Przegląd preparatów Ultop i Omeprazol

Co jeszcze trzeba wiedzieć o inhibitorach pompy protonowej:

1. IPP blokują produkcję enzymu i syntezę kwasu solnego w sposób niemal nieodwracalny i trwały. Zanim sok żołądkowy będzie mógł być ponownie syntetyzowany, muszą powstać nowe pompy protonowe w komórkach ciemieniowych żołądka. Dlatego Omeprazol i Ultop działają dłużej, niż faktycznie znajdują się w organizmie. Pozytywne efekty działania leków utrzymują się nawet po ich całkowitym wyeliminowaniu.

2. IPP szybko rozpadają się w kwaśnym środowisku żołądka. Dlatego też leki te nie są dostępne w tabletkach lub zawiesinach. Kapsułki doustne, pokryte mocną, kwasoodporną otoczką, stosuje się. Warstwa ochronna rozpuszcza się dopiero w jelicie, gdzie nie ma kwasu solnego.

3. Badania kliniczne wykazują, że omeprazol jest szybko wchłaniany z jelit, gdy jest przyjmowany doustnie. Po rozbiciu błony dostaje się do krwiobiegu i dociera do komórek ciemieniowych żołądka. Tam wiąże się z enzymem i blokuje syntezę kwasu solnego. Przekształcany w wątrobie, wydalany głównie przez nerki. U osób z przewlekłą chorobą wątroby wydzielanie ulega spowolnieniu.

Ocena skuteczności leku

Nadal nie ma zgody w środowisku medycznym co do najlepszego leku, który należy stosować w przypadku choroby wrzodowej. Na przykład Vasilyev V. . stwierdza, że jak dotąd nie ma rozstrzygających dowodów na to, że jeden IPP jest lepszy od drugiego. W swoim artykule pisze, że można stosować każdy z leków z tej grupy – najważniejsze jest łączenie inhibitorów pompy protonowej z antybiotykami. Wielu innych gastroenterologów popiera tę teorię i uważa, że wybór PPI nie ma znaczenia.

Inni badacze twierdzą, że nie wszystkie inhibitory pompy protonowej są równie skuteczne. Dotyczy to nie tylko różnych leków, ale także generyków tego samego leku. Dlatego wielu gastroenterologów nalega na regularne, codzienne monitorowanie pH soku żołądkowego. Badania kliniczne w tym zakresie trwają. W przyszłości być może poznamy ostateczną odpowiedź na pytanie, który inhibitor pompy protonowej działa najlepiej.

Brak badań porównawczych pomiędzy dwoma IPP – Ultopem i Omeprazolem. W literaturze medycznej istnieją jednak dane dotyczące efektów farmakodynamicznych i terapeutycznych każdego leku z osobna. Dlatego Ultop jest podawany jako lek z wyboru w leczeniu wrzodów żołądka i dwunastnicy. . . Stepchenko i współautorzy w artykule przeglądowym omawiają następujące kwestie: Ultop jako część terapii eradykacyjnej okazał się najbardziej skuteczny i opłacalny. W innym badaniu naukowcy udowodnili, że Ultop jest prawie tak samo skuteczny jak oryginalny lek.

Dokonaliśmy również przeglądu badań dotyczących inhibitorów pompy protonowej i stwierdziliśmy, że najszybciej i najskuteczniej hamują one wydzielanie soku żołądkowego. Wygrywają z

-blokery i inne leki tradycyjnie stosowane w terapii choroby wrzodowej. Istnieją liczne dowody na skuteczność PPI w Bibliotece Cochrane.

Schemat stosowania

Ultop i Omeprazol mają wspólne wskazania:

1. zaostrzenie choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy;

2. Zmiany nadżerkowe żołądka i dwunastnicy wtórne do niesteroidowych leków przeciwzapalnych;

3. Choroba refluksowa przełyku.

Dawkowanie jest dostosowane do indywidualnych czynników ryzyka i ciężkości stanu pacjenta. Czas trwania leczenia wynosi 2-8 tygodni.

Środki ostrożności

Powszechne stosowanie leków na bazie omeprazolu doprowadziło do pojawienia się w środowisku medycznym terminu „oporność na omeprazol”. U niektórych osób stwierdzono niewrażliwość na działanie leku. Brak zmniejszenia kwasowości żołądka przy standardowej dawce, co potwierdza pH-metria. Proponuje się, że komórki żołądka tych pacjentów mają inną strukturę pompy protonowej i że cząsteczki omeprazolu nie są w stanie się z nimi związać. Należy jednak pamiętać, że prawdziwa oporność na omeprazol występuje rzadko. Mogą istnieć inne przyczyny braku skuteczności, takie jak niewłaściwe przyjmowanie leku lub stosowanie generyku o wątpliwej jakości.

Omeprazol, podobnie jak inne inhibitory pompy protonowej, czasami wykazuje zjawisko przełomu nocnego. Następnie w nocy, niezależnie od przyjmowanego leku, następuje wzrost kwasowości soku żołądkowego. Stan ten utrzymuje się przez godzinę lub dłużej i zmniejsza skuteczność terapii.

Leczenie omeprazolem może prowadzić do rozwoju działań niepożądanych:

1. nudności, zaparcia, bóle brzucha;

2. zawroty głowy, ból głowy;

3. ogólne osłabienie;

4. zaburzenia czynności nerek;

5. bóle mięśni i stawów;

6. reakcje alergiczne.

Omeprazol i Ultop są zabronione u dzieci i pacjentów z przewlekłą chorobą wątroby. FDA ostrzega również: przyjmowanie leku w dużych dawkach przez długi czas zwiększa ryzyko złamań biodra, nadgarstka i kręgosłupa. Znanych jest kilka przypadków gwałtownego obniżenia poziomu magnezu we krwi u pacjentów w podeszłym wieku.

Stosowanie leków na bazie omeprazolu nie jest zalecane w okresie karmienia piersią. FDA zakwalifikowała lek do kategorii C. Oznacza to, że badania na zwierzętach wykazały zagrożenia dla płodu – możliwość powstawania wad wrodzonych. Nie przeprowadzono badań na ludziach. Nie jest również wskazany w okresie laktacji.

Wnioski

Podsumowując:

1. Ultop i omeprazol są inhibitorami pompy protonowej. Blokują syntezę kwasu solnego i zmniejszają kwasowość soku żołądkowego. Stosowane są w leczeniu choroby wrzodowej i innych chorób układu pokarmowego.

2. Ultop i Omeprazol są podobnymi lekami. Posiadają tę samą substancję czynną, mają wspólne wskazania i przeciwwskazania do przepisywania.

3. omeprazol, aktywny składnik obu leków, został przebadany klinicznie i wiadomo, że działa.

4. Nie przeprowadzono badań, które wykazałyby różnicę między tymi dwoma lekami, więc nie ma wyraźnych korzyści, aby mówić o jednym z nich.

5. Inhibitory pompy protonowej należy przyjmować wyłącznie zgodnie z zaleceniami lekarza i w przepisanych dawkach. Nadmierne dawkowanie lub nieprzestrzeganie planu leczenia może prowadzić do powikłań.