8 Największe rasy świń na świecie

*Przegląd najlepszych według redakcji. O kryteriach wyboru. Niniejszy materiał jest subiektywny i nie stanowi reklamy ani rekomendacji do zakupu. Przed zakupem należy zasięgnąć porady specjalisty.

Świnia jest jedynym zwierzęciem domowym hodowanym wyłącznie na mięso. Dostajemy mleko od krowy, mleko i wełnę od kozy, nawet kury „dają” pióra i puch do wypchania poduszek. Świnia jest wyłącznym źródłem mięsa. Ale co za strata! Z dorosłego dzika niektórych ras można wyprodukować kilka kwintali polędwicy, boczku. Wystarcza na wyżywienie całej rodziny przez 4 do 6 miesięcy.

Nawet jeśli niektórzy ludzie nie lubią smaku wieprzowiny. To zwierzę daje dużo mięsa, co jest bardzo ważne. Dla tych, którzy już nigdy nie chcą iść na rynek po bekon lub wieprzowinę, zebraliśmy listę 8 największych ras świń na świecie.

Ranking największych ras świń na świecie

Nominacja	miejsce	Rasa	Waga maksymalna
Ranking największych ras świń na świecie	8	The English Squirrel Pig	280 kg.
7	Łotewska biała świnia	320KG.
6	Świnia Mirgorod	330KG.
5	Landrace	330KG.
4	Step ukraiński Dzik biały	350KG.
3	Duża biała świnia	370KG.
2	Duroc	370KG.
1	Duża czarna świnia	400KG.

Ranga 8: Świnia biała angielska (do 280 kg żywej wagi)

Ocena: 4.3

White English Pig to idealna rasa dla hodowców, którym zależy na szybkim cyklu zmian. Ta świnia jest kilka razy bardziej wydajna niż większość innych świń. Tak więc już w wieku 200 dni knury ważą 100 kg, a w wieku 1,5 roku osiągają wagę końcową 280 kg.

Dzięki temu cykl odchowu zostaje znacznie skrócony. Na ubój nie trzeba czekać kilka lat, pierwsze efekty pojawiają się już w następnym roku po otwarciu gospodarstwa. Jest to również dobre rozwiązanie dla początkujących właścicieli, którzy często nie są w stanie wytrzymać długiego procesu tuczenia zwierzęcia aż do osiągnięcia przez nie wagi handlowej.

Takie tempo rekrutacji wynika ze specyficznych dla tej rasy zwyczajów hodowlanych. Przodkowie angielskiego białego wywodzili się pierwotnie z trzech ras świń – portugalskiej, chińskiej i rodzimej brytyjskiej. W pierwszym i drugim przypadku nastąpiła wczesna dojrzałość, natomiast w trzecim zwierzę mogło się przystosować do mniej korzystnych warunków klimatycznych panujących w kraju pochodzenia. Przy okazji, dlatego przedstawiciele tej rasy bardzo rzadko chorują i chorują, gdy są hodowani w centralnej Rosji i sąsiednich krajach WNP.

Angielski biały dzik to mięsna świnia. Oznacza to, że po uboju ponad 60% gotowego produktu stanowić będzie czysty filet. Duże rozmiary: gdy jest „dojrzały” może mierzyć nawet 2 metry długości.

7 miejsce: Łotewska biała świnia (do 320 kg żywej wagi)

Ocena: 4.4

Biały łotewski jest jedną z „najmłodszych” ras. Oficjalnie zarejestrowana w 1967 roku, rasa została wyhodowana pod koniec wieku przed ostatnią. Wśród przodków są nie tylko lokalne zwierzęta, ale także białe rasy niemieckie i angielskie. Ze względu na młody wiek rasy, nie jest ona prawie powszechna w Rosji i zwykle można ją znaleźć tylko w małych gospodarstwach pomocniczych w północno-zachodniej części kraju.

W efekcie powstała „uniwersalna”, mięsożerna rasa. Na przykład z tuszy uzyskuje się do 60% polędwicy i do 3,7% tłuszczu. Grubość tłuszczu jest jednak bardzo mała i znacznie ustępuje specjalnie hodowanym na Ukrainie – średnio 2,8 cm. Jest on jednak wystarczający do codziennego odżywiania.

Ponadto łotewska biała świnia jest zauważalna ze względu na swoją „prekaryzację”. W zaledwie 6 miesięcy po urodzeniu zwierzę osiąga wagę 100 kilogramów. Maksymalna waga wynosi 320 kg, jak to zwykle bywa w przypadku dzików. Rasa ta jest łatwa w hodowli, gdyż średni miot to 11-12 prosiąt, które osiągają „mleczność” już na poziomie 70 kg.

Hodowla dużej, tłustej świni to jednak dobry pomysł. Ze względu na ich chudą budowę i wysoką zawartość tłuszczu w organizmie mogą chorować. Na dodatek jest to żarłoczna świnia, więc koszt paszy jest prawie tak wysoki jak u innych gatunków.

6 miejsce: Świnia Mirgorod (do 330 kg żywej wagi)

Ocena: 4.5

Rasa Myrhorod jest rasą tłustą, co oznacza, że daje głównie tłuszcz. Nie ma zbyt wielu filetów. Ale to nie jest powód hodowli tych „dzików”.

Tłuszcz tej rasy z Mirgorodu jest uznawany za wzorcowy. Jego grubość wynosi średnio około 4,5 cm. Jego smak jest również uznawany za doskonały. Mieszkańcy Myrhorodu są dumni z tego osiągnięcia w hodowli bydła i co roku na początku grudnia organizują festiwal poświęcony swojej rasie.

Wybór rasy był raczej trudny. Przodkowie zostali wyhodowani przez mieszkańców Ukrainy. Następnie najlepsze z tłustych skrzyżowano z europejskimi białymi świniami, aby uzyskać rasę Myrhorod. Charakteryzuje się nietypowym umaszczeniem, czarnym i cętkowanym (zwanym też z tego powodu „pied”), oraz dużą, solidną konstytucją.

Jak zwykle dziki mają większą wagę niż samice. Ich żywa waga może osiągnąć 330 kilogramów! Zwierzęta osiągają normalną wielkość w 36 miesiącu życia – wtedy ich waga wynosi zwykle 275 kilogramów. Samego mięsa w tuszy jest niewiele – do 55% (przy 85% wagi ubojowej). Rasa ta jest uważana za stosunkowo łatwą w hodowli, a wielkość miotu wynosi 10-11 prosiąt w miocie. Tylko, że muszą czymś to stado karmić, bo młode przybierają na wadze do 700 gramów dziennie.

Hodowcy stwierdzili, że najlepszą paszą dla tego gatunku są objętościowe. Najszybciej rosnące „dziki” zyskują mięśnie i tłuszcz na ziemniakach, kiszonce z kukurydzy i innych podobnych materiałach.

5 miejsce: rasa lądowa (do 330 kg żywej wagi)

Ocena: 4.6

Landrace jest pierwszą rasą świń hodowanych specjalnie na bekon. Selekcja została przeprowadzona w Danii, z wykorzystaniem lokalnych hodowców. Zostały one skrzyżowane z dużą białą świnią, a dieta zawiera więcej produktów białka zwierzęcego.

W związku z tym tusza Landrynki zawiera dużą ilość chudego mięsa. Warstwa tranu jest raczej cienka. Niemniej jednak kilka jego warstw, przeplatanych wstawkami mięśniowymi, tworzy doskonałe boczki.

Główną zaletą Landrace jest jej „prekaryzacja”. Zwierzę hodowlane może osiągnąć wagę 100 kg już po sześciu miesiącach tuczu. Trzeba tylko wziąć pod uwagę wysokie wymagania środowiska i zapotrzebowanie na białko pochodzenia zwierzęcego. Tylko wtedy mięso i inne produkty są naprawdę smaczne.

Landrace jest szeroko rozpowszechniona w naszej hodowli bydła dzięki wczesnej dojrzałości i przyjemnej smakowitości mięsa. Występują zarówno w gospodarstwach produkujących na własne potrzeby, jak i w dużych gospodarstwach przemysłowych. Dorosłe dziki mogą osiągać masę 330 kg, ale zwykle są ubijane przy masie około 300 kg.

Landrace jest również wykorzystywana do krzyżowania z innymi rasami. Łatwo kojarzy się z innymi rasami powszechnie występującymi w gospodarstwie, a w miocie można uzyskać od 10 do 12 prosiąt mieszańców. Również smakowitość ich mięsa jest na najwyższym poziomie.

Na 4 miejscu: ukraiński stepowy biały (do 350 kg żywej wagi)

Ocena: 4.7

Ukraiński białas stepowy jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych ras w naszym kraju. Został wyhodowany przez Narodową Akademię Rolniczą na terenie Rezerwatu Biosfery Askania Nova, znajdującego się w obwodzie chersońskim, a po raz pierwszy został udokumentowany w 1934 r. Obecnie jest szeroko uprawiana na południu Ukrainy, a w Rosji w obwodach rostowskim, starachowickim i krasnodarskim. Ponadto rasa ta jest reprezentowana w kilku krajach byłego Związku Radzieckiego.

To rozprzestrzenienie geograficzne tłumaczy się tym, że rasa ta najlepiej przeżywa w gorącym, suchym klimacie. W umiarkowanych warunkach pogodowych świnie nie radzą sobie tak dobrze, wolno przybierając na wadze i osiągając masę rynkową.

Rasa ta należy do ras uniwersalnych, mięsożernych. Dobre trawienie mieszanek paszowych, które nie są zbyt bogate w składniki odżywcze (np. materiał roślinny i inne pasze objętościowe); bezpretensjonalność w stosunku do warunków mieszkaniowych. Przybiera na wadze stosunkowo powoli – osiąga 100 kg w wieku około 7-8 miesięcy – ale rośnie do znacznych rozmiarów. W pełni rozwinięty dzik waży od 300 do 350 kg. Wydajność ubojowa do 84%.

3 miejsce: Duży biały (do 370 kg żywej wagi)

Wynik : 4.8

Duży Biały jest jedną z najbardziej znanych i najstarszych ras. Został wyhodowany przez angielskich hodowców w przedostatnim stuleciu. Obecnie jest to jedna z najpopularniejszych ras w Polskam rolnictwie, ponieważ jest dobrze przystosowana do umiarkowanego klimatu i łatwa w utrzymaniu. Cierpi jednak na upały i słońce, co wynika z jego białego masztu.

Badania pokazują, że około 85% wszystkich świń w Rosji należy do tej rasy. Należy do typu wszechstronnego, mięsno-mięsnego, więc doskonale spełnia swoje wymagania żywieniowe. Jest też dość masywny – dorosłe dziki mogą ważyć nawet 370 kg.

Duży Biały ma szczególne miejsce w selekcji innych ras. Często wykorzystywano ją do krzyżowania z lokalnymi świniami w celu uzyskania lepszych cech hodowlanych. I to całkiem skutecznie. Prawie wszystkie rasy z naszej oferty mają w swoim „rodowodzie” Large White.

Główną zaletą tej rasy jest doskonały smak jej mięsa. Nie chude, jak może się wydawać, ale marmurkowe. Włókna mięśniowe są poprzetykane pasmami tłuszczu. Struktura ta sprawia, że po ugotowaniu zachowuje swoją kruchość i soczystość, co jest szczególnie lubiane przez klientów.

2. miejsce: Duroc (do 370 kg żywej wagi)

Ocena: 4.9

Duroc to boczno- mięsna rasa świń, pochodząca z Ameryki. Bardzo różni się od innych gatunków. Po pierwsze, Duroc ma charakterystyczny kolor (umaszczenie), od złocistego po ceglastoczerwony, a czasem nawet wiśniowy. A po drugie, świnie tego gatunku mają ogromne, bardzo widoczne i efektowne cielęta. W rzeczywistości, zostały one wyhodowane dla nich.

Smak mięsa z tych świń jest doskonały. Częściowo dlatego, że musi zachować ścisłą kontrolę nad racją żywnościową, z większą ilością produktów białkowych dla dobrego rozwoju. Nie są one jednak tak wybredne w kwestii warunków i pogody, i mogą być hodowane w szerokim zakresie klimatów. Z tym, że dla Rosji i krajów WNP duroc jest wciąż zbyt egzotyczną świnią.

Stopniowalność Duroc jest również na doskonałym poziomie. Osiąga wagę 100 kilogramów w mniej niż sześć miesięcy, zyskując do 940 gramów żywej wagi dziennie. Później jednak tempo wzrostu nieco zwalnia. Dorosłe dziki mogą ważyć do 370 kg w wieku 2-3 lat. Jego wydajność rzeźna wynosi do 86%.

Płodność Durka jest mniejsza niż innych świń, do 9-10 prosiąt. Lochy jednak dobrze opiekują się swoimi młodymi, zapewniając im wysoką przeżywalność. Duroc z zasady ma dobry, spokojny temperament, ale samice pokazują swoje najlepsze cechy podczas porodu – dają dużo mleka i opiekują się miotem.

Ranga 1: Duży czarny (do 400 kg żywej wagi)

Ocena: 5.0

Wszechstronna rasa mięsożerna. Czarny „dzik” to największa świnia na świecie! Niektóre knury mogą dorosnąć do 400 kg, ale większość przestaje przybierać na wadze przy 350 kg. Ponad 50% wagi stanowi czyste, chude mięso. Kolejne 40% to już smalec.

Duże czarne świnie mają dobre proporcje, ciemną barwę i dość długie włosie. Jednak pewne pomarszczenie skóry psuje ogólny obraz, w wyniku czego zwierzęta nie są tak piękne jak inne gatunki. Jednak rasa ta nie jest zwykle trzymana dla swojego wyglądu.

Duże czarne świnie dobrze się rozmnażają. W miocie może być do 12 prosiąt. A knurki tej rasy można łatwo krzyżować z innymi rasami – na przykład z Large White. Pomaga to zwiększyć przeżywalność potomstwa i poprawia smak mięsa.

Istotną wadą dużej czarnej świni jest jej stosunkowo powolny przyrost masy ciała. Przy wadze około 100 kg często osiągają wiek 7-8 miesięcy. Na 1 kg przyrostu masy ciała potrzeba do 4,5 jednostek paszowych. Niemniej jednak przyrost masy ciała jest stabilny i długotrwały, tzn. w wieku 3-4 lat knury „tyją” do prawie pół tony.