Top 10 leków na chorobę zwyrodnieniową stawów

*Przegląd najlepszych według redakcji. O kryteriach wyboru. Ten materiał jest subiektywny i nie stanowi reklamy ani sprzedaży. Przed zakupem skonsultuj się ze specjalistą.

Dziś nasza historia dotyczy choroby zwyrodnieniowej stawów. Nie ma chyba ani jednej osoby starszej, a nawet w średnim wieku, która nie doświadczyłaby sporadycznych bólów stawów. Bólowi nie towarzyszą objawy zapalenia. Co to znaczy? Objawy zapalenia to zaczerwienienie skóry nad stawem, obrzęk lub uczucie obrzęku, intensywny lub niewielki ból, pieczenie skóry przy dotyku oraz upośledzenie funkcji stawu z ograniczeniem ruchu.

Choroba zwyrodnieniowa stawów również powoduje ból, ale bez tych objawów zapalnych, towarzyszy jej chrupanie na początku ruchu, a potem, w miarę kontynuowania ruchu, staw stopniowo „pracuje” i ból znika. Jeśli więc z trudem wstajesz rano z łóżka z powodu bólu kolana, stękania, a następnie pół godziny później uświadamiasz sobie, że ból zniknął i powrócił komfort ruchu, to bez wątpienia masz chorobę zwyrodnieniową stawu kolanowego. Ile osób w naszym kraju cierpi na tę chorobę?

Statystyki, nawet te najbardziej surowe, są rozczarowujące. W naszym kraju jest ponad 10 milionów pacjentów, u których zdiagnozowano chorobę zwyrodnieniową stawów (czyli takich, którzy rzeczywiście przeszli wszystkie niezbędne badania) i których widział lekarz. ludzi, a to tylko pacjenci. Innymi słowy, są to osoby, które mają takie rozpoznanie, okresowo konsultują się z lekarzem z konkretnymi dolegliwościami, a ich dokumentacja medyczna jest prowadzona. Liczbę tę można podwoić lub potroić, jeśli dodamy tych pacjentów, którzy cierpią na sporadyczne bóle w niektórych stawach, ale nigdy nie byli badani lub nie szukali pomocy lekarskiej.

Obecnie jednak liczba pacjentów z nowo zdiagnozowanym zapaleniem stawów tylko rośnie – według oficjalnych danych w latach 2001-2005 zachorowalność na zapalenie stawów wzrosła o prawie 50%.

Powodem tego jest praca siedząca, biurowa w populacji miejskiej, a duża aktywność fizyczna w populacji wiejskiej, jeśli schorzenie ma mieć szerszy zasięg medyczny na wsi, przy normalnym poziomie diagnostyki. Niefortunnym faktem jest, że częstość występowania zapalenia stawów wzrasta w stosunkowo młodym wieku, od 45 roku życia. Jeśli weźmiemy pod uwagę statystyki międzynarodowe, WHO oblicza, że jedną z głównych przyczyn niepełnosprawności jest zapalenie stawu kolanowego, które zajmuje czwarte miejsce wśród wszystkich przyczyn u kobiet i ósme u mężczyzn w ogólnych kategoriach wiekowych. Zanim rozpoczniemy nasz przegląd leków stosowanych w leczeniu różnych postaci zapalenia stawów, przypomnijmy sobie, czym jest ten stan patologiczny i jak rozwija się zapalenie stawów.

Definicja

Jak pamiętamy, końcówka „-osis” nie oznacza procesu zapalnego, ale przerost, obfitość jakiejś tkanki. Jest to zniekształcenie i przerost (kompensacja) tkanki kostnej, na której leży chrząstka stawowa, na skutek jej niedożywienia, czyli dystrofii, a następnie zniszczenia, czyli zwyrodnienia.

Teraz oficjalny termin „dystroficzna patologia zwyrodnieniowa chrząstki stawowej” staje się jasny. Niezależnie od tego, które stawy są dotknięte, stan taki jak choroba zwyrodnieniowa stawów ma wiele synonimów. Jeśli słyszysz nazwy takie jak zapalenie kości i stawów, deformujące zapalenie stawów lub deformujące zapalenie kości i stawów, to są to wszystko te same rzeczy.

Często oczywiście zapalenie stawów łączy się z wtórnym stanem zapalnym, czyli objawami zapalenia stawów. W tym przypadku mówimy o chorobie zwyrodnieniowej stawów, czyli osteoarthritis. W każdym razie jest to wszystko ten sam stan ze zniszczeniem i niedożywieniem tkanki chrzęstnej, zmianami w strukturze kości u podstawy stawów. Tylko w jednym przypadku procesowi towarzyszy komponent zapalny, a w drugim występuje bez zapalenia. Choroba zwyrodnieniowa stawów bez zapalenia obejmuje zwykle cały staw, ponieważ uszkodzona jest nie tylko sama chrząstka, ale także błona maziowa, kość pod chrząstką, czyli kość podchrzęstna.

Zajęta jest również chrząstka stawowa, a w bardziej zaawansowanych przypadkach dochodzi do zajęcia mięśni okołostawowych. Nie ulega wątpliwości, że w procesie zapalnym biorą udział również więzadła znajdujące się w jamie stawowej, np. więzadła krzyżowe stawu kolanowego.

Ogólnie rzecz biorąc, staw kolanowy jest jednym z największych stawów w organizmie człowieka i podlega ogromnym obciążeniom. Choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego nazywana jest gonartrozą i to właśnie z kolanami najczęściej mamy problemy z nogami, a konkretnie z. Chrupanie, klikanie, zgrzytanie czy ból w stawach kolanowych występują znacznie częściej niż w stawach skokowych czy biodrowych. Aktualny stan problemu artrozy można znaleźć w elektronicznym czasopiśmie „Modern Problems of Science and Education”, które jest recenzowane przez Wyższą Komisję Atestacyjną Rosji.

Jak objawia się choroba zwyrodnieniowa stawów??

Symptomy i objawy choroby zwyrodnieniowej stawów

Jak wspomniano powyżej, choroba zwyrodnieniowa stawów najczęściej występuje w stawach kolanowych, i nie bez powodu. Logicznie rzecz biorąc, wydawać by się mogło, że najbardziej obciążone powinny być te stawy, które dźwigają największy ciężar, a w tym przypadku jest to chrząstka stawów skokowych, które dźwigają niemal cały ciężar ludzkiego ciała. Stawy te są jednak tak skonstruowane, że rzadko występują w nich objawy choroby zwyrodnieniowej, natomiast stawy kolanowe (gonarthritis) cierpią na nią znacznie częściej. Na drugim miejscu znajduje się artroza stawów biodrowych (coxarthrosis), następnie artroza dużego palca u nogi, stawów skokowych i artroza małych stawów palców. Jak można podejrzewać u siebie objawy klasycznej choroby zwyrodnieniowej stawów?? Oto one:

Pierwszym i głównym objawem jest ból w kończynach, a dokładniej w danych stawach. Ból nie występuje w spoczynku, lecz podczas poruszania się; często ból ma charakter startowy, a następnie ustępuje w miarę dalszego poruszania się.

Co powoduje, że ból nie ustępuje?? Ból startowy pojawia się, gdy powierzchnie stawów są początkowo nierówne i szorstkie, a przed rozpoczęciem jakiegokolwiek ruchu pokryte są detrytusem tkankowym, czyli cienką warstwą nieuszkodzonej chrząstki o bardzo małych rozmiarach. Detrytus stopniowo osiada z płynu maziowego w nocy, w spoczynku, na powierzchni chrząstki, jak piasek na dnie, wzburzony przez przepływający duży statek.

Po rozpoczęciu ruchu, ten detrytus drażni powierzchnie stawowe i otaczające je tkanki, powodując ból na początku. Po 15 – 20 minutach jest on przesuwany z powierzchni na obwód stawu, a ból ustępuje.

Im bardziej postępuje zapalenie stawów, tym intensywniejszy staje się ból; drugie stadium zapalenia stawów powoduje ból nawet przy lekkim obciążeniu, natomiast trzecie stadium charakteryzuje się stałym bólem, gdy staw nie jest nawet obciążony. Ponadto w niektórych przypadkach charakterystyczny jest również ból nocny, spowodowany utrudnionym odpływem z chorego stawu.

Drugim charakterystycznym objawem jest chrupanie w dotkniętym stawie, które ma charakter suchy i „szorstki”.

To chrupanie jest słyszalne z daleka i jest oczywistym wskaźnikiem zniszczenia chrząstki stawowej, a im bardziej zaawansowana jest choroba zwyrodnieniowa stawów, tym chrupanie staje się bardziej intensywne;

Trzecim objawem jest stopniowe zmniejszanie się zakresu ruchu lub swobody ruchu w dotkniętym chorobą stawie.

Oczywiście jest to objaw późniejszy od poprzednich. Jest to spowodowane wtórnym skurczem mięśni, który ma już charakter przewlekły. Drugą przyczyną sztywności jest zmniejszenie światła szpary stawowej, na skutek upośledzonej syntezy chrząstki oraz na skutek zmian w tkance kostnej, czyli rozwoju narośli – kolców kostnych, czyli osteofitów. Wielu widziało na tym zdjęciu opis zdjęcia rentgenowskiego w osteochondrozie, gdy np. w kręgosłupie piersiowym i szyjnym dochodzi do zmniejszenia wysokości krążków międzykręgowych, rozwoju hakowatych osteofitów na krawędziach kręgów itd. Nie jest to nic nadzwyczajnego, ponieważ osteochondroza dysku, czyli osteochondroza kręgosłupa, jest tym samym, co choroba zwyrodnieniowa stawów, tylko zlokalizowana w małych stawach między kręgami.

Wreszcie w zaawansowanych stadiach, z powodu komponentu zapalnego (Objętość płynu maziowego zwiększa się z powodu ciągłego ocierania się o otaczające tkanki przez zdegradowaną chrząstkę.

Staw zmienia swój zewnętrzny kształt i konfigurację i dochodzi do tzw. reaktywnego zapalenia błony maziowej. Ucisk z wnętrza mazi powoduje deformację stawu, obrzęk i stały, dokuczliwy, miażdżący ból. Do tego etapu zalicza się np. zjawisko tzw. kuli rzepkowej. Jeśli u pacjenta występuje wyraźne nagromadzenie płynu maziowego w stawie kolanowym, może to spowodować wybrzuszenie rzepki na zewnątrz. Zewnętrznie nie widać go na tle obrzękniętego stawu, ale jeśli uciśniemy rzepkę i wciśniemy ją do środka, zapadnie się w niej, a następnie zostanie ponownie wypchnięta przez ciśnienie płynu maziowego. Ten ruch pływający można dobrze wyczuć pod palcami ortopedy urazowego.

Różnica między zapaleniem stawów a chorobą zwyrodnieniową stawów?

Jak odróżnić zapalenie stawów od choroby zwyrodnieniowej stawów? Opisaliśmy już klasyczne objawy zapalenia stawów, które nie są widoczne w „czystym” zapaleniu stawów. Należy dodać, że wszystkie objawy zapalenia stawów związane są z nasileniem stanu zapalnego. To są główne różnice:

1. Choroba zwyrodnieniowa stawów może wystąpić w każdym wieku, np. u dzieci i nastolatków z autoimmunologicznym młodzieńczym zapaleniem stawów, natomiast choroba zwyrodnieniowa stawów rozpoczyna się około 40 roku życia;

2. Zapalenie stawów może dotyczyć niemal każdego stawu, a dość często reumatolodzy spotykają się z taką patologią jak zapalenie wielostawowe (polyarthritis). Choroba zwyrodnieniowa stawów nie jest zdolna do takiego połączenia od samego początku i dotyczy małych stawów. Można powiedzieć, że choroba zwyrodnieniowa stawów „bezceremonialnie” dotyka dużych stawów z dużym obciążeniem;

3. Klasycznym objawem tej różnicy jest różnica w odczuwaniu bólu. W chorobie zwyrodnieniowej stawów wiemy, że ból występuje w ruchu, jest najsilniejszy przy ruszaniu się, przy wstawaniu z łóżka i ma charakter rozrusznika. Z kolei w zapaleniu stawów ból nie zależy od ruchu i najczęściej wiąże się z wystąpieniem wyraźnego obrzęku zapalnego. A obrzęk jest najbardziej widoczny w nocy, kiedy staw jest unieruchomiony. Choroba zwyrodnieniowa stawów w jej wczesnym stadium nigdy nie boli w nocy;

4. Pod względem różnych metod badawczych, takich jak rezonans magnetyczny, choroba zwyrodnieniowa stawów to przede wszystkim niszczenie tkanki chrzęstnej, co jest wyraźnie widoczne w tomografii komputerowej. Z kolei zapalenie stawów nie prowadzi do zniszczenia chrząstki, ale objawia się przede wszystkim reakcją innych tkanek.

Na koniec należy wziąć pod uwagę wiek pacjenta. Choroba zwyrodnieniowa stawów prawie zawsze pojawia się po 40 roku życia i objawia się gonartrozą, czyli artrozą kolana, lub artrozą stawu biodrowego coxarthrosis. To właśnie koksartroza najczęściej skutkuje niepełnosprawnością i koniecznością zastosowania endoprotezoplastyki.

Czytelników aktywnie zainteresowanych rozwojem, czyli patogenezą, choroby zwyrodnieniowej stawów odsyłamy do artykułu A. Pilipowicza.., . . . Pracownik Kliniki Neurologii Pierwszego Moskiewskiego Państwowego Uniwersytetu Medycznego. .. To pierwszy etap leczenia, który został opublikowany w elektronicznym Russian Medical Journal (RMJ).

Trochę o stopniach, czyli etapach

Najlepsze w patologii stawów jest to, że do określenia stadiów, czyli stopni, nie potrzeba dużej liczby badań. A więc:

1. W początkowym stadium przebiega bezobjawowo, z okazjonalnym łagodnym bólem przy ruchach i pod obciążeniem;

2. W drugim etapie ból już się zmienia, następuje jego nasilenie. Owszem, pacjent może go tolerować, ale nie jest on już przejściowy, lecz dość odczuwalny. To właśnie na tym etapie pojawiają się pierwsze osteofity, które są wyraźnie widoczne na zdjęciach rentgenowskich, widoczne jest zwyrodnienie i degeneracja tkanki chrzęstnej, pojawia się też samo chrupanie;

3. Stadium 3 ma bardziej rozwinięty obraz kliniczny. Powierzchnie nośne stawów ulegają poważnym deformacjom, co powoduje zmiany w osi obrotu, a nawet w samych kończynach.

Więzadła stawów skracają się odruchowo, ból staje się stały, zakres ruchu stawów zmniejsza się, a wielkość jamy stawowej ulega drastycznemu zmniejszeniu. Pod koniec tego etapu stawy są prawie całkowicie zniszczone i dochodzi do ankylozy, czyli stanu całkowitego unieruchomienia. Na tym etapie leczenie zachowawcze nie jest już możliwe i konieczna jest wymiana endoprotezy.

Nie należy jednak myśleć, że można rozpocząć proces i nie leczyć go tak długo, jak jest to pożądane, bo „w końcu i tak można mieć nowy sztuczny staw”. Jest to poważne nieporozumienie. Tak, oczywiście, dotknięty chorobą staw można „wyrzucić” i wstawić nowy. Pamiętaj, że ciężkie i zaniedbane zapalenie stawów wpływa na otaczające je więzadła i mięśnie, których nie można zastąpić ani usunąć. Dlatego im bardziej zaawansowany jest ten proces, tym poważniejszy, trudniejszy i dłuższy jest późniejszy proces rehabilitacji, nawet przy założeniu najnowocześniejszych i najdroższych endoprotez z importu.

Podstawowe zasady leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów

Nie ulega wątpliwości, że w zaawansowanych stadiach jedyną metodą leczenia, która utrzymuje jakość życia, likwiduje ból i przywraca swobodę ruchu jest nowoczesna chirurgia, czyli endoprotetyka. Leczenie choroby zwyrodnieniowej stawów zaczyna się jednak już w jej wczesnych stadiach, kiedy ogromne znaczenie ma terapia nielekowa. Tak więc, jest to konieczne:

1. zmniejszyć obciążenie chorych stawów, na przykład poprzez zmniejszenie masy ciała;

2. zamiast długich spacerów, należy korzystać z roweru, lub hulajnogi;

3. czasem konieczna jest zmiana środowiska pracy. Na przykład, jeśli pacjent stoi godzinami przy taśmie produkcyjnej i ma postępującą chorobę zwyrodnieniową stawów kolanowych, powinien zostać przeniesiony do innych warunków pracy;

4. pacjent ma przepisany odpowiedni reżim ortopedyczny;

5. pływa, uprawia fizykoterapię;

6. Przepisywane są różne zabiegi fizjoterapeutyczne;

7. ważną rolę odgrywa właściwa dieta, mająca na celu poprawę trofizmu chrząstki stawowej oraz poprawę jakości tkanki łącznej w ogóle.

Natomiast pomiędzy drugim a trzecim stopniem choroby zwyrodnieniowej stawów zespół bólowy i częste występowanie stanu zapalnego są chyba najbardziej szkodliwe dla jakości życia pacjentów i tu już konieczna jest farmakoterapia, w tym blokady wewnątrzstawowe.

Bogate doświadczenie w leczeniu pacjentów z różnymi typami choroby zwyrodnieniowej stawów podsumowuje L. . Alekseeva, z Instytutu Badań Naukowych Reumatologii im. V. V. Alekseeva Polskaej Akademii Nauk Medycznych.. Nasonova. Artykuł ukazał się w Medycynie Praktycznej, tom 2, maj 2015 r. Mimo że od publikacji tego artykułu minęło ponad 5 lat, główne punkty diagnostyki i leczenia różnych typów artrozy nie straciły na aktualności. Aby przeczytać ten artykuł w całości, proszę kliknąć na ten link, na stronie CyberLenin.

Na koniec przechodzimy do przeglądu leków, które są stosowane w leczeniu zapalenia stawów.

Leki na chorobę zwyrodnieniową stawów

Przede wszystkim prezentowane i opisywane są leki oryginalne, a nie generyki. W nazwach leków najpierw podaje się INN, czyli międzynarodową niezastrzeżoną nazwę wspólną dla całego „klastra leków”, jeśli jest dostępna, a następnie pierwszego, oryginalnego przedstawiciela (pierwszy stworzony lek). Potem pojawiają się przykłady generyków, czyli komercyjnych kopii oryginalnego leku.

Ceny obowiązują w sprzedaży detalicznej leków na luty 2021 roku w Federacji Polskaej. Kolejność, w jakiej wymienione są leki, nie jest skalą ocen ani rankingiem, ale ułożona jest losowo według ich klasy lub grupy.

Lista nie jest też reklamą, ani zaproszeniem do zakupu. Tylko lekarz może przepisać konkretny lek uwzględniając wskazania i przeciwwskazania. Wszystkie informacje na temat leków pochodzą wyłącznie z ogólnodostępnych źródeł oraz oficjalnych instrukcji dotyczących leków dostępnych w Internecie. Wszystkie te zabiegi są zalecane w chorobie zwyrodnieniowej stawów i zapaleniu stawów o różnej etiologii, zgodnie z krajowymi i międzynarodowymi wytycznymi klinicznymi, a także protokołami leczenia pacjentów z zapalnym, dystroficznym i zwyrodnieniowym uszkodzeniem stawów.

Przegląd rozpoczynamy od najpopularniejszej grupy, czyli niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Nominacja	Lokalizacja	Nazwa	Cena
NSAIDS	1	Etoricoxib (Arcoxia, Costarox, Etoriax)	441 €
	2	Diklofenak (Voltaren, Orthofen, Dicla, Diclogen, Diclonac, Naclofen)	223 €
	3	Ketoprofen (Ketonal, Arthrosilen, Arthrum, Flamax, Flexen)	133 €
	4	Meloksykam (Movalis, Amelotex, Arthrosan, Genitron, Myrlox, Movasin, Revmart),	71 €
	5	Lornoxicam (Xefocam, Zornica)	211 €
	6	Nimesulid (Nimesil, Aponil, Naise, Nysulide, Nemulex, Nimesan, Nimica)	47 €
Hormony miejscowe do wstrzykiwań wewnątrzstawowych	1	Betametazon (Dipropan, Betaspan, Flosterone)	100 €
Miejscowe środki zaradcze na zapalenie stawów	1	Nayatox (jad węża, kamfora, salicylan metylu, olejek eukaliptusowy)	154 €
	2	Diklofenak (Voltaren Emulsion)	736 €
Sztuczny smar do stawów	1	Sinvisk	16 950 €

NSAIDS

Powiedzmy od razu, że leki z tej grupy nie wpływają w żaden sposób również na chrząstkę stawową. Ze względu na swoje właściwości przeciwzapalne zmniejszają objawy stanu zapalnego. Oznacza to, że są one wskazane przede wszystkim u pacjentów z komponentem zapalnym, czyli zapaleniem stawów. Ale nie myśl, że nawet jeśli nie ma oznak zapalenia, to te leki będą nieskuteczne. Przecież ból, który pojawia się w różnych chorobach, powstaje nie tylko jako reakcja nerwowa, ale także jako odpowiedź na szkodliwe działanie detrytusu tkankowego, który gromadzi się w stawach, na wtórne uszkodzenia mięśni i więzadeł.

A niesteroidowe leki przeciwzapalne nie tylko zwalczają stan zapalny, ale mogą też łagodzić gorączkę, mają silne działanie przeciwbólowe. Istnieje ogólne prawo: lek powinien być przepisywany w krótkich kursach, a w obecności patologii żołądka i dwunastnicy, – w zapaleniu błony śluzowej żołądka, chorobie wrzodowej, zgaga być pokryte z leków inhibitorów pompy protonowej, które miały cały artykuł, najczęściej jest prosty lek omeprazol.

Z tej grupy wymieniamy najbardziej znane, skuteczne, nowoczesne i powszechnie stosowane środki w dystroficznych i zwyrodnieniowych chorobach stawów. Na przykład diklofenak (Voltaren, Orthophen), „starożytny” i dość surowy lek, jest bardzo skuteczny, ale można go stosować w bardzo krótkich kursach, najwyżej do 3 dni. Arcoxib, czyli etoricoxib, można uznać za nowoczesny i bezpieczniejszy lek. Za powszechnie stosowane można uznać ketoprofen, meloksykam i inne hormony stosowane miejscowo.

Niewskazane jest jednoczesne łączenie dwóch leków z grupy NLPZ. Wprawdzie prowadzi do zwiększenia efektu terapeutycznego, ale w jeszcze większym stopniu prowadzi również do zwiększenia działań niepożądanych. Przyjrzyjmy się bliżej przedstawicielom leków z grupy NLPZ. Najważniejsze, aby pamiętać: NLPZ są podstawową, a właściwie niezbędną grupą leków w leczeniu artrozy i zapalenia stawów. Pubmed, największy na świecie serwer badań, artykułów, baz danych i przeglądów klinicznych, ma ponad 239 000 oryginalnych artykułów na temat niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Etoricoxib (Arcoxia, Kostarox, Etoriax)

Ocena: 4.9

Arcoxia radzi sobie z bólem i stanem zapalnym, ale zaburzenie mechanizmu zapalenia i zmniejszenie objawów nie musi eliminować przyczyny zapalenia. Dlatego lek ten najlepiej przepisywać w krótkich kursach, w pierwszych dniach po wystąpieniu ostrego bólu stawów.

Arcoxia jest nie tylko selektywnym inhibitorem cyklooksygenazy typu 2, ale również wykazuje wysoki stopień selektywności. Prawie 95% wiązania z właściwą izoformą enzymu, COX 2. Dlatego jest bezpieczny i może być stosowany nawet u pacjentów z naruszoną błoną śluzową żołądka i dwunastnicy, czyli u pacjentów z różnymi postaciami zapalenia błony śluzowej żołądka, a nawet z chorobą wrzodową, choć w remisji i pokrytą niektórymi lekami (omeprazol). Etorykoksyb, czyli Arcoxia, jest w stanie hamować cyklooksygenazę, w zależności od dawki. Nie działa jednak na pierwszy typ enzymu, na który wpływają bardzo „starożytne” leki, jak np. Diclofenac. Jest produkowany przez niemiecką firmę Merck, a koszt 7 tabletek 0,09 g zacznie się od 345 Zlotykhli w styczniu 2020 roku. Costarox (Indie) będzie kosztował od 267 €, a Etoriax ze Słowenii (KRKA), będzie kosztował mniej więcej tyle samo.

Zalety i wady

Przeciwwskazaniem jest uniwersalna kombinacja astmy oskrzelowej, polipowatości zatok i nietolerancji aspiryny. Także obecność wrzodziejącego krwawienia, gdy albo, albo aktywny stan nadżerkowego zapalenia żołądka lub wrzodu żołądka i dwunastnicy. Ogólnie rzecz biorąc, są to wszystkie zaostrzenia zapalnych chorób jelit, takich jak choroba Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Nie stosuj leku Arcoxia, jeśli masz niską krzepliwość krwi lub jeśli masz ciężkie zaburzenia czynności nerek lub wątroby. lek Arcoxia jest przeciwwskazany w ciąży i w okresie karmienia piersią, a także u dzieci i młodzieży, chłopców i dziewcząt w wieku poniżej 16 lat. Lek może być stosowany, ale z zachowaniem ostrożności w przypadku występowania w przeszłości choroby wrzodowej, zakażenia chelicobacter, u osób z cukrzycą i przewlekłym alkoholizmem oraz u osób przyjmujących leki przeciwzakrzepowe, takie jak Warfaryna lub leki przeciwpłytkowe, takie jak Curantil, Clopidogrel lub kwas acetylosalicylowy.

Na plus należy zaliczyć wysokie spektrum bezpieczeństwa i niskie ryzyko powikłań.

Diklofenak (Voltaren, Orthofen, Diclac, Diclogen, Diclonac, Naclofen)

Ocena: 4.9

Diklofenak, który w postaci tabletek dostępny jest w serbskiej firmie Chemopharm, jest bardzo tani: 47 Zlotykhli za 5 ampułek. Dlaczego ampułki? Bo działają szybciej i są skuteczniejsze od tabletek. Swoją drogą rosyjska firma Biochemik robi dokładnie takie same ampułki, 3 ml, ale w opakowaniu 10 ampułek w tej samej cenie. Do Ciebie należy decyzja, który pakiet potrzebujesz – mały serbski czy duży serbski – ale mały pakiet jest lepszy. Wysokiej jakości jest Voltaren, produkcja firmy Lek ze Słowenii, ale wtedy opakowanie 5 ampułek będzie kosztować od 226 Zlotykhli. Produkt jest prawie pięć razy droższy od serbskiego, ale jest to produkt oryginalny.

Diklofenak jest czcigodnym „dziadkiem” w rodzinie niesteroidowych leków przeciwzapalnych i, pomimo dość niskiego spektrum bezpieczeństwa, jest nadal kochany i stosowany. Diklofenak jest niezbędny w różnych chorobach układu mięśniowo-szkieletowego, zapaleniu stawów, chorobie Behterewa, w stomatologii i ortopedii, znajduje również zastosowanie. Ginekolodzy przepisują go na algodysmenorrhoea, czyli bolesne miesiączki. Ale najczęściej korzystają z niego neurolodzy, traumatolodzy i ortopedzi. Wiele odmian zapalenia stawów, ostry ból pleców, nerwobóle i zapalenie korzonków, nasilenie wypukliny międzykręgowej – nie jest to pełna lista wskazań do stosowania diklofenaku.

Należy pamiętać, że pojedyncza dawka to 1 ampułka. Lek należy stosować domięśniowo i nie należy go powtarzać dłużej niż przez 12 godzin. Zastrzyki z diklofenaku można stosować nie dłużej niż przez 2 dni. Innymi słowy, zakup opakowania 5 ampułek jest najlepszym rozwiązaniem, jeśli chodzi o nagły i krótkotrwały zespół bólowy.

Zalety i wady

Gdyby Diclofenac nie miał wad, kosztowałby znacznie więcej, bo jest bardzo skuteczny w walce z zapaleniem i bólem, ale nie na darmo lek jest ograniczony do dwóch dni. Może powodować zapalenie żołądka, zmiany zapalne jelit, zapalenie trzustki i martwicę wątroby, piorunującą postać toksycznego polekowego zapalenia wątroby. Bardzo niebezpieczne jest stosowanie Diklofenaku u osób z chorobą wrzodową, pacjentów z różnymi postaciami zapalenia błony śluzowej żołądka, a zwłaszcza z wrzodami nadżerkowymi. Dlatego w razie potrzeby są one „przykrywane” tabletkami z omeprazolem.

Często występują bóle i zawroty głowy, wysypki skórne i inne działania niepożądane. Ponadto oficjalna instrukcja to imponująca lista przeciwwskazań, które koniecznie musi wziąć pod uwagę lekarz, a zwłaszcza jeśli mówimy o pacjentach w podeszłym wieku. To powiedziawszy, krótki kurs Diclofenacu może postawić osobę na nogi nawet z ostrym zespołem bólowym, a jego taniość i dobra jakość importowanego leku czyni go konkurentem nawet dla silniejszych środków.

Ketoprofen (Ketonal, Arthrosilen, Arthrum, Flamax, Flexen)

Ocena: 4.8

Ketonal jest lekiem nowocześniejszym od Diclofenacu, czyli leku nowej generacji. Jego substancją czynną jest ketoprofen, a każda ampułka o pojemności 2 ml zawiera 100 mg tego leku. Wykazany do stosowania w ciężkich zespołach bólowych różnego pochodzenia, przy czym oczywiście na pierwszym miejscu – dotyczy układu mięśniowo-szkieletowego. U dzieci objętych leczeniem nie mogą występować następujące schorzenia: choroba zwyrodnieniowa stawów, gonartroza i koksartroza w trzecim stadium, zapalenie kaletki maziowej i ścięgien, osteochondroza i podagra, reumatoidalne zapalenie stawów i choroba Bekhterewa, łuszczycowe zapalenie stawów, jelitowe zapalenie stawów. Stosuje się go również w przypadku bólu spowodowanego przez nowotwory złośliwe, migreny, bóle głowy i zapalenie korzonków nerwowych.

Ampułek ketoprofenu nie należy stosować więcej niż dwie ampułki na dobę. Kurs leczenia Ketonalem najlepiej nie powinien przekraczać 3-5 dni, a lek należy stosować w najmniejszej dawce, która będzie skuteczna, np. 1 ampułka dziennie wieczorem przez 3 dni. Ketonal produkuje firma Lek ze Słowenii, a opakowanie 10 ampułek kosztuje średnio 227 Zlotykhli.

Zalety i wady

Dużym plusem Ketonalu jest pozwolenie oficjalnej instrukcji na stosowanie go w ciąży, oczywiście z zachowaniem szczególnej ostrożności i przez jak najkrótszy czas. Nie należy go stosować w trzecim trymestrze, kiedy może dojść do utrudnionego porodu. Przeciwwskazania do stosowania leku są mniej więcej takie same jak w przypadku innych schorzeń. Oprócz nadwrażliwości, alergia na NLPZ, czyli połączenie astmy aspirynowej, polipowatości nosa i nietolerancji aspiryny. Ostra choroba wrzodowa, niska krzepliwość krwi, wiek dziecięcy, niewydolność wątroby i nerek. Jest przeciwwskazany, jeśli istnieje duże ryzyko wystąpienia różnego rodzaju krwawień. Podawany jako leczenie krótkoterminowe przy braku przeciwwskazań w różnych typach zapalenia stawów przynosi również znaczną ulgę u pacjentów z bólami różnego pochodzenia.

Meloksykam (Movalis, Amelotex, Arthrozan, Genitron, Myrlox, Movasin, Revmart),

Ocena: 4.8

Movalis, czyli Meloksykam jest ostatnim lekiem rozważanym do głębokich wstrzyknięć domięśniowych w celu kontrolowania bólu i stanu zapalnego, a także w celu złagodzenia dręczącego bólu w zaawansowanej chorobie zwyrodnieniowej stawów i artrozie. Pierwszy z grupy oksykamów, inhibitorów COX 2. Movalis to oryginalny produkt meloksykamu produkowany przez niemiecką firmę Boehringer Ingelheim, a opakowanie 3 ampułek będzie kosztować 850 Zlotykhli. Movalis należy do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych i może zmniejszyć wszystkie klasyczne objawy zapalenia: zaczerwienienie, gorączkę, ból i obrzęk. Działanie leku opiera się na blokowaniu syntezy prostaglandyn.

Wskazany jest w chorobach układu mięśniowo-szkieletowego, różnych postaciach zapalenia stawów, artrozy i choroby zwyrodnieniowej stawów. Klasyczne wskazania do zastosowania Movalis to ostry ból dolnego odcinka kręgosłupa, lumbago, inne formy dorsopatii, zapalenie okołostawowe barku i inne schorzenia. W niepowikłanym leczeniu bólu, np. choroby zwyrodnieniowej stawów, można wstrzyknąć domięśniowo pojedynczą ampułkę o pojemności 1,5 ml zawierającą 7,5 mg leku Movalis. W ciężkich przypadkach dwie ampułki dziennie, np. reumatoidalne zapalenie stawów. Nie należy podawać więcej niż dwie fiolki na dobę, czyli więcej niż 15 mg.

Zalety i wady

W opakowaniu 3 ampułek wystarcza na trzy dni wstępnego leczenia ostrego zespołu bólowego. Przeciwwskazania i działania niepożądane Movalisu są wspólne dla wszystkich NLPZ, zostały wielokrotnie wymienione powyżej i nie będziemy się nad nimi rozwodzić. Oczywiście uderza wysoki koszt leków: jedna ampułka do zastrzyków kosztuje 283 Zlotykh, a jedna ampułka diklofenaku, nawet jeśli kupisz drogie importowane opakowanie, będzie kosztować 8 Zlotykhli. Uzyskujemy, że koszt jednego dnia leczenia diklofenakiem jest 32 razy tańszy niż jeden zastrzyk Movalisu. To jest właśnie sytuacja opisana powyżej. Gdyby diklofenak nie miał tak wielu skutków ubocznych, byłby znacznie droższy. To nie Movalis jest drogi, to Diclofenac jest za tani. I w ogóle, najbardziej przystępny meloksykam w zastrzykach lub jeden z najbardziej przystępnych to 50 Zlotykhli za 3 fiolki produkcji krajowej.

Lornoxicam (Xefocam, Zornica)

Ocena: 4.8

Lornoxicam ma wysoki profil bezpieczeństwa i również należy do klasy oksykamów, podobnie jak Movalis. Jest dobrym środkiem przeciwbólowym i przeciwzapalnym. Lornoksykam jest doskonały w przypadku bólu pleców, patologii układu mięśniowo-szkieletowego oraz zapalnych i dystroficznych uszkodzeń stawów.

Xefocam, podobnie jak wszystkie inne leki z grupy przeciwzapalnej, jest leczeniem objawowym i patogenetycznym. Tak, łagodzą łagodne i umiarkowane bóle pochodzenia mięśniowego i stawowego, w zapaleniu ścięgien, zapaleniu pochewek ścięgnistych, zapaleniu stawów, artrozie, przynosząc ulgę i poprawiając jakość życia. Ale nie mają one bezpośredniego wpływu na przyczynę bólu. Choroba zwyrodnieniowa stawów może pojawić się w wyniku nadwagi lub złej diety – żaden ze środków przeciwzapalnych nie jest w stanie wyeliminować tych przyczyn.

Xefocam w zapaleniu stawów jest zwykle przyjmowany w tabletkach 8mg, a opakowanie 10 tabletek będzie kosztować od 80 do 240 Zlotykh. Produkuje Xefocam znana firma farmaceutyczna Takeda, dawniej Nikomed. Xefocam raz na dobę, 8 mg, maksymalna dawka dobowa to 2 tabletki, czyli 16 mg. Lek dostępny jest również w ampułkach do wstrzykiwania domięśniowego lub dożylnego w celu uzyskania jak najszybszego efektu, co jest przydatne w ostrych zaostrzeniach choroby zwyrodnieniowej stawów.

Zalety i wady

Xefocam jest szybko działający i dobrze tolerowany. Po podaniu leku Xefocam, czyli iniekcji domięśniowej, ból nadwyrężonego, zwyrodniałego stawu może ustąpić, a pacjent może poddać się niezbędnym badaniom RTG lub przepisanej fizjoterapii.

Xefocam nie powinien być przyjmowany systematycznie, ponieważ, jak wszystkie leki z grupy NLPZ, może powodować krwawienie nadżerkowe w obecności ostrego wrzodu trawiennego, prowadzić do niedokrwistości, kołatania serca, często powoduje dyskomfort w jamie brzusznej i biegunkę. Nie należy go przyjmować u dzieci poniżej 18 roku życia (ale zwykle nie mają one ciężkiego zapalenia stawów), osób z nietolerancją aspiryny, zaburzeniami krwawienia, a także bezpośrednio po operacji pomostowania naczyń wieńcowych oraz u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Xefocam nie powinien być przepisywany kobietom w ciąży i w okresie karmienia piersią.

Ale jeśli Xefocam jest stosowany w krótkich kursach, z zachowaniem wszystkich środków ostrożności i w połączeniu z lekami stosowanymi miejscowo w leczeniu zapalenia stawów, znacznie poprawi jakość życia, zmniejszy ból i zwiększy zakres ruchu w stawie dotkniętym zapaleniem stawów.

Nimesulid (Nimesil, Aponil, Naise, Naisulide, Nemulex, Nimesan, Nimica)

Ocena: 4.8

Nimesil jest jednym z niewielu leków z grupy NLPZ, który nie jest dostępny w ampułkach do wstrzykiwań domięśniowych. Najczęściej stosowanymi lekami są proszki do rozpuszczania w wodzie i przyjmowania doustnego, tabletki oraz różnego rodzaju kremy i żele, które zostaną omówione poniżej. Jednym z najlepszych środków wskazanych na ból stawów, zapalenie stawów i choroba zwyrodnieniowa stawów, ból mięśni i ból zęba jest Nimesil i jego odpowiedniki jakościowe, takie jak Naiz. Nimesil ma „łagodniejsze” działanie niż Meloxicam. Nie tylko zwalcza stan zapalny i łagodzi ból, ale także pomaga obniżyć temperaturę, co może być pomocne przy ostrych infekcjach dróg oddechowych. Lek może być stosowany nawet w przypadku bolesnych miesiączek (algodysmenorrhea).

Zaleca się stosowanie Nimesul i jego analogów, jedna saszetka dwa razy dziennie, czas stosowania nie powinien przekraczać 2 tygodni. Chociaż wielu osobom z łagodnymi bólami stawów wystarczy jedna saszetka, obciąża ona wątrobę o połowę. Nimesil jest również dostępny w Berlinie-Chemie, a opakowanie 30 opakowań na dwutygodniowy kurs będzie kosztować od 600 do 750 Zlotykhli. Homeopatyczny nimesulid z Marbiopharm jest dostępny w cenie od 250 do 590 Zlotykhli., Ale najtańsze są tabletki, a nie proszki o tej samej nazwie. Nawet dawka 20 jednostek jest sprzedawana w aptekach od 40 Zlotykhli, a nawet niżej. Doskonały kompromis między ceną a jakością – Indian Nais: opakowanie 20 tabletek 100 mg można kupić za średnią cenę 200 Zlotykhli, a nawet znaleźć za 160 Zlotykhli.

Zalety i wady

Nimesil ma takie same przeciwwskazania jak Movalis. Nie jest zalecany w przypadku ciężkich zaburzeń krzepnięcia krwi, alkoholizmu i narkomanii. Jest również przeciwwskazany u kobiet w ciąży i karmiących piersią, może powodować działania niepożądane typowe dla NLPZ, z których najczęstsze są nudności, biegunka, a nawet wymioty. Podobnie jak w poprzednim przypadku, każdy nimesulid powinien być stosowany w najmniejszej skutecznej dawce i przez możliwie najkrótszy okres. Niewskazane jest również łączenie tego leku z innymi lekami z grupy NLPZ. Może to zwiększyć jego agresywność, co w bardzo rzadkich przypadkach może prowadzić do polekowego uszkodzenia wątroby.

Hormony miejscowe do wstrzykiwań wewnątrzstawowych

Miejscowe leki hormonalne, czyli kortykosteroidy o przedłużonym działaniu, są prawdziwym panaceum dla pacjentów z długotrwałym, uporczywym bólem, zaawansowanym zapaleniem stawów w III stadium z objawami zapalenia stawów, wysiękiem maziowym i zwiększoną ilością płynu maziowego. Wewnątrzstawowe zastrzyki hormonów, z użyciem strzykawki i igły, nie są zalecane w chorobie zwyrodnieniowej stawów i artretyzmie.

Podane do jamy stawowej są skuteczne szybko, bez skutków ubocznych lub z minimalnymi, ponieważ nie przechodzą do krwiobiegu i mogą mieć bardzo długotrwałe działanie. Najbardziej znanymi lekami stosowanymi w artrologii do leczenia przewlekłego bólu i stanu zapalnego w zapaleniu stawów są Dipropan i Kenalog.

Efektem końcowym są hormony sterydowe, które utrzymują się przez długi czas (nawet do sześciu miesięcy po jednym zastrzyku)!) pozwala pacjentowi poprawić zakres ruchu, zwiększyć ruchomość w stawie, zmniejszyć ból i zredukować stan zapalny.

Nie prowadzą one jednak do odbudowy chrząstki stawowej, mimo likwidacji nieprzyjemnych objawów. Przyjrzyjmy się przykładowi miejscowej terapii hormonalnej z betametazonem na przykładzie Dipropanu. Jest to w zupełności wystarczające, gdyż w użyciu medycznym do iniekcji wewnątrzstawowych są tylko 2 hormony kortykosteroidowe. Pierwszym z nich jest betametazon, który zostanie opisany poniżej, a drugim triamcynolon, który jest dostępny pod nazwą Kenalog. Ponieważ są z tej samej grupy, mają wiele podobieństw.

Betametazon (Dipropan, Betaspan, Flosterone)

Ocena: 4.9

Dipropan jest wysokiej jakości zawiesiną składającą się z dwóch związków betametazonu. Jest bezbarwny, żółtawy lub bezbarwny, o lekko lepkiej konsystencji, w której występują białawe cząstki. Ampułka zawiera również dodatkowe substancje. Każda ampułka zawiera jeden mililitr tej zawiesiny. Silne działanie przeciwzapalne, antyalergiczne i immunosupresyjne. Interesuje nas pierwszy efekt, dlatego Dipropan stosuje się przede wszystkim w chorobach układu mięśniowo-szkieletowego i oczywiście w różnego rodzaju zapaleniach stawów, a zwłaszcza z komponentem zapalnym.

Bardzo ważną i cenną właściwością Diprospanu jest to, że jest on bardzo powoli uwalniany z magazynu, w tym przypadku stawów. Dipropan jest stosowany nie tylko wewnątrzstawowo, ale także okołostawowo w różnych typach zapalenia stawów, przy czym należy pamiętać, że nie wolno go stosować dożylnie ani podskórnie. Jeśli konieczne jest podanie miejscowe, zwykle można pominąć znieczulenie miejscowe, a w przypadku dużych stawów wystarcza zwykle jeden do 2 ml na staw.

Efekty kliniczne mogą utrzymywać się do miesiąca lub dłużej po pojedynczym wstrzyknięciu, przy czym bardzo dobra odpowiedź trwa do sześciu miesięcy. Jedną ampułkę Dipropanu można kupić w aptekach za 260 Zlotykh, czyli w cenie zastrzyku, a w przypadku dużego stawu, na przykład kolanowego, mogą to być 2 mililitry. Jeśli uważasz, że możesz mieć ciężką gonartrozę z bólem po prawej i lewej stronie, maksymalna dawka dla wszystkich dwóch stawów kolanowych wynosi 4 ml, co stanowi około 1000 Zlotykhli. Maść to maść.

Zalety i wady

Główną zaletą hormonów wewnątrzstawowych jest małe prawdopodobieństwo wystąpienia efektów ogólnoustrojowych, takich jak wzrost ciśnienia tętniczego, spadek stężenia potasu w osoczu, czy „klasyka” – uszkodzenie nadżerkowe i wrzodziejące przewodu pokarmowego, zmniejszenie szybkości gojenia się ran itp. Te działania niepożądane występują zwykle, gdy kortykosteroidy są podawane ogólnoustrojowo. Drugą zaletą jest ich długie działanie, ale musimy pamiętać o głównych przeciwwskazaniach do stosowania hormonów kortykosteroidowych, nawet do stosowania wewnątrzstawowego. Należą do nich grzybice układowe, czyli zakażenia grzybicze z uszkodzeniem narządów wewnętrznych i przenikaniem do krwiobiegu, obecność ostrego zakażenia stawów, np. brucelozy lub gruźliczego zapalenia stawów, nadwrażliwość na betametazon. Najlepiej powstrzymać się od stosowania hormonów, nawet śródskórnie, u kobiet w ciąży.

Środki do miejscowego leczenia zapalenia stawów

Istnieje wiele środków miejscowych do leczenia zapalenia stawów, artretyzmu i innych chorób aparatu ruchu: są to m.in. kompresy rozgrzewające, nakolanniki z sierści psa i wielbłąda, aplikatory Kuzniecowa lub Lyapko. Ludzie stosują ozokeryt i parafinę na stawy, robią okłady z Dimeksidu i Bischofitu.

Opowiemy o dostępnych bez recepty maściach, kremach i żelach, które służą jako środki pierwszej pomocy. Jaka jest różnica między maściami, kremami i żelami?? Kiedy stosować je w chorobie zwyrodnieniowej stawów i artretyzmie?

Maści najlepiej stosować na noc przy ostrym bólu lub wyraźnym pękaniu. Maść jest tłusta, zwykle na wazelinie lub lanolinie, wchłania się bardzo długo, ale głęboko i plami ubrania w ciągu dnia, ale jej działanie lecznicze jest długotrwałe. Dlatego najrozsądniej jest po zastosowaniu na noc pozwolić maści nasiąknąć przez kilka godzin i zastosować ją pod opatrunkiem okluzyjnym, np. papier pergaminowy + elastyczny, siatkowy bandaż.

Emulsja kremowa, zawiesina tłuszczu w wodzie lub rozpuszczalniku. Najbardziej popularnym i znanym kremem jest majonez, w którym drobne kropelki oleju roślinnego rozprowadza się w białku lub żółtku jajka. Krem wchłania się szybciej niż maść w ciągu kilku minut, zwłaszcza jeśli miejsce to zostanie dokładnie wmasowane.

Żel nie jest emulsją rozpuszczalną w tłuszczach, lecz wodno-alkoholową masą, która bardzo szybko odparowuje, pozostawia na skórze film ochronny. żel najmniej przenika do tkanki, dlatego rozsądnie jest stosować żele przeciwzapalne w projekcjach dużych stawów, gdzie jest najmniej mięśni i tkanki podskórnej, np. w okolicy kolana lub łokcia. Można zaaplikować żel na międzyżebrze, ale próba zaaplikowania go na pośladek osoby otyłej, aby dostać się „przez niego” do nerwu kulszowego, raczej się nie uda.

Oczywiście istnieje bardzo wiele maści, żeli i kremów na stawy. Istnieją maści rozgrzewające i maści chłodzące. Oto niektóre z nich:

Nayatox (jad węża, kamfora, salicylan metylu, olejek eukaliptusowy)

Ocena: 4.9

OcenaNayatox to wietnamska maść, której głównym składnikiem aktywnym jest jad kobry. Produkt ten podrażnia skórę, chłodzi i łagodzi ból, jest najlepszy w przypadku chorób układu mięśniowo-szkieletowego. Obejmuje to zapalenie stawów, zapalenie korzonków nerwowych, neuralgię, zapalenie nerwu kulszowego lub rwę kulszową, chorobę zwyrodnieniową stawów. Jedną do dwóch łyżeczek tej maści należy nałożyć na skórę, wcierać raz dziennie. W przypadku silnego bólu można zastosować go dwukrotnie. Lek może być stosowany do 10 dni bez recepty. Opakowanie 20 g będzie kosztować od 200 do 250 Zlotykhli w lutym 2021 roku.

Zalety i wady

Nayatox nie powinien być stosowany w przypadku gorączki, czynnej gruźlicy lub zakażenia, wyczerpania, niedostatecznego krążenia mózgowego (udaru), u pacjentów, którzy niedawno przeszli zawał serca lub mają niestabilną dławicę piersiową. Nie należy stosować maści u kobiet w ciąży i karmiących piersią oraz u osób ze zmianami skórnymi, na których zastosowano Nayatox. Natomiast Nayatoks w drugim lub trzecim dniu po wystąpieniu objawów zaostrzenia zapalenia stawów lub stanu zapalnego pomaga ustąpić ognisku zapalnemu, a dzięki drażniącemu, rozpraszającemu wpływowi kamfory lekko chłodzi, zmniejszając ból i dyskomfort związany z poruszaniem się.

Diklofenak (Voltaren Emulsion)

Ocena: 4.9

Novartis produkuje Voltaren Emulgel, w postaci żelu do stosowania zewnętrznego. Tubka 50g 1% diklofenaku kosztuje 356 Zlotykhli. Diklofenak stosowany miejscowo łagodzi ból, obrzęk, stan zapalny, zmniejsza gorączkę w stawie, przynosi ulgę w bólu nocnym i poprawia zakres ruchu.

Voltaren Emulgel jest wskazany w różnego rodzaju bólach spowodowanych patologiami układu mięśniowo-szkieletowego, reumatoidalnym zapaleniem stawów, stłuczeniami i zwichnięciami mięśni. Należy go stosować 3 razy dziennie, ilość nie powinna przekraczać wiśni lub orzecha włoskiego. Po wmasowaniu zaleca się umyć ręce, ponieważ żel ma specyficzny zapach.

Zalety i wady

Nie jest zwykle wchłaniany do krwi w dużych ilościach, o ile oczywiście nie są smarowane zbyt duże powierzchnie skóry. Bardzo rzadko, a przy stosowaniu miejscowym może powodować pokrzywkę, chorobę Quinckego oraz kontaktowe zapalenie skóry i wysypki, które mogą rozwijać się dość często, ale rzadziej niż u jednego na 10 zastosowań. Produkt jest przeciwwskazany do stosowania na skórę przy skłonności do astmy aspirynowej, nietolerancji aspiryny, u kobiet w ciąży i karmiących, u dzieci poniżej 12 roku życia, a także w obecności ran i zadrapań, na które jest stosowany. Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku przewlekłych zaburzeń czynności wątroby i nerek, nie powinien mieć kontaktu z błonami śluzowymi. Ale jeśli jest stosowany prawidłowo, nie ma żadnych konsekwencji i ból stawów ustępuje.

Sztuczny smar do stawów

Sztuczny smar, czyli płyn maziowy, jest zawsze potrzebny. Pełni wiele funkcji: odżywia chrząstkę, zmniejsza tarcie w stawie, absorbuje wstrząsy i działa jak amortyzator. Naturalny smar jest trwale odnawialnym, wiskoelastycznym polimerem. Znajduje się zawsze na powierzchni chrząstki, smaruje ją, a także odżywia. Pacjenci powinni mieć świadomość, że od 2003 roku Światowa Organizacja Zdrowia zaleca stosowanie sztucznego smaru w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów, gdy leczenie zachowawcze stało się nieskuteczne.

W przypadku sztucznych stawów, czyli endoprotez, płyn maziowy lub płyn stawowy można również nazwać sztucznym smarem. Głównym wskazaniem do jego stosowania jest ból, dyskomfort podczas ruchu, a także sztywność w stawach. Jeśli naturalny lubrykant jest niewystarczający, stosuje się środek sztuczny; podobnie jak hormony, wstrzykuje się go śródstawowo do szczeliny maziowej.

Istnieje wiele udowodnionych efektów stosowania sztucznego płynu maziowego. Po kursie zastrzyków pacjent może wrócić do łatwego, bezbolesnego poruszania się po kilku miesiącach, a nawet do roku. Generalnie podczas każdego kursu podaje się 5 zastrzyków w regularnych odstępach czasu, a czas trwania efektu zależy od jakości i wyboru preparatu.

Oczywiście, maksymalny efekt uzyskuje się poprzez terminowe podawanie substytutu płynu stawowego, a jest nim początkowe stadium zapalenia stawów. Jeśli doszło już do znacznych zmian, wszelkie zabiegi są mniej skuteczne, ponieważ chrząstka została już zniszczona. Przecież nawet dobrej jakości smarowanie poważnie uszkodzonych przekładni w jakimkolwiek silniku nie naprawi problemu: będzie szumieć i dalej się psuć.

Jakie są częste przeciwwskazania do podawania sztucznego płynu maziowego?? To:

1. każdy miejscowy stan zapalny w stawie, ponieważ każdy sztuczny płyn stawowy, który składa się z kwasu hialuronowego, jest niszczony przez stan zapalny, podobnie jak naturalny płyn stawowy;

2. Płyn maziowy protetyczny nie jest stosowany w chorobach autoimmunologicznych, np. reumatoidalnym zapaleniu stawów, ale nie na tym skupia się ten artykuł;

3. Dość przykrym faktem może być reakcja alergiczna na naturalny płyn maziowy, który jest pochodzenia zwierzęcego, a reakcja ta może dochodzić do wstrząsu anafilaktycznego, dlatego najlepiej przepisywać protezy z syntetycznym płynem maziowym, choć są one droższe.

Im wyższa jakość preparatu, tym rzadziej pacjent musi poddawać się powtórnemu zabiegowi i tym dłużej utrzymują się efekty działania leku. Od czego zależy działanie leku?? Na wielkość cząsteczek leku. Preferowane są produkty o dużej masie cząsteczkowej, ponieważ są wolniej pobierane z organizmu i wolniej się rozkładają, mając tzw. przedłużone działanie. Jeśli masa cząsteczkowa preparatu jest mała, cząsteczka kwasu hialuronowego jest szybko rozbijana na fragmenty, oddzielana i usuwana ze stawu.

Przypomnijmy, że naturalny, stanowiący punkt odniesienia płyn stawowy ma masę około 3 mln daltonów. Leki o małej masie cząsteczkowej mają do 800.000, oraz płyn do sztucznych stawów o wysokiej masie cząsteczkowej powyżej 2,5 mln. jednostki. Jako jeden z preparatów referencyjnych, które składają się na sztuczne smarowanie stawów, przedstawimy tutaj amerykański lek Synvisc.

Dla osób zainteresowanych „protezowaniem” płynu stawowego i minowodów możemy polecić dobry artykuł sieci Klinik Woroneż na temat tych preparatów.

Sinvisk

Ocena: 4.9

Występuje w opakowaniu 3 ampułek, po 2 ml każda, w cenie 24500 Zlotykhli. Odpowiednio, cena 1 ml wyniesie nieco ponad 4000 Zlotykhli. Wysoka cena jest uzasadniona, ponieważ Synvisc jest wysoce lepkim, elastycznym płynem stawowym o średniej masie cząsteczkowej około 6 milionów. Daltonów, czyli dwukrotnie grubszy i cięższy od naturalnego smaru. Składa się z hialanów, a nie z kwasu hialuronowego; kwas hialuronowy jest pochodną kwasu hialuronowego, który składa się z powtarzających się disacharydów. Są to acetyloglukozamina i hialuronian sodu. Oczywiście musi być wstrzykiwany ściśle do jamy stawowej, o ile nie ma dużego wysięku.

W przypadku choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego jako kurs leczenia konieczne są 3 iniekcje co 1 tydzień. Przy takim schemacie dawkowania zwykły efekt leczenia utrzymywał się przez 26 tygodni, natomiast w przypadku choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego najlepszy czas odpowiedzi wynosił 52 tygodnie, po 1 kursie trzech wstrzyknięć. Jakość tłumaczy więc wysoki koszt tego produktu, ale należy pamiętać, że jest on w naszym kraju uważany za drogi, bo za niego trzeba zapłacić ok. średniej miesięcznej pensji. W USA wykwalifikowany pracownik dostaje około 25 dolarów za godzinę pracy, podczas gdy w Rosji kwota ta wynosi nieco ponad 3 dolary, a więc w kraju produkującym jest osiem razy taniej.

Zalety i wady

Synvisc zawiera odrobinę białka z kurczaka. Dlatego, jeśli u pacjenta występuje nietolerancja, lub nadwrażliwość, należy zachować ostrożność. Procedura zakładania jest zwykle dobrze tolerowana, sporadycznie może wystąpić przemijający ból lub obrzęk, ale jest to rzadkie. Jedną z wad jest sposób jego stosowania. Początkowo wymagane jest wykonanie iniekcji wewnątrzstawowej, usunięcie pewnej ilości płynu maziowego w ilości równej wstrzykiwanemu płynowi, ogrzanie leku do temperatury pokojowej, przestrzeganie ścisłych zasad jałowości, dobór wielkości i długości igły w zależności od stawu. Dlatego pracownicy służby zdrowia muszą się nauczyć, jak podawać lek. Takie zasady są jednak wymagane przy podawaniu wszystkich bez wyjątku produktów płynu maziowego, a jedyną różnicą jest opakowanie, objętość, cena i jakość. W wielu przypadkach lek jest wstrzykiwany pod kontrolą promieniowania rentgenowskiego.