Jak zachować prywatność w rodzinie

Pojęcie przestrzeni osobistej E. Hall uważa, że ważne punkty w jego organizacji. Jego elementy konstrukcyjne to

1. Terytorialność (wydzielona część przestrzeni fizycznej należąca do jednostki).

2. Personalizacja (organizowanie środowiska zgodnie z potrzebami, chęciami i zainteresowaniami danej osoby).

3. Dystans (indywidualna odległość postrzegana jako najbardziej optymalna, komfortowa dla interakcji z ludźmi).

4. Prywatne pojęcie środowiska osobistego (wszystkie powyższe parametry łącznie). Wtargnięcie osób z zewnątrz w te struktury jest postrzegane przez jednostkę jako potencjalne zagrożenie.

W psychologii przestrzeń osobista w środowisku rodzinnym jest szczegółowo badana ze względu na złożoność jej organizacji. Posiadanie osobistych stref komfortu, w których można decydować o własnych zajęciach, obowiązkach domowych i czasie wolnym, warunkuje budowanie harmonijnych relacji z resztą rodziny. Jednak to właśnie wśród osób bliskich, mających wspólne zainteresowania, zadania i przywiązania, wyznaczanie granic przestrzeni osobistej staje się trudniejsze. Co zrobić, aby je zdobyć i utrzymać oraz jak ważne jest ich posiadanie – odpowiedzi na te pytania znajdziesz w tym artykule.

Aspekty wolności

Kiedy mówimy o przestrzeni osobistej, każdy rozumie ją na swój sposób. Z psychologicznego punktu widzenia pojęcie to obejmuje kilka różnych aspektów.

1. FizycznaDotyczy to posiadania przez każdego członka rodziny osobistej przynależności, własnego pokoju itp.. Zatem obecność wyznaczonych granic w posiadaniu rzeczy drugiej osoby jest odbierana jako szacunek, akceptacja wolności osobistej. Sytuacja odwrotna powoduje poczucie dyskomfortu, prowadzi do braku zaufania, a w konsekwencji do zerwania procesów interakcji. Ten aspekt odzwierciedla emocjonalną potrzebę posiadania indywidualnych obiektów, terytorium, rzeczy, możliwość niezależnej organizacji przestrzeni, które pozostają nienaruszalne w każdej sytuacji.

2. Emocjonalneswoboda działań, zainteresowań, hobby. Jest to uznanie prawa każdego członka rodziny do swobodnego wyboru ulubionego zawodu. O ile dystans emocjonalny między ludźmi jest uwarunkowany osobowością, cechami osobowości i podstawowymi cechami temperamentu, o tyle posiadanie wolnego wyboru zainteresowań i zajęć jest wspólnym prawem wszystkich.

3. Finansowycharakteryzuje się tym, że każdy członek dysponuje indywidualnymi środkami na zaspokojenie swoich potrzeb. I tak w rodzinie, w której mąż przynosi główny dochód, a żona wykonuje prace domowe, często dochodzi do konfliktów na tle tego, że nie stać jej na zakup rzeczy, która jej się podoba. Brak „poduszki finansowej” i związana z tym niepewność to bezpośrednie naruszenie przestrzeni osobistej. Dzieci mają również potrzebę posiadania własnego kieszonkowego, które mogą przeznaczyć na zakup rzeczy, których pragną.

Warto zauważyć, że wyznaczenie granic przestrzeni osobistej należy do osoby, która jest jej właścicielem. W Twoich rękach leży stworzenie komfortowego środowiska, w którym będziesz mógł realizować swoje możliwości, potrzeby i talenty.

Negatywne konsekwencje braku przestrzeni osobistej w rodzinie

Ludzie, którzy znajdują się w zawierusze domowej i troskach innych członków rodziny, tracą ważną część swojej tożsamości: prawo do bycia wolnym. Odpowiedź na ten temat znajdujemy w twórczości P. Bilski, znany ekspert w dziedzinie jakości życia i rozwoju osobistego. Jeśli nie respektujesz swojego prawa do posiadania zdefiniowanych granic i interesów, konsekwencje są następujące

1. Twoje zasoby nie są już twoją własnością. Pomaganie najbliższym staje się centralną sprawą życia. Jesteś zatem znana w kręgu rodziny i przyjaciół jako wspaniała, życzliwa i współczująca osoba. Ale to nie jest dobre, bo traci się ważny budulec osobowości – zdrowy egoizm i umiejętność zaspokajania potrzeb.

2. Łatwo tobą manipulować. Opierasz swoje plany na dzień, tydzień, miesiąc i całe życie wyłącznie na potrzebach swojej rodziny. W takim przypadku stajesz się łatwym łupem manipulacji. Poczucie obowiązku wobec męża, żony, dzieci, rodziców zmusza do rezygnacji z własnych potrzeb i poświęcenia swoich marzeń, celów, zainteresowań. Co dostajesz na koniec?? Niezdrowe relacje w rodzinie, gdzie współpracuje się w trójkącie zależności, przechodząc z jednej pozycji na drugą.

3. Brak polegania na własnym osądzie.Osobista opinia jest częścią emocjonalnego komponentu spersonalizowanego środowiska. Jego brak jest naturalną konsekwencją posiadania słabych granic. Polegając na poglądach krewnych i przyjaciół, nieświadomie starasz się zdobyć ich sympatię, gdyż obronę swojego zdania utożsamiasz z próbą uzyskania autonomii i pozostania w samotności.

4. Nie potrafisz uargumentować swojej sprawy.Granice osobiste polegają na jasnym zrozumieniu, gdzie zaczyna się to, co święte. Składa się na to wiele czynników, w tym prawo do niezależnego głosu. Osoby, których przestrzeń osobista nie ma wyraźnych granic, boją się bronić i chronić swoich poglądów w przypadku krytyki i potępienia. Dotyczy to także rodziny: domownicy, którzy otrzymują od ciebie miłość, troskę i szacunek, nie mają prawa, by twoje osobiste zasady były odrzucane i nieuznawane.

5. Doświadczasz braku zasobów fizycznych i emocjonalnych. Niezrealizowane potrzeby osobiste powodujące ciągłe niezadowolenie z życia, otoczenia i siebie samego. Ten interpersonalny konflikt i ciągłe poświęcanie swoich zasobów dla dobra innych pozostawia cię z pojęciowo martwą baterią.

Z tych konsekwencji wynika gorzkie, ale prawdziwe spostrzeżenie – brak przestrzeni osobistej oznacza całkowity brak kontroli nad własnym życiem. Dlatego nie należy odkładać pracy nad sobą pod pozorem, że wszyscy cię potrzebują, tylko nie ty sam.

Jak rozpoznać, że członek rodziny ignoruje Twoją przestrzeń osobistą?

Osoba sumienna, świadoma wartości swoich praw i wolności, natychmiast rozpozna, że najbliżsi przekroczyli swoje jasno ustalone granice. Ale jeśli przez długi czas zacierałeś te granice i konsekwentnie ignorowałeś bezczelne ataki na twoje wolności, możesz stać się na nie niepomny. Stają się one normą życia, którą sam zbudowałeś. Aby wyjść z dołka i odnaleźć siebie na nowo, ważne jest, aby odkryć, że twoja osobista przestrzeń nie jest już dla innych:

1. Twoi współlokatorzy zabierają Twoje rzeczy bez Twojej zgody i używają ich.

2. Mogą krępować się czytać Twoją korespondencję, podsłuchiwać rozmowy.

3. Krewni i przyjaciele aktywnie uczestniczą w Twoich relacjach osobistych i nie krępują się ich krytykować.

4. Ludzie przychodzą do ciebie bez wcześniejszego uzgodnienia spotkania.

5. Czujesz się nieswojo, gdy ludzie są zbyt blisko ciebie w komunikacji i interakcji.

6. Narzucają ci własne opinie, pomysły, zachowania itp.., a ty pobłażasz im poprzez akceptację.

7. Kiedy mówisz o własnych potrzebach i celach, są one ignorowane lub ostro krytykowane.

8. Zadawane są Ci niestosowne, niewygodne pytania, o których nie chcesz rozmawiać.

9. Wyśmiewane są Twoje ideały i wartości, dyskutowany jest Twój wygląd, działalność zawodowa, relacje zewnętrzne. Dyktuj swoje własne zasady dotyczące tego, jak odnosisz się do innych.

10. Dzwonią lub piszą do Ciebie o nieodpowiednich porach i nie rozumieją Twoich prób ograniczenia tego zjawiska.

Jeśli znalazłeś w swoim życiu odpowiednik kilku z tych cech, to straciłeś swoje granice i pozwoliłeś innym swobodnie wchodzić w twoją osobistą przestrzeń.

Sposoby organizacji przestrzeni osobistej w rodzinie

Zawsze masz możliwość odzyskania swojej autonomii i osobistych granic. Wymaga to od ciebie jak najcięższej pracy nad sobą i relacjami z rodziną. Następujący są techniki które pracują zarówno indywidualnie i jako holistyczny algorytm dla akcja odzyskiwać twój osobistego sanktuarium.

Znajdź akceptowalne granice, w których czujesz się komfortowo

Jest to działanie analityczne, które odbywa się poprzez eksperyment. Twoim zadaniem jest być tak szczerym wobec siebie, jak to tylko możliwe i skupić się wyłącznie na subiektywnych odczuciach (jak komfortowo lub niekomfortowo się czujesz). Zastanów się, jak się czujesz, gdy twoje dziecko lub współmałżonek odbiera telefon bez pozwolenia, np. Jeśli to działanie wywołuje negatywną reakcję, to właśnie w tym miejscu należy postawić wyraźną granicę i wyjaśnić wszystkim stanowisko. Następnie przejdź dalej: Jeśli nie podoba ci się, że twoja matka jest nadmiernie zaangażowana w relacje osobiste i krytykuje to, co mówisz, to jest to sygnał do ponownego ustalenia granic. Nie oczekuj, że wszyscy natychmiast i łatwo zaakceptują Twoje nowe wymagania. Przygotuj się na konieczność argumentowania swojego stanowiska i ciągłego udowadniania swoich przekonań. Tylko dzięki sumiennej i cierpliwej pracy nad relacjami rodzinnymi odzyskasz swoją przestrzeń osobistą.

Postaraj się zorganizować harmonogram, w którym realizujesz się jako żona, mąż, rodzic lub dziecko i zostaw czas na swoje zainteresowania.

Gdy ty definiowałeś twój osobistą strefę komfortu, ja jest czas ustawiać ramy czasowe dla organizować twój osobistą przestrzeń. Powiedzmy, że rano szykujesz dzieci do szkoły, a męża do pracy, ale nie masz czasu na przygotowanie się do pracy w ciągu dnia. I trzeba czuć się niekomfortowo wybierając między makijażem a śniadaniem. Rozwiązanie leży na powierzchni – zrób listę porannych zadań, które wykonuje każdy członek rodziny. Na przykład dziecko samo przygotowuje wieczorem ubranie i torbę do szkoły. Mąż również przygotowuje się do pracy z wyprzedzeniem. Rano robisz śniadanie i wszyscy po sobie zmywają. W ten sposób masz dodatkowy czas, aby pójść do pracy na czas, zadbane i pełne.

Dotyczy to ogólnej organizacji Twojego dnia. Zrób listę zadań, które przydzielasz sobie i przydziel obszar odpowiedzialności reszcie domowników. I pamiętaj, że to nie jest Twój kaprys, tylko zdrowe funkcjonowanie rodziny jako spójnego mechanizmu.

Stwórz nowe hobby, które wymaga prywatności

Tam zapewniłeś sobie przestrzeń fizyczną i czas osobisty. Nadszedł czas, aby zdobyć nowe hobby lub zrobić coś, o czym zawsze marzyłeś. Nie wstydź się, myśl z rozmachem. Od dawna chciałeś nauczyć się tańczyć, ale nigdy się na to nie zdecydowałeś? Zapisz się do studia tańca i realizuj swoje marzenia. Albo skupić się na swojej karierze. Decyzja, którą podejmiesz jest ograniczona tylko Twoją wyobraźnią i umiejętnościami.

Naucz się szanować granice innych ludzi

Kiedy już zdobędziesz swoją osobistą przestrzeń i zasadzisz na niej swoją flagę niepodległości, nie zapominaj, że inni członkowie rodziny mają takie same prawa i wolności. Jeśli nie będziesz słuchał tego, co mają do powiedzenia, możesz wpaść w pozycję manipulacyjną, z której tak trudno było ci się do tej pory wydostać. Szanuj uczucia współmałżonka, dziecka i rodziców, nie narażaj ich zainteresowań i ideałów na ostrą krytykę. Rodzice często mają tendencję do rzutowania na dzieci swoich niespełnionych pragnień i niespełnionych zainteresowań. Zignoruj więc chęć nauczenia się gry na gitarze i upieraj się, by chodzić na sekcję gimnastyki rytmicznej, np. W zdrowej relacji rodzic-dziecko nie ma miejsca na narzucanie się – niech dziecko samo decyduje, co robi w wolnym czasie. Uczestniczyć w jego życiu, ale także odpowiednio reagować na żądania, aby się wycofać i pozwolić mu działać na własną rękę.

Przestańcie czuć się winni, próbując zyskać granice

Pamiętaj, że przestrzeń osobista nie jest luksusem ani kaprysem – jest warunkiem normalnej organizacji życia człowieka. Kiedy przestaniesz postrzegać go jako negatywną cechę i zaakceptujesz go jako naturalny bieg wydarzeń, znacznie łatwiej będzie ci egzekwować swoje granice.

Traktuj domowników tak, jak chciałbyś, aby oni traktowali ciebie

W naukach behawioralnych podstawowym założeniem jest interakcja bodźca i reakcji. .. Bodziec określonego rodzaju wywołuje odpowiednią reakcję jednostki. Przeniesienie tego rozumowania na ramy relacji rodzinnych. Twoje zachowanie, które ma na celu uznanie praw dzieci, poszanowanie ich przekonań i zasad wraz z jasno określonymi granicami, nieuchronnie doprowadzi do podobnej reakcji.

Wniosek

Ze względu na bliskie interakcje w rodzinie, kwestia zachowania przestrzeni osobistej jest szczególnie wrażliwa. Aby wyrobić sobie nawyk stawiania osobistych granic, ważne jest, aby przeanalizować konsekwencje swojego potencjalnego braku działania. Zobaczenie smutnego zdjęcia stworzy silną motywację do pracy. A przedstawione w artykule metody pomogą Ci delikatnie i świadomie postawić granice i pomóc w tym reszcie rodziny.