10 największych ryb na świecie

*Najlepiej według redakcji. O kryteriach wyboru. Niniejszy materiał ma charakter subiektywny, nie jest reklamą i nie służy jako wskazówka do zakupu. Przed zakupem należy skonsultować się z ekspertem.

Głębiny oceanów i mórz kryją przed ludzkimi oczami wiele ciekawostek, w tym niezwykłą różnorodność życia wodnego, którego większość stanowią ryby. Które ryby są największe?? Zapraszamy do zapoznania się z dziesięcioma największymi przedstawicielami tej grupy. Niektórzy mogą się dziwić, że nie uwzględniamy tak ogromnych zwierząt jak wieloryby, ale jest ku temu prosty powód – wieloryby, przy całym swoim podobieństwie do ryb, nie są nimi, lecz należą do klasy ssaków.

Ranking największych ryb na świecie

Nominacja	miejsce	nazwa	ranking
10 największych ryb na świecie	10	Rekin Mako	4.1
9	Blue Marlin	4.2
8	Rekin polarny grenlandzki	4.3
7	Beluga	4.4
6	Rekin tygrysi	4.5
5	Żarłacz biały	4.6
4	Loonfish	4.7
3	Manta	4.8
2	Rekin olbrzymi	4.9
1	Rekin wielorybi	5.0

 

Rekin mako

Ocena: 4.1

Duży i groźny drapieżnik występujący na Oceanie Spokojnym, Atlantyckim i Indyjskim. Rekiny te mogą dorastać do długości czterech i pół metra i ważyć ponad 550 kilogramów. Biorąc pod uwagę jego maoryską nazwę, mako znany jest również jako rekin błękitno-szary i rekin blacktip. Mako preferują ciepłe wody tropikalne do umiarkowanych i można je znaleźć na morzu lub w bliskiej odległości od brzegu.

Rekiny te są notorycznie agresywne w stosunku do ludzi, chociaż badania pokazują, że nie postrzegają ludzi jako potencjalnych ofiar. Najczęściej ofiarami są zbyt ciekawscy nurkowie lub rybacy (rekiny znane są nawet z tego, że wskakują na pokłady łodzi). Choć ze względu na skłonność Mako do wpływania w strefę przybrzeżną, zagrożeni bywają także zwykli turyści.

W poszukiwaniu pożywienia rekiny maki trzymają się blisko powierzchni wody, schodząc nie głębiej niż na 150 metrów. Są doskonałymi myśliwymi – ich smukłe, niezwykle ostre, zakrzywione do wewnątrz zęby idealnie nadają się do zbierania zdobyczy, a niezwykle zwrotny, opływowy, podłużny kształt ciała z krótkimi płetwami pozwala im z łatwością osiągać stałą prędkość 35 km/h. Podczas krótkich pędów po zdobycz rekin może poruszać się z prędkością 75 km/h i wyskakiwać z wody na odległość do sześciu metrów.

Blue Marlin

Ocena: 4.2

Marlin błękitny występuje w ciepłych wodach Atlantyku, zwłaszcza w rejonach tropikalnych. Największe z gatunków mogą mieć do pięciu metrów długości i ważyć ponad 800 kilogramów. Ciało marlina ma niebieski lub błękitny odcień, na głowie znajduje się tzw. dzida, czyli bardzo mocne i długie przedłużenie szczęki, które stanowi 20% całkowitej długości ciała. Ryby umiejętnie wykorzystują swoją „broń” podczas polowania, rozbijając się o stado małych rybek i raniąc je.

Z reguły duże marliny błękitne wolą pływać samotnie, a jedynie małe osobniki mogą gromadzić się w grupach po 5-10 sztuk. Podczas swoich sezonowych migracji pokonują odległości ponad 11 000 km z prędkością około 70 km dziennie.

Marliny błękitne nie są zbyt troskliwymi rodzicami, ich narybek rośnie samodzielnie, najczęściej kończąc zjedzony przez inne drapieżniki. Ale ci, którym udaje się uniknąć tego losu, rosną bardzo szybko (do 16 mm dziennie) aż do osiągnięcia długości półtora metra, wtedy wzrost zwalnia. Samice rosną dłużej i są większe, kilkakrotnie przewyższając liczebnie samce. Pomimo groźnego wyglądu, marliny są dość spokojnymi i cichymi zwierzętami. Ich jedynym wrogiem na wolności są wielkie rekiny.

Ryba ta jest bardzo ceniona przez rybaków; polowanie na nią jest nawet uważane za odrębny rodzaj wędkarstwa sportowego. Mięso rekina również uważane jest za przysmak, a szczególnie cenione jest przez miłośników kuchni japońskiej.

Ciekawostka – wizerunek niebieskiego marlina pojawia się na oficjalnym godle Bahamów.

Rekin polarny z Grenlandii

Ocena: 4.3

Jak sama nazwa wskazuje, siedliskiem rekina wielkiego grenlandzkiego są chłodne wody północnego Oceanu Atlantyckiego, a szczególnie często występuje on w okolicach Norwegii, Grenlandii i Islandii.

Rekin osiąga maksymalną długość sześciu i pół metra i waży około tony. Gatunki te zwracają uwagę na doskonałą tolerancję na zimno – mogą całkiem komfortowo pływać w temperaturze wody od jednego do siedmiu stopni Celsjusza. Zimą trzymają się blisko powierzchni, natomiast latem, gdy woda staje się nieco cieplejsza, schodzą na głębokość do 500 metrów. Aby przetrwać w zimnej wodzie, rekin grenlandzki dopuszcza wydzielaną przez organizm trimetyloaminę, która działa jak naturalny środek przeciw zamarzaniu i zapobiega krzepnięciu krwi. Ciekawostką jest brak nerek i dróg moczowych, mocznik jest wydalany z organizmu po prostu przez skórę. To sprawia, że ich mięso jest prawie nieużyteczne jako pokarm, więc rekiny są mało interesujące w rybołówstwie. Z drugiej strony, ich populacja maleje z rąk kłusowników, którzy polują na wątrobę, która stanowi 20% ich całkowitej masy ciała i służy do pozyskiwania tłuszczu technicznego.

Choć powolny i flegmatyczny, rekin polarny jest przerażającym drapieżnikiem. Mogą je jeść nie tylko duże ryby, ale także foki, a czasem nawet niedźwiedzie polarne.

Beluga

Ocena: 4.4

Beluga jest nie tylko jednym z gigantów morskich, ale także największą rybą słodkowodną. Niektóre gatunki wolą żyć w wodach rzek, ale większość wybiera morze. Ale obie składają ikrę wyłącznie w czystej, słodkiej wodzie. Beluga żyje w Morzu Czarnym, Morzu Azowskim i Morzu Kaspijskim. Jej tułów wyróżniają ostre kostne wypukłości ciągnące się wzdłuż boków ryby. Mają doskonały zmysł węchu dzięki dużym antenom, ale nie mają w ogóle zębów. Więc beluga po prostu połyka swoją ofiarę. Ich dieta obejmuje różnorodne mięczaki, robaki morskie, ale najczęściej ryby. Choć zdarzały się przypadki, że rekiny tygrysie połykały focze szczenięta.

Największy z gatunków waży półtorej tony i ma ponad cztery metry długości. Ale beluga może urosnąć do takich rozmiarów tylko w morzu, bo słodka woda nie zawiera wystarczającej ilości pokarmu, by nabrać takiej masy.

Wieloryby Beluga żyją zwykle długo, czasem nawet do 100 lat, i przez większość życia rosną. Niestety, większość ryb nie osiąga połowy swojej potencjalnej długości z powodu kłusowników, ponieważ ikra i delikatne mięso belugi są niezwykle cenne na czarnym rynku. Wartość kawioru z rekina tygrysiego sięga kilku tysięcy euro za kilogram. Z tego powodu beluga jest wpisana do Czerwonej Księgi, a jej połów jest surowo zabroniony.

Rekin tygrysi

Ocena: 4.5

Rekiny tygrysie, znane również jako rekiny lamparcie, zawdzięczają swoją nazwę wyjątkowemu cętkowanemu wzorowi, który pokrywa górną część ich ciała. Występuje w tropikalnych i subtropikalnych wodach Pacyfiku, beluga często pływa w płytkich wodach przybrzeżnych. Te rekiny uwielbiają ciepło i migrują przez cały rok podążając za ruchem ciepłych prądów.

Osiągając pięć i pół metra długości i ważąc 1500 kilogramów, rekin tygrysi jest niezwykle groźnym drapieżnikiem. Większość jego diety składa się z dużych i małych ryb, węży morskich, żółwi i ptaków wędrownych. Ale rekiny tygrysie mogą też żerować na delfinach, a nawet rannych wielorybach. ten raptor jest również kanibalistyczny ze względu na swoją niepohamowaną żarłoczność – większe osobniki często atakują swoich słabszych krewnych. Rekin tygrysi posiada zdolność odbierania fal dźwiękowych o niskiej częstotliwości oraz niezwykle wyostrzony zmysł węchu, reagujący na najmniejszą obecność krwi w wodzie. Jego główną bronią są ostre zęby, które potrafią przeciąć nawet skorupę żółwia.

Rekiny tygrysie znane są z atakowania ludzi w wodach Florydy, Karaibów, a zwłaszcza Hawajów. Same rekiny są jednak często ofiarami ludzi, łowionymi dla ich mięsa, skór, a zwłaszcza płetw.

Jego głównym wrogiem w naturalnym środowisku jest, o dziwo, bardzo mała ryba jeżowiec. Połknięty przez rekina, pęcznieje, uwalniając ostre kolce, które przebijają żołądek drapieżnika.

Żarłacz biały

Ocena: 4.6

Jeden z najbardziej znanych rekinów ma bardzo onieśmielający wygląd. Ten drapieżnik, który rośnie do sześciu metrów długości i dwóch ton wagi, ma opływowe ciało zdolne do wielkiej prędkości w wodzie, a jego ogromne szczęki z setkami ostrych zębów mają ogromną siłę kompresji zdolną do łatwego przekąszenia przez grube kości ssaków morskich. Ponadto, wielki biały jest obdarzony specjalnym rodzajem komórek odbijających światło w jego oczach, które mogą widzieć w ciemności, ma żywy zmysł węchu i jest dodatkowo wyposażony w receptory elektro-sensoryczne.

Wielkiego białego można spotkać niemal wszędzie z wyjątkiem Oceanu Arktycznego i zimnych wód u południowych wybrzeży Australii. Żywi się głównie dużymi rybami, ale także fokami i lwami morskimi. Żarłacz biały atakuje ludzi raczej rzadko, ponieważ preferuje duże, tłuste ofiary. Jednakże, gdy jest sprowokowany lub zbyt głodny, staje się groźnym przeciwnikiem, zdolnym (jak pokazały eksperymenty Mythbusters) do rozbicia łodzi lub zniszczenia klatki przeciw rekinom.

Oprócz kłusowników, którzy łapią rekiny dla ich płetw, z których potem robi się niesławną zupę, orki są uważane za największych wrogów żarłacza białego. Wysoka inteligencja i siła tych ssaków pozwala im często wygrywać starcia z rekinami.

Moonfish

Wynik : 4.7

Piękna nazwa ryby księżycowej pochodzi od jej niebiesko-srebrnego ciała w kształcie dysku, pozbawionego łusek. Angielska wersja nazwy tłumaczy się jako „sunfish”, nazwa nadana ze względu na tendencję manty do wypływania na powierzchnię i wydawania się pławić w słońcu. W rzeczywistości podnosi się tak, że mewy mogą wyciągnąć pasożyty spod jego skóry swoimi dziobami. Ale nadmierne ciepło nie jest tolerowane, temperatura wody powyżej 10 stopni Celsjusza może być nawet niszcząca, więc większość swojego życia ryba księżycowa spędza na głębokości około 200 metrów, z dala od gorącego słońca.

Chociaż tylko około trzech metrów długości, manta może ważyć do 2,2 tony. Mimo imponujących rozmiarów, moonfish jest podatny na działanie drapieżników. Ze względu na nietypowy kształt ciała, brak tylnej płetwy i pęcherza pławnego są niezwykle niezdarne i wolno pływają. Nawet aby się odwrócić, ryba płaszczka musi wystrzelić z ust strumień wody. Jego dieta składa się głównie z syfonów, meduz, kałamarnic, larw węgorzy i małych skorupiaków.

Ryba księżycowa jest znana jako najbardziej płodna ryba na świecie – za jednym razem samica produkuje nawet 300 milionów jaj.

Manta

Ocena: 4.8

Manta jest największą płaszczką na świecie, o rozpiętości skrzydeł do 9 m i masie do 3 ton. Nazwa manta w języku hiszpańskim oznacza „płaszcz”. Zanim naukowcy zaczęli badać te niesamowite zwierzęta, istniał przesąd, że manty atakują i wciągają nurków na dno morza, owijając wokół nich swoje duże, elastyczne płetwy jak płaszcz. Oczywiście obecnie wiadomo, że gatunek ten nie jest groźny dla człowieka. Ich drugie imię, devilfish, został podany do ich płetwy głowy, które zwijają się w rurki, aby przypominać rogi, jak pływają. Płetwy te odgrywają ważną rolę podczas polowania manty, która używa ich do kierowania strumienia wody zawierającego plankton i małe ryby do swojej paszczy.

Manty są bardzo popularne wśród turystów, ponieważ większość czasu spędzają przy powierzchni, a ich pływanie wygląda bardzo pięknie, przypominając strzelisty lot ogromnego ptaka. Lubią też wysoko skakać (do 1,5 metra), wydając przy tym głuchy dźwięk przy wpadaniu z powrotem do wody. Manty są bardzo spokojne i ciekawskie, często wpuszczają nurków do środka.

Rekin olbrzymi

Ocena: 4.9

Gatunek ten występuje w całych oceanach, preferując wody umiarkowane i tylko od czasu do czasu pływając w tropiki. Ich migracja jest bezpośrednio związana ze zmianami poziomu planktonu spowodowanymi sezonowymi zmianami temperatury. Plankton jest głównym pożywieniem tych olbrzymów. Tam, gdzie się gromadzi, pływają z otwartymi ustami, filtrując do dwóch tysięcy ton wody na godzinę przez swoje szczeliny skrzelowe. Żołądki rekinów olbrzymich mogą pomieścić 500 kg planktonu.

Większe dorastają do prawie dziesięciu metrów długości i ważą około 4 ton. Ich ciało ma kształt cygara, a ich duże, jamiste szczęki mogą z łatwością pomieścić człowieka. Rekiny te oczywiście nie polują na ludzi i nie stanowią żadnego zagrożenia. Nurkom odradza się jednak dotykanie rekinów olbrzymich, gdyż mogą się zranić ostrymi łuskami, które pokrywają ich łuski.

Rekin wielorybi

Wynik : 5.0

Największe ryby na świecie, niektóre mogą osiągnąć długość 20 metrów i ważyć ponad 30 ton. Ten gatunek ma nietypową budowę głowy z ustami dokładnie w środku lekko spłaszczonego pyska, a nie na dole jak u innych rekinów. Wyposażone są w tysiące małych zębów, które jednak nie są przeznaczone do polowania, a jedynie odgrywają rolę w procesie karmienia. To ostatnie, nawiasem mówiąc, może trwać 6-7 godzin, w tym czasie rekin filtruje do 6000 metrów sześciennych wody, połykając plankton i małe ryby.

Rekiny wielorybie wolą pływać w skupiskach w ciepłych wodach światowych oceanów. Najczęściej spotykane w pobliżu Tajwanu, Seszeli, południowo-wschodniej Afryki i Filipin. Można je również znaleźć w pobliżu Australii. Podobnie jak rekiny olbrzymie, rekiny wielorybie odbywają sezonowe migracje w poszukiwaniu miejsc bogatych w pożywienie.

Większość czasu spędza przy powierzchni wody, czasem połykając powietrze, aby nie stracić pływalności. Rekin wielorybi ma niezwykle spokojny, a nawet apatyczny temperament. Pływa bardzo powoli, z prędkością około 5 kilometrów na godzinę, wykonując płynne, faliste oscylacje tylnej części ciała.

Z powodu niekontrolowanych połowów gatunek ten jest zagrożony wyginięciem i znajduje się w Czerwonej Księdze, a jego odłów i sprzedaż jest zabroniona przez większość krajów. W swoim naturalnym środowisku jednak, dorosłe osobniki nie mają prawie żadnych wrogów. Mimo to populacja tych rekinów rośnie powoli ze względu na ich powolne rozmnażanie.

Rekiny wielorybie są bardzo interesujące dla turystów, ponieważ są dość tolerancyjne wobec nurków, pozwalając im dotykać ich, a nawet jeździć na ich grzbiecie trzymając się górnej płetwy.