Porównanie boksu i kickboxingu | Co jest lepsze

Boks i kickboxing to spektakularne i widowiskowe sztuki walki, uosabiające siłę i męskość. Jednak, choć nazwy są podobne, to jednak bardzo się od siebie różnią.

Boks

Boks – klasyczna sztuka walki. Urodzony w Anglii. Dokładna data pierwszych zawodów nie jest znana, ale z dokumentów historycznych wynika, że w XIX wieku fighterzy „bili się” ze sobą na ringu na dość nowoczesnych zasadach.

Wieki historii przyniosły jasne i jednoznaczne zasady zaangażowania:

1. Walka trwa 12 rund po 3 minuty każda;

2. Walka kończy się wcześnie, jeśli jeden z przeciwników nie jest w stanie kontynuować walki (zapisywany jest nokaut lub knockdown)

3. Jeśli obaj zawodnicy przetrwali 12 rund, o zwycięzcy decydowała decyzja sędziów;

4. Nie wolno stosować ciosów poniżej pasa, chwytów, uderzeń i ugryzień;

5. Zabronione są kopnięcia, uderzenia głową lub kolanami;

6. Brak uderzenia w plecy, szyję, tył głowy lub nerki.

Do walki używaj tylko rąk i ciosów prostych. Ciosy w głowę są dozwolone, choć amatorzy muszą nosić specjalny kask ochronny.

Trening obejmuje nie tylko sparingi, ale także ćwiczenia o specjalnym przygotowaniu fizycznym. Element treningu fitness obejmuje trening siłowy z użyciem sprzętu i bez niego.

Warto zauważyć, że współczesny boks to nie tylko sport, ale także widowisko. Sportowcy i mistrzowie stają się sławni, a ich honoraria za mecze są bardzo wysokie.

Tak więc, podsumowując.

Zasługi

• Bez traumatycznych ciosów i trzymań, co spodoba się początkującym sportowcom;

• Widowiskowy, dzięki czemu boks jest interesujący dla widzów, którzy mają luźne podejście do tego sportu;

• Wielowiekowa historia i jasne, jednoznaczne zasady.

Wady

• Większość ciosów jest w głowę. Sport jest niebezpieczny dla zawodników.

Kickboxing

Kickboxing to młoda sztuka walki, która opiera się na wschodnich sztukach walki. Opiera się na technikach boksu angielskiego i tajskiego, a także taekwondo. Zasady kickboxingu ukształtowały się w latach 60.

Istnieją dwa rodzaje kickboxingu – amerykański i japoński. Pierwszy z nich zakłada brak ograniczeń siły ciosów, dopuszcza pełny kontakt i uderzenia głową. Szkoła japońska odziedziczyła wiele po boksie tajskim i dlatego po prostu pozwala na pracę nożną.

Istnieje pięć działów:

1. Siedmiopinowy (ograniczony). Mocne i akcentowane ciosy są zabronione, a walka jest szybka i przerywana;

2. Styk świetlny (światło). Mocne ciosy są zabronione, ciosy nokautujące lub powalające są dozwolone, ale się nie liczą. Najwyższą rangę mają trzymania z wyskoku;

3. Full-contact. Dozwolone są silne i akcentowane ruchy ciosów, liczone są obalenia i knockdowny, ale dozwolone są tylko ciosy powyżej pasa;

4. Full-contact z elementami low-kick. Oprócz powyższych dozwolone są kopnięcia na uda i podkopy;

5. -1. Dozwolone są kopnięcia i kolana. Najtrudniejszy odcinek.

Czas trwania zawodów, szczegółowe zasady i warunki różnią się w zależności od dyscypliny. Ponieważ jest to dość młody sport, istnieje wiele dyscyplin wewnętrznych, które w tej chwili są w fazie formowania się.

Tak więc, podsumowując.

Zalety

• Niewiele ograniczeń dla sportowców. Kopnięcia, ciosy, ręka w rękę, akcentowane trzymania są dozwolone.

Wady

• Zawody o dużej urazowości, szczególnie w obszarze K-1 i full-contact;

• Słaba organizacja.

Warto zaznaczyć, że ze względu na brak organizacji, w tym programów treningowych i po prostu zasad walk, kickboxing nie nadaje się dla początkujących sportowców.

Porównanie

Tak więc boks jest klasyczną dyscypliną walki, natomiast kickboxing jest najmłodszą, pozwalającą na kopanie. Ale różnice między sztukami nie kończą się na tym.

Warto również zauważyć, że kickboxing ma więcej ruchów i technik, ponieważ „odziedziczył” wiele po sztukach walki.