Porównanie boksu i sambo | co jest lepsze

Sztuki walki są bardzo zróżnicowane i różnią się nie tylko stylem, ale także stosowanymi technikami. Greco-Roman, zapasy w stylu wolnym i na przykład Sumo to sporty siłowe. Są one dobre dla poprawy elastyczności i samej siły, ale nie nadają się do stosowania jako techniki samoobrony.

Ale boks i sambo to praktycznie sporty walki. Podczas treningu ćwiczący jest w stanie „rzucić cios” i rozwinąć różne bolesne techniki, które mogą pomóc w sytuacjach samoobrony. Ale której z tych sztuk walki warto się nauczyć?? Sprawdźmy, co jest lepsze, boks czy sambo, i zdecydujmy, do którego z nich zabrać lub zabrać swoje dziecko.

Boks

Boks jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych sztuk walki w Rosji, jak również na świecie. Jest zarówno olimpijska, jak i głęboko skomercjalizowana – dlatego jest na nią aż nadto federacji, klubów i mistrzostw. Oczywiście większość z nich jest prywatna, ale w tym tkwi jedna z zalet – wysokie pensje dla profesjonalnych sportowców.

Główną zaletą boksu jest to, że klasy bokserskie doskonalą się w „kopaniu. To znaczy, że siła uderzeń dłoni jest po prostu imponująca. Poprawia się również dokładność i ostrość ruchów, co jest ważne zarówno w walkach ulicznych, jak i w codziennej aktywności fizycznej, np. przy przesuwaniu szafki.

Warto zauważyć, że zajęcia z boksu to nie tylko sparingi. Podczas treningu sportowcy przechodzą cały szereg ćwiczeń, w tym trening siłowy, kondycyjny, biegowy i inne. Trening o wysokiej intensywności sprawia, że jest to prawdziwy trening cardio, dzięki czemu nadaje się również do walki o utratę wagi.

Ogólnie rzecz biorąc, boks charakteryzuje się następująco:

1. Świetny w przebijaniu. Ruchy stają się silniejsze i ostrzejsze, ale całkowicie kontrolowane;

2. Doskonały do rozwijania mięśni ramion i pleców. Ponadto ma ogólnie pozytywny wpływ na układ mięśniowo-szkieletowy, ponieważ zawodnicy sparingowi muszą poruszać całym ciałem, pozostając na nogach;

3. Przepisy dopuszczają jedynie uderzenia w ramię i to tylko w górną część ciała. Używanie nóg lub kopanie poniżej pasa jest wyraźnie zabronione i może być podstawą do dyskwalifikacji;

4. Większość ciosów zadawana jest w głowę, choć uderzenia w klatkę piersiową, ramiona i brzuch również nie są zabronione.

5. Warto wspomnieć, że zajęcia bokserskie mają kilka przeciwwskazań. Na przykład jest zabroniony w niektórych chorobach układu sercowo-naczyniowego (a przecież obciążenie go znacznie wzrasta) i, co najważniejsze, w niektórych problemach z mózgiem.

6. Mówiąc o praktyczności boksu w samoobronie, warto zauważyć, że ma on zarówno zalety, jak i wady. Do tych pierwszych należy prawidłowo ułożony cios, który pozwala doświadczonemu sportowcowi jednym ruchem „znokautować” napastnika. Jednak brak kontroli nóg i brak bolesnych lub duszących trzymań w treningu ogranicza swobodę działania, jeśli z jakiegoś powodu nie można trafić w głowę.

Podsumujmy więc.

Zalety

• Wysoka intensywność i różnorodność treningów, które generalnie mają na celu poprawę sprawności fizycznej całego ciała;

• Doskonała technika ciosów, dzięki której ruchy są ostrzejsze i silniejsze;

• Przy pewnych sukcesach w treningu może stać się sławnym i dobrze opłacanym sportowcem;

• Jest dobry na utratę wagi.

Wady

• Słabo rozwija zręczność, w treningu nie ma bolesnych i duszących ruchów, co może być niezwykle praktyczne w samoobronie

• Ciągłe uderzenia w głowę i organy wewnętrzne. To jest naprawdę traumatyczne i może prowadzić do zmniejszenia zdolności umysłowych.

Kolejną zaletą boksu jest relaks psycho-emocjonalny. Trening po stresującym dniu w pracy lub po stresującym wydarzeniu może pomóc w uwolnieniu złości i wyładowaniu ukrytych frustracji.

Sambo

Sambo jest dość młodą formą sztuki walki. Został wprowadzony w latach 60-tych w Związku Radzieckim i jest oparty na Judo, ale oferuje znacznie szerszy zakres technik. Zasługa tej sztuki walki jest ukryta bezpośrednio w jej nazwie. „Sambo” to skrót od „samoobrony bez broni”.

Sambo ma na celu samoobronę bez użycia broni lub improwizowanych środków pomocniczych. Oznacza dławienia, rzuty, chwyty dławiące i bolesne ciosy. Dlatego ryzyko kontuzji w tym sporcie jest stosunkowo wysokie, co jest bardzo ważne do uwzględnienia przy wyborze.

Warto zauważyć, że sambo istnieje w dwóch iteracjach – sportowej i bojowej. Różnica między nimi polega na stosowanych ciosach i ruchach. Tak więc, sambo bojowe zezwala na trzymanie w bólu i duszenie, podczas gdy sambo sportowe zabrania ich i ogranicza się do prostych rzutów, chwytów i podobnych ruchów w celu rozbrojenia przeciwnika.

O skuteczności tego sportu w samoobronie świadczy fakt, że sambo bojowe było dostępne do 1991 roku tylko dla organów ścigania. Używano go do szkolenia żołnierzy i operatorów. Jednak po upadku ZSRR techniki sambo bojowego zostały odtajnione i stały się dostępne dla wszystkich chętnych.

Ogólnie rzecz biorąc, sambo charakteryzuje się następującymi cechami:

1. Poprawia kontrolę nad ciałem. Zwiększa zręczność, elastyczność, kontrolę ruchu. Sambo „pompuje” również pewność siebie i zimną krew;

2. Rozwija wszystkie grupy mięśni, w tym te odpowiedzialne za drobne umiejętności motoryczne. W technikach sambo dozwolone jest nie tylko kopanie przeciwnika w nogę, ale także łapanie go za ubranie. A do tego trzeba użyć palców;

3. Przepisy – dotyczące sambo bojowego – dopuszczają bezpośrednie rozbrajanie i unieruchamianie przeciwnika. Dozwolone są więc nie tylko rzuty i obalenia, ale także bolesne i duszące trzymania

4. Ciosy mogą być zadawane na całym ciele. Ale głównym celem jest powalenie i unieszkodliwienie (lub obezwładnienie) przeciwnika. Tak więc wskaźnik obrażeń od bezpośrednich ciosów jest niezwykle niski.

5. W rezultacie Sambo jest bardziej skuteczne w ulicznych bójkach niż w boksie. Warto jednak zauważyć, że trening sambo jest mniej „przyjemny. Zawodnik może odczuwać większy ból.

Zalety

• Doskonała sztuka walki dla tych, którzy chcą stać się bardziej pewni siebie i nie boją się ulicznych awantur i bójek;

• Rozwija wszystkie grupy mięśniowe i zwiększa pewność siebie;

• Poprawia kontrolę ciała i zdolności motoryczne, rozwija równowagę i nieustraszoność.

Wady

• Istnieją dwie wersje boksu – ważne jest, aby wybrać tę właściwą;

• Mimo że jest to sport międzynarodowy, istnieje bardzo mało federacji i klubów, więc sambo jest karierą kontrowersyjną.

Oczywiście sambo nie jest tak dobre w zadawaniu ciosów i wzmacnia siłę fizyczną jak boks. Jest jednak bardziej przydatna w życiu codziennym, a techniki na niej zdobyte mogą być wykorzystane w samoobronie.

Należy również zwrócić uwagę na mniejszą liczbę przeciwwskazań do uprawiania Sambo. Są one wspólne dla wszystkich dyscyplin sportowych, tj. niestabilność kręgosłupa szyjnego, krótkowzroczność i wady serca.

Porównanie

Zarówno boks jak i sambo są sportami użytecznymi. Ale są one przydatne na różne sposoby. Ważne jest zatem porównanie tych dwóch dyscyplin sztuki walki.

Ogólnie rzecz biorąc, sambo jest sztuką walki dla tych, którzy chcą nauczyć się technik samoobrony, zdobyć równowagę, nieustraszoność i pewność siebie. Boks to sport siłowy skupiający się na ogólnym rozwoju fizycznym i zadawaniu ciosów.

Gdzie wysłać dziecko?

Więc jeśli chcesz, aby twoje dziecko było silne, lepiej dać mu boks. Ten rodzaj sztuki walki nastawiony jest nie tylko na trening uderzeniowy, ale także na ogólny rozwój fizyczny zawodnika. Warto jednak zauważyć, że ciągłe „szturchanie” w głowę może prowadzić do dysfunkcji psychicznych.

A jeśli chcesz, aby Twoje dziecko potrafiło postawić na swoim i nie bało się zderzeń z różnymi „elementami przestępczymi”, to sambo jest Twoim wyborem. Oczywiście rozwojem fizycznym trzeba będzie zająć się osobno, wysyłając syna lub córkę na siłownię, ale techniki poznane na treningu doskonale sprawdzą się w przypadkach konieczności samoobrony.

Zanim jednak wyślemy dziecko na zajęcia ze sztuk walki, warto zobaczyć trening pokazowy, zawody lub „dom otwarty” w klubie sportowym. W końcu zarówno boks jak i sambo są skuteczne tylko wtedy, gdy są regularnie ćwiczone. A jeśli dziecko jest niechętne, szkolenie zostanie pominięte i straci swoją skuteczność.