Porównanie Midocalm w formie tabletek i zastrzyków | Wybierz najlepszy z nich

Midocalm – lek zmniejszający napięcie mięśniowe. Ten lek zwiotczający mięśnie jest dostępny w postaci roztworu do wstrzykiwań i tabletek. Rozbiliśmy obie formy uwolnienia i powiedzieliśmy, czym się różnią.

Opis ogólny

Midocalm jest środkiem zwiotczającym mięśnie działającym centralnie. To, co wyróżnia go spośród innych leków z tej grupy, to bezpośrednie działanie na OUN, który otrzymuje sygnał do zmniejszenia napięcia mięśniowego. Jednak jego sposób działania nie jest w pełni znany.

W postaci tabletek i roztworu blokuje pewne rodzaje sygnałów w OUN, co znacznie zmniejsza odruchy i stymuluje miejscowy przepływ krwi. Poza działaniem podstawowym ma działanie przeciwskurczowe i przeciwdławicowe.

Wskazaniami do stosowania leku są następujące stany:

1. Zwiększone napięcie mięśni, przykurcze, spazmy – przy artrozie, lumbago, spondylozie, zespole szyjnym, spondyloartrozie;

2. Po urazach i operacjach ortopedycznych;

3. Niektóre choroby organiczne, w których dochodzi do zwiększenia napięcia mięśni prążkowanych;

4. leczenie skojarzone miażdżycy, angiopatii typu cukrzycowego;

5. Choroba Little’a lub mózgowe porażenie spastyczne.

Głównym składnikiem czynnym jest tolperyzonu chlorowodorek. To co odróżnia tabletki od shotów to substancje pomocnicze. Roztwór zawiera dodatkowo lek przeciwbólowy lidokainę.

Tabletki zawierają następujące składniki:

1. skrobia;

2. talk;

3. dwutlenek krzemu;

4. Kwas stearynowy;

5. celuloza mikrokrystaliczna;

6. laktoza;

7. monohydraty kwasu cytrynowego.

Lek produkowany jest przez węgierską firmę Gedeon Richter. Istnieje również rosyjska wersja myorelaxantu, która jest produkowana na licencji. Jest on dostępny na receptę.

Badania i skuteczność

Neurolog F.. Devlikamova w swojej pracy „Badanie skuteczności Mydocalm-Richter w miejscowej terapii iniekcyjnej strefy spustowej” opisała wyniki stosowania leku w zespołach bólu mięśniowo-powięziowego. Badanie z udziałem 20 pacjentów wykazało pozytywne działanie przeciwbólowe i rozluźniające mięśnie. Stwierdzono również, że stosowanie Midocalm przyspiesza powrót do zdrowia po chorobach, którym towarzyszą skurcze mięśni.

Pracownik naukowy Kliniki Neurologii i MD A. . Astapenko w „Midocalm in clinical practice: efficacy and safety” przytoczyła dane ze swojego badania. Wzięło w nim udział łącznie 1 690 osób. Stwierdzono, że stosowanie Midocalm w ujęciach jest skuteczne u dzieci i dorosłych w przypadku zespołu mięśniowo-tonicznego, procesów zwyrodnieniowych kręgosłupa i spastyczności o genezie ośrodkowej. Wykazano również, że lek jest wysoce bezpieczny w postaci tabletek i iniekcji.

Badania przedkliniczne wykazały, że lek nie ma działania teratogennego. Nie przeprowadzono jednak badań klinicznych, dlatego lek przepisywany jest kobietom w ciąży w ostrej potrzebie, zwłaszcza w pierwszym trymestrze. Midocalm nie jest stosowany podczas karmienia piersią, ponieważ nie ma dowodów na przenikanie substancji czynnej do mleka.

Przeciwwskazania

Tabletek nie przepisuje się pacjentom poniżej 2 roku życia, zastrzyków poniżej 5 roku życia. W okresie ciąży i karmienia piersią lek stosuje się ostrożnie; nie ma dowodów, że jest on bezpieczny dla tej grupy. Przeciwwskazaniem jest również alergia na składniki oraz myasthenia gravis.

Efekty uboczne

Wystąpienie niepożądanych objawów jest bardziej prawdopodobne w przypadku stosowania zastrzyków Midocalm. W takim przypadku lekarz może rozważyć zmianę na tabletki. Istnieje możliwość wystąpienia uczulenia, aby temu zapobiec zaleca się podawanie roztworu kroplówką, a nie strumieniem. Zastrzyki zawierają również lidokainę, która ma swoje skutki uboczne.

Możliwe niepożądane objawy ze stosowania leku Midocalm:

1. Obniżone ciśnienie krwi;

2. ból głowy;

3. osłabienie mięśni;

4. dyskomfort w okolicy żołądka, nudności;

5. Reakcje nadwrażliwości – świąd, skurcz oskrzeli, obrzęk krtani, rumień.

Dodatek do zastrzyków ze względu na składnik przeciwbólowy:

1. Niepokój, dezorientacja, zamieszanie

2. Tachykardia, bradykardia;

3. ból pleców;

4. zawroty głowy, uczucie euforii.

Działania niepożądane zwykle ustępują po zmniejszeniu dawki. Podczas leczenia domowego, gdy wystąpią wymienione objawy, należy przerwać stosowanie produktu i skonsultować się z lekarzem.

Dawkowanie

Tabletki Midocalm przyjmowane doustnie, bez żucia, popijając zwykłą wodą. Od 14 roku życia średnia dawka wynosi 50 mg/kg 3 razy; od 3 do 6 roku życia 5 mg/kg 3 razy; od 7 do 14 roku życia 2-4 mg/kg 3 razy. Tabletki należy przyjmować z jedzeniem.

Aspirat tylko u dorosłych, iniekcje dla dzieci po 5 roku życia w przypadkach ostrej potrzeby. Podawany domięśniowo 100mg dwa razy, dożylnie 100mg raz.

Choroba nerek wymaga zwykle zmniejszenia dawki. Dotyczy to zwłaszcza zastrzyków. Działania niepożądane są częste w tej grupie pacjentów. Pacjent musi być pod nadzorem lekarza, jeśli wymagane jest leczenie. Dotyczy to osób z chorobami wątroby.

Nie było doniesień o przedawkowaniu leku w zastrzykach lub tabletkach. Opisano stosowanie leku u dzieci w dawce 600 mg bez ciężkich działań niepożądanych. Przy dawce 300-600 mg w niektórych przypadkach występuje zwiększona drażliwość.

Badania na zwierzętach wykazały, że duże dawki mogą powodować zaburzenia koordynacji, drgawki, porażenie mięśni oddechowych. Brak antidotum w przypadku przedawkowania. W przypadku skutków ubocznych stosuje się leczenie objawowe. Poszkodowany powinien otrzymać płukanie żołądka, enterosorbent.

Koszt i analogi

Porównanie kosztów różnych form uwalniania i analogów Midocalm:

Która forma jest lepsza

Tabletki Midocalm są skuteczne w leczeniu chorób przewlekłych związanych ze skurczem mięśni i bólem. Mogą być przepisywane u dzieci. Zastrzyki najlepiej stosować tylko u dorosłych w ostrej fazie choroby. Mogą one być stopniowo zastępowane przez tabletki.

Przepisując leczenie, lekarz wybiera postać leku. Pod uwagę brane są różne czynniki, w tym wiek, historia alergii, stan przewodu pokarmowego. Niebezpieczne jest przyjmowanie preparatu samodzielnie, gdyż istnieją przeciwwskazania i ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych.