Dokonaj analizy rysunku dziecka – co rysunek dziecka mówi o waszej rodzinie

Do diagnozy psychologicznej dzieci najlepiej nadają się techniki projekcyjne. Jedną z najbardziej pouczających metod są rysunki na określony temat. Za pomocą uzyskanych danych można wiele powiedzieć o aktualnym stanie dziecka, o relacjach w rodzinie i z rówieśnikami. Proponuję, aby rodzice zapoznali się z krótką listą zasad i ograniczeń dotyczących prowadzenia technik projekcyjnych:

1. Kryterium ograniczającym jest wiek do 3 lat.Już w czwartym roku życia dzieci słabo opanowują sztuczne obrazy. Lubią rysować, ale nie wkładają w to sensu. Analizowanie arcydzieła po kolorze również nie ma sensu przed ukończeniem 3 roku życia. Często dzieci wybierają flamaster lub ołówek, który jest najbliższy ich dłoni.

2. Rysunek nie powinien być poprawiany ani nagradzany. Daj dziecku przestrzeń. Pozwól mu wybrać własne kolory i rysować tak jak lubi. Jest to jedyny sposób na uzyskanie wiarygodnych danych do diagnostyki.

3. Zapewnienie spokojnego i wolnego od zakłóceń środowiska. W wieku przedszkolnym dzieciom może być trudno się skoncentrować, zwłaszcza jeśli występują czynniki rozpraszające uwagę. Poproś dziecko, aby usiadło przy stole, wyłączyło telewizor i odsunęło od siebie wszelkie gadżety (tablety, telefony, konsole do gier).

4. Nie wyciągaj wniosków z samego rysunku. Psychologowie przeprowadzają zestaw technik pozwalających na wyciągnięcie wniosków o aktualnym stanie dziecka. Nie próbuj opierać się wyłącznie na tym, co wyniosłeś z analizy rysunku. Czasem na jego treść wpływa mnóstwo czynników zewnętrznych: żal do krewnego (nie dostał tego, czego chciał, na przykład), zły nastrój itp..

W tym artykule zapoznasz się ze znaną metodą projekcyjną „Rysunek rodzinny” i dowiesz się, jak ją interpretować. Poznaj również podstawowe zasady interpretacji rysunków dzieci.

Technika projekcyjna rysowania rodziny

Trudno określić dokładną genezę tej metodologii, gdyż wielu naukowców zastanawiało się nad skutecznością interpretacji rysunku rodzinnego w diagnozowaniu relacji wewnątrzrodzinnych. Powszechnie przyjmuje się, że założyciel B. Hughes, ponieważ jego praca zawiera najwcześniejszą wzmiankę o nim. Do rozwoju metodologii przyczyniło się wielu psychologów. Na szczególną uwagę w artykule zasługuje B. Woolf, która miała wiele kryteriów analizy rysunków dziecka. Poniższa tabela przedstawia te kryteria wraz z prawdopodobnymi opisami do interpretacji.

Kryteria te stały się początkiem zmienności w interpretacji rysunków rodzinnych. Opisane kryteria oceny mają zastosowanie do każdego innego opisu metodologii. Naśladowcy, którzy rozwijali i doskonalili projektowe metody diagnozy psychologicznej, dodali do techniki Family Drawing nowe, ważne szczegóły. Na przykład R. Burns i F. Kaufman zaproponował zmianę instrukcji dotyczących metodologii. Dzieci otrzymują zadanie narysowania swojej rodziny, gdy coś robią (Kinetic Family Drawing, dalej KFD). Poszerza to pole do diagnozy i umożliwia głębszą analizę zależności. Analizie poddano następujące punkty:

1. Dane indywidualne.Ocena jest przeprowadzana według kryteriów opisanych w tabeli w B. Woolf, dodaje także docenienie emocjonalnego zabarwienia rysunku (nacisk, wybór ołówka, skreślenia, komentarze w trakcie rysowania itp..).

2. Działania KSR. Symboliczne znaczenia działań przedstawionych na ilustracji wskazują na charakter relacji rodzinnych, obecność punktów „problematycznych” i obaw dziecka. Na przykład obraz gry w piłkę lub innej konkurencyjnej gry symbolizuje ducha rywalizacji, intensywność emocjonalną otoczenia. Oglądanie ognia może symbolizować złość, agresję.

3. Styl CPS. Stylistyczne przedstawienie dziecka dorastającego w szczęśliwej rodzinie, w której panują zdrowe relacje, charakteryzuje się powszechnością. Wszyscy członkowie rodziny są zaangażowani we wspólne zadanie i znajdują się obok siebie na rysunku. Odchylenia od stylu standardowego są właściwe dla interpretacji odchyleń w relacjach. Na przykład bierność członków rodziny może być interpretowana jako brak bliskości między nimi, obojętność wobec siebie. Umieszczenie członków rodziny w różnych rogach arkusza lub narysowanie między nimi wyraźnych linii pokazuje odrębność, konflikt, napięcie.

4. Symbole oczu bydła. To kryterium oceny zostało zaczerpnięte przez twórców z teorii psychoanalizy i opiera się na nieświadomych skojarzeniach dziecka. Powtarzające się w obrazie przedmioty i symbole mogą być postrzegane jako symboliczne znaki do interpretacji. Na przykład drabina kojarzy się z osiągnięciami, ambicją. Istnieją symbole społeczne, które są obecne również w rysunkach dzieci.

Analizuj cechy graficzne rysunku

Cechy graficzne obejmują stopień nacisku ołówka, obecność elementów towarzyszących, wykorzystanie przestrzeni i schludność rysunku jako całości. Stanowią one emocjonalny komponent osobowości dziecka i mówią o jego nastroju w momencie rysowania. Poniższa tabela opisuje bardziej szczegółowo interpretację cech graficznych.

Psychologiczna analiza preferencji kolorystycznych

Po 3,5 – 4 latach wybór koloru ma wpływ na interpretację rysunku dziecka. Dzieci zazwyczaj używają średnio 5-6 kolorów.Co to znaczy dobór koloru i jak go dobrać do rysunku:

1. Wykonywany jest w jasnych kolorach w dużych ilościach. Dziecko jest pewne siebie, stabilne emocjonalnie i szczęśliwe. Jeśli ocenimy kolory dominujące (1-2 kolory), możemy je zinterpretować.

2. Rysunek wykonywany jest w 1-2 kolorach. Dziecku brakuje pozytywnych emocji i potrzebuje uwagi i opieki rodzicielskiej.

3. Jest w jednym ciemnym kolorze. Dziecko wykazuje niechęć do otwarcia się, brak zainteresowania zadaniem i próbę uniknięcia samego procesu diagnostycznego.

Teraz rozważmy opisy kolorów według klasyfikacji Lüschera (twórcy testu kolorów Lüschera):

1. Zielonawykazuje ciekawość dziecka, chęć i umiejętność budowania relacji z rówieśnikami i dorosłymi. Charakteryzują się opanowaniem i spokojem. Czasami wybór tego koloru symbolizuje nieświadome pragnienie uczucia i uwagi.

2. Niebieskiwykorzystuje dzieci zrównoważone, powolne, skłonne do celowych działań. Lubią porządek, starannie kolorują swoje rysunki, cenią sobie spokój i harmonię w rodzinie.

3. Brązowysymbolizuje niezawodność, stabilność, trwałość. Jego powszechność w rysunku może wskazywać na brak tych cech w relacjach rodzinnych.

4. Kolor fioletowywiąże się z izolacją, samotnością. Dziecko może przeżywać te uczucia i próbuje je wyrazić poprzez sztukę.

5. Orangepreferowane przez aktywne, ciekawskie maluchy. Czasami mają problemy z koncentracją. Są też kapryśni i mają częste wahania nastroju.

6. Kolor czerwonyzwiązane z miłością, radością, szczęściem. Natomiast nagły wzrost ilości czerwieni na rysunkach w połączeniu z innymi oznakami (zęby, ręce uniesione do góry, duże oczy) świadczy o agresji.

7. CzarnyZwiązane z niepokojem, strachem i niepewnością. Mały chłopiec może przeżywać trudne chwile i potrzebuje uwagi dorosłych.

8. Niebieskijest wybierany przez marzycieli i marzycielki. Dziecko z ufnością patrzy na świat, jest otwarte na nowych ludzi i wydarzenia.

9. ŻółtyLubi aktywne, otwarte dzieci.

10. BiałyZwiązany z głębokimi emocjami i rozwiniętymi umiejętnościami analitycznymi. Korzystają z niego wrażliwe, refleksyjne dzieci.

Wniosek

Bardzo ciekawie jest poznawać dziecko poprzez jego sztukę. Rysunek nie tylko mówi wiele o rodzinie, ale także o stanie emocjonalnym dziecka. Ważna jest prawidłowa interpretacja konwencji i zwrócenie uwagi na czynniki sytuacyjne (brak kolorów, obecność elementów rozpraszających uwagę, aktualny stan dziecka).