Rododendron: sadzenie i pielęgnacja w plenerze

Prosty krzew o długim okresie kwitnienia, wystarczająco odporny na mróz, będący nieodzownym elementem japońskich i chińskich stylów krajobrazowych. Rododendron posiada niezbędne cechy do ozdoby ogrodów w Centralnej Rosji i Trans Uralu. Wartość ozdobna rośliny zależy jednak od znajomości cech biologicznych, wyboru odmian i zasad pielęgnacji.

Opis Rododendrony

Jego forma jest krzewem. Część rodziny Heather. W hodowli reprezentowanych jest ponad 1300 gatunków i 3000 odmian rododendronów. Wysokość krzewów zimozielonych, półzimozielonych i liściastych wynosi 0,3 – 5 metrów.

Jego nazwa jest dwusylabowa – Rhodon (róża) + Dendron (drzewo) – w naturze niektóre odmiany, rosnące wzdłuż rzek i jezior, mają formę wielopniową o wysokości do 25 metrów z kwiatami o średnicy 20 cm, wyglądającymi jak róże.Pąki w skupiskach lub klastrach. Kształt i wielkość oraz kolor płatków są uderzająco różnorodne:

1. w kształcie lejka;

2. rurowy;

3. w kształcie dzwonu;

4. W kształcie koła.

Kwiatostany otwierają się stopniowo i długo kwitną, wydzielając zapach o różnej ostrości i barwie.

Nasiona zebrane są w rurkowate kapsułki. Kilka ziaren 2 mm w komorze. Liście gęste, skórzaste, ogonkowe i bezogonkowe, ułożone naprzemianlegle. Odporne na mróz są odmiany liściaste oraz takie, które zmieniają liście raz na 2 lata.

Korzenie są powierzchowne, zwężające się. Przesadzanie jest dobrze tolerowane. Gleba powinna być kwaśna, a klimat chłodny. Rośliny uprawne są chronione przed wiatrami, umieszczone w penumbrze. Za najlepszą lokalizację uznaje się północny stok w bezpośrednim sąsiedztwie płynących lub zamkniętych zbiorników wodnych. Koronkowy cień drzewa zapewnia dobrą ochronę przed słońcem.

Krzew rośnie powoli. Przy dobrej technice produkcji żyje w jednym miejscu ponad 30 lat. W architekturze krajobrazu sadzone odmiany są dostosowane do lokalnego klimatu.

Różnorodność i zróżnicowanie gatunkowe

Różnorodność gatunkowa rododendronów w Rosji opiera się na wykorzystaniu naturalnych form krzewów z Azji, Ameryki Północnej i Kaukazu.

1. Ledebura lub maralnik w naturze występuje w Ałtaju, Mongolii, Syberii.Krzewy o wysokości do 2 metrów. Liście z łuskami, pozostają na zimę, odpadają po kwitnieniu z różowo-fioletowymi dzwonkami wczesną wiosną i jesienią. Toleruje -32

   0 .

2. Daurian lub rozmarynOd drzewa maralowego różni się jesiennym ulistnieniem i silnym rozgałęzieniem. Kwitnie małymi pąkami, które tworzą ładną osłonę, gdy inne rośliny są jeszcze uśpione. Krzewy osiągają do 3 metrów w sprzyjających warunkach.

3. Rhododendron Smirnova– Zimozielony krzew o wysokości do 1,5 m. Liście pubescent pod spodem elipsoidalne, duże. Kwiaty są duże, purpurowo-różowe z żółtymi plamkami. Wysoko uniesione pręciki otaczają nagi słupek. Ludność turecka.

4. Katebin lub Grandiflorum,Pochodzący z Ameryki Północnej. Rozłożysty krzew, 2-4 m wysokości, liście duże, ciemnozielone, z widocznymi żyłkami. Kwitnie obficie, 15-20 kwiatów w koszu. Płatki są liliowe i purpurowo-liliowe z żółtozielonymi plamkami. Powstało wiele hybryd. Wysoka zimotrwałość.

5. Kashkara– złoty rododendron. Rośnie powoli, kwitnie w dużych parasolach, tworząc nieprzebyte gąszcze na Syberii i Dalekim Wschodzie. Krzewy pnące, liście krótkie, zimozielone, mrozoodporne do – 26

   0 .

6. Gatunki kanadyjskieCharakteryzuje się drobnymi kwiatami, niskimi krzewami, małymi zielonkawymi liśćmi. Płatki dzwonkowate o różowo-purpurowej barwie, z licznymi pąkami czyniącymi kwiatostan bardziej ozdobnym.

7. Drzewo różane w Schlippenbach,Liściasty, wysoki krzew o rozłożystej koronie. Kwiaty są duże i pachnące. Kwitnie w maju dużymi białymi i różowymi kwiatami.

8. Rhododendron vaseazimą zmienia kolor na purpurowy, kwiaty w pąkach bladoróżowe. Odporna na mróz, toleruje pogodę na północnym zachodzie.

9. Rhododendron blubux– stosowany do nasadzeń żywopłotowych i soliterowych w regionie moskiewskim. Odmiana jest mało wymagająca i w porównaniu z innymi wrzosami toleruje nawet neutralne gleby. Nawet liście są pachnące.

Szkółki oferują koneserom krzewów piennych o wysokości 15-80 cm następujące odmiany: sztywnowłosy, czerwonolistny, gęsty, czerwonolistny. Nie muszą bać się mrozu – zimą rosną pod śnieżnym płaszczem.

Dla miłośników ogrodów w wyjątkowo zimnych rejonach warto rozważyć odmianę Rosy Lights, krzew liściasty o mrozoodporności -40

0 C, kwiaty różowe, przypominające małe lilie. Krzew dorasta do 2 m wysokości i kwitnie w maju. Golden Lights, Corkscrew Elite, English Roseum efektowne krzewy 1.5-2.0 m wytrzymuje trzydziestostopniowe mrozy i jest często spotykany w ogrodach w Midlands. Pogoda tutaj jest nierówna, z okazjonalnymi odwilżami w środku zimy i dużą ilością deszczu w lecie. Jedynym warunkiem jest to, że muszą kupić egzotyczne rośliny z lokalnych szkółek. Hodowcy opracowali 20 odmian rododendronów, które tolerują klimat regionu moskiewskiego. Wyginęły krzewy sprowadzone z Polski i Holandii.

Wybór miejsca dla rododendronów

Czy istnieje wcześniej odpowiednie miejsce dla krzewu kwitnącego. Roślina może rosnąć w pobliżu zbiorników wodnych, pod okapem sosen lub pod okapem drzew rozłożystych.

W pobliżu brzozy, olchy, lipy, świerka, kasztanowca czy klonu będzie depresja krzewu – potrzebuje on wilgoci, a te rośliny same są spragnione wody, mają powierzchniowe ułożenie korzeni. Płot lub budynek może być barierą dla zimnego wiatru i jasnego wiosennego słońca.

Jak rozmnaża się rododendrony

Najlepszy sposób na ukorzenienie sadzonek wyhodowanych w szkółce. Roślina w pojemniku łatwo się ukorzenia, jeśli jest posadzona w odpowiednim miejscu. Rododendrony można rozmnażać samodzielnie – przez nasiona, sadzonki lub rozmnażanie korzeniowe.

Uprawa sadzonek z nasion

Nasiona szybko tracą zdolność kiełkowania, dlatego nie mogą być starsze niż 2 lata. Są różne sposoby na zdobycie nasion – o ile są lokalne. Jeśli istnieje możliwość dodatkowego naświetlenia w czasie krótkich zimowych dni, wysiej je w grudniu lub styczniu, wtedy rośliny przejdą dwuletni cykl rozwoju w jednym roku. Można je sadzić w granulacie torfowym lub w szklankach z otworem drenażowym.

Podłoże powinno zawsze zawierać czerwonawy torf wierzchni z rozłożonym igliwiem sosnowym lub rozdrobnionym sphagnum. Proporcje 1:1 lub 1:0,5 + piasek, przygotowanie, uzyskanie pH 3,5-5. Podłoże ugotować na parze i wysterylizować naczynia.

Dno pojemnika powinno być wyłożone keramzytem, cegłą lub granitowymi wiórami. Podłoże zalać do pełna miękką uszczelką, nasączyć w dowolny sposób wodą zakwaszoną lub destylowaną. Nawadnianie przez tacę ociekową.

Nasiona są rozsiane po powierzchni, kiełkują w świetle, w wilgotnym środowisku zamkniętego minitopu, w temperaturze pokojowej. Nie wysuszać. Pierwsze pędy pojawią się w ciągu 7-10 dni, ale mogą być opóźnione o 1,5 miesiąca.

W 1, 5 miesiąca po wykiełkowaniu rośliny powinny być przyzwyczajone do warunków pokojowych. Sadzonki nawozi się nawozem do azalii, ale roztwór jest 3 razy słabszy. Z początkiem upałów młode krzewy przenosi się na zewnątrz, sadzi w większych pojemnikach. Muszą przezimować w pryczy. Nowe rośliny sadzi się w wieku 3-4 lat.

Doświadczenia w hodowli rododendronów z nasion w regionie moskiewskim opisane N. Zarucheiska z Mchów. Elektrostal. Nasiona dojrzewają w pasie środkowym od września do listopada, rozcinamy zamknięte kapsuły, dojrzewają przed zbiorem.

Rozmnażanie przez sadzonki

Sadzonki przygotowuje się w pierwszej połowie lata. Odciąć wierzchołki zdrowych gałązek, długości 10-15 cm, pod kątem 45

0, pozostawiając tylko dwa górne liście. Moczyć sadzonki przez 15-24 godziny w roztworze stymulującym wzrost.

Zanurzyć dolną część sadzonek w podłożu z torfu wysokiego i piasku pod kątem 30

0. Dwa górne liście pozostają w miniplotach, chroniąc je przed parowaniem. Do 14-16 godzin światła przyspiesza kiełkowanie korzeni. Nie jest to szybki proces – od 5-6 tygodni do 4-5 miesięcy. Wskaźnik ukorzenienia na poziomie 85% jest wysoki. Sadzonki przezimować w doniczce w domu. Wiosną przesadza się je do doniczki i pozwala rosnąć przez kolejne 2 lata, zanim zostaną posadzone w stałym miejscu.

Rozmnażanie przez szczepy

Na jednym krzewie może powstać nie więcej niż 3-5 odrostów. Wybierz pęd, który można łatwo przypiąć do ziemi. Wykonać nacięcie wzdłużne w łodydze w miejscu styku, włożyć zapałkę. W otwór wpina się knagę, przykrywa substratem, a górną część rośliny mocuje się na pionowej podpórce. W ciągu lata pędy powinny się ukorzenić. Przesadzić następnej wiosny na stałe miejsce.

Zasady sadzenia rododendronów

Podstawą informacji o tym, jak prawidłowo ukorzenić wrzos, są oparte na wieloletnim doświadczeniu florystki i kolekcjonerki amatorskiej Swietłany Samoilowej. Kilka szczegółów zapożyczonych od innych zapalonych hodowców kwiatów, specjalistów.

Niezależnie od tego, czy hodujesz sadzonki samodzielnie, czy kupujesz je od wyspecjalizowanego sprzedawcy, sadzenie jest takie samo. System korzeniowy jest zamknięty, umieszczony w pojemniku.

Przygotowanie rośliny do sadzenia

Korzenie oplatają ziemię tak głęboko, że prawie ich nie widać. Dzień przed sadzeniem należy rozcieńczyć w dużym pojemniku roztwór dowolnego środka stymulującego wzrost lub humusu sodowego i zatopić w wodzie talerz z korzeniami. Ustabilizuj roślinę, aby nie unosiła się na wodzie.

gruda z zakupionej rośliny zawiera długotrwałe nawozy. Delikatnie wykorzenić korzenie, wyciągnąć z gleby istniejący groszek chemiczny. Bez odżywiania korzenie zakorzenią się w ziemi. Nie bój się, rozbierz korzenie z boków i pod spodem, użyj narzędzi, spraw, by korzeń był kudłaty.

Jeśli kupiłeś już krzew z kwiatami – obetnij pąki przed posadzeniem – roślina nie będzie miała dość siły, aby się ukorzenić i może zamarznąć na zimę.

Wybór miejsca i przygotowanie gleby

W warunkach strefy środkowej lepiej wytrzymują zimy nasadzenia grupowe pod ogólną osłoną. Przymocuj wysokie krzewy do słupków ustawionych pod kątem, w kierunku dominującego wiatru. Odmiany liściaste dobrze rosną w pełnym słońcu, inne potrzebują penumbry. Dobrym sąsiadem byłaby sosna lub dąb. Sosna ma głębokie korzenie, dąb zapewnia cień, chroni przed wiatrem. Wybierając odmiany wrzosów o różnych wysokościach, można stworzyć kwitnącą ścianę.

Przygotować wcześniej podłoże. Stosować torf podwyższony lub nizinny, wapno sosnowe, szyszki i piasek sosnowy. Należy uzyskać glebę o kwasowości 4,5-5,5.

Skład:

1. torf – 20 l;

2. 20 litrów kompostu;

3. Nawóz organiczny – 2 łyżki. .;

4. superfosfat – 1 łyżka..

5. Mieszanka szczątków sosnowych, szyszek, piasku, suchego mchu sphagnum – 10 litrów.

Nie należy używać gałązek i szyszek świerkowych oraz sadzić na glebie gliniastej i piaszczystej.

Sadzenie

Wykopać dołek o wymiarach 30×30 cm i umieścić w nim szyszki sosnowe lub piasek i przygotowane podłoże. Umieść roślinę na miękkiej poduszce. Korzenie powinny znajdować się w ¼ nad poziomem gruntu. Podkleić sadzonki, zrobić koronę. Krzak nie jest jeszcze nawet wsadzony. Zalej ją połową wiadra wody, a następnie przykryj podłożem. Tak powinny wyglądać rododendrony posadzone w pozycji pionowej.

W miejscach, gdzie gleba nie nadaje się dla rododendronów, należy zrobić dołek dwa razy większy, wypełnić go substratem i już w nim zrobić gniazdo pod korzeniem. Korzenie nie będą się zbytnio rozrastać i będą się rozwijać w przygotowanej glebie.

Zacieniować nowe nasadzenia przed słońcem przez 2 tygodnie, ale zostawić „przewiew” od północy. Zraszaj jak najczęściej – roślina lubi wilgoć. Poluzowanie nie jest konieczne. Chwasty usuwać ostrożnie. Utrzymuj glebę pokrytą mulczem z mchu i igieł sosnowych. Pojemniki z wodą można umieścić między roślinami, aby stworzyć wilgotne powietrze.

Pielęgnacja rododendronów

Krzew ozdobny wymaga pielęgnacji jak wszystkie rośliny kapturowe. W przypadku deszczowej pogody podlewanie jest zbędne. Ale podczas suszy konieczne jest zraszanie i regularne nawadnianie miękką wodą. Nic z tych rzeczy – wymieszaj wiadro torfu w beczce z wodą, woda będzie gotowa w ciągu jednego dnia. Kryterium prawidłowego nawodnienia – gleba nasyca się do 15-20 cm. Częstotliwość podlewania raz lub dwa razy w tygodniu. Na zimę konieczne jest obfite podlewanie.

Nawozy są niezbędne, ale muszą zakwaszać, a nie odtruwać glebę.Nawozy w formie chelatowej są najlepszym pomocnikiem.

1. Azot wczesnowiosenny w postaci siarczanu amonu, gnojowicy. Potrzeba K2SO4.

2. Po kwitnieniu – uzupełnić NPK i kwaśnymi solami mineralnymi.

3. W lipcu – tylko superfosfat i siarczan potasu – w celu wykształcenia odporności na zimę.

Jako nawóz stosuje się rozcieńczenie 1:15 naparu z krowiego grochu, 1:10 mączki rogowej. Można stosować monofosforan potasu i saletrę, siarczan amonu – wszystkie zakwaszają i użyźniają glebę.

Krzewy kwitnące nigdy nie są nawożone ani opryskiwane. Przycinanie pędów powinno przedłużyć kwitnienie. Aby delikatnie usunąć pąki, tak aby umożliwić wzrost dwóch nowych pędów. Przy wycinaniu przerośniętych pędów nie zapominajmy o malowaniu lub lakierowaniu sadzonek. Roślina dobrze reaguje na przycinanie, długo utrzymuje swój kształt.

Jeśli zimą temperatury spadną poniżej -25°C

0 W przypadku rododendronów: należy zapewnić krzewom ciepło. Przygotowanie do zimy polega na obfitym podlewaniu i ściółkowaniu warstwą 15-20 cm. Na średniej wielkości wsi i Syberii krzewy należy związać i obłożyć chrustem. Pączki jako pierwsze zamarzną bez osłony. Zbuduj nad krzewami tunel lub szałas, który ochroni je przed mrozem i wiatrem. Wiosną rododendrony potrzebują cienia, aby zapobiec poparzeniom kory.

Zwalczanie szkodników i chorób

Niewłaściwa pielęgnacja i zakwaszenie gleby spowoduje plamy na liściach, chlorozę lub opadanie. Późne otwieranie krzewów po zimie, brak ochrony przed cieniem wiosną, niewłaściwe odżywianie – wszystko to odbija się na wyglądzie. Zadaniem ogrodnika jest znalezienie przyczyn, wprowadzenie rośliny w zdrowy reżim.

Grzyby i choroby są trudniejsze do zwalczenia. Objawiają się również jako plamy, ciemne płatki, zmniejszenie liczby kwiatostanów. Choroby plamistości liści, szarej pleśni, rdzy, mączniaka są chorobami bakteryjnymi. Zwalcza się je środkami grzybobójczymi i naparem z czosnku. Choroby korzeni z więdnięciem i całkowitym wysychaniem liści nazywane są fitoftorą. Problem pojawia się w drugiej połowie lata. Chory krzew usuwa się szybko, pali i dezynfekuje narzędzia.

Rozsiewacze chorób, które powodują znaczne szkody to

1. Pluskwa rododendronowa– Większe osobniki dorosłe składają jaja na spodniej stronie liści, a potomstwo pojawia się wiosną po przezimowaniu.

2. Pająk– Żerowanie na soku, przenoszenie infekcji z chorych roślin. Samica składa kilka ślubów. Na grzbiecie liścia w kolebce pająka, potomstwo czerpie soki z liścia.

3. WeevilWytwarza sprzęgło podczas pączkowania, zapewniając odżywianie potomstwa ze swoich pąków. Oznaką jego obecności jest U-kształtne zgrzytanie na liściach. Chrząszcz jest nocny, jego larwy zimują w ziemi i żywią się korzeniami.

4. cykada rododendronowa– Wytwarzają one potomstwo, które żywi się sokami i przenosi choroby grzybowe.

Są też inne szkodniki. Stosuje się przeciwko nim kompleks insektycydów. Zabiegi wykonywać w miarę możliwości po zakończeniu kwitnienia rododendronów.

Wniosek

Rododendrony służą jako ozdoba ogrodu, są łatwe w pielęgnacji, jeśli posadzi się je w odpowiednim miejscu. Wiele z nich kwitnie dwukrotnie. Evergreeny stają się jasnym punktem zimowej dekoracji. Ważne jest, aby wybrać odpowiednią odmianę i przestrzegać sposobu uprawy.