Jak szybko nauczyć się wiersza – 6 sposobów na szybką naukę wiersza.

Nie wszyscy uczniowie lubią lekcje literatury, bo muszą uczyć się poezji na pamięć. Ten artykuł ma na celu pomóc dzieciom w szybkiej i możliwie bezbolesnej nauce wersalików. Zalecenia te mogą pomóc również dorosłym, którzy muszą w krótkim czasie zapamiętać teksty w formie artystycznej.

Zależność właściwości pamięci od typu myślenia

Pamięć ludzka jest jednym z elementów myślenia. Sposób, w jaki człowiek myśli, reprezentuje sposób, w jaki widzi otaczający go świat. Jeśli się nad tym zastanowić, to staje się jasne, że człowiek widzi świat nie takim, jakim jest naprawdę, ale przez pryzmat własnej percepcji. To odtworzenie obrazu świata jest podstawą do dalszego działania człowieka.

Cała różnorodność i wszechstronność życia jest dla człowieka niemożliwa do ogarnięcia i ma wiele przyczyn, począwszy od ograniczonego spektrum działania narządów zmysłów, a skończywszy na objętości dużego, ale nie nieograniczonego ludzkiego mózgu. Nieuchronnie trzeba upraszczać „obraz” wszechświata, a sposób, w jaki nasz mózg to robi, będzie reprezentował nasz typ myślenia.

W sumie istnieją trzy rodzaje myślenia:

1. „Centrysta”– postrzega świat nadając wszystkiemu co go otacza wewnętrzną „esencję”. Motywację wewnętrzną odnajduje we wszystkich ludziach, zdarzeniach i zjawiskach związanych z ich „osobistymi uwarunkowaniami. Człowiek dzieli świat – ludzi, zdarzenia i zjawiska – na pozytywne i negatywne i używa tego pryzmatu do wyjaśniania wszystkiego i oceniania. Ocena może być błędna, ale dzięki niej widzi świat w sposób całościowy i logiczny.

2. „The Constructor– jest w stanie skonstruować dla siebie obraz świata w sposób niezwykle racjonalny i wyrachowany. Dla niego wszystkie zjawiska, ludzie i zdarzenia nie mają „wewnętrznej istoty”, ale są przedstawiane jako jednostki funkcjonalne, tak jakby były narzędziami lub urządzeniami o określonym zestawie cech i funkcji. Na podstawie dostępnych o nich danych „konstruują” własną rzeczywistość i żyją w tej konstrukcji świata, gdzie wszystko ma swoje miejsce i jakość, które sami z góry ustalili. Gdy w jego życiu pojawi się coś nowego, włączy to do swojego modelu świata. Na podstawie właściwości, które zidentyfikował w tym obiekcie.

3. „Reflektor”– widzi świat przez pryzmat bezpośrednich doznań z kontaktu z nim. Jest jak echolokator – wysyła od siebie sygnał oparty na emocjach do interesującego go obiektu, a odpowiedź, którą otrzyma, będzie charakterystyką osoby, zjawiska lub zdarzenia. Nie szuka esencji, nie konstruuje wzorców, lecz kieruje się osobistymi odczuciami ze swoich sygnałów „diagnostycznych” skierowanych na interesujące go szczegóły otaczającej rzeczywistości.

Pamięć, która jest w zasadzie częścią „systemu operacyjnego” ludzkiego myślenia, jego świadomą częścią, zależy w dużej mierze od typu myślenia. Zapamiętując coś, wiersz na przykład, jak w tym przypadku, można znaleźć oznaki takiego lub innego typu myślenia u dziecka lub u siebie. Znalazłszy ją, można nauczyć się nie tylko zapamiętywania w sposób najbardziej efektywny dla danego typu myślenia, ale także rozumienia siebie, innych ludzi wokół i, co najważniejsze, najskuteczniejszego realizowania potencjału przypisanego człowiekowi od urodzenia. Teraz przyjrzyjmy się sposobom nauki wiersza.

Ogólne zasady nauki wiersza

Pomimo tego, że typy myślenia są trzy, w czystej postaci, jak wszystko na tym świecie, nie są zawarte w jednej osobie, zawsze jest domieszka pozostałych dwóch typów myślenia, ale jeden będzie dominował. Osoba, która postrzega świat poprzez dwa sposoby myślenia, prawdopodobnie będzie geniuszem, ale nie o to chodzi. Chodzi o to, że istnieją podstawowe zjawiska, na których opiera się zapamiętywanie wersów. Istnieją tylko dwie ogólne zasady.

1. Jest to zasadaNajpierw trzeba zrozumieć, o czym jest wiersz, więc na jego naukę będziesz miał kilka razy mniej czasu. W naszej szybkiej epoce wiele słów klasyki literackiej stało się anachronizmami, a obecność w wierszu nawet jednego niezrozumiałego słowa może być dla ucznia „przeszkodą” przy jego zapamiętywaniu. Nie bądź więc leniwy, ale poświęć czas na „przetłumaczenie” sobie tekstu wersetów, które uczeń ma poznać. Nie trzeba wertować wielotomowych encyklopedii i słowników, a ceną jest tylko „znalezienie siły”, by wpisać w wyszukiwarkę niejasne słowo.

2. Podział wiersza na kuplety lub ćwierćtony.Zapamiętanie całego utworu to niewdzięczna i ciężka praca, nawet dla kogoś o wyjątkowej pamięci do słów. Ponieważ wiersze muszą być przekazywane słowo w słowo, a zamiana słów na synonimy o podobnym znaczeniu jest niedopuszczalna. Jednak ludzki mózg jest tak zbudowany, że będzie nieustannie starał się „upraszczać pracę” poprzez zastępowanie bardziej znanych i często wymienianych przez siebie słów zamiast tych wymienionych w tekście.

Te dwie zasady są obowiązkowe przed użyciem którejkolwiek z następujących metod. Dalsze powodzenie w szybkiej nauce wiersza zależeć będzie od indywidualnych danych ucznia spowodowanych jego typem myślenia i osobliwymi rodzajami pamięci.

Metoda „cztery w jednym

Metoda jest uniwersalna i z tego powodu nie najszybsza, ale niezawodna. Oparte na wykorzystaniu czterech rodzajów pamięci – wzrokowej, słuchowej, stawowej i dotykowej (ruchowej).

1. Wiersz jest zapisywany ręcznie biro lub ołówkiem na kartce papieru – działa pamięć namacalna (ruchowa).

2. Powiedz każde słowo na głos podczas zapisywania go – to działa na pamięć artykulacyjną i słuchową.

3. Oczywiście jest to metoda automatycznego czytania, która działa na zasadzie pamięci wzrokowej.

Zrób to raz, maksymalnie dwa razy, aby kontynuować utrwalanie efektu powtarzając po prostu kuplety lub quatrainy, lub angażując techniki z metod opisanych poniżej.

Radziecka metoda standardowa

Osobliwą cechą radzieckiego nauczania była konstrukcja systemu kształcenia, który miał podnieść maksymalny odsetek kursantów do solidnego średniego poziomu wiedzy. Była to szansa na stworzenie silnej klasy średniej w socjalistycznym społeczeństwie, „najbardziej czytelnym kraju świata”. Nie pomija się również sposobu nauki wiersza.Nie jest to najszybszy sposób, ale najbardziej dostępny dla większości studentów.

1. Wiersz należy poznać z kartki papieru, na której jest ręcznie przepisywany.

2. Uczeń poznaje pierwszy wers i powtarza go bez zaglądania do tekstu.

3. Następnie przeczytaj drugą linijkę i powtórz jeszcze raz na pamięć.

4. Powtórzenie pierwszego i drugiego wiersza w rzędzie.

5. Powtórz to ze wszystkimi wersami tworzącymi strofę, a następnie przeczytaj całą strofę.

6. Staraj się nie zaglądać do tekstu podczas czytania.

7. Ucz się każdej części wiersza w podobny sposób, ze stopniowym zwiększaniem liczby wersów – 1 i 2, 1,2 i 3 i tak do końca wiersza

Malowniczy sposób

Bardziej odpowiedni dla osób o dominującym „centrowym” typie myślenia.

1. Każdy wiersz oddaje istotę tego, o czym mówi, co zostało uchwycone w obrazie, który oddaje „istotę sensu” wiersza.

2. Obrazki zapisane są w kolumnach na kartce.

3. Patrząc na obrazek, dziecko przypomina sobie „sedno” związanego z nim wiersza i powtarza tekst, najpierw podpisując tekst z wiersza do obrazka i mówiąc głośno wiersz.

4. Potem już tylko patrząc na zdjęcia wspomina linię związaną z nią.

5. Następnie obrazki są usuwane, a uczeń przywołuje wers z pamięci.

Sposób na artystyczny szkic

Nieźle jak na kogoś z typem myślenia „refleksyjnego”.

1. Znajdź nagranie audio lub wideo wiersza, którego chcesz, aby Twój uczeń się nauczył, w wykonaniu aktora (lub aktorki), który zachęci dziecko do powtórzenia wykonania.

2. Rozbij wpis na quatrainy i pozwól dziecku się nauczyć, resztę zrobi na odruchu swojego myślenia – szybko i z przyjemnością.

3. Metoda inteligentnej wody.

4. Świetny dla „centrowego” typu myślenia, ponieważ dziecko wierzy, że „esencja” może i powinna być obecna we wszystkim.

5. Przekonująco opowiedz dziecku o badaniach nad przekazywaniem informacji „zapisanych” przez wodę. Takie historie obfitują w internecie i choć sprawa pozostaje kontrowersyjna, to nie warto szerzyć informacji o. Powinno się to mówić jako praktycznie znany fakt.

6. Nalewamy szklankę zwykłej wody, a uczeń „mówi wiersz” do wody. Czyta na głos dwa wiersze – bierze łyk.

7. Może się to wydawać dziwne, ale w wielu przypadkach działa. Trudno powiedzieć o udziale wody konkretnie, ale wiara dziecka w cud i umiejętność nadania „substancji” wszystkiemu, nawet jeśli może jej nie być, może mieć pozytywny wpływ na naukę.

Sposób z powtórzeniami interwałowymi

W ten sposób zarówno osoba z typem myślenia „konstruktora”, jak i z typem myślenia „centrystycznego” może skutecznie i szybko uczyć się poezji.

1. Po przeczytaniu tekstu wiersza w całości, wyróżnione zostają „słowa klucze” zawarte w każdym z quatrainów. „Klucze” są wybierane w oparciu o znaczenie narracji.

2. Dla „centrysty”, z pomocą jego wyobraźni, do każdego „słowa klucza” można dołączyć obraz wizualny.

3. Budowany jest schemat – struktura wiersza. Słowa kluczowe każdego z quatrainów pozwalają konstruktorowi na zachowanie kolejności, a zwizualizowany obraz pozwala centraliście na zapamiętanie treści każdego quatrain (dla konstruktora wystarczą słowa kluczowe).

4. Powtarzając go kilkakrotnie, uczeń poznaje kolejno każdy quatrain.

5. Stosując powtórzenie interwałowe, – powtarzaj wers po 5 sekundach, po 10 sekundach, po 2 minutach i po 10 minutach.

Technika ta jest przydatna do zapamiętywania tekstów piosenek, a także prozy w postaci tekstów prezentacji, przemówień do publiczności i akapitów w książkach akademickich.

Kolejne porady, co zrobić, by szybciej uczyć się poezji

Złotą zasadą w nauce jakiegokolwiek materiału w ogóle, a wierszy w szczególności, jest proaktywność. Gdy naciskamy na czas rozwija się stan stresu i odpowiadający mu hormon kortyzol, który będzie tylko utrudniał pracę mózgu i zmniejszy skuteczność wszystkich sposobów. Aby nauczyć się wiersza, trzeba mieć czas na co najmniej kilka dni. W spokojniejszym otoczeniu sprawy pójdą szybciej i może się okazać, że zostanie jeszcze dużo czasu. Ponadto będzie czas na przyswojenie informacji w pamięci długotrwałej, która jest bardziej wiarygodna niż jej składnik krótkotrwały.

Ucz się wiersza lepiej wieczorem, tuż przed pójściem spać. We śnie mózg nie przestaje pracować i podczas snu ucznia informacje przechowywane w pamięci krótkotrwałej są utrwalane, a po przebudzeniu trafią do pamięci długotrwałej, a powtarzanie wersu może je tam trwale utrwalić.

Jeśli jakieś słowo nie zostało zapamiętane na długo, można je zapisać bezpośrednio na dłoni i zerkać do niego w razie potrzeby. Doda ci pewności siebie, gdy trzeba będzie wyrecytować wiersz.

Przy każdym rodzaju myślenia poleganie na trzech rodzajach pamięci jednocześnie – wzrokowej, słuchowej i ruchowej – jest najbardziej efektywne.

Ten artykuł powstał na podstawie książki Johna Mediny „Brain Rules. Co ty i twoje dzieci powinniście wiedzieć o mózgu”, w A. Kurpatow „Trójca”. Bądź większy od siebie”, O.. Bogdanova, S.. Leonov, V.. Chertov „Teoria i metodyka nauczania literatury” a praktyka pedagogiczna pracowników Domu Dziecka im. Sołnyszki RK domsolnyshko.kz/o-nas/o-detskom-dome/.