Co zrobić, gdy mąż nie chce mieć dzieci – porady psychologa

Chęć prokreacji i kontynuacji bytu ludzkiego jest naturalną, biologiczną i ewolucyjną koniecznością. Poza cechami wrodzonymi tkwiącymi w naturze, w wyniku socjalizacji rozwijamy również cechy społeczne i wspólnotowe. Będąc w wieku rozrodczym, każdy człowiek, niezależnie od płci, samodzielnie decyduje, czy chce mieć dzieci… Nierzadko zdarza się, że małżeństwa nie potrafią podjąć wspólnej decyzji co do zamiaru posiadania dzieci. W artykule omówiono główne aspekty niechęci mężczyzn do posiadania dziecka, pomimo chęci ich drugiej połowy.

Zjawisko „childfree” zyskuje popularność wśród młodego pokolenia. Badanie trendów w rozpowszechnieniu wartości rozrodczych w Rosji i ich wpływu na kryzys instytucji rodziny wykazało, że Polskanie nie są jeszcze podatni na masowe porzucenie rozrodczości. Nasze wartości rodzinne i chęć rodzicielstwa są wciąż silne, w przeciwieństwie do obywateli krajów zachodnich. Jest jednak sporo osób, które rezygnują z rodzicielstwa nie na stałe, ale czasowo. Większość osób o takim nastawieniu. Psychologowie badający zjawisko child-welfare namalowali profil psychologiczny potencjalnych nosicieli dzieci. .. Kazachikhina zidentyfikowała psychologiczne wyzwalacze, które prowadzą do wysokiego prawdopodobieństwa, że mężczyźni i kobiety dobrowolnie nie mają dzieci:

1. Traumy z dzieciństwa. Osoby, które miały krzywdzące dzieciństwo, przemoc fizyczną i moralną ze strony rodziców, trudną adaptację w społeczeństwie, częściej unikają posiadania dzieci. Wynika to z obawy, że ich dzieci będą miały te same problemy. Albo że nie będą w stanie stać się dobrymi rodzicami z nieodłącznymi wartościami rodzinnymi.

2. Brak miłości do dzieci.Chłód wobec innych dzieci i niechęć do zmiany sposobu życia na rzecz posiadania małego dziecka jest silną przesłanką do wyboru pozycji Childfree.

3. Strach przed zmianą.Posiadanie dziecka w rodzinie wymaga poważnego przemyślenia przyzwyczajeń, sposobu życia, zaopatrzenia materialnego itp.. Ludzie, którzy boją się zmienić swoje życie, podjąć pewne ryzyko w życiu zawodowym lub osobistym, unikają posiadania dzieci.

4. Hedonistyczny styl życia.wszechogarniająca radość z życia sugeruje skupienie się na własnych uczuciach, ignorowanie aspiracji, potrzeb innych (w tym dzieci).

5. Dążenie do samorealizacji. W ciągłym ruchu w kierunku zdobywania nowej wiedzy i umiejętności, zdobywania wykształcenia, nie ma miejsca dla małego dziecka. Dlatego większość osób z tożsamością Childfree to przekonani karierowicze i w zasadzie samozwańcy.

6. Brak stabilności materialnej i finansowej. To raczej znak rozpoznawczy potencjalnej opiekunki do dzieci. Jednak niektórzy sumienni i odpowiedzialni ludzie unikają posiadania nowego członka rodziny właśnie z tego powodu.

To, co powinnaś wiedzieć o mężczyznach, którzy nie chcą mieć dzieci, to fakt, że wszelkie postawy zmieniają się z czasem. Wydarzenia życiowe i nowi ludzie zmieniają wartości w różnych obszarach. Nie ma więc co rozpaczać, jeśli twój mężczyzna nie wykazuje chęci założenia rodziny. Lepiej spróbować to zrozumieć i działać delikatnie, ale pewnie.

Powody, dla których mężczyźni niechętnie decydują się na posiadanie dzieci

Badania społeczne, oparte na wywiadach z mężczyznami o zdecydowanym nastawieniu do spraw dzieci, wykazały ciekawe wyniki. Mężczyźni w wieku od 28 do 49 lat (dość świadomy wiek), odpowiadali na pytania dotyczące motywów, które kierowały nimi przy odmowie kontynuowania wychowania dzieci. Chęć korzystania z życia stała się głównym powodem, który napędza mężczyzn. Nie ma pośpiechu, by oskarżać ich o egoizm. Każdy ma prawo do szczęścia i wyboru własnej drogi. Drugim najważniejszym motywem jest unikanie odpowiedzialności. Wynika to zapewne z negatywnych doświadczeń z własnymi rodzicami oraz współczesnego trendu „infantylizmu.

Ponadto mężczyźni są bardziej racjonalni w analizie zagadnienia niż kobiety. Ich motywy są więc bardziej zorientowane na zasoby materialne, finansowe i fizyczne. Następnie rozważ bardziej szczegółowe powody, dla których twój mężczyzna może być niechętny planowaniu wychowania dzieci.

Zniekształcone wyobrażenia o życiu z dzieckiem

Wśród stereotypów dotyczących rodzenia dzieci pojawiają się negatywne postawy. Po urodzeniu dziecka, mówi się człowiekowi, życie dzieli się na „przed” i „po”. Idea przestrzeni osobistej i wolności przestaje istnieć. Dzieci biorą ich energię, pieniądze, energię i karmią się niezrealizowanymi ambicjami i marzeniami rodziców. Stereotypy te mogą być narzucane człowiekowi od najmłodszych lat (rodzice o nich mówią, słyszy je od innych znaczących dorosłych), a w miarę dorastania znajduje te odpowiedzi u przyjaciół i znajomych.

Zinternalizowawszy te postawy, mężczyzna utożsamia poród z nieznośną agonią. Nie ma przykładu szczęśliwego rodzicielstwa, na którym mógłby się oprzeć i odrzucić negatywne postawy.

Nadreaktywna taktyka kobiet

Obsesyjne pragnienie kobiety posiadania dziecka rodzi w mężczyźnie strach i wątpliwości. Może decyzja dojrzewa stopniowo, ale wyraźne, aktywne popychanie rozwiewa wątpliwości co do słuszności wyboru. Należy zdać sobie sprawę, że działania żony sprzeczne ze stanowiskiem męża w sprawie rodzenia dzieci nie doprowadzą do upragnionego szczęścia małżeńskiego. Niektóre kobiety są zdesperowane, aby „potajemnie” zajść w ciążę, poprzez oszustwa i manipulacje. Co się dzieje w wyniku? Narodziny niechcianego dziecka nie przynoszą radości mężczyźnie, który czuje się zdradzony i upokorzony. Odczuwanie ciągłej negatywności w kręgu rodzinnym prawdopodobnie zniszczy związek.

Jest jeszcze jedna kobieca, aktywna taktyka osiągania swoich celów – bezpośrednie groźby, manipulacja łzami, zamienianie życia męża w koszmar. Jakoś szczerze wierzą, że po tych działaniach druga połówka ucieszy się z dziecka i będą żyli długo i szczęśliwie. Takie negatywne doświadczenie tylko wzmocni przekonania męża i pomoże mu wyciągnąć wnioski o niewłaściwości całego związku.

Brak wiary w swoje możliwości rodzicielskie

W psychologii panuje opinia, że obraz matki i ojca, osobliwości ich relacji, wpływają na konstrukcję modelu przyszłych relacji dziecka. Praktyka pokazuje, że ten pogląd jest całkowicie słuszny. Ludzie często pytają o bariery nie do pokonania w związku (niemożność zaufania, lęk przed samotnością, upokorzenie, podporządkowanie itp.)..). Analizując relacje wewnątrzrodzinne, często okazuje się, że jego rodzice wykazywali identyczny wzorzec konstruowania interakcji z płcią przeciwną. Albo byli zajęci własnymi problemami, a dziecko pozostawało samo z własnymi myślami i uczuciami. Przyczyny są złożone i większość z nich ma swoje źródło w dzieciństwie.

Posiadanie negatywnego modelu relacji w mężczyźnie powoduje, że obawia się on, że nie będzie dobrym rodzicem i nie zbuduje szczęśliwej rodziny. Wielu mężczyzn chaldfree dodawało w wywiadach następujące zdanie: „Z takim przykładem raczej nie będę dobrym ojcem”. Strach przed tym, że nie sprostają własnemu ideałowi dobrego rodzica, skłania je do rezygnacji z planowania rozrodu.

Dolegliwości fizyczne

Jeśli twój mężczyzna odrzuca twoje pragnienie posiadania dziecka, zapytaj go dyskretnie o jego rodowód. W jego drzewie genealogicznym prawdopodobnie wystąpiła choroba przenoszona genetycznie. Ta informacja jest uważana za wstydliwą dla wielu ludzi i ukrywają ją przed swoją znaczącą drugą osobą. A źródłem problemu nie jest brak zaufania, ale chęć utrzymania „czystego” wizerunku przed tobą. Jeśli dzięki rozmowie dowiesz się, że jest chory lub ma predyspozycje do pewnych chorób, uspokój go. Zaproponuj mu wizytę w laboratorium genetycznym, gdzie za pomocą metod laboratoryjnych i statystycznych można obliczyć szanse na urodzenie dziecka z deformacją. Wtedy jego obawy albo zyskają na znaczeniu, albo wyparują. Tak czy inaczej, poradzenie sobie ze znanym wrogiem jest łatwiejsze niż marnowanie energii na strach przed nieznanym.

Lęki związane ze zmianami w życiu po urodzeniu dziecka

Urodzenie dziecka zmusza do poważnych zmian w życiu. Tego właśnie może się obawiać Twój mężczyzna. Jakie obawy tego typu istnieją:

1. Boi się, że przestaniesz dbać o siebie. Brak wolnego czasu, zmęczenie, senność sprawiają, że kobieta ma mało czasu na pielęgnację. Mąż obawia się, że po porodzie stracisz urodę: przytyjesz, będziesz chodzić w tłustych kapciach i frotowym szlafroku, brudne włosy zbierzesz w kok. Jeśli zdobyłaś jego uwagę swoim wyglądem, to całkiem poważne roszczenie, by porzucić rodzenie dzieci.

2. On obawia się zmian w waszym związku.Dziecko zajmuje dużo uwagi i wymaga ciągłej miłości i opieki. Mąż obawia się, że w swoich troskach o dziecko zapominasz o jego potrzebach emocjonalnych. Silniejsza połowa, choć nie lubią mówić o swoich słabościach, ale potrzebują też czuć i słyszeć, że ich kobieta ma dla nich miękkie miejsce.

3. Boi się małego dziecka.Wielu nowych ojców na początku nie będzie trzymać swojego dziecka w ramionach. Boją się, że ich skrzywdzisz. Myśli o możliwych chorobach dziecka, zagrożeniach dla jego zdrowia powodują unikanie rodzicielstwa.

4. Boi się, że wasze życie seksualne będzie do kitu i odpłynie. Często płeć zmienia się po porodzie. Kobieta staje się chłodniejsza (z powodu zmęczenia i zmiany priorytetów życiowych), częściej odmawia prywatności.

On nie chce mieć z tobą dzieci

Wątpliwości dotyczące jego związku z Tobą są również ważnym powodem nie posiadania dzieci. O tej przyczynie świadczą następujące znaki:

1. Jesteś w związku od niedawna. Uważa, że nie znacie się wystarczająco dobrze. Bez jasnego zrozumienia wzajemnej kompatybilności trudno jest zbudować harmonijną rodzinę.

2. Znajdujesz się w sytuacji konfliktowej. Brak komfortu w relacji z Tobą tylko potęguje wątpliwości co do chęci poczęcia i urodzenia dziecka.

3. Dając powody, by wątpić w ich wierność. Człowiek potrzebuje kontynuacji swojego gatunku. Jeśli wątpi w czystość genetyczną przyszłego potomstwa, nie ma potrzeby posiadania dzieci.

4. On ma na myśli inne kobiety. Może się zdarzyć, że na horyzoncie pojawi się inny kochanek, i nawet nie jeden. Niechęć do posiadania dziecka związana jest z niepełnym wyborem partnera życiowego.

Skupienie się na ich życiu i karierze

Odnosi się do niechęci do zmiany stylu życia i dostosowania swojego harmonogramu do potrzeb małego dziecka. Mężczyźni, którzy demonstrują ten powód są statyczni w swoich postawach, nie lubią zmian i są na nie boleśnie odporni. Inny typ mężczyzn z tego samego powodu – infantylny, unikający odpowiedzialności. Sformułowali to w następujący sposób: „Chcę żyć dla siebie”, „Nie jesteśmy gotowi, by zostać rodzicami” itp..

Co zrobić, aby zaradzić sytuacji

Od razu należy zaznaczyć, że kobieta w tym przypadku nie musi podejmować żadnych jawnych, aktywnych działań. Takie podejście przeraża człowieka i sprawia, że unika on nieprzyjemnych rozmów. Z czasem będzie unikał nie tylko rozmów o rodzeniu dzieci, ale żony w ogóle. Poniższe działania są sugerowane, aby pomóc delikatnie przynieść jej męża do myśli o poczęciu dziecka, a nie zaburzyć związek:

1. Ujawnij swoje uczucia. Często kobieta, która słyszy swoją odmowę, zaczyna aktywnie „pracować” nad mężem. Jest to energochłonne i nieefektywne. Rozmowa o własnych uczuciach przyniesie znacznie większy efekt. Powiedz partnerowi, dlaczego chcesz mieć dziecko, jak się czujesz z jego odmową. Jak widzisz życie małżeńskie i zaznacz, że cenisz jego zdanie w tej sprawie.

2. Niech będzie świadkiem przykładu szczęśliwego rodzicielstwa. Zorganizowanie spotkania z rodziną, w której są dzieci i zachowana jest harmonia. Obserwowanie szczęśliwej rodziny stopniowo zburzy mury i otworzy jego umysł na nowe możliwości. Z czasem człowiek dojdzie do właściwych wniosków.

3. Po rozmowie na temat przyszłej ciąży i odmowy męża, postaraj się zachowywać jak dotychczas. Okazywanie pretensji, konflikt ujawnia, że jesteś niedojrzały i samolubny wobec opinii innych ludzi. Obdarzaj męża miłością i czułością, tak jak to robiłaś wcześniej. Będzie to działać jako pozytywny czynnik w budowaniu motywacji do prokreacji.

4. Jeśli powód jest psychologiczny(trudne dzieciństwo, złe relacje z rodzicami), zaproponuj wizytę u doradcy. I znów działaj delikatnie, bez nacisku. Doradztwo pod przymusem jest nieskuteczne.

5. Pokaż mu, że jesteś gotowa na bycie matką.Przykład niefrasobliwego wydawania pieniędzy, nieumiarkowanego zachowania, nieodpowiedzialnego postępowania z bliskimi i kolegami z pracy w oczywisty sposób nie pokaże cię jako kobiety gotowej do posiadania dziecka. Pokaż, że jesteś gotów poświęcić pewne zasady, by dać nowe życie.

Wniosek

Podsumowując, możemy sformułować podstawową myśl, podstawową radę dla kobiet, których mężowie nie chcą mieć dzieci – nie spiesz się i zachowaj spokój. Czekanie i bycie delikatnym załatwi sprawę szybciej niż podejmowanie agresywnych, drastycznych działań. Życząc wszystkim mądrości i sukcesów w swoich przedsięwzięciach.