Jak szybko i łatwo można nauczyć dziecko, by przestało gryźć

Według psychoanalitycznej teorii Zygmunta Freuda rozwój dziecka opiera się na sposobie zaspokajania przez nie potrzeb podstawowych i społecznych za pośrednictwem specyficznego analizatora fizjologicznego. Tak więc od urodzenia do około drugiego roku życia dziecko przechodzi przez oralny etap rozwoju. Co to znaczy?? Dziecko nie tylko zaspokaja głód, gdy trzyma się piersi matki. Podczas karmienia piersią tworzy się silna więź między dzieckiem a matką, buduje się podstawowe zaufanie do świata, rozwijają się pojęcia zależności i niezależności, wewnętrznego wsparcia i emocjonalnego uwolnienia itp.. Poprzez usta dziecko próbuje nowego świata, eksperymentuje z własnymi możliwościami i funkcjami otaczających go rzeczy.

Wraz z wiekiem dziecka zanika potrzeba (psychologiczna potrzeba) gryzienia. Czasami jednak zdarza się, że dziecko zaczyna gryźć innych dorosłych i dzieci oraz przejawia inne przejawy agresji fizycznej. Na tej podstawie powstają konflikty, a jakość socjalizacji dziecka zostaje zaburzona. Czasami dzieci nie mają nic przeciwko gryzieniu własnych rodziców, z subiektywnych powodów. Co powinni zrobić zaniepokojeni mama i tata? Po pierwsze, udaj się do źródła problemu. Po zidentyfikowaniu przyczyny stanie się jasne, w jakim kierunku należy się poruszać, aby znieczulić dziecko do gryzienia.

Przyczyny

W rzeczywistości istnieje wiele powodów, dla których dziecko gryzie. Każda z nich wymaga indywidualnego omówienia z rodzicami i psychologiem (w przypadku dzieci dwuletnich i starszych). Poniższa tabela przedstawia główne przyczyny takiego zachowania w zależności od wieku.

Jak widać, przyczyn jest wiele i nie każda została ujęta w tym opisie. Po zidentyfikowaniu przyczyny nieprzyjemnego zachowania dziecka, można znaleźć odpowiedni sposób na łagodne i skuteczne poradzenie sobie z negatywnym wzorcem zachowania.

Poradnictwo psychologiczne w celu nauczenia dziecka zaprzestania gryzienia

Różnią się one w zależności od grupy wiekowej małego gryzaka. Jeśli jest dopiero niemowlakiem (0-9 miesięcy), prostym i skutecznym rozwiązaniem jest zakup specjalnych gryzaków. Wykonane są z miękkich i wytrzymałych materiałów, aby ciekawskie maluchy mogły zaspokoić swoją potrzebę gryzienia. Kontakt fizyczny z rodzicami – uściski, pocałunki – jest bardzo ważny dla dzieci w tej grupie wiekowej. W ten sposób czuje się kochany i rozwija poczucie pewności siebie. Aby w przyszłości nie musieć się krępować, gdy dziecko kogoś ugryzie, należy od pierwszego dnia otaczać je miłością i troską. Zdrowe, silne, pewne siebie dziecko jest mniej skłonne do używania siły fizycznej, aby osiągnąć swoje cele. Jeśli podczas karmienia gryzie pierś, zabierz ją. Nie wolno krzyczeć na dziecko, a tym bardziej bić go. Wzmocnienie reakcji: ugryzienie jest negatywnym doświadczeniem (pozbawienie piersi).

Starsze dziecko wskaże inne przyczyny takiego zachowania. W związku z tym, metody korekty będą różne. Poznamy je poniżej i przyjrzymy się głównym błędom wychowawczym.

Korygowanie zachowań związanych z gryzieniem u dziecka 1-3 letniego

Istnieje kilka metod, które pomogą Ci skorygować zachowania związane z gryzieniem w dobry i skuteczny sposób. Na przykład zaproponuj godną alternatywę – zabawki do żucia, pałeczki z chrupiących owoców i warzyw – jako obiekt do gryzienia zamiast siebie. Kiedy je gryzie, fizyczna potrzeba gryzienia zostaje zaspokojona. Aby zbudować silne mięśnie żucia i poprawić artykulację, wykonuj następujące ćwiczenia

1. „Łódź”. Zrób bobblehead z papieru, napełnij zbiornik wodą i pozwól jej się rozerwać. Zaproś dziecko do dmuchania, aby wprawić statek w ruch i wysłać go w daleką podróż.

2. „Bąbelki”. Do wykonania ćwiczenia weź plastikową słomkę i szklankę wypełnioną do połowy wodą. Włóż słomkę do szklanki i na jej przykładzie pokaż, jak dmuchasz przez słomkę i na powierzchni wody tworzą się bąbelki. Zachęcaj dziecko do powtarzania za Tobą.

3. Balloonooning jest odpowiedni dla dzieci w wieku 3-4 lat.Kup balony, które nie są zbyt ciasne i zachęć dziecko do ich nadmuchiwania.

Wystarczający wysiłek mięśni żucia i artykulacji wyeliminuje potrzebę gryzienia innych. Metoda ta sprawdza się tylko wtedy, gdy przyczyny gryzienia wynikają z czynników fizycznych (zęby, słabe mięśnie żucia itp.)..)

Następną metodą jest demonstrowanie nieakceptowalnego zachowania poprzez ignorowanie. Pamiętaj, że ignorowanie go przez minutę musi być związane z wiekiem dziecka. To jest optymalny czas, aby zdał sobie sprawę, że jest karany. Wydłużenie tego czasu prowadzi do poczucia deprywacji i izolacji. Takie doświadczenia tworzą negatywne postrzeganie siebie. Gdy widzisz, że dziecko zbliża się do Ciebie z zamiarem ugryzienia, odsuń się od niego i nie nawiązuj kontaktu fizycznego przez kilka minut. Następnie powiedz mu, jak się czujesz, gdy to robi. Od drugiego roku życia rozwijają się umiejętności empatyczne – dzieci wyczuwają emocje innych, odbierają ich reakcje i są zdolne do empatii.

Ważne jest, aby dawać rodzicielski przykład. Rodzicielskie przejawy nieczułości i agresji ustanawiają odpowiednie idee w światopoglądzie dziecka. Szanuj drugą osobę i zachowuj się odpowiednio w sytuacjach stresowych. Tylko wtedy twoje dziecko będzie tym, kim chcesz, aby było.

Korygowanie zachowań gryzącego dziecka 3 lata i więcej

Jest to świadomy wiek dziecka. W tym okresie dziecko jest aktywnie socjalizowane i przystosowuje się do towarzystwa innych dorosłych i rówieśników. Jeśli dziecko nadal lub zaczęło gryźć w tym wieku, proponuję zapoznać się z następującymi metodami

1. Zwiększenie poziomu aktywności fizycznej.Nadmiar energii, który nie znajduje ujścia, przekształca się w stan wzburzenia. Dziecko zaczyna źle spać, źle jeść, staje się płaczliwe lub agresywne, może zacząć gryźć. Znajdź coś ciekawego do zrobienia, aby rozjaśnić ich czas wolny i pomóc im uwolnić energię – sport, zajęcia taneczne, długie spacery, poranne ćwiczenia itp..

2. Odgrywanie ról.Jeśli dziecko uporczywie stosuje agresywne taktyki radzenia sobie, spróbuj odgrywać różne scenariusze. Na przykład: „Zabrano ci zabawki, co zrobisz??”. Pozwól mu przyjąć rolę dręczyciela, a Tobie rolę ofiary. Użyj swojego przykładu, aby pokazać, że można wypracować rzeczy bez krzyku lub kontaktu fizycznego.

3. Opowieści terapeutyczne.Psychologowie dziecięcy piszą bajki, które w zabawowej formie pokazują przykład zachowania wymagającego korekty i sposoby jego rozwiązania, które pomagają bohaterowi się go pozbyć.

4. Przemyśl swój styl rodzicielstwa.Zastanów się, jak komunikujesz się z dzieckiem? Zdarzają się krzyki, kary i manipulacje? Jeśli masz, to pracuj nad sobą i zmień swoje poglądy na temat wychowania.

5. Podczas omawiania zdarzenia, w którym dziecko kogoś ugryzło, odzwierciedl swoje uczucia. Powiedz, jak się czujesz. Pokaż, że szanujesz uczucia dziecka i jesteś gotowy pomóc mu w radzeniu sobie z nimi. Zwróć uwagę na niedopuszczalność takiego zachowania, ale nie bierz tego do siebie. Mówić tylko negatywnie o działaniu („nie możesz tak robić, to sprawia innym przykrość”), a nie o dziecku („jesteś zły”).

Czego nie należy robić

Sprawdziliśmy, co możesz zrobić, aby powstrzymać swoje dziecko przed gryzieniem. Oto kilka czynności, których nie należy wykonywać podczas procesu korekty zachowań:

1. Ukarać i omówić problem w miejscu publicznym. Publiczny „debriefing”, a tym bardziej karanie, w żadnym wypadku nie jest akceptowalną reakcją rodzicielską. Dajesz im agresję, wstyd, nieśmiałość, skrytość.

2. Stosuj kary fizyczne. Wszyscy wychowawcy jako jeden mówią, że fizyczny aspekt karania jest nie do przyjęcia. Bicie dziecka wprowadza strach, bezradność i nieufność wobec najbliższych. Starsze dziecko może mieć trudności z połączeniem swoich relacji rodzinnych z zakorzenionymi przekonaniami i wartościami.

3. Izolacja w przypadku nieakceptowalnego zachowania. W ten sposób dziecko czuje się opuszczone przez dorosłych i traci poczucie wsparcia. Pokaż, że jego zachowanie jest nie do przyjęcia, ale nie wyrzucaj go do innego pokoju.

Wniosek

Każdy wiek ma inne powody, dla których Twoje dziecko gryzie. W związku z tym stosuje się różne sposoby postępowania z nimi. Na wiele reakcji dziecka mają wpływ jego rodzice – obojętność i agresja będą rodzić podobne reakcje w jego zachowaniu. Nie musisz więc pracować nad wychowaniem dziecka, okazuj dziecku miłość, szczerość, uwagę i troskę, dawaj pozytywny przykład. Korygowanie zachowań dzieci zaczyna się od pracy nad zachowaniami ich rodziców.