10 najsłynniejszych podróżników i ich odkrycia

Dziś o naszej planecie wiemy prawie wszystko, każdy zakątek Ziemi został pieczołowicie zbadany, opisany, sfotografowany i przedstawiony w podręcznikach geografii… A dzięki kwitnącemu przemysłowi turystycznemu można samemu odwiedzić egzotyczne krainy, a nawet wyruszyć na Antarktydę. Jednak przed wiekami jedynym wiarygodnym źródłem wiedzy o odległych krajach i terytoriach byli nieustraszeni podróżnicy, którzy wnieśli nieoceniony wkład w eksplorację naszej planety. Ich nazwiska i odkrycia na zawsze zapiszą się w historii. Oto dziesięciu najsłynniejszych odkrywców.

Ranking najsłynniejszych podróżników i ich odkryć

Nominacja	miejsce	Podróżnik	ranking popularności
10 najsłynniejszych odkrywców i ich odkrycia	10	Rual Amundsen	4.1
9	David Livingstone	4.2
8	Nikolai Miklouho-Maclay	4.3
7	James Cook	4.4
6	Leif Eriksson	4.5
5	Fernand Magellan	4.6
4	Vasco da Gama	4.7
3	Amerigo Vespucci	4.8
2	Krzysztof Kolumb	4.9
1	Marco Polo	5.0

 

Rual Amundsen

Ocena: 4.1

Słynny norweski odkrywca, najbardziej znany ze swoich wypraw polarnych. Rual Amundsen od dzieciństwa marzył o zostaniu marynarzem, zainspirowany przykładem kontradmirała Johna Franklina. Już jako nastolatek zaczął przygotowywać się do ciężkiego życia żeglarza i odkrywcy, ćwicząc, jeżdżąc na nartach i ogólnie prowadząc spartański styl życia. Podczas szkolenia Amundsen uczęszczał również na wykłady polarnika Øivina Astrupa, co ostatecznie wzmocniło determinację młodego człowieka, by poświęcić swoje życie eksploracji polarnej. Ale kiedy próbował dołączyć do ekspedycji na Ziemi Franza Josefa, został odrzucony z powodu braku doświadczenia.

Amundsen nie poddał się jednak i w 1986 roku, po przeszkoleniu jako nawigator, wyruszył na wyprawę antarktyczną z Adrienem de Gerlache. Podczas wyprawy został pierwszym człowiekiem na świecie, który na nartach pokonał wyspę Tu Hammock. On i jego załoga zostali zmuszeni do spędzenia trzynastu miesięcy na lodzie Oceanu Południowego, po czym musieli wrócić, nie osiągając celu. Punktem zwrotnym w życiu Amundsena był rok 1901, kiedy to kupił jacht Yoa i zaczął przygotowywać się do wyprawy na biegun południowy. Popłynęli z załogą na przerobionej łodzi rybackiej na Antarktydę i osiągnęli swój cel w połowie grudnia, pokonując kapitana Roberta Scotta o kilka tygodni.

Prawie całe życie Roald Amundsen spędził na różnych wyprawach. W 1928 roku jego samolot rozbił się, gdy wyruszył na poszukiwanie swojego kolegi, Umberto Nobilego. Samego odkrywcy nigdy nie odnaleziono.

David Livingstone

Ocena: 4.2

David Livingstone był szkockim misjonarzem, który badał Afrykę i zapoznał świat z jej kulturą i obyczajami. Po uzyskaniu doktoratu zgłosił się do Londyńskiego Towarzystwa Misyjnego i w ten sposób znalazł się na kontynencie afrykańskim, rozpoczynając swoją podróż od jego południowej części. Pierwsze siedem lat Livingstone spędził wśród ludu Bechuan na terenie dzisiejszej Botswany. Następnie wpadł na pomysł zbadania południowoafrykańskich rzek w celu odkrycia nowych tras w głąb Afryki. W 1849 roku zbadał pustynię Kalahari i odkrył jezioro Ngami, a następnie wyruszył w podróż wzdłuż rzeki Zambezi. David Livingstone był pierwszym Europejczykiem, który przemierzył kontynent afrykański. W 1855 roku dokonał jednego ze swoich największych odkryć, odkrywając ogromny wodospad o wysokości 120 metrów na granicy Zambii i Zimbabwe. Livingstone nazwał go Victoria Falls, na cześć królowej Anglii.

Rok później misjonarz wrócił do domu i wydał książkę, w której szczegółowo opisał swoje badania i podróże. Został również odznaczony złotym medalem przez Królewskie Towarzystwo Geograficzne. Po powrocie do Afryki Livingstone kontynuował swoje podróże, koncentrując się na badaniu wielkich rzek. Odkrył również jeziora Bangweulu i Mwelu. W 1873 roku, podczas poszukiwania źródła Nilu, zmarł na malarię w pobliżu wioski Chitambo (Zambia). Niestrudzony podróżnik za życia, Livingstone został nazwany przez miejscowych „Wielkim Lwem”, a po śmierci pozostawił po sobie mnóstwo bezcennych informacji o Afryce.

Nikolai Miklukho-Maclay

Ocena: 4.3

Słynny Polska podróżnik i naukowiec, który wniósł ogromny wkład w badania nad rdzennymi mieszkańcami Oceanii, Australii i Azji Południowo-Wschodniej. Jako młody człowiek Miklouho-Maclay kształcił się w Niemczech, asystując przyrodnikowi Ernstowi Haeckelowi. Po powrocie do Rosji udało mu się przekonać Polskae Towarzystwo Geograficzne o potrzebie zbadania Pacyfiku i jesienią 1870 roku na pokładzie okrętu wojennego Vityaz wyruszył na Nową Gwineę. Swój wybór lokalizacji przypisał temu, że prymitywne społeczeństwa na tych wyspach miały wyjątkową wartość etnograficzną i antropologiczną, gdyż w najmniejszym stopniu podlegały wpływom cywilizacji.

Polska badacz przez ponad rok mieszkał wśród Papuasów, poznając ich zwyczaje, życie codzienne i praktyki religijne. W 1872 roku na kliperze Emerald, Miklukho-Maclay opłynął Filipiny i kilka innych wysp na Pacyfiku. Dwa lata później wrócił na Nową Gwineę i przez pewien czas mieszkał w jej zachodniej części, a od 1876 r. wyruszył na eksplorację zachodniej Mikronezji i Wysp Melanezyjskich. znany nie tylko jako uczony, ale także jako humanista, działacz społeczny, aktywista na rzecz praw aborygenów i przeciwnik niewolnictwa. Ostatnie lata życia spędził w Petersburgu.

James Cook

Ocena: 4.4

Nawigator, znany z trzech podróży dookoła świata, które doprowadziły do odkrycia nowych terytoriów oraz szczegółowych map wysp Pacyfiku, Atlantyku i Oceanu Indyjskiego, a także wybrzeży Nowej Fundlandii, Australii i Nowej Zelandii. James Cook urodził się i wychował w rodzinie rolnika, ale wbrew woli ojca postanowił zostać marynarzem. Od 18 roku życia pracował jako cabin boy, potem awansował na kapitana i walczył w wojnie siedmioletniej.

W 1768 roku rząd brytyjski postanowił wysłać ekspedycję naukową, która miała zbadać Pacyfik. To skomplikowane zadanie powierzono doświadczonemu już wówczas nawigatorowi Jamesowi Cookowi. Był kapitanem trzymasztowego parowca Endeavour i otrzymał rozkaz wypłynięcia na Tahiti w celu obserwacji przejścia Wenus przez tarczę słoneczną, co umożliwiłoby obliczenie odległości Ziemi od Słońca. Misja miała cel inny niż astronomiczny: odnalezienie południowego kontynentu. Podczas tego rejsu James Cook odkrył Nową Zelandię i zbadał wschodnie wybrzeże Australii. Druga wyprawa odbyła się kilka lat później i towarzyszyła jej seria odkryć: Wyspa Norfolk, Kaledonia, Wyspy Sandwicha Południowego. po czym nastąpił trzeci, podczas którego odkryto Hawaje. Na Hawajach doszło do zbrojnej konfrontacji między członkami statku a miejscową ludnością, w wyniku której Cook zginął. W trakcie swoich podróży kapitan stworzył mapy tak dokładne i szczegółowe, że zachowały one ważność aż do połowy XIX wieku.

Leif Eriksson

Ocena: 4.5

Legendarny skandynawski nawigator uważany jest za pierwszego Europejczyka w historii, który postawił stopę na kontynencie północnoamerykańskim. Leif Eriksson, pseudonim „Happy”, dorastał w rodzinie wikinga Erika Czerwonego, odkrywcy Grenlandii. Około 1000 roku n.e.. poznał Norwega Bjarniego Herjolfssona, od którego usłyszał opowieść o nieznanych zachodnich krainach. Eriksson, żądny eksploracji i znalezienia nowych terenów do zasiedlenia przez swoich współplemieńców, nabył statek, zebrał załogę i wyruszył w rejs.

Podczas tego rejsu odkrył trzy regiony Kanady. Pierwszym brzegiem, który przywitał nawigatorów była Ziemia Baffina, którą Skandynawowie nazwali Helluland (kamień). Następny był Półwysep Labrador, który nazwali Markland, co oznacza „krainę lasu”. I wreszcie trzeci, najbardziej atrakcyjny brzeg Nowej Fundlandii, który Ericsson i jego ludzie nazwali Vinland, co oznacza „krainę obfitości”. Tam zrobili małą osadę i zostali na zimę. Po powrocie do domu Leif zlecił swojemu bratu, Thorwaldowi, kontynuowanie eksploracji Vinlandu. Jednak druga wyprawa potomków wikingów do Ameryki Północnej zakończyła się niepowodzeniem, gdyż zostali oni zmuszeni do wycofania się po gorzkich starciach z kanadyjskim plemieniem Indian.

Fernand Magellan

Ocena: 4.6

Pierwszy odkrywca na świecie, który okrążył kulę ziemską, dokonując przy tym ważnych odkryć. Magellan urodził się w Portugalii w rodzinie szlacheckiej. Jego pierwsza podróż do Indii odbyła się w 1505 roku na eskadrze Francisco de Almeidy. Magellan wkrótce miał plan popłynięcia na Wyspy Moluki w nadziei znalezienia zachodniej drogi do nich. Nie mogąc uzyskać zgody portugalskiego monarchy, zwrócił się z tą samą prośbą do króla Hiszpanii i ostatecznie zdobył pięć statków. W 1519 roku ekspedycja Magellana opuściła port.

Po rocznym rejsie Fernand Magellan wraz ze swoją flotyllą dotarł do brzegów Ameryki Południowej, gdzie zmuszony był zatrzymać się w porcie na zimę. W tym samym roku odkrył cieśninę nazwaną później jego imieniem i wypłynął na ocean. Podczas prawie czteromiesięcznego rejsu przez niezbadane wody, podróżnicy ani razu nie natrafili na sztorm, więc postanowili nazwać ocean Pacyfikiem. Dotarł do Archipelagu Marianów, po czym nastąpiło odkrycie Wysp Filipińskich. Był to ostatni cel podróży Magellana, gdyż zginął on w walce z plemieniem z wyspy Mactan. Tylko jeden statek wrócił do Hiszpanii, przynosząc wieści o swoich wielkich odkryciach.

Vasco da Gama

Ocena: 4.7

Portugalski nawigator, odkrywca drogi morskiej do Indii i pierwszy Europejczyk, który postawił stopę na indyjskiej ziemi. Vasco da Gama wychował się w rodzinie szlacheckiej i był wykształcony, jeszcze w młodości wstąpił do marynarki wojennej. Sprawdził się w bitwach z francuskimi korsarzami i zdobył przychylność króla Manuela I, który poprosił go o poprowadzenie wyprawy do Indii. W rejs zaangażowane były trzy statki i ponad 170 załogantów. Vasco da Gama wyruszył w rejs w 1497 roku, do grudnia tego samego roku udało im się dotrzeć do brzegów Afryki Południowej, a sześć miesięcy później statki zacumowały u wybrzeży Indii. Chociaż plany podróżników dotyczące handlu z miejscową ludnością nie powiodły się, zostali oni honorowo przyjęci w kraju, a da Gama awansował na admirała Oceanu Indyjskiego.

Vasco da Gama odbył jeszcze dwie podróże do Indii za swojego życia. Celem jego drugiej wyprawy było założenie portugalskich punktów handlowych na nowych terenach. Udał się tam po raz trzeci w 1502 roku, aby wzmocnić rząd portugalski i zwalczyć korupcję w administracji kolonialnej. Ostatnie lata podróżnik spędził w Indiach.

Amerigo Vespucci

Ranking: 4.8

Florencki nawigator i kupiec, który jako pierwszy wysunął tezę, że część świata odkryta przez Krzysztofa Kolumba jest nowym, nieznanym kontynentem. Amerigo Vespucci był młodym człowiekiem, który ukończył prestiżowy uniwersytet, a później pracował dla kupiecko-bankowego domu Medyceuszy. W 1499 roku dołączył do okrętu pod dowództwem hiszpańskiego admirała Alonso de Ojeda. Celem wyprawy było zbadanie ziem Nowego Świata.

Vespucci pełnił w tej podróży rolę nawigatora, geografa i kartografa. Opisał szczegółowo wszystkie szczegóły dotyczące ukształtowania terenu, fauny i flory nowych ziem, spotkania z tubylcami oraz mapę rozgwieżdżonego nieba. Później brał udział w kolejnej wyprawie, w 1503 roku, w której dowodził małym statkiem. Vespucci był pierwszym odkrywcą, który zbadał większą część brazylijskiego wybrzeża.

Krzysztof Kolumb

Ocena: 4.9

Krzysztof Kolumb jest najbardziej znany jako odkrywca obu Ameryk, choć za życia dokonał innych ważnych odkryć. Wychował się w biednej rodzinie, ale był dobrze wykształcony. W 1470 r. uczestniczył w handlowych wyprawach morskich. Głównym marzeniem Kolumba było znalezienie drogi morskiej do Indii przez Atlantyk. Wielokrotnie zwracał się do europejskich monarchów o pomoc w zorganizowaniu i sfinansowaniu wyprawy, ale dopiero w 1492 roku uzyskał zgodę od królowej Hiszpanii Izabeli.

Z trzema statkami i ochotniczą załogą Krzysztof Kolumb wyruszył w rejs. Odkrył Bahamy, Kubę i Haiti. Następnie odbyła się druga wyprawa, podczas której odkryto Jamajkę, Puerto Rico, Małe Antyle i Wyspy Dziewicze. W 1498 roku Kolumb wyruszył w swoją trzecią podróż, odkrywając wyspę Trynidad. Wreszcie w 1502 roku udało mu się uzyskać zgodę króla Hiszpanii na czwartą wyprawę, podczas której statki Kolumba dotarły do brzegów Ameryki Środkowej. Krzysztof Kolumb przez całe swoje życie był przekonany, że odkryty przez niego ląd jest połączony z Azją i rzeczywiście znalazł drogę morską do Indii.

Marco Polo

Ocena: 5.0

Jeden z najsłynniejszych odkrywców, który zainspirował wielu odkrywców, w tym Krzysztofa Kolumba. Marco Polo wychował się w rodzinie weneckiego kupca i od najmłodszych lat był wykorzystywany do towarzyszenia mu w jego podróżach, podczas poszukiwania nowych szlaków handlowych. W 1271 roku papież wysłał ich do Chin, mianując ich swoimi oficjalnymi przedstawicielami. Po pięcioletniej wyprawie, przechodzącej przez Azję Mniejszą, Persję i Kaszmir, rodzina Polo dotarła do rezydencji Kublai Khana, władcy mongolskiego państwa Yuan, którego częścią były wówczas Chiny. Młody i odważny Marco od razu przypadł do gustu chanowi, więc postanowił zatrzymać podróżników na swoim dworze, gdzie spędzili kolejne 17 lat.

W 1291, Kublai poprosił rodzinę Polo do towarzyszenia floty do podjęcia mongolskiej księżniczki do Persji, gdzie miała stać się żoną Shah of Persia. Jednak podczas podróży dowiedzieli się o śmierci szacha i Polo postanowił wrócić do Wenecji. Wkrótce po powrocie do domu Marco wziął udział w wojnie z Genuą i został pojmany przez Genueńczyków. Podczas pobytu w więzieniu poznał włoskiego pisarza Rusticello, który spisał szczegółową relację z jego niesamowitych przygód i życia w Chinach.