Co zrobić, gdy dziecko boi się wszystkiego? Porady psychologa

Psychologowie twierdzą, że lęki u dzieci wynikają ze zwinnej psychiki. Nie ma w tym nic dziwnego ani zaskakującego. Układ nerwowy dopiero się kształtuje, więc mogą występować wahania nastroju, pojawienie się lęków. W większości przypadków ustąpią one same, bez wpływu z zewnątrz. Jeśli jednak dziecko boi się wszystkiego, trzeba coś z tym zrobić. Psycholog Anetta Orlova mówi, że nie można pozwolić, aby sytuacja się zepsuła. W przeciwnym razie istnieje duże ryzyko, że dziecko stanie się wycofane, przestanie ufać innym. A do tego nie powinno się dopuścić. Trzeba działać konsekwentnie i jasno. Tylko wtedy pojawi się pozytywna dynamika. Jeśli dziecko ma lęki, rodzice powinni zwrócić baczną uwagę na tę kwestię.

Akceptacja emocji

Psychologowie radzą, by w żadnym wypadku nie uciekać od problemów. Najważniejsza jest akceptacja, niezależnie od tego, o co chodzi. Nie trzeba przymykać oczu na to, co się dzieje; nie należy obwiniać dziecka za lęk, złość, pretensje. Przecież gdy zakazujemy, to tak naprawdę nie odbieramy, a raczej kładziemy jeszcze większy nacisk na negatywne przejawy. Kochający rodzic musi uczyć przez przykład, że nie ma czegoś takiego jak złe uczucia, że istoty ludzkie wymyśliły wszystkie wartościowania. Idealnie jest oderwać się od ocen i móc abstrahować od tego, co się dzieje.

Umiejętność akceptacji własnych uczuć i emocji jest niezbędna dla zdrowego rozwoju osobistego. Dobrego samopoczucia emocjonalnego nie da się osiągnąć w inny sposób. Naucz dziecko rozumieć i rozpoznawać własne emocje. Na początku będzie trudno, ale trzeba być cierpliwym, nieść i trzymać się tego. Nie ma w tym żadnego wstydu. Nazywaj rzeczy po imieniu i niczego nie ukrywaj. Powiedz: „Jestem zraniony, smutny, ranny w duchu. Z czasem dziecko nauczy się, jak to robić. Ekspresja emocjonalna wymaga nauki. Dziecko musi czuć, że zawsze będzie akceptowane przez rodziców za to, kim naprawdę jest. W końcu, gdy nie trzeba udawać i ukrywać, rośnie pełnowartościowa osobowość, zdolna do rozpoznania własnych potrzeb i realizacji prawdziwych aspiracji.

Unikać zastraszania

Najgorsze, co można wymyślić, to działać za pomocą gróźb i zastraszania. Kiedy dziecko już żyje w strachu, niedopuszczalne jest pogarszanie sytuacji. Czasami rodzice, nie chcąc tego, mogą wyrządzić dziecku wielką krzywdę. Nie nalegaj na określony krok. Nie mów, że jeśli teraz nie podejdzie i nie spotka się z rówieśnikiem, to zawsze będzie sam. Nie należy prowokować konfliktu tylko po to, by próbować realizować własne interesy.

Zadaniem rodzica jest przede wszystkim znalezienie odpowiedniego podejścia do dziecka. Nie stosuj mobbingu w żadnym stopniu, to tylko szkodzi. Pamiętaj, że syn lub córka nie muszą spełniać Twoich oczekiwań. Bądź konsekwentny w swoich działaniach. Działaj czule, bądź elastyczny, nie zmuszaj do niczego. Właściwą rzeczą jest pozwolić dziecku dokonać wyboru za siebie. Dlatego dzieci chętniej uczą się z własnych doświadczeń niż z doświadczeń innych osób.

Bądź łagodny i tolerancyjny

Kiedy fobie przeszkadzają w życiu, trzeba być ostrożnym i konsekwentnym. Nie ma nic gorszego niż oskarżanie dziecka o posiadanie pewnych uczuć. Negatywne czynniki, w tym odrzucenie i ocena, nie sprzyjają skutecznej autotransformacji. Trzeba być delikatnym i tolerancyjnym, aby naprawdę wszystko się udało. Strach często sprawia, że dziecko z czegoś rezygnuje: z możliwości obrony swojego zdania, z wystąpienia publicznego, z nauczenia się czegoś nowego i ciekawego.

Uważaj na ograniczenia

Niektórzy rodzice popełniają niefortunny błąd. Zdając sobie sprawę, że dziecko boi się niemal wszystkiego, co nieznane, starają się chronić je przed wszystkim, co może wywołać moralny dyskomfort lub strach. Ale, trzeba sobie uświadomić, że to nie sprawia, że wewnętrzne napięcie znika. Dziecko jest ciągle niespokojne. Dodatkowo każda nieregularna sytuacja może go teraz wytrącić z równowagi, pozbawić równowagi psychicznej. Dzieje się tak dlatego, że musi poznać otaczający go świat, a istnieją pewne bariery w tym zakresie. Większość rodziców działa w dobrej wierze. Nie mają pojęcia, że konsekwencje mogą być negatywne.

Ale zabronić czegoś oznacza pozbawić człowieka niezbędnego doświadczenia, a przede wszystkim chęci do samodzielnego dokonania wyboru. I właśnie takie doświadczenie jest najcenniejsze. Nakładając zakazy i ograniczenia, ojciec i matka myślą, że wybierają bezpieczeństwo. Ale w rzeczywistości tylko pogarszają sytuację swoich dzieci. Kiedy inni dokonują za ciebie wyborów, tak trudno jest uwierzyć we własne możliwości, we własne siły. Należy pamiętać o tym, że.

Arteterapia

Wczesne odkrywanie lęków poprzez rysowanie może pomóc w ich uwolnieniu. Terapia sztuką ma w tej kwestii ogromne znaczenie. Oczywiście, dzieci potrzebują pomocy, aby skierować swoją energię. Każdy stan stresu musi być skorygowany w odpowiednim czasie. Zaproponuj, abyś narysował na papierze obraz rzeczywistego strachu. Pozwól dziecku narysować go w dowolny sposób, w sposób, który ułatwi mu wyobrażenie sobie. Pozwól dziecku użyć kolorowych kredek i wybrać kolory, które mu się podobają. Powstrzymaj się od oceniania go w jakikolwiek sposób.

Wyrównanie jego strachu

Aby dziecko chciało się zmienić dla siebie, musi zrozumieć, dlaczego musi to zrobić. Oczywiście kochający rodzice doradzą i pomogą w trudnych sytuacjach, ale trzeba też zadbać o to, by uświadomiło sobie swoją wewnętrzną wartość. Prawdziwy strach musi być czymś zrekompensowany. Najlepiej zrobić to z zachętą i realizacją tego, co pożądane. Pozytywne zmiany zobaczysz znacznie szybciej niż w przypadku samych pochwał. Powiedzmy, że jeśli dziecku uda się przezwyciężyć siebie i znalazło siłę, by zrobić prezentację dla całej klasy, to kup mu piękną zabawkę, o której zawsze marzyło. Jeśli Twojemu synowi lub córce uda się pokonać własną nieśmiałość, nagrodź go wycieczką do kina. To wzmocni pozytywną reakcję. Dzieci muszą mieć poczucie, że pokonując własne kompleksy, rosną w siłę i że mogą wznieść się ponad swoje trudne okoliczności.

Socjalizacja z rówieśnikami

Nigdy, pod żadnym pozorem, nie ograniczaj komunikacji dziecka z rówieśnikami. Musi mieć przyjaciół, z którymi może spędzać czas i uczyć się od nich. Nawet jeśli dziecko jest bardzo nieśmiałe, nie należy go przed wszystkim osłaniać. Wręcz przeciwnie, potrzebuje zdobyć dobre doświadczenia, które poprowadzą go przez życie, uczynią silnym i samowystarczalnym. Zabierz dziecko do przedszkola i szkoły, pomóż mu zaprzyjaźnić się na placu zabaw. Pomoże mu to w przyszłości zaufać innym, dostrzec w ludziach pozytywne cechy i właściwości. Ponadto codzienna interakcja z rówieśnikami zwiększa poczucie własnej wartości i pewność siebie. Dziecko uświadamia sobie własną wartość, gdy potrafi dochodzić swoich racji w zespole i aktywnie uczestniczyć w dyskusjach.

Zdobycie pozytywnych doświadczeń

Każdy strach można obrócić w pozytywnym kierunku, czyniąc go przyjemnym doświadczeniem. Jak to osiągnąć? Trzeba tylko pomóc dziecku, aby miało pozytywne doświadczenia. Aby to zrobić, trzeba pokazać im ich mocne strony, które zawsze można znaleźć, gdyby tylko byli chętni. Na przykład, może nie otrzymać dobrej oceny z ulubionego przedmiotu, ale poznał nowych przyjaciół. Dla lepszego efektu możesz nawet stworzyć pamiętnik, w którym będziesz zaznaczać swoje codzienne wspólne osiągnięcia. Zdobywanie pozytywnych doświadczeń pomoże pozbyć się niektórych lęków i pesymistycznych nastawień.

Zachęta w odpowiednim czasie

Lęki osłabiają pewność siebie i mogą powodować niską samoocenę. Dlatego należy zachęcać dziecko do działania. Pamiętaj, że pochwał nie można zepsuć. Czasami wczesna zachęta pomoże, gdy dziecko jest zdezorientowane i nie wie, jak się zachować. Zachęcaj go lub ją w jakikolwiek sposób, rozmawiaj o tym, co go lub ją martwi i dlaczego. Nie pozwól, by sytuacja została przemilczana – ryzykujesz utratę kontroli, a nawet zaufania.

Praca nad sytuacjami budzącymi strach

Gdy lęki przytłaczają dziecko, ważne jest, by nie rezygnować z rodzicielskiego wsparcia. W końcu potrzebuje tego bardziej niż czegokolwiek innego na świecie. Pamiętaj, aby porozmawiać o tym, co naprawdę go martwi. Lepiej, jeśli rodzic poszuka w swojej duszy współczucia i życzliwego tonu. Tylko wtedy możliwe jest uporanie się z wszelkiego rodzaju ograniczającymi przekonaniami i wątpliwościami. Negatywne aspekty w każdym przypadku należy rozpatrywać oddzielnie, aby wyciągnąć pewne wnioski z tego, co się dzieje. Nie ma nic smutniejszego, niż gdy osobowość tapla się w zmartwieniach, a mimo to nie ma szansy wyrazić wszystkiego, co czuje. Rozmawiaj z wyprzedzeniem o wszystkim, co martwi Twoje dziecko, nawet jeśli wydaje się to głupie i niepotrzebne.

Naucz się technik samokontroli

Kiedy rodzic poświęca czas na edukację swojego dziecka na temat zachowania spokoju, jest to bardzo szczęśliwa dziewczynka. To dobry krok, by pomóc im nie rozwodzić się nad tym, co się dzieje, by podążać drogą, którą wybrali. Nauka samokontroli może zająć więcej niż miesiąc, ale w końcu doprowadzi do oszałamiających rezultatów. Wszystko, co jest wymagane, to nie siedzieć bezczynnie i podjąć jakąś próbę naprawienia sytuacji. Bądź otwarty na nowe informacje. Nie bój się wychodzić poza ramy, myśleć poza schematami. Być może uda Ci się dojść do zaskakujących spostrzeżeń, które na zawsze zmienią Twoje życie. W większości przypadków, jeśli rodzice zaczynają kontrolować własne stany emocjonalne, dziecko stopniowo uspokaja się i staje się bardziej rozsądne.

Jeśli więc dziecko jest przestraszone, nie należy się zniechęcać. To materiał do przemyśleń dla rodziców, powód do ponownego przeanalizowania własnego podejścia do życia, do znalezienia nowych perspektyw i możliwości. Lęki są naturalne i nie ma w nich nic złego. Ale często wynikają one z braku informacji, więc należy starać się je zrekompensować. Do ojców i matek należy zwrócenie uwagi na stan psychiczny dziecka i odkrycie prawdziwej przyczyny lęków. W końcu, jeśli pozwolisz, aby ta sytuacja zniknęła, lęki mogą przerodzić się w fobie, które są znacznie trudniejsze do leczenia.