9 najzdrowszych dla człowieka gatunków ryb

Nie każdy pokarm w naszej diecie może się równać w delikatności tekstury, smaku i korzyści z ryb i owoców morza. Świeże, dobrej jakości ryby – cenne źródło minerałów, witamin i niezbędnych aminokwasów (w tym omega-3,6). Dziś omówimy te najlepsze: oto lista najzdrowszych ryb dla ludzkiego organizmu.

Jak wybrać odpowiednią rybę?

Zanim rozpoczniemy nasz ranking, dzielimy się z Wami kilkoma cennymi wskazówkami, jak wybrać smaczną i co najważniejsze świeżą rybę:

Ryby nie mogą mieć nieprzyjemnego zapachu – świadczy to o niskiej jakości produktu. W idealnej sytuacji wszystko, co powinieneś być w stanie wyczuć swoim zmysłem węchu, to lekki powiew morza (o ile oczywiście mówimy o gatunkach morskich).

1. Mięso powinno być jędrne – po naciśnięciu będzie lekko sprężynować.
2. Oczy ryby muszą być czyste i lśniące – mętne lub zapadnięte świadczą o tym, że produkt zaczyna gnić (zasada ta nie zawsze dotyczy niektórych okazów łososia, które mogą mieć mniejsze oczy).
3. Łuski muszą mocno przylegać do skóry – mętność, uszkodzenia i luźne łuski są niedopuszczalne.
4. Pakowane filety rybne nie mogą zawierać dużych ilości płynów.
5. Jeśli czerwona ryba ma jasnoczerwone mięso, a jej płetwy wyglądają na małe, oznacza to, że była karmiona barwnikami i środkami stymulującymi wzrost.

Jedzenie dobrze i z korzyścią: ranking najzdrowszych ryb dla człowieka

Nominacja	miejsce	Nazwa	ranking
Cenne odmiany morza	5	Notothenia	4.6
4	Dorsz	4.5
3	Halibut	4.8
2	Sardynka	4.9
1	Łosoś	5.0
WYSOKOWARTOŚCIOWE RYBY SŁODKOWODNE	4	Okoń	4.7
3	Pike	4.8
2	Sum	4.9
1	SALMON	5.0

Cenne odmiany morza

Notothenia

Ocena: 4.6

Ta bogata i smaczna ryba zamieszkuje wody Oceanu Spokojnego i Atlantyckiego. To antarktyczne stworzenie morskie osiąga 0,8 m długości i waży od 250 g do 1 kg (niektóre okazy mogą ważyć nawet 9 kg). Ciało tego morskiego stworzenia jest wydłużone, z kilkoma paskami na bokach, płetwa ogonowa jest wyraźna. Notothenia jest często mylona z dorszem atlantyckim ze względu na podobieństwo wizualne.

Na świecie występuje około 60 gatunków notothenia. Wszystkie mają gęste, ale wciąż dość delikatne i soczyste mięso, pozbawione drobnych ości. Jeszcze pół wieku temu populacja ryb morskich była tak duża, że często można było obserwować jej ławice ofiar z pokładu statku wielorybniczego lub badawczego. Połowy handlowe notothenia osiągnęły poziom krytyczny w latach 70-tych, przy połowach przekraczających 400 000 ton rocznie. Połowy komercyjne notothenia są zakazane od 1985 r.

Zabawny fakt. Błękitek jest uważany za rybę przyjazną dla środowiska, ponieważ występuje z dala od obszarów uprzemysłowionych.

Ottenia jest bogata w najważniejsze dla organizmu człowieka aminokwasy(lizyna, arginina itp.).), co sprawia, że jest równie dobra jak wołowina. Ponadto zawiera cenne minerały (magnez, wapń, cynk, jod, fosfor, potas itp.), dzięki czemu dorównuje wołowinie.) i witamin (grupa B oraz D, C, PP). Jednym z najważniejszych wskaźników zdrowia ryby jest jej tłuszcz. Notothenia jest wyjątkowa, ponieważ jej tłuszcz składa się aż w 85% z wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, czyli kwasów omega-3, które są najważniejszym składnikiem ludzkiego organizmu. Notothenia są idealne do jedzenia dla dzieci ze względu na imponującą ilość łatwo przyswajalnego białka i wapnia.

Co gotować? Dzięki doskonałemu smakowi, niskiej zawartości tłuszczu i braku drobnych ości, notothenia może być uważana za rybę uniwersalną. Jest gotowany, smażony, duszony, parowany i kiszony. Tworzy bogatą i aromatyczną zupę, doskonałe kotlety, przystawki, przekąski, a nawet ryby smażone w głębokim oleju. Dobrze komponuje się z półsłodkim i wytrawnym białym winem.

Dorsz

Ocena: 4.7

Narodowa potrawa Portugalii (pieczony dorsz), część herbu Murmańska, najpopularniejsza ryba handlowa i jedna z najdłużej poławianych: pierwszy połów dorsza miał miejsce około 1000 lat temu. Rodzina dorszy żyje w umiarkowanych wodach Atlantyku, „pracując” aż do Grenlandii.

Ten drapieżnik preferuje wybrzeże i rzadko widywany jest w głębszych wodach. Ryba ta ma wyjątkowy kolor: jej brzuch jest biały, a boki mają zielonkawobrązowy odcień. Każdy gatunek ryby dorszowej ma 5 charakterystycznych płetw: 3 z nich leżą wzdłuż grzbietu, a 2 w pobliżu ogona.

W naturze dorsze mogą dorastać do 1,8 m długości i żyć nawet 35 lat, ale bardzo często ryby łapane w sieci mają nie więcej niż 10 lat lub mniej niż 0,8 m wielkości.

Dorsz jest produktem niskokalorycznym, więc jest świetna dla osób na diecie dietetycznej lub terapeutycznej. Dorsz jest bogaty w fosfor, selen, witaminy z grupy B i oczywiście cenne minerały. Zawierają kwasy omega-3, które są dobre dla wsparcia układu nerwowego i sercowo-naczyniowego oraz wzmocnienia układu odpornościowego.

Co gotować? Dorsz ma niesamowity smak i wszechstronność, która sprawia, że jest szczególnie poszukiwany przez kucharzy na całym świecie. Dorsz jest doskonały do duszenia, gotowania, marynowania. Można go grillować, piec, stosować jako przystawkę i danie główne.

Halibut

Ocena: 4.8

Jeden z najsmaczniejszych, najzdrowszych i najdroższych rybnych przysmaków na naszej liście. Ale co jest takiego cennego w halibucie, że czyni go tak drogim?? Oczywiście skład jego mięsa. Przedstawiciel rzędu fląder może dorastać do 4,5 m długości. Jego waga waha się od 7 do 300 kg. To kolejny przedstawiciel wód morskich Oceanu Spokojnego i Atlantyckiego (preferuje ich północną część). Jeden gatunek halibuta (halibut atlantycki) jest uznany za zagrożony. Wszystko dlatego, że tradycyjnie uznawana jest za rybę handlową, a ta rośnie bardzo wolno. Intensywne polowania na tę rybę doprowadziły do spadku jej populacji.

Uważana za rybę głębinową, bez kości, o wydłużonym, spłaszczonym kształcie ciała. Mięso halibuta obejmuje zarówno część białą, jak i ciemną, niezależnie od gatunku, ale tutajSkład chemiczny mięsa może się znacznie różnić. Na przykład halibut czarny zawiera do 16% tłuszczu, strzałkowy – około 20%, halibut biały – tylko 5%, natomiast ryba ta nie zawiera w ogóle węglowodanów. Halibut – może pochwalić się imponującą ilością białka, a także witamin z grupy B, witamin D, E, A, wapnia, żelaza, kwasu fosforowego i kwasów omega-3.

Należy zwrócić uwagę nie tylko na omega-3, ale również na znaczną ilość białka: normalizuje poziom hemoglobiny we krwi, wspomaga równowagę hormonalną, poprawia tkankę mięśniową i stymuluje jej wzrost. Przydatne aminokwasy w halibucie zapobiegają rozwojowi miażdżycy, zaburzeń układu nerwowego, wspomagają serce, usuwają toksyny z organizmu itp.

Co gotować? Grube i bardzo delikatne mięso halibuta ma słodki smak, dlatego jest uważane za przysmak. Halibut może być gotowany, smażony (w każdej odmianie, czy to smażony w głębokim tłuszczu, grillowany, panierowany), duszony, marynowany, wędzony. Ryba nadaje się do gotowania bez skóry: jej mięso jest dość zwarte i doskonale zachowuje swój kształt podczas gotowania.

Halibut jest idealny do zrobienia dobrej zupy, ponieważ z ości wytwarza galaretowatą substancję. Jest to pyszne nadzienie do placków. Kawior z halibuta jest również używany jako żywność: jest prawie tak samo smaczny jak czerwony i czarny kawior, a kosztuje znacznie taniej.

Sardynka

Ocena: 4.9

Ten gatunek śledzia jest uważany za rybę handlową. Sardynki są raczej małe: ich długość rzadko przekracza 25 cm, jednak mają większe ciało niż tradycyjny śledź. Ciało sardynki pokryte jest srebrzystymi łuskami, długie, a głowa jest dość duża. Ze względu na swoją budowę sardynki uważane są za szybkich pływaków. Siedlisko ryb jest ogromne: sardynki występują praktycznie we wszystkich morzach naszej planety.

Sardynka zawiera dużą ilość cennych składników mineralnych – żelazo, chrom, cynk, wapń, a także witaminy D, PP, z grupy B oraz tłuszcze nasycone. Na szczególną uwagę zasługują zawarte w rybach zdrowe kwasy omega-3 i omega-6. Jest to bardzo silne połączenie, które ma wiele pozytywnych skutków dla całego organizmu: utrzymuje zdrowe kości, chroni mięsień sercowy, stymuluje układ odpornościowy itp.

Badania wykazały, że regularne spożywanie sardynek pomaga zmniejszyć częstotliwość ataków astmatycznych, przyspieszyć regenerację wszystkich tkanek organizmu, poprawić funkcjonowanie mózgu, utrzymać prawidłowy wzrok, zwiększyć odporność organizmu na stres itp.

Co gotować? Sardynka jest szczególnie przydatna po ugotowaniu, ponieważ zawiera następujące korzystne substancje. Ale jest ich więcej niż tylko gotowanie: sardynki są często grillowane, wędzone, pieczone, konserwowane i puszkowane. Z tej ryby robi się doskonały rosół rybny i kotlety. Szczególną popularnością cieszą się sardynki w puszkach: sardynki w soku własnym, w oleju i w pomidorach cieszą się dużym popytem na całym świecie. Jest nieuniknionym składnikiem wielu sałatek i kanapek.

Łosoś

Ocena: 5.0

Zamieszkujący północne wybrzeże Atlantyku i wody Oceanu Spokojnego łosoś jest uważany za przysmak, ale też całkiem dostępny. Łososie często wykluwają się w wodach słodkich, następnie są wypuszczane do oceanu przed powrotem do wód słodkich na tarło. Łosoś jest dość duży, czasem osiąga 1,5 m długości i 30 kg wagi. Kolor mięsa łososia waha się od pomarańczowego do jasnoczerwonego, w zależności od wielu czynników – diety, siedliska itp.

Jest jedną z najcenniejszych i najbardziej przydatnych ryb handlowych. Łosoś jest gatunkiem jeziorowym występującym w zbiornikach wodnych Rosji (Półwysep Kola, Karelia), Europy – Szwecja, Finlandia, Norwegia itd. oraz na Bliskim Wschodzie. Łosoś jest sztucznie rozmnażany. A w Stanach Zjednoczonych genetycznie modyfikowany łosoś atlantycki został dopuszczony do sprzedaży w 2015 r. W Rosji, na mocy zarządzenia Ministerstwa Zasobów Naturalnych i Środowiska, łosoś został zaproponowany do włączenia na listę gatunków dzikich zwierząt zawartych w Polskaej Czerwonej Księdze.

Mięso łososia jest bogate wfosfor, potas, chrom, witaminy PP i B1. Regularne spożywanie ryb równoważy poziom cukru we krwi, reguluje układ nerwowy i pokarmowy, poprawia stan skóry, błon śluzowych. Łosoś jest uważany za silny antyoksydant. Duża ilość kwasów omega-3 w mięsie łososia spowalnia proces starzenia i utrzymuje żywotność komórek mózgowych.

Co gotować? Mięso łososia ma delikatny, bardzo łagodny smak i nadaje się do przygotowania różnych potraw na najróżniejsze sposoby: łosoś jest grillowany (także grillowany z warzywami), duszony, łosoś z grilla jest doskonały. Ryba dobrze komponuje się w sałatkach z serem, oliwkami, świeżymi warzywami, krewetkami, jajkami itp.

Gatunki rzeczne o wysokiej wartości

Okoń

Ocena: 4.7

Mały sum słodkowodny preferuje życie w czystych zbiornikach wodnych, najlepiej o słabym nurcie, średniej głębokości i obecności podwodnej roślinności. Okoń dobrze czuje się zarówno w wodach słodkich, jak i lekko zasolonych.

Drapieżnik ten żyje 24 godziny na dobę, często zbiera się w małe stada, jest żarłoczny i zjada niemal wszystko, co stanie mu na drodze: narybek, mięczaki, skorupiaki, owady, strzebla, ciernik, młody karp, sandacz itp. Ze względu na tę aktywność, okoń często stanowi lwią część połowu rybaków.

Zabawny fakt. Okonie płacą czasem zbyt wysoką cenę za swoją żarłoczność: w pogoni za zdobyczą niektóre (zwłaszcza młode) bywają wyrzucane na brzeg, mogą też uderzać zaciekle w przynętę, często zarzucając haczyk i chwytając go, aż w końcu zostaną złapane. Okoń jest bardzo smaczną rybą. Z tego powodu ostatnio panuje moda na sztuczną hodowlę, choć jest ona dość płodna.

Okoń jest uważany za zdrową rybę dietetyczną, Mięso jest bogate w potas, żelazo, cynk, wapń, rekordową ilość jodu, kwas fosforowy. Ten ostatni jest bardzo ważny dla komórek całego organizmu: to właśnie z soli kwasu fosforowego zbudowany jest ludzki szkielet. Okoń zawiera również magnez, siarkę, chrom, molibden, witaminy C, E, D, A, grupy B i tak dalej.

Co gotować? Mięso okonia ma doskonały smak i niską lepkość. Ponieważ jednak na tuszy nie ma zbyt wiele mięsa, należy zachować ostrożność podczas gotowania szczupaka. Jeśli smażenie, to w dużej ilości oleju, jeśli gotowanie, to najlepsza jest zupa. Poza tym okoń ma doskonały smak w postaci suszonej, pieczonej. Robi się z niego doskonałe przetwory. Okoń – idealny kandydat na aromatyczną zupę rybną. Ale jedną z najlepszych metod przyrządzania tej ryby jest wędzenie na gorąco przy użyciu różnych rodzajów drewna (grab, buk, dąb, klon, drewno sadownicze itp.).).

Pike

Ocena: 4.8

Ten słodkowodny mieszkaniec nie ma sobie równych pod względem agresywności: szczupak jest uważany za najbardziej drapieżnego ze wszystkich gatunków słodkowodnych. Ich solidna, wydłużona głowa i imponujący kształt pyska z ostrymi jak brzytwa zębami pokazują to dość wyraźnie. Ciało ma kształt torpedy, a kolor zmienia się w zależności od wieku ryby, jej pokarmu, obecności i ilości roślinności w wodzie: szczupak jest szary z żółtozielonym lub brązowym odcieniem; na bokach ma żółtawe plamy. Można też natknąć się na okazy srebrzyste. Szczupak ma długą żywotność: osobniki mogą żyć nawet 30 lat.

Szczupak jest rybą niezwykle żarłoczną (przewyższył go chyba tylko okoń). Inne ryby (płoć, okoń itp.) stanowią podstawę diety szczupaka.). Ryba ta jest szeroko rozpowszechniona na półkuli północnej. Występuje w dorzeczach większości tamtejszych mórz. Czasami można spotkać szczupaka także w słonawej wodzie morskiej: w Zatoce Fińskiej na Bałtyku lub na przykład w Zatoce Taganroga na Morzu Azowskim.

Szczupak jest zaliczany do pokarmów dietetycznych, Hipoalergiczny produkt bogaty w fosfor, potas, kobalt (rekord), magnez, siarkę, jod, chrom, a także witaminy A, E, B itp. Mięso suma zawiera naturalne antyseptyki, które pomagają zwalczać infekcje bakteryjne i wspierają układ odpornościowy. Szczupak jest przydatny dla skóry, normalizuje poziom cukru we krwi, metabolizm, wspomaga tarczycę i mięsień sercowy.

Co gotować?Szczupak jest mięsistą, ale chudą rybą, dlatego najlepiej wykorzystać go jako składnik innych potraw. Ten mięsożerca robi doskonałe kotlety, burgery i bułki. Pieczony lub pieczony szczupak z sosem może nie smakować tak źle. Ryba jest doskonała do marynowania i równie dobrze smakuje suszona.

Sum

Ocena: 4.9

Sum uważany jest za jedną z największych ryb na naszej planecie. Ta wytrzymała ryba może zaatakować nawet człowieka, jeśli znajdzie się w wodzie w pobliżu siedliska drapieżnika. Sum ma wydłużone ciało, dużą głowę i usta, z wieloma ostrymi zębami; górna szczęka wyposażona jest w wąsy. Kolory mogą się zmieniać od czarnego do bladożółtego, okazy albinosów są również rzadkie. Średnia waga ryb to 60-80 kg, ale można spotkać prawdziwe olbrzymy ważące nawet 300 kg i osiągające 5 m długości.

Sumy pochodzą ze słodkowodnych zbiorników wodnych w Europie. Wyjątkiem jest basen Oceanu Arktycznego. Powszechnie panuje błędne przekonanie, że sum jest padlinożercą. W rzeczywistości najchętniej zjada skorupiaki, narybek, mięczaki, małe zwierzęta słodkowodne. Czasami duże osobniki tego gatunku atakują mniejsze zwierzęta domowe i ptactwo wodne.

Sum jest ważną rybą handlową w dorzeczach Morza Azowskiego i Wołgi, co nie dziwi, bo ta okazała ryba ma wiele zalet: brak łusek na skórze i ości w mięsie.Sum jest świetnym źródłem witamin i minerałówB, a także C, E, najważniejsze pierwiastki śladowe – magnez, żelazo, kobalt, potas itp. Sum zawiera również białka i cenne aminokwasy, w tym lizynę, budulec białka.

Regularne stosowanie ryb drapieżnych w pożywieniu zwiększa siły obronne organizmu, poprawia stan skóry, włosów, paznokci, usprawnia układ pokarmowy, stabilizuje układ nerwowy.

Co gotować?Mięso suma ma delikatny, lekko słodki smak, dlatego jest bardzo cenione nawet przez najlepszych kucharzy. Najbardziej tłusta część suma (ogon) jest używana do gotowania chleba z balsy oraz jako pyszne nadzienie do pasztetów. Główną część korpusu można wykorzystać do przygotowania kebabów, burgerów i klopsów. Nawet głowa się nie marnuje: robi się z niej bardzo dobrą zupę rybną.

Zander

Ocena: 5.0

Ten członek rodziny okoniowatych znany jest ze swoich drapieżnych manier, charakterystycznych kłów i imponującej płetwy grzbietowej. Zander rośnie bardzo szybko, co roku przybierając na wadze 1 kg. Czasami w naturze zdarzają się osobniki większe niż 1 m i osiągające 15 kg żywej wagi (rekord to 20 kg). Sandacz jest koloru zielonkawoszarego, z szarymi plamami na bokach (8-10 szt.). Ryba preferuje życie w zbiornikach wodnych bogatych w tlen, lubi miejsca z gliniastym lub piaszczystym dnem.

1. Ciekawostka. Szczupak jest uważany za dość agresywną rybę: pod tym względem jest prawie tak duży jak szczupak i okoń. Czasami zachowuje się dość okrutnie nawet wobec młodszych przedstawicieli własnego gatunku.
2. Obszar występowania sandacza jest dość duży: rybę można spotkać w zbiornikach wodnych Europy Wschodniej (w jeziorach Issyk-Kul, Bałkasz, w rzekach Morza Czarnego, Morza Kaspijskiego, Morza Azowskiego, Morza Aralskiego i Morza Bałtyckiego).
3. Sandacz jest bardzo zdrowy:Zawiera sporą ilość białka, 20 niezbędnych aminokwasów, minerały (wapń, fosfor, magnez, chlor, jod, cynk, miedź, kobalt) i oczywiście witaminy (A, E, PP, z grupy B i inne).). Sudak jest zalecany jako pierwszy pokarm uzupełniający dla niemowląt jednorocznych.
4. Co gotować?Mięso sandacza jest uważane za chude, ale jest nie mniej wartościowe i smaczne: ryba ma delikatny smak i nie ma małych ości. Sandacz jest bardzo łatwy w przygotowaniu i nadaje się do bardzo wielu potraw: jest pieczony, duszony z sosami, gotowany w ukha i zupie, gotowane z niego kotlety, zrazy. Sandacz wędzony, suszony i solony ma doskonały smak.