Porównanie AHCI i IDE | Co jest lepsze

Zdecydowana większość dzisiejszych dysków twardych umożliwia podłączenie do komputera za pomocą interfejsu SATA. Zapewnia wysoką prędkość transferu danych przy zachowaniu niezawodności danych (co oznacza, że dane są wymieniane szybko i dokładnie).

Ale SATA to fizyczny interfejs. Czyli po prostu kabel i dwa złącza. Na poziomie oprogramowania nie ma czegoś takiego jak termin SATA. Zamiast tego AHCI. Dyski twarde SATA są jednak w stanie emulować IDE, starszą wersję interfejsu komunikacyjnego. I jest konfigurowalny bezpośrednio w BIOS-ie.

Można więc zapytać, którego interfejsu użyć? W tym artykule wyjaśnimy różnicę między AHCI a IDE – i który z nich jest lepszy do użycia.

Tryb AHCI

Tryb AHCI (Advanced Host Controller Interface) – Natywny dla interfejsu SATA. Został on specjalnie zaprojektowany, aby osiągnąć wszystkie zalety tej metody łączenia. A dwa najważniejsze to hot plugging i wsparcie NCQ.

„Hot Mounting” oznacza normalne działanie dysku twardego po podłączeniu go do włączonego i pracującego komputera. W zasadzie dla większości użytkowników ta operacja jest czymś nie do pojęcia.Jednak w niektórych przypadkach jest to ważne:

1. Na przykład, jeśli zamiast dysku SATA zostanie zainstalowany drugi „dysk twardy”. W końcu mamy już dawno XXI wiek, a wszelkiego rodzaju płyty CD i DVD są używane raz na jakiś czas. Znacznie sensowniej jest zastąpić stację dysków specjalnymi sankami i podłączyć do nich dodatkowy dysk;

2. Lub dla systemów serwerowych, gdzie trzeba szybko przełączać się między bazami danych lub plikami. Nie trzeba wyłączać „maszyny”, wystarczy wyjąć jeden HDD i podłączyć drugi;

3. Może być też konieczne podłączenie „dysku twardego”, aby sprawdzić, czy działa, lub „uratować” informacje, jeśli komputer ulegnie awarii.

NCQ (Native Command Queuing) to specjalna technologia, która redystrybuuje kolejność poleceń odczytu i zapisu przychodzących do „dysku twardego” w celu zwiększenia wydajności. Jest on najbardziej widoczny na dyskach twardych.

Magnetyczne dyski twarde (HDD) przechowują informacje na ścieżkach. Jak płyty winylowe, tylko znacznie szybciej i wydajniej. A prędkość odczytu/zapisu dla losowego dostępu do plików jest określana przez odstępy między ścieżkami.

NCQ redystrybuuje kolejkę poleceń odczytu/zapisu tak, aby była mniej więcej spójna. Przyspiesza to dostęp do informacji.

Oczywiście w przypadku stosowania dysków SSD (Solid State Drives) NCQ nie jest tak naprawdę konieczne. Jednak te właśnie napędy są wciąż zbyt drogie i nie znajdują się we wszystkich komputerach. W przypadku tradycyjnych dysków twardych technologia NCQ może znacznie przyspieszyć ładowanie systemu operacyjnego i zwiększyć wydajność podczas operacji wymagających dużej ilości zasobów.

Przy okazji, dyski SSD działają tylko w trybie AHCI.

Niemniej jednak, AHCI jest dość nową technologią. Dlatego starsze systemy operacyjne, takie jak Windows XP czy wczesne Ubuntu, nie obsługują go. Oczywiście można zainstalować sterowniki AHCI, ale najpierw trzeba jakoś zainstalować system operacyjny.

Tak więc, podsumowując.

Korzyści z

• Zapewnia wysokie prędkości transferu dzięki temu, że jest zintegrowany z protokołem SATA;

• Obsługuje podłączanie dysków twardych na gorąco;

• Wspiera specjalne techniki zwiększania wydajności, takie jak NCQ.

Wady

• Niekompatybilność ze starszymi systemami operacyjnymi.

• Jeśli masz nowszy komputer (po 2005 roku) i stosunkowo nowy system operacyjny, zaleca się wybranie trybu AHCI.

Tryb IDE

Tryb IDE emuluje połączenie PATA (IDE) w dyskach twardych SATA, zapewniając kompatybilność ze starszym oprogramowaniem, takim jak Windows XP lub nawet „starszym” oprogramowaniem.

W rzeczywistości tryb IDE nie jest wymagany do niczego innego. Nie zapewnia ani „hot plugging”, ani żadnej technologii zwiększającej wydajność. Jedynym zadaniem trybu IDE, gdy podłączamy dysk twardy poprzez łańcuch SATA, jest zapewnienie kompatybilności starszego oprogramowania i nowszych technologii.

Wybór trybu pracy dysku twardego odbywa się bezpośrednio w BIOS-ie. Jeśli jednak system operacyjny został zainstalowany w trybie AHCI, a następnie ktoś przełączył go na IDE, komputer w najlepszym wypadku nie uruchomi się. W najgorszym wypadku spowoduje to „niebieski ekran śmierci”.

Podsumujmy wyniki.

Zalety

• Umożliwia instalację starszych systemów operacyjnych na nowym komputerze.

Wady

• Stosunkowo niski transfer (100-133 MB/s);

• Brak wsparcia dla nowoczesnych technologii transferu.

Należy pamiętać, że wymienione powyżej prędkości są jedynie teoretyczne. W praktyce jest to znacznie mniej, gdyż „zajmują” ją podłączone urządzenia zewnętrzne. „Dysk twardy” zostanie umieszczony na tej samej magistrali co inne urządzenia – mianowicie na magistrali PCI 22MHz. Więc po prostu nie można osiągnąć 133 megabajtów na sekundę w domu.

Tryb IDE ma zapewnić kompatybilność pomiędzy „nowym” sprzętem a „starym” oprogramowaniem. Nie więcej niż to.

Co jest lepsze – AHCI czy IDE?

Jeśli masz dysk twardy SATA i planujesz zainstalować na komputerze nowy system operacyjny – na przykład Windows 7 lub Windows 10 – z pewnością najlepiej wybrać tryb AHCI. IDE jest powolne i jest wymagane dla kompatybilności sprzętowej z Windows 10 i wcześniejszymi wydaniami