| Ważne różnice pomiędzy prętami zbrojeniowymi A400 i A500

Zbrojenie stalowe jest stosowane w konstrukcjach żelbetowych i obejmuje dużą różnorodność typów i kształtów. Nasi eksperci ds. budownictwa i renowacji dokonali analizy porównawczej, aby zrozumieć różnice między różnymi rodzajami tego materiału budowlanego.

Współczesne huty dzielą pręty zbrojeniowe na typy i klasy według następujących podstawowych cech: wytrzymałość wyrażona literą i numerem, metoda produkcji i rodzaj stali, średnica i rodzaj przekroju. Przyglądamy się na przykład różnicom między A400 i A500, A3 i A500C, najczęściej stosowanymi typami w wielu konstrukcjach.

Klasyfikacja

Przedsiębiorstwa metalurgiczne produkują wyroby, które mogą być oznakowane jednocześnie według starego standardu państwowego, przyjętego w czasach sowieckich, oraz według nowych specyfikacji technicznych, zbliżonych do standardów europejskich. Według starego GOST-u pręty zbrojeniowe oznacza się w następujący sposób: A1, A2, A3, A4, A5 i A6, natomiast według nowej normy: A240, A300, A400, A500, A600, A800, A1000. Litera „A” w oznaczeniu oznacza, że produkty są prętami stalowymi, w przeciwieństwie do drutów, które są oznaczone literami „B” i „Bp”.

Ponadto w nowej normie zastosowano dodatkowe indeksy literowe: C dla spawanych, T dla obrabianych cieplnie, K dla odpornych na korozję. Dlatego też, na przykład, różnica pomiędzy A500C a A500 polega na tym, że produkty A500C mogą być łączone w siatki i ramy za pomocą elektrycznego spawania łukowego, podczas gdy A500 może być łączony jedynie za pomocą drutu wiązałkowego.

Podstawową właściwością produktu jest jego wytrzymałość mechaniczna, czyli zdolność prętów zbrojeniowych do wytrzymania określonego maksymalnego naprężenia rozciągającego mierzonego w MPa lub N/mm2, zwanego granicą plastyczności stali. Na przykład pręty stalowe klasy A1 i odpowiadające im wyroby klasy A240 mają granicę plastyczności 235 N/mm2, pręty zbrojeniowe klasy A2 i odpowiadające im zbrojenie klasy A300 mają granicę plastyczności 295 N/mm2 itd.. Różnica między stalą zbrojeniową 400 i 500 polega na tym, że wyroby marki 400 mają granicę plastyczności 390 n/mm2, a dla 500 ten parametr wynosi 490 n/mm2.

Metody produkcji i rodzaje stosowanej stali

Pręty zbrojeniowe produkowane są w hutach w technologii walcowania na gorąco. Możliwość dalszego wzmocnienia metodami termomechanicznymi podczas produkcji. Jako surowce stosuje się określone stale węglowe i niskostopowe.

Na przykład przy produkcji stali A3 (A400) stosuje się gatunki 35GS i 25G2S, natomiast przy produkcji stali A500S stosuje się gatunki St3SP, St3PS, które są mocniejsze, ale jednocześnie bardziej plastyczne i zapewniają wysoką niezawodność połączeń spawanych.

Klasyfikacja według rodzaju profilu

Profil pręta zbrojeniowego może być gładki lub wytłoczony.A1 (A240) jest produkowany z gładką powierzchnią, podczas gdy inne gatunki mają powierzchnię teksturowaną. W przekroju poprzecznym wyrobu falistego na całej długości pręta i sąsiednich żeber poprzecznych znajdują się dwa występy, które

sprzyja lepszemu łączeniu się z betonem.A500C i A400 są faliste. Jednak dość łatwo odróżnić A500 od A400 po wyglądzie fizycznym. Główną cechą produktu A500C są poprzeczne występy w kształcie sierpa, które nie stykają się z dwoma podłużnymi występami. Takie ukształtowanie profilu przekroju poprzecznego pozwoliło na zmniejszenie koncentracji naprężeń w węzłach żebrowych, w których normalnie wystąpiłyby pęknięcia podczas zderzenia, zwiększając tym samym trwałość i niezawodność konstrukcji żelbetowych. A500 ma większy rozstaw żeber poprzecznych niż pręty A400.

Tabela właściwości porównawczych A400 i A500.