Co dziecko powinno wiedzieć i umieć przed szkołą?

Czasy szybko się zmieniają, zmieniają się programy szkolne, stają się coraz bardziej złożone i stawiają coraz większe wymagania „kandydatom” na uczniów klasy I.

Jednak ludzki mózg, jego rozwój, kształtowanie się i fizjologia pozostają niezmienne od wielu setek lub tysięcy lat. Nie da się przeskoczyć drabiny wieku bez uszczerbku dla ogólnego rozwoju dziecka. Dlatego rozsądnie jest szukać i znajdować kompromis między wymaganiami szkoły a możliwościami konkretnego dziecka.

Najważniejszą rzeczą, o której należy pamiętać jest to, że bez względu na to, jak dobrze przygotowane jest dziecko, szkoła ma obowiązek je przyjąć i uczyć. Wszystkie wymagania są dobrowolne, a wykształcenie średnie na szczęście pozostaje w kraju obowiązkowe. Należy jednak pracować umiarkowanie, bez nadmiernej presji na dziecko w kierunku przygotowania do szkoły.

Osobliwości związane z wchodzeniem w wiek szkolny

Tuż przed rozpoczęciem nauki w szkole, od siódmego do dziesiątego roku życia, świadomość dziecka zostaje skonfrontowana z ogromnym osobistym objawieniem. W wieku siedmiu lat dziecko odkrywa, że ma uczucia. Może wydawać się to dziwne, ale tak właśnie wynika z licznych badań naukowych.

Od zawsze ma uczucia, ale dopiero w wieku siedmiu lat rozumie, co przeżywa. Wiek, w którym dziecko zaczyna zdawać sobie sprawę i mówić „jestem smutny”, „jestem szczęśliwy”, „jestem rozczarowany” i inne podobne uczucia. Dziecko jest teraz świadome, że wszystkie te uczucia rodzą się w nim i ta refleksja ma miejsce. To wciąż powierzchowne, ale jednak pierwsze doświadczenie spojrzenia „w głąb siebie.

Jedną z ważnych kwestii dotyczących tego wieku jest to, że dobrze jest, aby dorosły nauczył dziecko prawidłowo kwalifikować swoje uczucia. Jeśli nie pomożesz dziecku poradzić sobie z tymi uczuciami, w późniejszym czasie mogą rozwinąć się u niego zaburzenia psychiczne o charakterze borderline. Psycholog Jewgienija Streletskaja podaje dość szczegółową relację na ten temat.

To absolutnie nie przypadek, że właśnie w tym wieku dziecko naprawdę staje się świadome obecności „innych ludzi” wokół swojej osoby, ponieważ to właśnie ich obecność i interakcja z nimi wywołuje reakcję w postaci tych uczuć. Jedne przemawiają do ich sympatii i ulubionych, inne ich denerwują, a jeszcze innych się boją. Oczywiście dziecko było świadome obecności ludzi wokół siebie, ale ceniło ich jako przedłużenie swojego świata, a w szkole podstawowej zrozumie ich całkowitą autonomię i konieczność liczenia się z nią.

Gdy dziecko wchodzi w wiek siedmiu lat i rozpoczyna naukę w szkole, wkracza w inny świat. Jeśli wcześniej miał tylko jednego sędziego i częściej byli to jego rodzice, teraz będzie musiał zmierzyć się z nauczycielami. Nauczyciele zaczną go oceniać, a ich oceny będą miały wpływ na to, jak postrzegają go rodzice. Uświadomienie sobie tego jest zaskoczeniem dla psychiki dziecka. Drugim punktem będzie poznanie swoich rówieśników. Znajdzie tu nie tylko przyjaźń i pierwsze uczucia miłości, ale także niesprawiedliwość, czasem okrucieństwo i konflikty.

Akceptacja tych wszystkich ludzi, którzy tworzą to właśnie społeczeństwo, podporządkowanie się jego regułom bez utraty własnego „ja”, to podstawowa postawa przygotowująca dziecko psychicznie do szkoły.

Wymagania dotyczące wiedzy o sobie i swoim otoczeniu

Ogólne zrozumienie zagadnień związanych z codziennym życiem człowieka jest naturalnym wymogiem dla dziecka, które zaczyna opuszczać ograniczenia kręgu rodzinnego i wchodzić w społeczeństwo. Zatem przy normalnym podejściu do dziecka, ze strony bliskich mu dorosłych, wiedza ta jest łatwo przyswajana.

To jest to, co dziecko musi wiedzieć przed pójściem do szkoły:

1. Imię, patronimik, nazwisko, data urodzenia i wiek oraz F… rodzice i bliscy krewni, wiek rodziców i ich zawód.

2. jego adres zamieszkania, nazwę miasta (wsi), w którym mieszka, stolicę.

3. Pory roku, miesiące, ich liczba i kolejność, dni tygodnia i części dnia. Umiejętność opisania zjawisk związanych z porami roku oraz nazwania miesięcy w odniesieniu do pór roku.

4. Podstawowe kolory i kształty geometryczne.

5. Główne zawody ludzi i co się z nimi wiąże.

6. Zwierzęta, ptaki, owady i ich różnice – drapieżniki i roślinożercy, domowe i dzikie itp..

7. Rośliny i ich różnice. – Krzewy, drzewa, trawy, kwiaty, dzikie – uprawne, jagodowe – owocowe, ogrodowe – ogrodowe, ich nazwy i inne.

8. Jak orientować się w przestrzeni – „prawo-lewo”, „góra-dół”, „przód-tył” itp..

9. Ubierać się, rozbierać i odkładać rzeczy na miejsce schludnie.

Wszystko to nie powinno być pomijane w edukacji dziecka. Opowiadanie i pokazywanie mu wszystkiego przy okazji i pytanie, czego się nauczył. Braki powinny zostać uzupełnione w czasie.

Wymagania dotyczące wiedzy związanej z uczeniem się

Należy jeszcze raz podkreślić, że wymagania te mają charakter zalecający i mają ułatwić dziecku naukę. Nie chodzi jednak o to, by ułatwić zadanie fikcyjnej Marii Iwanownej, która będzie uczyć dziecko w klasach podstawowych. Nie należy „wciągać sowy na globus”, aby zadowolić czyjeś pedagogiczne wymagania dotyczące „gotowego geniusza” w pierwszej klasie. Motto, -Rób co musisz, a bądź jaki będziesz!”, jest dość istotne, w tym przypadku.

Postrzeganie przez dziecko przyszłej szkoły nie powinno kojarzyć się z ciężką pracą poświęconą na zdobywanie wiedzy poprzez wieloletnie „dmuchanie na oślep”. W kwestii przygotowania do szkoły lepiej być bardziej lojalnym i tolerancyjnym wobec dziecka niż wobec wymagań ciągle zmieniającego się programu szkolnego.

Teraz o wymaganiach.

Rysowanie i praca z igłą:

1. ołówkami, flamastrami, farbami z pędzlami;

2. cieniowanie obrazów bez naruszania ich konturów;

3. dokładne kolorowanie złożonych rysunków;

4. umiejętność regulowania siły nacisku na pędzel lub ołówek oraz zmiany kierunku ruchu ręki w zależności od form obrazowania;

5. kopiując dokładnie wzór;

6. samodzielne składanie obrazków z puzzli;

7. Umie złożyć modele z zestawu konstrukcyjnego według wzoru;

8. umieć wycinać nożyczkami złożone kształty na kartce papieru;

9. aplikacje dowolne i wzorzyste.

Uwaga i pamięć:

1. być w stanie skoncentrować się na zadaniu przez 30-40 minut bez rozpraszania się;

2. Znajdowanie różnic między przedmiotami lub obrazkami, 6 – 8 elementów;

3. zdolność do utrzymywania 8-10 obiektów w zasięgu wzroku w dowolnym momencie;

4. Zdolność do zapamiętania 8-10 obrazków lub przedmiotów pokazywanych w pewnym odstępie czasu;

5. uczenie się ze słuchu 8-10 słów.

Logika i rozumowanie:

1. Wskaż i wyjaśnij niespójności na zdjęciach;

2. umieć odróżnić zjawisko od przedmiotu i wyjaśnić je;

3. Logicznie obliczyć wśród danego zestawu przedmiotów zbędny i uzasadnić swój wybór;

4. potrafi uporządkować wydarzenia i opowiedzieć tekst w logicznej kolejności;

5. Skomponuj krótkie kilkuzdaniowe opowiadania, dowolnie i zgodnie z zaproponowanym obrazkiem;

6. być w stanie opowiedzieć o swoim hobby i ulubionych zajęciach.

Wymienione umiejętności są bardzo jasne i nie wymagają dalszych wyjaśnień. Poniżej omówiono możliwe niuanse w przygotowaniu przedszkolnym.

Poznaj subtelności i cechy niektórych przedmiotów, które są zalecane dla dzieci w wieku przedszkolnym

Jeśli wszystko powyższe jest dość przystępne dla rodziców do samodzielnego wdrożenia. Jeśli dziecko nabywa te umiejętności w pracowni edukacyjnej lub w przedszkolu, należy wyjaśnić mu poszczególne punkty.

Na przykład czytanie, wymaga przestrzegania szeregu zasad, które pozwolą dziecku dobrze radzić sobie z tą umiejętnością w przyszłości. Nieprawidłowe nauczanie doprowadzi do tego, że dziecko będzie musiało być reedukowane, co spowoduje dodatkowy stres u dziecka i brak zaufania do autorytetu dorosłych. W pozostałych pytaniach są podobne punkty, więc przyjrzyjmy się tym.

Wymowa i rozwój mowy,– jest podstawą umiejętności czytania i pisania, czyli czytania i pisania. Dziecko jest zobowiązane do:

1. wyraźne wymawianie dźwięków (w przypadku problemów z wymową należy skonsultować się z logopedą);

2. Mają dobrą artykulację;

3. umiejętność wyróżnienia określonej głoski w słowie i znalezienia jej miejsca w słowie;

4. Określanie liczby i kolejności głosek w krótkich wyrazach, „kot”, „dom” itp..;

5. wymawiać słowa w sylabach.

Aby się tego nauczyć, trzeba dziecku czytać razem z nim i omawiać to, co przeczytało. Nauczyć dziecko jasnego i spójnego wyrażania swoich myśli, opisywania tego, co przeczytało. Koniecznie zachęcaj dziecko do wypowiadania długich zdań, wyjaśniania szczegółów tego, co przeczytało, i pytania o opinię.

Matematyka i umiejętność liczenia, pożądane jest dziecko:

1. Potrafić liczyć do co najmniej 20;

2. Posiadać podstawowe umiejętności liczenia;

3. Posiadanie podstawowej wiedzy z zakresu arytmetyki.

Dla opanowania mądrości matematycznej i liczb konieczne jest liczenie z dzieckiem przedmiotów codziennego użytku, ptaków, samochodów i w ogóle wszystkiego, co można wziąć do ręki. Stojąc przed możliwością rozwiązania prostego przykładu, można zaproponować dziecku jego rozwiązanie, na przykład – „Ja mam jednego cukierka, a ty masz trzy. Ile ich jest?”. Oprócz arytmetyki uczy dziecko czytania ze słuchu, co bardzo pomaga w nauce.

Ponadto należy nauczyć dziecko pisać liczby, układając je z nim z kamieni, rysując patykiem w piasku oraz stosując tradycyjną metodę – ołówek i papier.

Rozwijać drobne umiejętności motoryczne. Te umiejętności stanowią sedno nauki pisania, ale to nawet nie jest najważniejsze. Najnowsze badania pokazują, że wpływa on również na rozwój myślenia abstrakcyjnego i pamięci. Dziecko będzie zobowiązane do:

1. prawidłowo trzymać długopis, ołówek i pędzel;

2. Umiejętność regulowania nacisku i nachylenia podczas pisania.

Do doskonalenia i rozwijania umiejętności niezbędne jest modelowanie i wykonywanie rękodzieła. W dzisiejszych czasach nie brakuje materialnego zaopatrzenia w igły.

Czytanie(aby wrócić do początku tego pytania). Czy dziecko powinno czytać, czy nie powinno umieć czytać przed szkołą?

Nie ma jednoznacznego stanowiska nawet między nauczycielami. Jednak w dzisiejszych szkołach niewiele czasu przeznacza się na naukę ABC. Mając to na uwadze, do każdego przypadku należy podejść indywidualnie:

1. Jeśli rodzic lub ktoś bliski w rodzinie, potrafi wykazać się talentem pedagogicznym i w zabawny, nienachalny i przyjemny sposób nauczyć dziecko liter i prawidłowego ich łączenia w sylaby, a następnie w słowa – ciesz się. Ta umiejętność bardzo przyda się dziecku w przyszłości i daje mu „dobry start” w nauce;

2. Jeśli jednak nie, to oferty różnych ośrodków nauki czytania dla dziecka należy traktować z dużą rezerwą i ostrożnością. Zaufaj nauczycielowi, że nauczy Twoje dziecko tylko z informacją zwrotną od wiarygodnych świadków jego profesjonalizmu, a następnie osobiście sprawdź, czy Twoje dziecko uczy się czytać. Jeśli dla rodzica jest to trudne, najlepiej tego nie robić. Nauczyciel w szkole jest w stanie nauczyć dziecko poprawnego czytania, a jeśli dziecko przychodzi do szkoły nie umiejąc czytać, to cóż – wtedy dobry nauczyciel będzie musiał się mocno napracować;

3. O wiele ważniejsze jest uczenie czytania ze zrozumieniem. czytać im więcej dobrych i odpowiednich książek i opowiadań. Omów je z nim, poproś o ich opowiedzenie, odpowiedz na pytania i zapytaj.

Czego można się nauczyć??

Szkoła została stworzona przez ludzkość właśnie po to, by nauczyć dziecko różnych dyscyplin. Ciągłe reformy i fluktuacje programów edukacyjnych są obciążeniem dla osób najbliższych dziecku – rodziców. Ale i tak – zadanie rodziców i ich realne możliwości leżą na innej płaszczyźnie.

Najwyższym sukcesem w wychowaniu, do którego powinni dążyć rodzice, jest wychowanie jednostki pewnej siebie, aktywnej, samodzielnej, odpowiedzialnej, rozważnej i życzliwej. Osoba – która zna swoją wartość i przejdzie przez życie z godnością.

W tym kierunku powinni zmierzać rodzice, a szkoła jest kolejnym krokiem do dojrzałości. Nie cała zdobyta tam wiedza będzie w przyszłości cokolwiek warta. Procesem przygotowania dziecka do szkoły powinna kierować wiara w jego możliwości i wyjątkowość. To właśnie ta wiara rodziców pomaga i zachęca dzieci do osiągania sukcesów, także w nauce.

Artykuł powstał na podstawie książek L.. Wygotski, „Myślenie i mowa”, oraz A. W. Maslow, „Myślenie i mowa”. Kurtpatow, „Szczęśliwe dziecko”, Bożena L..”Wiara rodziców w naukę i rozwój dziecka jest tym, co zachęca dzieci do osiągania sukcesów w szkole, w tym w nauce.kz/o-nas/o-detskom-dome/.