ciągu miesiąca. Stosuje się go również profilaktycznie, np. w przypadku podawania chemioterapii i radioterapii, wówczas jest to ampułka domięśniowo codziennie, tj. 10 mg przez 5 dni.

Zalety i wady

Być może wadą Timalinu jest domięśniowa droga podania, co nadaje mu aureolę leku „szpitalnego”. Drugą i najważniejszą wadą jest to, że jest pochodzenia zwierzęcego. Oznacza to, że w dzisiejszym świecie high-tech, który zmierza w kierunku rekombinowanych, genetycznie modyfikowanych systemów do sztucznej produkcji niezbędnych substancji, takich jak przeciwciała monoklonalne, wszystkie ekstrakty, wyciągi z tkanek zwierzęcych są uważane za „dzień wczorajszy” z niewielką bazą dowodową.

Tak więc cała sprzedaż, a także cała ich produkcja, stopniowo przenosi się do krajów trzeciego świata, w tym do Federacji Polskaej. Do tych leków, na które nie ma zapotrzebowania na Zachodzie, należą Actovegin z krwi cieląt, Cortexin z mózgu świni, Cerebrolysin itd. Tymalin należy do tej samej grupy. Jednak pomimo braku poważnych badań randomizowanych, Timalin ma swoje wyniki i pomaga pacjentom z łagodnym niedoborem odporności w normalizacji ich stanu. Jest to bardzo ważne, także w przypadku zespołu przewlekłego zmęczenia. Lek ma niewiele przeciwwskazań, a poza ciążą i okresem karmienia piersią jedynymi są prawdopodobnie indywidualna nietolerancja.

Nukleinian sodu

Ocena popularności:* 4.8

Nukleinian sodu jest prawdopodobnie najdroższym lekiem bez recepty na przewlekłe zmęczenie: tabletki 250 mg, numer 50, będą kosztować od 1385 Zlotykh. do 2.150 Zlotykhli. Wyprodukowany przez krajową firmę farmaceutyczną Biosintez.

Nukleinian sodu jest pozyskiwany z drożdży piekarskich i według klasyfikacji ATX jest lekiem odtruwającym w terapii przeciwnowotworowej, a jednocześnie wykazuje wyraźne działanie immunomodulacyjne. Lek poprawia odpowiedź leukocytarną, wytwarzanie leukocytów w czerwonym szpiku kostnym oraz zwiększa metabolizm kwasów nukleinowych. Reguluje także prawidłowe relacje między podgatunkami limfocytów T, ich współpracę z limfocytami B i powstawanie komórek plazmatycznych oraz poprawia aktywność fagocytarną w różnych pulach makrofagów tkankowych. Tak więc nukleinian sodu łączy w sobie właściwości zarówno Methyluracilu jak i Thymalinu. Może być zatem podawany w przypadkach wyraźnego niedoboru immunologicznego, w tym w chorobach zapalnych górnych dróg oddechowych, zapaleniu gardła i zatok, zakażeniach takich jak gruźlica, a także w celu poprawy aktywności szczepionek o niskiej immunogenności. Jest wskazany w przewlekłym alkoholizmie, intoksykacji zawodowej, a nawet w starczym okresie z odmłodzeniem fizycznym. Oczywiście nukleinian sodu nie jest lekiem na odmłodzenie, ale jednak poprawia wskaźniki odporności w starszym wieku.

Lek należy stosować po posiłkach, jedna tabletka zawiera 250 mg nukleinianu sodu, dawka dobowa od 4 do 8 tabletek podzielonych na 4 dawki. Kurs, średnio, trwa 1,5 miesiąca, a w celu profilaktyki lek stosuje się dwa razy w roku: wiosną i jesienią po 4 tabletki dziennie przez 3 tygodnie, wraz z multiwitaminami.

Zalety i wady

Być może pojedynczą najbardziej znaczącą wadą jest cena nukleinatu sodu, która za miesięczny kurs wyniesie średnio około 5000 Zlotykhli. miesięcznie. Jednak w porównaniu z dzisiejszymi bardzo drogimi lekami do leczenia niedoborów odporności, które sprzedają się za dziesiątki, a niektóre za setki tysięcy Zlotykhli, cenę tę można uznać za rzeczywiście bardzo niską. Bardzo dobrze tolerowane, jedyne działania niepożądane to reakcje alergiczne, które mogą występować rzadko. Lek nie wykazał interakcji z innymi lekami, a przeciwwskazany jest jedynie u kobiet w ciąży, w przypadku nadwrażliwości oraz w okresie karmienia piersią.

W miejsce konkluzji

Może dziwić, że lista leków przeciw zmęczeniu kończy się tak szybko: adaptogeny i immunomodulatory. Oczywiście można by też wymienić leki nootropowe, które stosuje się w celu korygowania deficytów uwagi i poprawy pamięci, optymalizacji metabolizmu mózgu.

Są to nootropy o działaniu aktywizującym, jak Phenibut, syntetyczny peptyd nootropowy Semax, a nawet zwykła Glicyna, która normalizuje procesy hamujące. Ale te leki z grupy nootropów były już wielokrotnie opisywane w odpowiednich artykułach, np. poprawiające pamięć.

Leki przeciwdepresyjne, od trójpierścieniowych do inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), są również przepisywane przez specjalistów od zdrowia psychicznego, po konsultacji, jeśli zauważą oni objawy depresji lub lęku u pacjenta z zespołem przewlekłego zmęczenia. Należą do nich Azafen i Sertralina, Prozac i Fluoksetyna, Stimuloton i Zoloft.

Wszystkie te leki są już na receptę, a wszelkie antydepresanty to terapia objawowa: łagodzą objaw, ale nie likwidują przyczyny zespołu przewlekłego zmęczenia. Również one zostały już opisane w odpowiednich artykułach dotyczących lęku i depresji.

Wreszcie leki anksjolityczne lub uspokajające są stosowane jako terapia objawowa w kompleksowym leczeniu zespołu przewlekłego zmęczenia. Są to również leki na receptę, których celem i zadaniem jest zmniejszenie nasilenia lęku, niepokoju i napięcia emocjonalnego. Należą do nich znane od dawna leki, takie jak Mebicar, Atarax, Mesapam i inne. Również one zostały już opisane w przeglądach leków.

Jednak u pacjentów z długotrwałym zmęczeniem i brakiem energii jako objawem wiodącym niezwykle ważne jest wykluczenie szybko postępującego nowotworu złośliwego. Pamiętaj, że syndromu przewlekłego zmęczenia w Polskach klinikach nie zdiagnozują, a lekarz na taką „marną i kosztowną” diagnozę „zapracuje” na spotkaniu. Faktem jest, że ta diagnoza jest bardzo wyrafinowana: to znaczy, że aby ją uzyskać, lekarze muszą wykonać wiele badań, wykluczyć wszystko inne. Żaden standard medyczno-ekonomiczny nie pozwalałby lekarzowi na wykonywanie badań immunologicznych, pobieranie posiewów bakteriologicznych i wymazów, wykonywanie tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego, stosowanie innych badań w ramach jednej diagnozy, takich jak PCR na wirusa Epsteina-Barr i CMV, ponieważ byłoby to zbyt kosztowne.

Ponadto, stan zdrowia Polskach pacjentów nie jest zbyt dobry bez zespołu przewlekłego zmęczenia, a w większości przypadków przyczyną jest albo rak, cukrzyca, lub ciężka choroba układu krążenia, lub alkoholizm, wraz z gruźlicą i narkomanią. To są choroby, które zabijają Polskan w wieku produkcyjnym, wraz z urazami.

*Ranking popularności na podstawie analizy danych o popycie z wordstatu..