Porównanie Baneocinu w postaci maści i proszku | Który jest lepszy

Lek Baneocin stosuje się w leczeniu zakażonych ran. Jest dostępny w postaci maści i proszku. Uporządkowaliśmy obie formy, aby zobaczyć, która jest lepsza.

Ogólny opis leku Baneocin

Baneocin to lek do stosowania zewnętrznego, który jest dostępny w postaci maści i proszku. Te dwie formy dawkowania wyróżnia sposób podania i zawartość substancji pomocniczych w składzie. Dwie główne substancje czynne to bacytracyna i neomycyna.

Maść zawiera substancje pomocnicze takie jak parafina i lanolina, proszek to skrobia, zawierająca do 2% tlenku magnezu. Dostępne w tubach po 20 g i słoikach po 10 g.

Pozycjonowany jest jako lek przeciwbakteryjny w leczeniu suchych, sączących i wysuszonych owrzodzeń pochodzenia zakaźnego i niezakaźnego.

Substancje antybakteryjne w kompozycji mają działanie bakteriobójcze. Hamują syntezę błon i białek bakterii, prowadząc do ich śmierci. Jest skuteczny wobec paciorkowców i gronkowców, a także wobec niektórych bakterii Gram-ujemnych.

Połączenie dwóch antybiotyków powoduje szerokie spektrum działania wobec wielu patogenów. Lek ten ma jednak wiele przeciwwskazań i ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Może również wystąpić przedawkowanie.

Badania i skuteczność

W czasopiśmie Acta Biomedica Scientifica ukazał się artykuł „Doświadczenia ze stosowania preparatu Baneocin w leczeniu ran zakażonych, oparzeń i owrzodzeń troficznych”. Autor Buslaev O.., Kierownik oddziału chirurgicznego obserwował 50 pacjentów z ropnymi zapalnymi zakażeniami skóry, którzy stosowali Baneocin 2-3 razy dziennie.

Na podstawie badań autor twierdzi, że skuteczność leczenia Baneotsin jest wyższa niż standardowej terapii. Produkt został rekomendowany do wprowadzenia do codziennej praktyki ze względu na unikalny skład, możliwość stosowania w różnych stadiach choroby oraz wygodną formę uwalniania w dwóch wariantach.

Przeciwwskazania

Produkt ma podobne przeciwwskazania w różnych formach dawkowania.

Lek Baneocin nie jest odpowiedni w następujących stanach chorobowych:

1. istotne zmiany skórne, w przypadku których istnieje ryzyko działania ototoksycznego;

2. ciężkie zaburzenia czynności nerek;

3. patologie oczu, jeśli chodzi o postać proszkową;

4. Nadwrażliwość na antybiotyki w.

W okresie ciąży i karmienia piersią lek przepisuje się tylko w przypadku ostrej potrzeby. Leczenie kobiet w ciąży musi być zatwierdzone przez lekarza.

Działania niepożądane

Reakcje alergiczne znajdują się na szczycie listy możliwych działań niepożądanych. Produkt stosowany miejscowo może powodować objawy niepożądane, takie jak: suchość, zaczerwienienie skóry, świąd, wysypka. Efekty te są rzadkie.

Jeszcze rzadziej występują ogólnoustrojowe efekty. Nie jest zalecany w przypadku rozległych zmian skórnych. Istnieje bowiem ryzyko działania ototoksycznego i nefrotoksycznego, może też dojść do upośledzenia przewodnictwa mięśniowego.

Dawkowanie

Puder nanosi się na skórę cienką warstwą do 4 razy dziennie, maść do 3 razy dziennie. Można stosować tylko raz dziennie na oparzenia. Dawka leku nie powinna przekraczać 1 g neomycyny, co odpowiada 200 g proszku lub maści.

Przy leczeniu zakażonych ran można stosować maść z turundą. Ta opcja leczenia jest skuteczna w przypadku nacięć chirurgicznych, wtórnego napięcia i patologii słuchowej.

Kto jest odpowiedni

Baneocin w różnych postaciach ma pewne różnice w zakresie wskazań. Istnieją stany, w których określony rodzaj leku będzie bardziej skuteczny.

Kiedy przepisuje się lek Baneocin maść:

1. Ogniskowe zmiany na skórze – karbunkuły i furuny, także te po zabiegach chirurgicznych;

2. Zmiany gronkowcowe, ropne rany, ciężkie zapalenie mieszków włosowych;

3. Ograniczone zakażenia bakteryjne, w tym owrzodzenia nóg, zakażony wyprysk, dermatoza, liszajec zakaźny

4. Zapobieganie zakażeniom po operacji.

5. Lek Baneocin proszek ma następujące wskazania do stosowania:

6. Profilaktyka zakażeń pępkowych u dzieci;

7. Zapobieganie zakażeniom po zabiegach operacyjnych;

8. Bakteryjne zakażenia skóry w ograniczonych obszarach skóry.

Po zabiegu operacyjnym preparat stosuje się w terapii skojarzonej. Często przepisywany również w chirurgii kosmetycznej i przy przeszczepach skóry.

Koszt i analogi

Co jest lepsze

Skuteczność obu form jest jednakowa. Na owrzodzenia lepszy jest jednak proszek, a na czyraki maść. W profilaktyce i leczeniu zakażeń pępkowych u niemowląt preferowana jest pierwsza opcja. Przy oszczędzaniu na leczeniu należy wybrać maść. Ponadto wiele osób uważa, że wygodniej jest używać.