Porównanie Sambo i Freestyle Wrestlingu | Co jest lepsze

Jest mnóstwo zajęć ze sztuk walki, a jeszcze więcej szkół, które chętnie uczą ich od podstaw. Więc początkujący sportowiec staje przed trudnym wyborem, gdzie pójść? Czym różni się jedna sztuka walki od drugiej? Czy w razie potrzeby będzie można zastosować w praktyce to, czego się nauczymy?

Do najbardziej „praktycznych” rodzajów sztuk walki należą sambo i zapasy w stylu wolnym. Obie dyscypliny nie tylko uczą panowania nad ciałem, ale są też pełnoprawnymi dyscyplinami sportowymi, a także – w niektórych przypadkach – pomagają w ulicznych potyczkach. Dowiedzmy się, jaka jest różnica między sambo a zapasami w stylu wolnym i co lepiej wybrać dla siebie lub dla swojego dziecka.

Sambo

Sambo jest dość młodą sztuką walki. Jej zasady jako dyscypliny sportowej ukształtowały się około czasów Związku Radzieckiego. Ale główną zaletą sambo jest to, że jest to niesamowicie „praktyczny” rodzaj sztuki walki.

Nawet sama nazwa dyscypliny – sambo – oznacza „samoobronę bez broni”. Wszystkie techniki, które są studiowane w tej sztuce, mają na celu praktyczne wykorzystanie. Zdobyta tu wiedza przyda się na wypadek, gdybyś w jakimś ciemnym zaułku natrafił na gangsterskie alter ego.

Warto zauważyć, że sambo istnieje w swoich dwóch wersjach:

1. Sambo sportowe– pełnoprawna dyscyplina z ogromną ilością przepisów dotyczących zapasów. Rzuty, bolesne i duszące trzymania są dozwolone. Bezpośrednie kopnięcia lub uderzenia rękami są zabronione;

2. Sambo bojowe– Kompleksowy system samoobrony, który nie jest stosowany na turniejach i zawodach ze względu na duże ryzyko kontuzji zawodników. Ta sztuka walki umożliwia zadawanie ciosów i kopnięć na ciało przeciwnika, a także rzuty, duszenia i bóle.

W konsekwencji sambo bojowe to nie zapasy. Można go raczej porównać do boksu lub kickboxingu.

Sambo dopuszcza inne chwyty, mające na celu pokonanie przeciwnika. Na przykład klinga marynarki lub haczyk. Ogólnie rzecz biorąc, ta sztuka walki jest bardziej agresywna niż inne dyscypliny zapaśnicze i pozwala na bardziej bolesne lub raniące trzymanie, nawet w jej sportowej iteracji.

Ale sambo jest bardzo przydatne w życiu codziennym. Oznacza to, że zapaśnik sambo nie może bać się konfrontacji z przeciwnikami na ulicy: techniki poznane na treningu mogą być praktykowane w prawdziwym życiu.

Podsumujmy więc.

Zalety

• Możliwość wykorzystania technik w realnym życiu;

• Raczej „luźne” zasady zaangażowania;

• Nauka praktycznych i przydatnych ruchów.

Wady

• Wysokie ryzyko urazu;

• Nawet w sportach zapaśniczych dozwolone są techniki zadawania bólu i duszenia;

• Istnienie dwóch wersji – sportowej i bojowej.

W zasadzie obie wersje sambo, sportowa i bojowa, są przydatne. Nie tylko uczą ważnych technik zapaśniczych, ale także poprawiają kondycję fizyczną zapaśnika, uczą kontroli własnego ciała i wyczuwania stanu przeciwnika.

Zapasy w stylu wolnym

Freestyle wrestling jest dość starożytnym sportem. Nie wiemy dokładnie kiedy się pojawił, ale według dokumentów nawet 100-150 lat temu w Imperium Brytyjskim dżentelmeni nie odmawiali sobie przyjemności walki na ringu. A „starożytność” tej dyscypliny zagrała na korzyść – zapasy w stylu wolnym zostały wpisane na listę sportów olimpijskich.

Fakt, że freestyle wrestling jest sportem olimpijskim daje tej dyscyplinie dwie główne zalety:

1. Surowe zasady,Ma ona na celu nie tylko precyzję w walkach, ale także ochronę zawodników. Bezpośrednie uderzenia, bóle i duszenia są zabronione w zapasach w stylu wolnym. W związku z tym wskaźnik kontuzji w tej sztuce walki jest raczej niski i dotyczy tylko niektórych aspektów;

2. Ogromna liczba klubów, Zawody na różnych szczeblach, od regionalnych po federalne i międzynarodowe, no i oczywiście olimpiada. Dla kogoś, kto postanowił zająć się zapasami w stylu wolnym, znalezienie odpowiedniej szkoły nie będzie trudne. A kariera sportowa, przy pewnej sprawności i sukcesach w treningu, może być zawrotna.

Ciekawą cechą zapasów w stylu wolnym jest doskonały trening mięśni pleców. Chodzi o to, że aby wygrać zapaśnik musi położyć przeciwnika na obie łopatki. Dlatego sportowcy trenują „upadek” w taki sposób, aby nie dotykać ziemi całymi plecami. W konsekwencji mięśnie wokół kręgosłupa i jego elastyczność są „pompowane” do niewiarygodnych granic.

Zasady freestyle wrestlingu pozwalają na różne chwyty, które mają na celu powalenie przeciwnika. Wśród nich są podhaki, użycie nóg, rzuty, chwyty, salta i wiele innych.

Oczywiście, w prawdziwym życiu te ruchy są również przydatne.

Podsumujmy więc.

Zalety

• Doskonały trening mięśni pleców;

• Ogromna liczba klubów, szkół i innych stowarzyszeń sportowych;

• Niskie ryzyko urazu;

• Możliwość doskonałej kariery wrestlingowej.

Wady

• Nie tak przydatny w prawdziwym życiu jak sambo.

Rzeczywiście, zapasy w stylu wolnym są dyscypliną sportową o surowych zasadach, które zabraniają zadawania bezpośrednich ciosów. Ponadto, inne techniki walki są również regulowane lub ograniczane.

Należy jednak wziąć pod uwagę, że dyscyplina ta jest podstawą MMA (mixed martial arts, czyli tzw. walki mieszane). Przed wejściem do MMA 70% mistrzów tego sportu uprawiało zapasy w stylu wolnym.

Powodem jest to, że zapaśnicy są bardzo silni fizycznie i zwinni. Poza tym wiedzą już, jak załatwić przeciwnika. Trening w mieszanych sztukach walki ogranicza się głównie do formułowania ciosów rękami. Zapaśnicy charakteryzują się również wysoką wytrzymałością, która jest bardzo przydatna w intensywnych, wyczerpujących walkach w MMA.

Porównanie

Głupotą jest zaprzeczanie korzyściom płynącym z obu sztuk walki. Zarówno Sambo jak i zapasy w stylu wolnym uczą kontroli nad ciałem, zwiększają wytrzymałość i zapewniają rozwój moralny zawodnika. W ten sposób wrestler stanie się chłodny, nieustraszony i zorganizowany.

Ale i tak warto porównać te dwa sporty.

Jeśli więc mówimy o rozwoju cech fizycznych, to sambo służy do samoobrony, zapasy w stylu wolnym do zwiększenia siły i gibkości. Ale oba sporty wymagają ciężkiej praktyki.

W konsekwencji zawodnik musi mieć chęć uprawiania danej sztuki walki. W przeciwnym razie szkolenia i lekcje zostaną pominięte, a efekt będzie zerowy. Wybierając sztukę walki dla siebie, powinieneś określić, co chcesz robić bardziej. A dla dziecka – najpierw pożądane jest, aby porozmawiać z synem lub córką, mówiąc o każdej dyscyplinie, a nawet biorąc je do demonstracyjnych konkursów.

Ważne jest również uwzględnienie wieku dziecka. Dzieci poniżej 10 roku życia można wysłać na trening siłowy, ale samoobrony i technik bolesnych najlepiej uczyć po ukończeniu 10 roku życia.