Dzienniczek lektur klasa 4: przykładowy jak wypełnić, podsumowanie

Prowadzenie dzienniczka lektur to ważne zadanie na wakacje. Nierzadko dzieci wyrażają z tego powodu niezadowolenie. Ale jeśli podejdzie się do sprawy w odpowiedni sposób, poprosi dziecko o kreatywność, można uzyskać całkiem zabawny zeszyt i zachować go na długie lata.

Dlaczego dziennik czytelnika jest potrzebny

Przede wszystkim dzienniczek lektur to swoisty cheat sheet dla dziecka. Pomaga mu to zapamiętać treść książki, głównych bohaterów i główną myśl. Uczy też dzieci nie tylko systematycznego czytania, ale i pisania wypracowań.

Dzienniczek czytelniczy uczy dzieci

1. Analizuj to, co czytają;

2. Wyciąganie wniosków;

3. ustrukturyzować swoje myśli;

4. zapamiętać kluczowe punkty;

5. retelling.

Przecież często zdarza się, że dziecko przeczytało książkę, ale nie potrafi powiedzieć, o czym ona jest. Jeśli tak, to czytanie staje się mało przydatne.

Jak wypełnić dziennik lektur w 4 klasie

W systemie oświaty nie ma ścisłych wymagań dotyczących dzienniczka czytelnika. Nauczyciel ma prawo zaproponować własny sposób jego prowadzenia.Obecnie dostępne są następujące sposoby wypełniania dziennika lektur klasowych:

1. Gotowy do druku dziennik lekcyjny zgodny z FSES. Jest bardzo kolorowo zaprojektowany, z zabawnymi momentami.

2. Pamiętnik e-czytelnika. Nie tylko dostarcza informacji o książkach czytanych przez lato, ale także pomaga nabyć umiejętności pisania na maszynie. Do wersji elektronicznej można wstawiać obrazki, zdjęcia. Pozwala korygować swoje błędy, widzieć je.

3. Gotowe szablony do dziennika czytelnika. Dziecko musi wypełnić tylko stronę tytułową.

4. Handmade. Dziecko bierze prosty zeszyt, szczegółowo opowiada o książce, opisuje głównych bohaterów, wyraża swoje myśli. Na odwrocie raportu mogą umieścić ilustrację tego, co przeczytali, a okładkę ozdobić postaciami z przeczytanych książek. Ta książka jest wtedy prawdziwym dziełem sztuki, takim, którego nie znajdziecie nigdzie indziej.

Jak wypełnić pamiętnik czytelnika

W klasie IV dzieci mogą nieco bardziej skomplikować plan pracy nad pamiętnikiem czytelnika. Potrafią już napisać adnotację o przeczytanej książce.Plan wypełniania dziennika:

1. Nazwisko, imię, drugie imię autora.

2. Tytuł książki.

3. Rok pisania.

4. Gatunek książki. Czym jest opowieść, bajka, wiersz, baśń, powieść, poemat.

5. Bohaterowie i ich charakterystyka.

6. Główne przesłanie książki.

7. Recenzja książki. Tutaj dziecko pisze co mu się podobało lub komu się podobało, co mu się nie podobało lub komu się nie podobało.

8. Słowniczek nieznanych słów z wyjaśnieniem ich znaczenia.

9. Ilustracja do tego, co przeczytałeś.

Nie trzeba szczegółowo przepisywać rozdziałów. Dziecko powinno opisać główne punkty, zaznaczając ważne szczegóły. Dzieci mogą aktywnie korzystać z dziennika lektur podczas pracy w klasie. Pomaga zapamiętać szczegóły pracy, te momenty, które są trudne do zapamiętania.

Ogólne porady dotyczące dziennika czytelnika

Nauczycielki udzielają dzieciom rad, które ułatwią im prowadzenie dzienniczka czytelnika:

1. Zacznij wypełniać dziennik zaraz po przeczytaniu książki.

2. Po przeczytaniu zastanów się, dlaczego książka nosi taki tytuł.

3. Wskaż datę rozpoczęcia i zakończenia książki.

4. Jeśli książka jest duża, podziel ją na części.

Praca powinna być dostosowana do wieku dzieci.

Analiza ważniejszych utworów dla klasy 4

Oto opcja dziennika czytelnika z kluczowymi utworami w 4 klasie.

„Szkarłatny kwiat” Aksakowa

Tytuł utworu: „Szkarłatny kwiat”.

Gatunek: Najwierniejsza opowieść.

Główni bohaterowie utworu:

1. Kupiec. Kupiec. Miał trzy córki.

2. Najmłodsza córka. Życzliwa dziewczyna, która nie bała się uratować ojca i poszła na spotkanie z potworem.

3. Bestia. Strach na wróble, który tak naprawdę był zaczarowanym synem króla.

4. Siostry. Starsze córki kupca, gniewne, zazdrosne.

Streszczenie treści:

Pewien kupiec wybrał się kiedyś w podróż służbową i zapytał każdą ze swoich córek, jaki prezent chciałby im przywieźć. Jego starsze córki poprosiły go o biżuterię, a najmłodsza córka o szkarłatny kwiat. Skończywszy swój interes, kupiec kupił prezenty dla starszych córek, ale nie mógł znaleźć szkarłatnego kwiatu.

Po tym jak jego karawana została zaatakowana przez rabusiów, kupiec cudem uciekł. Znalazł się w magicznym zamku z pięknym ogrodem, gdzie odkrył szkarłatny kwiat i zerwał go. Ten czyn spowodował gniew pana zamku, przerażającej bestii. Zgodził się, by kupiec wrócił do domu, ale zamiast niego musi przyjechać jedna z jego córek.

Kiedy najmłodsza córka dowiedziała się o kłopotach, jakie spotkały jej ojca, wyjechała do Bestii i zamieszkała w jego zamku jako pani. Bestia była miła, przyjazna i spełniała wszystkie jej życzenia. Pewnego dnia poprosiła, by pojechać do domu, by odwiedzić rodzinę, musiała wrócić o określonej godzinie. Ale, zazdrosne siostry odwróciły zegar. Z tego powodu najmłodsza córka kupca spóźniła się i znalazła potwora martwego. Dziewczyna płakała i mówiła, że go kocha. W miejsce strasznej bestii pojawił się piękny książę, który ją poślubił.

Główna myśl opowiadania: pozory często mogą być mylące. Straszna bestia może być troskliwą, kochającą osobą.

Pogorelsky Anton „Czarna kura, czyli mieszkańcy ziemi”

Czarna Kura, czyli mieszkańcy lochu.

Gatunek: bajka.

Główne postacie:

1. Alyosha. Samotny, rozmarzony chłopak, dobry kompan.

2. Czarnuszka. Kura w świecie ludzi, minister w świecie podziemnym. Uczciwa, mądra.

3. King. Mądry, wdzięczny.

4. Nauczyciel. Twardy, rufowy.

Streszczenie:

Od dwóch lat Alosza mieszka w internacie, z dala od domu. Kiedy inne dzieci zostały zabrane na weekend do domu, chłopiec opiekował się kurami, wśród których szczególnie upodobał sobie jedną, Czarnuszkę. Pewnego dnia kucharz postanowił zarżnąć ją na obiad. Alyosha odkrywa to i ratuje swojego ulubieńca.

Następnej nocy Czarnuszka przyszła do Aloszy i zabrała go do podziemnego miasta. Tam kura zamieniła się w ministra, a król tego państwa podziękował dziecku magicznym ziarnem. Od tego czasu Alosza nie tracił czasu na lekcje, wszystko doskonale wiedział. W zamian jednak chłopak musiał zachować wszystko w tajemnicy.

Po tym wydarzeniu Alosza zmienił się, stracił przyjaciół i zaczął się źle zachowywać. Pewnego dnia chłopiec został ukarany i ze strachu opowiedział wszystko swojemu nauczycielowi. W nocy Czarnuszka przyszła do niego i pożegnała się. Alosza zachorował. Po wyzdrowieniu stał się tym samym dobrym chłopcem, kontynuował dobre studia i znalazł przyjaciół.

Główna myśl bajki: jeśli człowiek dostaje wszystko za nic, nie podejmując wysiłku, nie wychodzi mu to na dobre. Trzeba umieć dotrzymać słowa.

Pavel Bazhov „The Malachite Box”

Tytuł pracy: „Szkatułka z malachitu”.

Gatunek: baśń.

Główne postacie:

1. Nastazja. Surowa wdowa, która nie rozumiała, co się dzieje z jej córką.

2. Tanyushka. Córka. Uprzejmość, gospodyni, służebnica.

3. Wędrowiec. Mistrzyni Miedzianej Góry, która wiele nauczyła Tanyę.

4. Parodia. Okrutny steward.

Streszczenie:

Po śmierci męża Nastazja zostaje sama z trójką dzieci. Miała od męża szkatułkę z biżuterią. Nikt nie mógł nosić tego klejnotu oprócz Tatiany. Pewnego dnia do ich domu przyszedł nieznajomy, który nauczył dziewczynę haftować i dał jej guzik, który podarowała jako radę.

W domu Nastazji wybuchł pożar, a ona postanowiła sprzedać biżuterię, którą kupiła żona Parotiego, ale nie mogła jej nosić. Parotya nakazał Tatianie wyhaftować swój portret, który baron widział. Proponuje Tatianie małżeństwo z nim i pokazuje carycy. Dziewczyna zgodziła się i poszli do pałacu. Swoją urodą przebija wszystkich tam obecnych.

Po wejściu carycy do sali Tatiana przeszła w ścianę, a guzik pozostał na podłodze. Barin stał się po tym spragniony, a ludzie widzieli jednocześnie dwie hostessy w identycznych sukniach.

Główna myśl: należy doceniać piękno duszy, a nie piękno zewnętrzne i złoto w kieszeniach.

Anton Czechow „Kasztanka”

Tytuł utworu: „Kobieta z kasztanów”.

Gatunek: opowiadanie.

Główne postacie:

1. Luka Aleksandrych – właściciel Kasztanki.

2. Kasztan to mądry pies, wesoły. Pracował w cyrku.

3. Monsieur Georges, uważny trener zwierząt, przygarnął Kasztankę, nazwał ją Ciotką.

4. Iwanowicz to ważna gęś.

5. Fiodor Timofiejewicz jest wiecznie niezadowolonym kotem.

6. Khavronya Ivanovna jest dobroduszną świnią.

Streszczenie:

Kasztanka mieszkała z Łuką Aleksandrowiczem i jego synem. Pewnego dnia gubi się i przykleja do dobrego człowieka, który okazuje się być cyrkowym oswajaczem. Ocenił psa i zaczął przygotowywać ją do występu. Pewnego dnia w wypadku ginie gęś, a treser zwierząt wystawia na scenie Kasztankę. W tym czasie Luka Aleksandrowicz i jego syn byli na przedstawieniu, rozpoznają swojego psa, krzycząc na niego. Kasztanka biegnie w ich stronę.

Główna myśl: Nieważne jak dobry jest pies, zawsze biegnie do swojego pana. Pies jest najlepszym przyjacielem człowieka.

Eugeniusz Schwarz „Opowieść o straconym czasie”

Tytuł utworu: „Opowieść o straconym czasie”.

Gatunek: baśń.

Główne postacie:

1. Pietia jest spokojnym, leniwym chłopcem.

2. Złych i zdradliwych magów.

3. Marusia, Nadenka, Wasia – przyjaciółki Pietii.

Streszczenie:

Pietia był uczniem trzeciej klasy, nie był dobrym uczniem, zawsze się spóźniał. Pewnego dnia przyszedł do szkoły i zobaczył, że zamienił się w starca, którego nie poznała nawet jego matka. Chłopiec przestraszył się i uciekł. Pobiegł do lasu, zobaczył tam złych magów i niechcący dowiedział się, że to oni zabrali mu czas i tak samo trzech innych chłopców.

Pietia udaje się na poszukiwanie innych dzieci i znajduje je. Chłopiec zabiera wszystkich do domu czarodziejów. Tam przyjaciele ukrywają się i w nocy przewijają zegar, po czym zamieniają się z powrotem w dzieci i przestają tracić czas.

Główną ideą jest to, aby nie tracić czasu, ale uczyć się i robić pożyteczne rzeczy.

Sasha Chyorny „Igor Robinson”

Tytuł: „Igor Robinson”.

Gatunek: opowiadanie.

Główni bohaterowie:

1. Igor to chłopiec z fantazją, miły, odważny, niegrzeczny, zaradny.

2. Cezar to inteligentny pies, pudel.

3. Nastya jest kucharką.

4. Giber jest ogrodnikiem, życzliwym człowiekiem.

Streszczenie:

Pewnego razu Igor został sam w domu; znudziło mu się. Poszedł na statek, by grać admirała. Łódź popłynęła dalej, trafiła na wyspę, na której mieszkały króliki. Igor jest podekscytowany, wyobraża sobie, że jest Robinsonem i zaczyna zwiedzać wyspę. W międzyczasie łódź odpłynęła. Chłopiec wołał, ale nikt go nie słyszał.

W nocy przyszedł szczur, chłopiec go przegonił. Usłyszał szczekanie. To Cezar przyszedł do niego. Igor wysłał im kartkę, którą ogrodnik widział, ale nie zrozumiał. Pies doprowadził ogrodnika na brzeg stawu, a ten zorientował się, co się dzieje, wsiadł na łódź i uratował chłopca. Igor zaczął uważać Cezara za swojego wybawcę i zrobił mu medalik.

Kluczowe przesłanie: pomyśl o konsekwencjach swoich działań. Gdyby Igor posłuchał matki i nie bawił się na wodzie, mógłby uniknąć kłopotów.

Mikhail Zoshchenko „The Christmas Tree”

Tytuł pracy: „Choinka świąteczna”.

Gatunek: opowiadanie.

Główni bohaterowie:

1. Minka jest głupim, niegrzecznym chłopcem.

2. Lelya to bezczelna, zaradna dziewczyna.

3. Matka jest życzliwa i gościnna. Broni swoich dzieci, gdy się mylą.

4. Tata jest mądry, surowy, wie jak się upominać.

Streszczenie:

W Sylwestra Minka i Leela zakradły się do pokoju z prezentami. Dzieci zaczęły zdejmować z drzewa słodycze i odgryzać je. Minka wspięła się na krzesło, aby zerwać wysoko wiszące jabłko, ale spadła i złamała lalkę. Brat i siostra uciekli, przerażeni.

Przyszli goście, matka zaczęła dawać im prezenty. Nagle odkrywa kęs słodyczy i uświadamia sobie czyje to dzieło. Potem mamusia oddała pociąg parowy, który był przeznaczony dla Minki, drugiemu chłopcu. Obraził się i uderzył go. Mama dziewczynki, która miała mieć lalkę, jest zła, że złamała jej rękę.

Goście zaczęli wyrażać swoje niezadowolenie, a matka zaczęła stawać w obronie dzieci. Potem goście odchodzą, urażeni. Tata mówi, że nie będzie żadnych świąt ani prezentów. Zgaszenie światła. Wszyscy poszli spać.

Główna myśl: nie bądź chciwy i nie krzywdź ludzi. Jeśli masz zaproszonych gości, musisz być gościnny, inaczej możesz być samotny.

To tylko główne utwory z listy lektur dla dzieci z 4 klasy. Proponowany przykład możesz wykorzystać do napisania recenzji innych, podanych książek.