Jak być kreatywnym

„Dlaczego nie mogę być kreatywny?” lamentuje wiele osób patrząc na wystawę artystów na ulicy lub słuchając śpiewającego muzyka w lombardzie. Patrząc na owoce czyjejś wyobraźni, ze smutkiem trzeba stwierdzić, że dla nich to supertrudne zadanie.Ale to nie jest przypadek. Każdy ma w sobie twórcę. Tylko jedni wierzą w siebie i dążą do rozwoju, inni usprawiedliwiają nic nie robienie tym, że są beztalenciem. Czy można lepiej rozwijać swoje umiejętności pytać ekspertów.

Dlaczego warto myśleć kreatywnie?

Panuje powszechne przekonanie, że to właśnie osoby naturalnie uzdolnione stanowią twórczą bohemę. Ale prawdziwie utalentowane jednostki, które stworzyły arcydzieła można wymienić. Inni angażują się w rzemiosło artystyczne i szukają sposobów na wyrażenie siebie poprzez sztukę, co rodzi wiele pytań dla estetów. Doprowadziło to do tego, że społeczeństwo podzieliło ludzi na „kreatywnych” i „korporacyjnych”.

Nie każdy musi pisać książki i muzykę, czy napędzać postęp technologiczny. Można korzystać z cudzych pomysłów i wynalazków i żyć według ustalonego algorytmu. Kiedy jednak pojawiają się sytuacje wymagające nietrywialnych rozwiązań, trzeba użyć wyobraźni i poszukać rozwiązania. To nie działa dla wszystkich. Życie byłoby bardziej pozytywne, gdyby ludzie potrafili znaleźć dziesiątki odpowiedzi na jedno pytanie, z setkami pomysłów kłębiących się w ich głowach.

Co naukowcy myślą o wyobraźni?

Zjawisko twórczości nie jest postrzegane wąsko. Rozumiana jest jako aktywność duchowa człowieka, zdolna do poszukiwania oryginalnych rozwiązań, adaptująca się do wewnętrznych potrzeb. Istnieje twórczość naukowa, techniczna, literacka i inna zbudowana na wyobraźni, umysłowym procesie poznawczym służącym do formowania obrazów na podstawie poznanych doświadczeń.

Czy tworzy nowe strategie, czy odzyskuje stare, działa dla dobra. Pozwala ludziom intuicyjnie przewidywać zdarzenia i poprzez przeczucia i spostrzeżenia tworzyć nowe technologie i systematyzować wiedzę. Takich przykładów w nauce jest wiele. Pokazuje, że takie zdolności są zarówno wyuczone, jak i możliwe do wytrenowania. W procesie rozwoju, pod wpływem doświadczeń i nauki, tkanka mózgowa ulega modyfikacji. Wzrost nowych włókien nerwowych i tworzenie połączeń neuronowych zmieniają strukturę przestrzenną w komórkach i umożliwiają szerokie myślenie.

Co definiuje kreatywność??

Są tylko cztery czynniki: wiedza, umiejętność, świadomość i doświadczenie, które tworzą emocjonalny ton. Pierwszą, która próbowała odpowiedzieć na pytanie o jej związek z wyobraźnią, była badaczka J.K. Rowling. Guilford. Uważał, że jest to umiejętność zobaczenia przedmiotu z innej perspektywy, ujawnienia ukrytych aspektów osoby, nadania nowych funkcji przedmiotowi.Uczony przekonywał, że wyobraźnia jest plastyczna, zwinna i oryginalna. To znaczy, że jest zdolny:

1. Pokonaj ospałość w myśleniu;

2. znaleźć nietrywialne sposoby robienia rzeczy;

3. Buduj w umyśle obrazy wyobraźni;

4. Interpretowanie słów na obrazy w oparciu o dynamikę słów i uczuć.

Teoria Guildforda stała się punktem odniesienia dla badań z zakresu psychologii edukacji. Próbę zbadania procesu tworzenia podjął naukowiec H.E. Markus. Wallace. Okazało się, że składa się ona z etapów opartych na psychicznej fragmentacji doświadczenia, tworzeniu rozbieżnych ogniw nowych łańcuchów logicznych. Proces przebiega w następującej kolejności: kiełkowanie idei; zdobywanie wiedzy lub dojrzewanie; intuicyjne zrozumienie; praktyczne testowanie.

Każdy człowiek jest w stanie to zrobić. Natomiast D. Lindsay, R. Thompson stwierdził, że na drodze do aktywnej twórczości staje wiele czynników:

1. Tendencja do konformizmu, która przejawia się w chęci upodobnienia się do innych ludzi;

2. Strach przed byciem postrzeganym jako czarna owca;

3. Samokrytyka;

4. brak wiedzy;

5. Niezdolność do myślenia z wyobraźnią.

Co ma z tym wspólnego pasja??

Gdy ktoś nie ma entuzjazmu, nawet zawód nie uczyni go twórczym. Stworzy trywialne rzeczy. Dobrze wykonane krzesło nie jest niczym szczególnym. Każdy rzemieślnik może wykonać pracę według instrukcji. Jeśli otworzymy wyobraźnię i dodamy oparcie o ciekawym kształcie, lub wyposażymy w mechanizm transformujący, produkt nabiera innej wartości. Tylko kreatywna osoba z pasją może zrobić rzecz autorską.

Jak rozwijać zdolności?

Jak jest u Ciebie z myśleniem dywergencyjnym?? Z rozwiązaniami poza oczywistymi? Jeśli twój mózg jest rozwinięty, zamiast jednej standardowej opcji, zaproponuje wiele. Kiedy nic ciekawego nie przychodzi ci do głowy, zacznij trenować umysł, pamiętając, że codzienna praktyka prowadzi do konsekwencji.

Napisz

Zacznij od prostej, ale skutecznej metody. Obudź się, weź zeszyt z długopisem i zapisz cokolwiek przyjdzie ci do głowy: pozaziemskie historie, filozoficzne rozmyślania, eseje o życiu, itp. Kluczem jest nabazgranie 750 słów lub 3 stron. Jeśli masz kłopoty z wyobraźnią, patrz na zdjęcia i pisz wypracowania.

Storytelling może pomóc w tym gatunku.Jeśli wierzyszbadaniażywe historie stymulują produkcję oksytocyny, a mózg zapamiętuje kolorowe obrazy, zawiłe fabuły. Wykorzystaj metodę do zapamiętywania informacji i rozwijania wyobraźni. Twórz własne scenariusze wydarzeń ze szczegółami. Wkrótce zaczną się one układać w spójne historie. Dokładność narracji jest nieistotna. Ważne jest, aby organicznie uzupełnić historię o szczegóły, aby stworzyć trójwymiarowy obraz.

Pomyśl o tytule i opisz szczegółowo fabułę „Nocnego połowu ryb w Antibes” Picassa lub użyj wyobraźni, aby rozszyfrować „Czarny kwadrat” Malewicza. W wyobraźni zobaczymy nie tylko kształty geometryczne, ale także obrazy zbudowane na skojarzeniach i domysłach.

Jak „włączyć” wyobraźnię?

Tak jak inne procesy umysłowe, można je wytrenować. Częściej zadawaj sobie pytanie: „Jak mogę to zrobić inaczej??”. Ważne jest, aby twój mózg widział różne opcje dla jednego zadania, zwłaszcza z gwiazdką. Metoda przyniesie więcej świadomości i nauczy się myśleć w formach myślowych, które są przekształcane w energię fizyczną.

Przydział 1

Znajdź odpowiedzi na pytanie: „Co mogę zrobić??” w codziennych sytuacjach:

1. podczas sprzątania domu;

2. weekendowe wyjazdy;

3. na rodzinny obiad;

4. projekt domu.

Wprowadzić kontyngent ilościowy. Dla każdego elementu znajdź 10 lub więcej nietrywialnych rozwiązań. Nie odrzucaj nawet absurdalnych pomysłów. Jest to o tyle ważne, że pierwsze wybory będą znane lub widziane od innych, a w proces ten zaangażowana będzie tylko odtwarzająca się wyobraźnia. Gdy ich zabraknie, mózg zaczyna „kopać głębiej”, kombinować, spekulować i syntetyzować.

Zadanie 2

Stopniowo komplikuj zadania. Opcje:

1. Wymyśl 10 scenariuszy zakończenia opowieści o kolosie;

2. 20 pomysłów na dekorację kuchni;

3. 15 zastosowań cegieł;

4. 10 pomysłów na imprezę domową.

Mam to? Następnie zaskocz siebie i wymyśl tyle innych, ale bardziej oryginalnych, nie myśląc o sposobach ich materializacji.

Stworzyć napęd emocjonalny

Jeśli ktoś rozwija się z poczucia obowiązku, szybko się nudzi i traci zainteresowanie. Kiedy działania pobudzają emocje/impressions/attractions, wynik jest odwrotny. Wyznaczając cel, zastanów się, czego oczekujesz: podziwu, pochwały, zachęty, wzrostu samooceny? Wyobraź sobie moment, w którym mówisz: „Jestem dobry!”. Inspiruje do generowania pomysłów.

„Wyłącz swojego wewnętrznego krytyka

To ważne, inaczej umysł będzie odrzucał absurdalne pomysły i ograniczał wyobraźnię. Za kreatywność i logikę odpowiadają lewa i prawa półkula. Kiedy racjonalny umysł zaczyna rozumować, a irracjonalny zaczyna go odrzucać, zdając się na intuicję i wyobraźnię, umysł popada w chaos. Pozwól sobie na swobodne myślenie bez zastanawiania się, co jest złe, a co dobre.

Później, gdy trzeba wybrać 1-2 z kilkunastu opcji, połącz myślenie lateralne grające na skojarzeniach z myśleniem dywergencyjnym. Konwergentny uzupełnia dwa pierwsze. Ocenia, analizuje, waży i zmusza do spojrzenia na sytuację z różnych stron. Celowe złamanie znanego schematu przełamie schematy myślowe i odciągnie mózg od starych nawyków. Nie myślisz jasno? Więc idź na spacer. Półgodzinny spacer pomaga zobaczyć znane rzeczy w nowy sposób. Nie zapominaj o zapisywaniu swoich myśli, mają one tendencję do wymykania się.

„A co jeśli…”

Stanislavski kazał aktorom kontynuować zdanie z pomysłem. Jakim cudem jesteś gorszy? Zadaj sobie pytanie w kontekście zdolności: „A gdyby tak wziąć warsztaty i spróbować rysowania/blogowania/fotografii??” Metoda pomaga odkryć predyspozycje do jednego rodzaju twórczości i wypróbować się w nowej roli.

Metody asocjacyjne

Połączenia między zdarzeniami, faktami lub zjawiskami zakotwiczonymi w pamięci pobudzają wyobrażenia słuchowe, smakowe, wzrokowe. Skuteczność metody obiektów losowych polega na tworzeniu nowych pomysłów poprzez łączenie cech, nadawanie innym właściwości poprzez skojarzenia i heurystykę bez analogii. „Metoda katalogowa” została zaproponowana prawie 100 lat temu przez profesora Friedricha Kuntzowa. Później naukowiec Charles Whiting zastosował termin „obiekty ogniskowe” sugerując, że technika ta polega na skupianiu uwagi.

Technika:

1. Wybierz punkt wyjścia i 3-5 losowych rzeczowników z książki/ gazety o różnej tematyce, Zapisz ich właściwości i dołącz je do punktu wyjścia.

2. Znajdź opcje poprzez linki asocjacyjne.

3. Oceń wynik pod względem zainteresowania i wykonalności.

Załóżmy, że skupisz się na szamponie. Twoim zadaniem jest stworzenie oryginalnej reklamy. Weź 3 losowe słowa: historia, śnieg, łóżko. Określ właściwości: historia – nauka i tradycja; łóżko – miękkie i czyste; śnieg – puszysty i błyszczący. Utwórz tekst połączony, aby opisać produkt kosmetyczny.

Utwórz kształt żarówki poprzez losowy obraz. Otwórz książkę i wybierz słowo, niezależnie od części mowy, i skrzyżuj je z przedmiotem. Na przykład: krok, arbuz, ostrożny. Nie trywializuj urządzenia, nadając mu kształt jagody. Weź inne znaki. Ciekawe skojarzenia: nasiona – żarówki, chodzenie – nogi – statywy. Od razu wyczarowuje obraz z kloszem zamiast głowy.

5 Analogie William Gordon

Autor metody synektyki – burzy mózgów – wymyślił swoją metodę myślenia, aby wyjść z ograniczeń umysłu.

1. Direct ma na celu wyszukiwanie podobieństw, porównywanie i analizowanie. Dla przykładu, przed wynalezieniem maszyny latającej ludzie przyglądali się ptakom i innym latającym.

2. Osobisty. Próba zamiany miejscami z obiektem i spojrzenia na sytuację z innej perspektywy

3. Symboliczny. Pasy paradoksów i sprzeczności w znanych przedmiotach i zjawiskach, opisywanie istoty w skrócie.

4. Fantastyczna. Wymyślanie analogii poprzez wyobraźnię bez ograniczania swojego myślenia do obiektywnej rzeczywistości.

Gry na spryt

W ciągu jednej minuty nazwij sto przedmiotów na jedną z liter alfabetu. Przykład: włosy. kłaczki, piegi. Za każdym razem licz, ile ich otrzymasz. Wymyślanie pomysłowych historii do znanych przysłów i powiedzonek. Unravel the Doodles – bazgroły podobne do maszyny nagrywającej wykład, sugerujące zmienność interpretacji. Zadbaj o to, aby wyobraźnia twórcza z łatwością operowała obrazami rzeczowymi i tworzyła nieskończone skojarzenia.

Celem gier kreatywnych jest rozwijanie myślenia w sposób konkurencyjny. Znajdź kreatywne i edukacyjne gry online i ćwicz swoją wyobraźnię. Nie bój się złudzeń optycznych. Liczby niemożliwe budzą zainteresowanie. W przeciwieństwie do obrazów iluzorycznych, które dają wskazówki do obrazu, są one przebrane za znane przedmioty. Gra wyobraźni odrywa jednak od rzeczywistości i prowadzi do nieoczekiwanych rezultatów.