Najlepsze leki na zapalenie błony śluzowej żołądka

*Przegląd najlepszych według redaktorów. Jakie są kryteria wyboru?. Niniejszy materiał ma charakter subiektywny, nie jest reklamą i nie służy jako wskazówka do zakupu. Przed zakupem należy skonsultować się ze specjalistą.

Ostre i przewlekłe zapalenie błony śluzowej żołądka jest chorobą, która znacznie obniża jakość życia, prowadząc do depresji, załamania nerwowego, pogorszenia stanu zdrowia nie tylko fizycznego, ale i psychicznego. Nie ma człowieka, który jest głodny i nie chce dobrego, obfitego posiłku. Jedzenie to nie tylko konieczność życiowa, ale także źródło przyjemności i radości. Nawet satysfakcja seksualna rzadko bywa dla człowieka ważniejsza niż satysfakcja z cieszenia się zdrowym i smacznym posiłkiem. Ale osoba z przewlekłym zapaleniem żołądka, z jego okresowymi zaostrzeniami, jest pozbawiona niewinnych przyjemności życia. Chory musi siedzieć na diecie, brać tabletki i patrzeć z zazdrością na kolegów, którzy jedli przy stole nie to, co powinni, ale to, na co mieli ochotę. Z zapaleniem błony śluzowej żołądka, zwłaszcza ostrymi zaostrzeniami, zakazane i alkoholowe, co sprawia, że życie niektórych pacjentów jest całkowicie nie do zniesienia.

Teraz, pod koniec 2020 roku, w „erze” zakażeń koronawirusami, w poliklinikach jest tak wielu pacjentów, że przebicie się nawet do wąskich specjalistów stało się bardzo trudne, a nawet niebezpieczne epidemiologicznie. Dlatego też niniejszy materiał, udostępniony do wglądu, pozwala zrozumieć, jak prawidłowo leczyć zapalenie błony śluzowej żołądka, jakie leki i grupy leków istnieją i są stosowane, jakie leki pomagają od razu, a jakie po pewnym czasie. Z tego materiału zrozumiesz, jakie są ceny na koniec 2020 roku najlepszych leków na zapalenie żołądka i jak je stosować. Najpierw jednak przypomnijmy sobie, czym jest zapalenie błony śluzowej żołądka i jakie są jego główne objawy i oznaki, abyśmy dokładnie wiedzieli, co leczyć.

Co to jest zapalenie błony śluzowej żołądka i jego objawy

Każde zapalenie żołądka, ostre lub przewlekłe, jest procesem zapalnym błony śluzowej żołądka, która ma bezpośredni kontakt z pokarmem. Aby doprowadzić do zapalenia i podrażnienia śluzówki, trzeba się bardzo postarać. Wszakże ze swej natury wytwarza on silny kwas solny, który jest w stanie rozpuścić wiele rodzajów żywności, a także jest w stanie rozpuścić nawet żelazo. Tymczasem błona śluzowa zdrowego żołądka, mimo częstego przebywania w silnym kwasie, jest na niego niepodatna. Ale nieregularna dieta i nadużywanie alkoholu robią swoje, a zapalenie błony śluzowej żołądka rozwija się powoli, ale stale, przez miesiące, a nawet lata.

Niezwykle ważna jest świadomość, że przewlekłe zapalenie błony śluzowej żołądka rozwija się na tle zakażenia Helicobacter. Jest to podstawa przyczyny zapalenia błony śluzowej żołądka. To mikroorganizm, Helicobacter pylori, który wygląda jak mała spirala. Jest w stanie egzystować w silnym środowisku soku żołądkowego i broni się przed jego działaniem, przenikając przez błonę śluzową. Zakażenie Helicobacter jest w stanie uruchomić nie tylko zapalenie błony śluzowej żołądka, ale także mechanizm powstawania wrzodów żołądka, co pogarsza rokowanie.

Długotrwałe stosowanie napojów alkoholowych, kwasu acetylosalicylowego i innych leków z grupy NLPZ również pogarsza jakość błony śluzowej żołądka, powodując nadżerki i owrzodzenia. Podobnie jest w przypadku przyjmowania hormonów kortykosteroidowych.

Przebieg zapalenia błony śluzowej żołądka jest podstępny. Osoba może przejść w remisję na tygodnie lub miesiące, z okazjonalnymi nawrotami. Ale jeśli nie jest leczony i nie stosuje diety, stan stopniowo się pogarsza, a następnie zaostrzenia, oddzielone „lżejszymi przerwami”, wydają się skupiać w jeden stan przypominający ostre zapalenie żołądka. Jakie są oznaki i objawy zaostrzenia przewlekłego zapalenia żołądka??

Klasyczne objawy ostrego zapalenia żołądka (lub zaostrzenia przewlekłego zapalenia żołądka), to:

1. ból, dyskomfort w nadbrzuszu i okolicy żołądka, z nasileniem bólu po posiłkach. Wczesny ból jest charakterystyczny dla zapalenia żołądka, a późniejszy dla zapalenia dwunastnicy, gdy pokarm opuścił już żołądek i przedostał się do dwunastnicy, czyli duodenum;

2. ból może być obecny po lewej stronie klatki piersiowej i w lewym ramieniu;

3. Zaburzenia dyspeptyczne: często towarzyszy im uczucie ciężkości, wzdęcia brzucha, odbijanie powietrza lub skurcze, zgaga;

4. Nudności i wymioty (chociaż wymioty są rzadkie w zapaleniu żołądka);

5. utrata apetytu;

6. w przebiegu przewlekłym objawem powikłania jest przewlekłe krwawienie z żołądka, które objawia się obecnością krwi utajonej w kale.

Silne, obfite krwawienie może wystąpić również przy zapaleniu błony śluzowej żołądka, w którym wymioty będą zabarwione krwią zakrzepłą w stężonym soku żołądkowym. wymioty te określane są jako „wymioty fusami z kawy”. Jeśli chory nie wymiotuje, a krew pędzi do jelit, w przypadku obfitego krwawienia powstaje ciemny, smolisty stolec. Oczywiście jest to sytuacja awaryjna, której towarzyszy zapaść, spadek ciśnienia krwi i pilna hospitalizacja w szpitalu chirurgicznym.

Istnieją inne rodzaje zapalenia błony śluzowej żołądka, które w ogóle się nie objawiają, aż do momentu rozwinięcia się powikłań. A jest to szczególny rodzaj, zwany zanikowym zapaleniem błony śluzowej żołądka. Zanikowe zapalenie żołądka jest ściśle monitorowane przez lekarzy, ponieważ ta forma jest uważana za stan przedrakowy, a zanikowe zapalenie żołądka może rozwinąć się w raka żołądka.

Częstym objawem zanikowego zapalenia błony śluzowej żołądka, które rozwija się dość późno w życiu, jest niezdolność do wytwarzania czynnika Kåñëa, który jest związany z witaminą B12. W efekcie dochodzi do przewlekłego niedoboru tej witaminy i niedokrwistości zgorzelinowej, pernicyjnej. Niedokrwistość może być jedynym objawem groźnego zanikowego zapalenia błony śluzowej żołądka.

Jeśli osoba ma wielką wewnętrzną siłę i dyscyplinę, to w niektórych przypadkach zapalenie błony śluzowej żołądka może być wyleczone bez żadnych leków – zmiana stylu życia, nawyków żywieniowych, ograniczenie spożycia alkoholu lub jego całkowite odrzucenie. Jest to możliwe w przypadkach „domowego” zapalenia żołądka, spowodowanego znanymi błędami i nadużyciami.

Jeśli jednak przyczyną zapalenia żołądka jest zakażenie bakterią Helicobacter, zwykłe leki zmniejszające zgagę, ból i wzdęcia nie wystarczą. Konieczny jest kurs antybiotykoterapii i leków przeciwwrzodowych. Terapia ta nazywana jest terapią eradykacyjną, a proces przyjmowania tych leków nazywany jest eradykacją. Mówimy o całkowitym oczyszczeniu organizmu pacjenta z infekcji Helicobacter, kiedy to zapalenie błony śluzowej żołądka może być następnie łatwo wyleczone.

Podstawowe badania w kierunku zapalenia błony śluzowej żołądka

Zapalenie błony śluzowej żołądka jest stosunkowo częstym rozpoznaniem i dawniej wystarczyły tylko dolegliwości, na podstawie których lekarz stawiał wstępną diagnozę. Przepisał dietę, leki na krzepliwość, boltushkę, a następnie. Jeśli pacjent wracał na wizytę kontrolną z poprawą, rozpoznanie zapalenia błony śluzowej żołądka stawało się oczywiste, choć nie było potwierdzone innymi metodami badawczymi. Ale to jest podejście wiejskiego sanitariusza na bakier, czyli „doktora Aibolitu”.

Obecnie pacjent ubiegający się o rozpoznanie przewlekłego zaostrzonego zapalenia błony śluzowej żołądka musi potwierdzić. Przecież leki, które mają być przepisane, same mogą być źródłem agresji narkotykowej, a niewłaściwe leczenie jest niedopuszczalne. Jednocześnie wielu pacjentów z zapaleniem błony śluzowej żołądka w poliklinikach otrzymuje niepełne badanie, z różnych powodów. Jakie zatem badania powinien mieć w zanadrzu lekarz, aby potwierdzić lub obalić diagnozę zapalenia błony śluzowej żołądka? Oto ich minimalne wymagania:

1. pełna morfologia krwi, która w niektórych przypadkach może oceniać stan zapalny, a także czynność czerwonego szpiku kostnego (niedokrwistość zgorzelinowa);

2. Badanie biochemiczne krwi (frakcja całkowita i białkowa, czy pacjent ma obniżoną ilość białka z powodu niedożywienia, złego wchłaniania);

3. Obowiązkowe jest wykonanie FGDS, ewentualnie z biopsją;
4. Wstępne badanie w kierunku zakażenia Helicobacter;

5. Wykrywanie przeciwciał Helicobacter pylori w surowicy (ELISA);

6. Test na krew utajoną w kale;

7. Badanie ultrasonograficzne narządów jamy brzusznej;

8. współprogram.

Badania te są wystarczające, aby stwierdzić, czy dana osoba ma zapalenie błony śluzowej żołądka i jego przyczyny, czy ma zakażenie Helicobacter, czy nie.

Dodatkowo pacjent może otrzymać receptę:

1. Oznaczenie witaminy B12 w przypadku podejrzenia zanikowego zapalenia błony śluzowej żołądka;

2. Codzienny pomiar kwasowości żołądka lub codzienna pH-metria metodą endoskopową.

W niektórych przypadkach, gdy pacjent specjalnie szuka zakażenia Helicobacter, biopsja błony śluzowej żołądka i poszukiwanie drobnoustrojów, wykrywanie Helicobacter pylori w materiale biologicznym metodą PCR, uzupełniają spektrum badań. A gdy wyizoluje się Helicobacter, konieczne jest określenie wrażliwości patogenu na antybiotyki lub jego oporności na nie, w celu przeprowadzenia kompetentnej terapii. Wreszcie w stolcu pacjenta wykrywa się również antygen Helicobacter pylori.

Jak leczyć zapalenie błony śluzowej żołądka?

Każdy zabieg musi mieć określony cel. W przypadku zapalenia błony śluzowej żołądka nie wystarczy, że osoba poczuje się dobrze i złagodzi nieprzyjemne objawy. Jeśli ma zakażenie Helicobacter, to należy je najpierw wyleczyć lub zlikwidować. W przeciwnym razie wszystkie inne sposoby leczenia zapalenia błony śluzowej żołądka będą tymczasowe i przyniosą chwilową poprawę. Wraz z eradykacją zaczynają normalizować ruchliwość żołądka i jego wydzielanie, angażować się w odbudowę błony śluzowej. Obecnie istnieje wiele leków i wiele grup leków dostępnych w leczeniu ostrego i przewlekłego zapalenia żołądka wszystkich rodzajów.

Istnieje cała armia czytelników, którzy są zainteresowani tymi recenzjami leków z czysto praktycznego punktu widzenia. Po tej lekturze pacjent idzie do apteki i kupuje środek na zgagę, skurcze żołądka czy wzdęcia. Lek działa na niego i uważa swój cel za osiągnięty. Jeśli w przeglądzie leków szukasz porady, jak radzić sobie z nieprzyjemnymi objawami zapalenia błony śluzowej żołądka, to przejdź od razu do sekcji leczenie objawowe.

Co to jest leczenie objawowe? Jest to leczenie, które zmniejsza nasilenie niektórych nieprzyjemnych objawów, ale może nie wyleczyć choroby. Tak więc, jeśli masz infekcję Helicobacter, dopóki się jej nie pozbędziesz, będziesz zmuszony łykać garściami środki na zgagę i ból brzucha.

Drugi rodzaj leczenia, bardziej zaawansowany i kompetentny, to terapia patogenetyczna. To już nie jest oddziaływanie na objawy, ale na procesy i mechanizmy patologiczne prowadzące do objawów. Jest to leczenie skierowane przeciwko stanom zapalnym, normalizacji motoryki żołądka i wydzielania soku żołądkowego oraz normalizacji błony śluzowej. Leczenie patogenetyczne można uznać za drugi, bardziej „podwyższony” poziom leczenia.

Wreszcie, najważniejszym rodzajem leczenia każdej choroby jest terapia etiotropowa, czyli skierowana bezpośrednio na samą przyczynę choroby. W przypadku alkoholowego zapalenia błony śluzowej żołądka terapia etiotropowa będzie polegała na całkowitej abstynencji od alkoholu, a w przypadku zakażenia Helicobacter terapia etiotropowa będzie polegała na przeprowadzeniu eradykacji, pozbyciu się mikroba. Pozwoli to wówczas na szybkie leczenie objawów zapalenia żołądka.

Z tego powodu cały materiał lekowy dzieli się dalej na trzy grupy: terapia etiotropowa, patogenetyczna i objawowa. Jeśli chcesz iść do apteki, przeczytaj rozdział o lekach bez recepty na objawy. Ale leczenie etiotropowe, a zwłaszcza schemat eradykacji, jest całkowicie prerogatywą gastroenterologa. Możliwe jest doraźne pozbycie się zgagi na własną rękę, ale nie można próbować pozbyć się infekcji Helicobacter bez wskazówek doświadczonego specjalisty i bez wielu badań.

Przegląd leków na zapalenie błony śluzowej żołądka

Ten przegląd przedstawia leki stosowane w ostrym i przewlekłym zapaleniu żołądka. Dla każdego leku podano INN, czyli międzynarodową nazwę niezastrzeżoną, a następnie listę kilku przedstawicieli. Pierwszy na liście jest zwykle lek oryginalny, stworzony po raz pierwszy. Oryginalny produkt wyróżnia się dużą liczbą badań bezpieczeństwa i skuteczności. Jest to zwykle odniesienie dla szeregu leków generycznych, znanych jako kopie handlowe lub generyki.

Zawsze lepiej jest kupić oryginalny produkt, choć jest on zawsze droższy, gdyż wymaga inwestycji w badania i próby kliniczne. Kopie, czy też generyki, są tańsze, ponieważ po prostu naśladują produkt oryginału, i zbijają śmietankę z konsumenta bez inwestowania w badania.

Podane ceny są cenami właściwymi dla aptek wszystkich form własności w Federacji Polskaej na listopad 2020 r. Wymienienie jakiegokolwiek leku w wykazie lub jego brak nie jest reklamą ani antyreklamą ani leku, ani producenta. Wszystkie wymienione leki są wymienione w międzynarodowych i krajowych wytycznych, protokołach i algorytmach leczenia ostrego i przewlekłego zapalenia błony śluzowej żołądka. Informacje o tych lekach pochodzą z oficjalnych wytycznych i są swobodnie dostępne. Informacje o lekach podawane są wyłącznie w celach informacyjnych. Samodzielne leczenie jest niebezpieczne i istnieją przeciwwskazania do stosowania leków, konieczna jest porada specjalisty.

Nominacja	Miejsce	nazwa	Cena
Inhibitory pompy protonowej (PPIs)	1	Omeprazol (Gastrozol, Omez, Ortanol, Ultop, Helicid)	60 €
2	Rabeprazol (Pariet, Beret, Noflux, Rabiet, Zulbecks)	380 €
3	Dekslansoprazol (Dexilant)	2 265 €
Sole bizmutu	1	Dicytat bizmutowy (De-Nol Vicanol Life, Vitridinol, Novobismol, Ulcavis, Escape)	255 €
Blokery receptorów histaminowych	1	Famotydyna (Quamatel, Ulfamide)	90 €
Regulatory motoryki żołądka	1	Domperidon (Motilium)	80 €
2	Simethicone (Espumisan)	255 €
3	Hioscyntabutylobromek (Buscopan)	445 €
4	Trimebutyna (Trimedat)	140 €
Terapia bezobjawowa lub leczenie objawów zapalenia błony śluzowej żołądka	1	Drotaverine (No-Shepa Forte)	85 €
Środki nasenne i leki przeciwzapalne na zgagę	1	Soda oczyszczona (wodorowęglan sodu)	20 €
2	15.Maalox(Algedrat+Wodorotlenek magnezu)	820 €
3	Fosfalugel	400 €
4	Almagel A	310 €

Leczenie etiotropowe lub przeciwbakteryjne Helicobacter

Ta sekcja zawiera różne antybiotyki, które są stosowane w schematach eradykacji w celu zabicia infekcji Helicobacter. Klasycznie do eradykacji stosuje się klarytromycynę, amoksycylinę, metronidazol, tinidazol, furazolidon. Gastroenterolog nie będzie oczywiście podawał antybiotyku na ślepo, ale musi wiedzieć, jak wrażliwy jest izolat Helicobacter pylori na dany środek i czy istnieją jakieś szczególnie oporne patogeny.

Standardowa eradykacja polega na zastosowaniu potrójnej terapii: dwóch antybiotyków i inhibitora pompy protonowej (PPI), co zostanie omówione w kolejnym punkcie dotyczącym patogenetyki. W niektórych przypadkach do terapii eradykacyjnej dodaje się preparaty bizmutu, co również zostanie omówione poniżej.

Lekarze stworzyli kilka schematów, aby pokonać oporność Helicobacter. istnieją schematy leczenia sekwencyjnego, w których niektóre antybiotyki stosuje się przez kilka dni, a następnie inne. Oprócz leków wymienionych poniżej, stosuje się również schematy fluorochinolonowe, takie jak levofloxacin. Dla przypomnienia, lewofloksacyna stała się niezwykle popularna w profilaktyce wtórnych bakteryjnych zapaleń płuc w obecności zakażenia koronawirusem. Dlatego levofloxacin (a zwłaszcza oryginalny Tavanic) jest teraz trudno dostępny w aptekach. Wreszcie, schemat zwalczania może również wykorzystywać cztery leki w różnych sekwencjach. Spójrzmy tutaj na niektóre ze standardowych antybiotyków, które pomagają w leczeniu Helicobacter.

Przypominamy, że schemat terapii eradykacyjnej jest podstawą, fundamentem prawidłowego leczenia zapalenia błony śluzowej żołądka związanego z zakażeniem Helicobacter. Dzięki tej terapii organizm zostaje oczyszczony z patogenu i nic więcej. Środki przeciwbakteryjne nie mają wpływu na złagodzenie zgagi, odbijania, bólów brzucha. Mają one bardzo konkretną funkcję: pozbycie się z organizmu patogenu.

Klarytromycyna (Clacid, Clarbact, Claritrosin, Ecositrin)

Ocena: 4.9

Klarytromycyna jest półsyntetycznym antybiotykiem z grupy makrolidów. Jeśli otworzysz instrukcję, przeczytasz, że jest aktywny wobec bardzo dużej liczby mikroorganizmów, a jest ich około dwóch tuzinów gatunków. Jednak w tym przypadku wystarczy nam jeden patogen, czyli Helicobacter pylori. Ten lek nigdy nie jest przepisywany samodzielnie. Każdy schemat leczenia w terapii eradykacyjnej obejmuje kilka leków.

Klarytromycyna jest podawana w schematach radioterapii w określonych dawkach, ale nie większych niż 2 g na dobę. Nie będziemy tu podawać dawkowania, gdyż jest ono obliczane przez lekarza, który proponuje konkretny schemat terapii eradykacyjnej, w zależności od badań i występowania konkretnego szczepu Helicobacter pylori w rejonie zamieszkania pacjenta. Klarytromycyna dostępna jest w dawce 500mg, jedno opakowanie po 14 tabletek. Oryginalny Clacid jest wykonany przez Abbott i będzie kosztował od 780 do 900 Zlotykhli.

Zalety i wady

Klarytromycyna może być traktowana jako baza, podstawa różnych schematów eradykacji. Ale lek ma znaczny zakres skutków ubocznych. Biegunka i nudności, wysypka i ból głowy, pocenie się i słaby smak. A to tylko te efekty, które występują często, tzn. z częstością większą niż 10%.

Zabronione w przypadku niektórych nieprawidłowości EKG, komorowych zaburzeń rytmu lub częstoskurczu komorowego, niskiego poziomu potasu we krwi, ciężkiej niewydolności wątroby, pierwszego trymestru ciąży. Również przepisując klarytromycynę należy wyraźnie zaznaczyć, że pacjent nie przyjmuje leków takich jak niektóre statyny, np. lovastatyna lub simwastatyna, karbamazepina, fenobarbital i dziurawiec. To są niekorzystne kombinacje. Ponieważ klarytromycyna jest często stosowana razem z omeprazolem w schematach eradykacji, prowadzi to do zwiększenia stężenia omeprazolu we krwi i zwiększenia stężenia klarytromycyny. W przypadku przepisania leku z innym inhibitorem pompy protonowej, lansoprazolem, może wystąpić zapalenie jamy ustnej, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej lub ciemne zabarwienie języka.

Amoxicillin

Ocena: 4.9

Amoksycylina jest drugim podstawowym lekiem zabijającym Helicobacter pylori. Występuje w różnych wersjach, najtańsze są krajowe tabletki, można go też kupić w postaci granulatu do sporządzania zawiesiny doustnej. Te granulki to 250 mg, w ilości 40 sztuk w butelce. Są one produkowane przez serbską firmę Chemopharm i są bardzo tanie: od 50 do 100 Zlotykhli za butelkę.

Amoksycylina należy do penicylin półsyntetycznych o szerokim spektrum działania, może najlepiej pozbyć się Helicobacter pylori z zapaleniem błony śluzowej żołądka wraz z metronidazolem, to dobre połączenie, a wobec niego Helicobacter staje się bezbronny.

Powinien być stosowany z metronidazolem w schemacie eradykacji. To połączenie jest przydatne nie tylko w przypadku przewlekłego Helicobacter gastritis, ale także w przypadku wrzodów żołądka i dwunastnicy. Lek należy przyjmować jednorazowo w dawce od 250 do 500 mg, odstęp między dawkami powinien wynosić 8 godzin. Gastroenterolog może przepisać inny schemat i liczbę dawek.

Zalety i wady

Co ważne, Amoksycylina jest lekiem niedrogim, o dość przystępnej, europejskiej jakości. Amoksycylina ma mniej działań niepożądanych niż klarytromycyna, ale podczas stosowania z metronidazolem najczęściej występowały nudności, biegunka, zapalenie jamy ustnej, niektóre reakcje alergiczne i zmiany w badaniach krwi. Ale zwykle terapia eradykacyjna jest krótkotrwała, więc takie dolegliwości często nie rozwijają się w czasie. Leku nie należy przyjmować w limfoleukemii, mononukleozie zakaźnej. Ponieważ amoksycylina jest stosowana z metronidazolem, należy pamiętać, że może pogorszyć przebieg chorób układu nerwowego, mogą wystąpić zaburzenia hematopoezy. To połączenie nie jest zalecane u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.

Metronidazol (Flagyl, Trichopol, Clion)

Ocena: 4.8

Jest to kolejny z leków stosowanych w tradycyjnych schematach eradykacji. Zazwyczaj Metronidazol działa przeciwko beztlenowcom, czyli przeciwko mikroorganizmom, które giną w obecności powietrza, oraz przeciwko różnym pierwotniakom. Stosowany jest w leczeniu trichomoniozy, amebiozy, giardiozy i różnych szpitalnych flor septycznych. Ale w tym przypadku jest on szeroko stosowany w leczeniu zapalenia błony śluzowej żołądka związanego z zakażeniem Helicobacter. Lek stosuje się w określonych dawkach przepisanych przez gastroenterologa. Metronidazol jest powszechnie dostępny w aptekach, ale jednym z najlepszych leków jest Flagil firmy Sanofi Aventis. Tabletki 250 mg w opakowaniach po 20 sztuk będą kosztować od 110 do 150 Zlotykhli jesienią 2020 r.

Zalety i wady

Metronidazol jest lekiem swoistym i jest przeciwwskazany u osób z chorobami krwi, niewydolnością wątroby, kobiet w ciąży i karmiących piersią,. Podczas leczenia przewlekłego zapalenia błony śluzowej żołądka alkohol jest surowo zabroniony. I nie tylko dlatego, że powoduje zaostrzenie zapalenia błony śluzowej żołądka, ale dlatego, że alkohol i metronidazol są kategorycznie niekompatybilne. Z metronidazolem alkohol może spowodować ciężkie pogorszenie stanu zdrowia, aż do śmierci włącznie, w zależności od ilości spożytego alkoholu i ilości metronidazolu we krwi. Bądź świadomy skutków ubocznych. Metronidazol może powodować nudności, metaliczny smak w ustach, suchość, utratę apetytu, ból głowy, pokrzywkę i zmiany w badaniach krwi.

Terapia patogenetyczna

Po pozbyciu się zakażenia Helicobacter należy przywrócić błonę śluzową żołądka do stanu naturalnego i przywrócić jej aktywność czynnościową. Wymaga to zmniejszenia objawów zapalnych, „uspokojenia” błony śluzowej, umożliwienia jej regeneracji, oczywiście na początku konieczna jest ochrona błony śluzowej przed nadmiernym wpływem soku żołądkowego. Tylko zdrowa błona śluzowa może oprzeć się jego szkodliwemu działaniu dzięki wewnętrznym mechanizmom. Podczas gdy w stanie zapalnym, przy zapaleniu żołądka, błona śluzowa jest bezbronna. Normalna czynność wydzielnicza i produkcja soku żołądkowego prowadzi do trwałej traumatyzacji błony śluzowej, a agresja chemiczna kwasu solnego uruchamia mechanizm przewlekania. Do grupy zarówno patogenetycznych, jak i objawowych metod leczenia należy heterogenna grupa prokinetyków optymalizujących motorykę żołądka i jelit.

Przede wszystkim stosuje się różne leki zobojętniające i otoczkowe, aby chronić błonę śluzową. Leki te działają bardzo szybko, ale są doraźnym sposobem leczenia żołądka. Umieściliśmy je w kolejnym dziale, objawowym. I jak przepisać długoterminową, wspomagającą terapię?

Możliwe jest nie tylko mechaniczne wiązanie kwasu solnego; możliwe jest również zmniejszenie jego produkcji za pomocą specyficznych leków antysekrecyjnych. Te:

1. Proton pump inhibitors (PPIs), czyli inhibitory pompy protonowej;
2. leki z klasy blokerów receptorów histaminowych (H2).

3. leki zawierające bizmut.

IPP i blokery zmniejszają wydzielanie kwasu solnego w soku żołądkowym, a bizmut działa gastroprotekcyjnie na wyściółkę żołądka. Przyjrzyjmy się pokrótce głównym przedstawicielom tych grup: są to leki niezbędne w leczeniu przewlekłego zapalenia błony śluzowej żołądka o różnej etiologii, nawet bez zakażenia Helicobacter.

Ważne jest, aby wiedzieć, co następuje. Jeśli którykolwiek lek z tej grupy jest przyjmowany w dużych dawkach i zbyt długo (cały rok lub nawet dłużej), znacznie zwiększa się ryzyko osteoporozy i patologicznych złamań kości (biodra, kręgosłupa, małych kości dłoni). Jeśli pacjent przyjmuje leki na zakażenie HIV z grupy inhibitorów proteazy, to konsultacja. Fakt, że leki te są dobrze wchłaniane tylko wtedy, gdy sok żołądkowy ma normalną kwasowość. A ponieważ inhibitory pompy protonowej zmniejszają ją, skuteczność leków takich jak atazanawir, nelfinawir staje się znacznie mniejsza.

Inhibitory pompy protonowej (PPIs)

Inhibitory pompy protonowej to skuteczny i nowoczesny sposób na zmniejszenie kwasowości soków żołądkowych. Mechanizm działania tych leków realizowany jest poprzez blokowanie specjalnego enzymu – ATPazy wodorowo-potasowej. Powstaje kwas solny, poprzez wytworzenie jonów wodorowych i połączenie ich z jonami chloru.

Istnieje kilka generacji inhibitorów pompy protonowej, ale wszystkie wywodzą się z jednej substancji o bardzo podobnej budowie chemicznej. Ich mechanizm działania jest również taki sam, ale różnią się wchłanianiem, dystrybucją i czasem działania. Najstarszym, najbardziej dostępnym, najtańszym i dobrze działającym lekiem jest Omeprazol. Stanowi on również pierwszą generację. Potem stopniowo powstawały takie leki jak:

1. pantoprazol (Nolpaza, Controlac);

2. Lansoprazol (Epicur, Lancid, Helical, Lanzap, Lanzoptol);
3. Esomeprazol (Emanera);

4. Rabeprazol (Pariet);

5. Dexlantoprazol (Dexylant).

Dlatego też obecnie istnieje 6 generacji IPP. Omówimy trzy leki: najtańszy omeprazol oraz dość drogie Parieta i Dexilante. Omeprazol można kupić dosłownie za 30-40 Zlotykhli. Średni koszt Nolpazy, Emmanera, Lancid (średnia cena) z grupy inhibitorów pompy protonowej wyniesie 250-400 Zlotykhli za opakowanie na miesięczny kurs. Ale dzisiejsze leki oryginalne będą kosztować o wiele więcej. Pariet będzie kosztował więcej niż 1000 Zlotykhli., a Dexylant jest jeszcze droższy niż 2000 Zlotykhli.

Omeprazol (Gastrozol, Omez, Ortanol, Ultop, Helicid)

Ocena: 4.8

Omeprazol jest wymieniony jako podstawowy produkt leczniczy (EML). Stosuje się go przy wrzodach przewodu pokarmowego, zgadze, procesach nadżerkowych i wrzodowych, wrzodach stresowych, a także przy refluksowym zapaleniu przełyku i różnych zapaleniach żołądka. Stosuje się go w postaci kapsułek 20 mg, 2 kapsułki dziennie w ciężkich przypadkach zwykle jedna kapsułka dziennie. Omeprazol jest produkowany przez wiele krajowych i zagranicznych firm farmaceutycznych, np. Sandoz, Stada, Akrichin, Veropharm, Teva, Gedeon Richter. Koszt produkowanego w kraju omeprazolu zaczyna się od 30 Zlotykh. Za 30 kapsułek lek jest naprawdę przystępny i popularny.

Zalety i wady

Chociaż omeprazol jest protoplastą IPP, ma on swoje własne zalety. U pacjentów rzadko występują objawy przedawkowania, takie jak pobudzenie, ból głowy, suchość w ustach. Wynika to z niewielkiej aktywności cholinergicznej leku, której unikają preparaty najnowszej generacji. Lek ten może być stosowany z posiłkami lub między nimi, a jego skuteczność nie ulega zmianie. Natomiast omeprazol jest przeciwwskazany u dzieci, u kobiet w okresie ciąży i laktacji. Jednym z najważniejszych wskazań do profilaktycznego stosowania omeprazolu byłoby leczenie NLPZ i hormonami. Jeśli pacjentowi przepisano meloksykam, nimesulid lub ibuprofen z chorobą wrzodową lub zapaleniem błony śluzowej żołądka, należy przepisać omeprazol, aby zapobiec zaostrzeniu, wraz z lekami przeciwzapalnymi jako osłoną.

Rabeprazol (Pariet, Beret, Noflux, Rabiet, Zulbecz)

Ocena: 4.7

Pariet jest inhibitorem pompy protonowej nowej generacji, zawiera rabeprazol. Dostępne w tabletkach, 10 lub 20 mg, w postaci jelitowej. Rabeprazol hamuje również ATPazę potasowo-sodową. W przeciwieństwie do omeprazolu nie ma jednak właściwości antycholinergicznych, dlatego nie wywołuje takich działań niepożądanych jak omeprazol. Pariet jest jeszcze bezpieczniejszy. Po przyjęciu pierwszej tabletki w ciągu 1 godziny zauważalne jest znaczne zmniejszenie zgagi (jeśli występuje). Oprócz objawów choroby refluksowej, zgagi i kwaśnego odbijania, lek ten jest wskazany do kompleksowego leczenia wszystkich postaci przewlekłego zapalenia błony śluzowej żołądka, choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, w patologicznej hipersekrecji, w zespole Zollingera-Ellisona. Zgodnie ze standardowym schematem leczenia, lek stosuje się raz dziennie, w zależności od wskazania, w dawce 10 mg lub 20 mg.

Pariet jest jednym z najdroższych sposobów leczenia zapalenia błony śluzowej żołądka. Tak więc za 14 tabletek w dawce 10 mg należy zapłacić od 1250 Zlotykhli. Jest to lek oryginalny, ale istnieją tańsze alternatywy. Na przykład tabletki Bereeta, które są produkowane przez krajową firmę Veropharm, są dostępne od 520 Zlotykhli. W 14 tabletkach.

Zalety i wady

Zaletą rabeprazolu jest brak działań niepożądanych typowych dla omeprazolu, możliwość jego stosowania u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i nerek bez konieczności dostosowania dawki oraz brak objawów przedawkowania. Lek ten można przyjmować w dawkach zgodnych z zaleceniami dla osób starszych oraz dla dzieci w wieku od 12 lat. Jedynym minusem jest koszt, choć nie jest to ograniczenie: Dexilant jest droższy. Nie jest zalecany jako monoterapia tylko w celu złagodzenia zgagi. W przeciwieństwie do Fosfalugel, Maalox, Almagel, Gaviskon, osoba może musieć czekać do godziny na ustąpienie zgagi. Dlatego też nie nadaje się do leczenia zapalenia błony śluzowej żołądka w sposób planowy i nie powinien być przyjmowany sporadycznie.

Dekslansoprazol (Dexilant)

Ocena: 4.7

Oryginalny Dexylant, produkowany przez firmę Takeda, jest najdroższym blokerem pompy protonowej na rynku krajowym. Za 28 kapsułek po 30 mg trzeba będzie zapłacić od 1800 do 2600 Zlotykhli jesienią 2020 r. Jest to lek najnowszej generacji, a kapsułki stworzone są o zmodyfikowanym uwalnianiu, które zapewnia jednolite stężenie leku we krwi. W żołądku kapsułka rozpuszcza się i dwa rodzaje różnych granulek są uwalniane w różnych miejscach jelita cienkiego. To wydłuża, czyli przedłuża działanie, a lek działa znacznie dłużej i zmniejsza wydzielanie soku żołądkowego pewniej niż inne.

Ten nowoczesny lek przepisywany jest przede wszystkim w przypadku występowania procesów nadżerkowych, a przede wszystkim w nadżerkowym zapaleniu przełyku, czyli zapaleniu przełyku. potrzebny do łagodzenia objawów zgagi z zapaleniem przełyku oraz jako leczenie objawowe choroby refluksowej przełyku (GERD). Może być również stosowany w zaostrzeniach przewlekłego zapalenia żołądka. Jedna kapsułka dziennie lub 2 kapsułki dziennie, 60 mg raz dziennie, jeśli objawy są oczywiste. Leczenie nie powinno być krótsze niż 2 miesiące; średnio trwa od 2 do 6 miesięcy.

Zalety i wady

Ten lek jest silny i nowy, ale powoduje też skutki uboczne. Bardzo często prowadzi do luźnych stolców, dyskomfortu w jamie brzusznej, zespołu grypopodobnego, bólów głowy i innych objawów. Lek jest przeciwwskazany dla osób poniżej 18 roku życia, kobiet w ciąży i karmiących piersią. Należy zachować ostrożność stosując Dexilant u pacjentów, którym przepisuje się metotreksat i warfarynę, takrolimus oraz niektóre inne leki. Nie należy przekraczać dawki 30 mg na dobę w przypadku zaburzonej czynności wątroby. W szczególności zaznaczono, że przed rozpoczęciem leczenia należy całkowicie wykluczyć wszelkie nowotwory złośliwe przewodu pokarmowego, ponieważ lek może maskować objawy i utrudniać postawienie prawidłowej diagnozy.

Sole bizmutu

Kolejnym krokiem w poprawie jakości śluzówki jest przepisanie bizmutu. Jest ich sporo, wszystkie zaliczane są do cytoprotektorów przewodu pokarmowego, a bizmut wykazuje tu swoją niezwykłą i bardzo ważną właściwość. Bizmut jest pierwiastkiem, który technicznie należy do metali, ale wykazuje również bardzo silne właściwości niemetaliczne.

W szczególności łączy się z kwaśnym środowiskiem soku żołądkowego i tworzy warstwę ochronną, która chroni przed dalszym atakiem kwasu zawartego w soku żołądkowym. Tak więc bizmut po dostaniu się do żołądka tworzy film, który może zamykać nadżerki i wrzody, przy okazji wykazując swoje bakteriobójcze działanie wobec zakażenia Helicobacter i wzmacniając działanie antybiotyków. Rozważmy jeden z najbardziej znanych i skutecznych leków bizmutu na zapalenie żołądka i chorobę wrzodową – ten De-Nol i jego analogi.

Dwuwinian bizmutu (De-Nol Vicanol Life, Vitridinol, Novobismol, Ulcavis, Escape)

Ocena: 4.8

De-Nol jest produkowany przez znaną firmę Astellas Pharma. A 32 tabletki powlekane 120 mg będą kosztować od 250 do 330 Zlotykhli. Z chemicznego punktu widzenia związek ten to koloidalny podcytrynian bizmutu, czyli związek bizmutu z kwasem cytrynowym. Lek jest stosowany głównie w chorobie wrzodowej, ale ponieważ przewlekłe zapalenie błony śluzowej żołądka i zakażenie Helicobacter wywołuje wrzody, jest również stosowany w zapaleniu błony śluzowej żołądka.

De-Nol działa ściągająco, zwalcza stany zapalne i tworzy film ochronny. De-Nol ma wartość zwiększania syntezy prostaglandyn, wytwarzania śluzu i potęgowania odporności błony śluzowej na działanie kwasu solnego. Lek ten nie wchłania się do krwi i jest wydalany z kałem. De-Nol jest wskazany w przewlekłym zapaleniu błony śluzowej żołądka związanym z Helicobacter oraz w zespole jelita drażliwego z objawami biegunkowymi, poza chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy. Należy przyjmować przez jeden do dwóch miesięcy, 2 do 4 razy dziennie, pół godziny przed posiłkiem. W przypadku zakażenia Helicobacter, terapia eradykacyjna jest obowiązkowa: bizmut jest włączony do niektórych schematów eradykacyjnych wraz z antybiotykami.

Zalety i wady

Przyjmowanie leku przed każdym posiłkiem jest trochę niewygodne, więc można zapomnieć i pominąć jego przyjęcie. Skutki uboczne mogą obejmować nudności i wymioty, częste stolce lub odwrotnie – zaparcia. Bizmut w dużych dawkach może gromadzić się w organizmie przez długi okres stosowania, z różnymi objawami neurologicznymi i możliwą encefalopatią. Leki z bizmutem są przeciwwskazane w ciężkich zaburzeniach czynności nerek, w okresie ciąży i karmienia piersią oraz w przypadku nadwrażliwości na związki bizmutu. Lek może być podawany od 4 roku życia, ale nie dłużej niż przez dwa miesiące zarówno u dzieci, jak i dorosłych.

Blokery receptorów histaminowych

Produkcja kwasu solnego nie odbywa się na ślepo, ale jest regulowana przez specyficzne receptory. Jeśli te receptory zostaną zablokowane, to mechanizm produkcji kwasu solnego również zostanie zatrzymany. Leki te blokują receptory w błonie śluzowej żołądka, które znajdują się na komórkach okładzinowych, czyli ciemieniowych. Leki te są stale udoskonalane, dlatego istnieje kilka generacji tych produktów. Starsze leki to cymetydyna, ranitydyna. Należy rozważyć przedstawiciela nowszej generacji, famotydynę.

Famotydyna (Quamatel, Ulfamide)

Ocena: 4.7

Quamatel jest dostępny w tabletkach i w fiolkach do podawania dożylnego. Famotydyna nie tylko powoduje mniejsze stężenie kwasu solnego, ale także zmniejsza ogólne wydzielanie soku żołądkowego. Jest to ważne dla pacjentów, którzy mają w najbliższym czasie przejść operację żołądka i potrzebują, aby ich żołądek był „bardziej suchy. Quamatel jest wskazany w zapaleniu żołądka z nadkwasotą, chorobie wrzodowej, refluksie, zapaleniu żołądka i dwunastnicy, a nawet w przypadkach krwawienia z przewodu pokarmowego. Quamatil przyjmuje się w postaci jednej tabletki 20 mg dwa razy dziennie, ale w razie potrzeby można ją podwoić.

Lek jest produkowany przez węgierską firmę Gedeon Richter i możesz kupić 14 tabletek w dawce 40 mg za jedyne 110 Zlotykhli. Istnieje wiele wersji Famotydyny, a najtańsza krajowa Famotydyna dostępna jest już od 41 Zlotykhli., Jest on produkowany przez krajową firmę o nazwie Ozon.

Zalety i wady

Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek, Quamatel może mieć działania niepożądane. Ale występują one bardzo rzadko lub nieczęsto. Najczęstszym z tych skutków ubocznych były wzdęcia. Mimo to, to działanie niepożądane występowało rzadziej niż w 1% wszystkich przypadków. Inne efekty uboczne były jeszcze rzadsze.

Quamatel nie powinien być przyjmowany przed ukończeniem osiemnastego roku życia, podobnie jak kobiety w ciąży i karmiące, ostrożnie w marskości wątroby, różnych rodzajach niedoborów odporności i nadwrażliwości na blokery receptorów histaminowych.

Należy pamiętać, że leczenie famotydyną i innymi przedstawicielami tej grupy powinno być przerywane ze stopniowym zmniejszaniem dawki: nagłe zakończenie leczenia może prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia i wystąpienia objawów odstawiennych. Ale wszystkie blokery receptorów histaminowych są bardzo skuteczne w leczeniu zapalenia błony śluzowej żołądka i powinny być leczone przez gastroenterologa.

Regulatory motoryki żołądka

Kolejną grupę metod leczenia zapalenia błony śluzowej żołądka stanowią leki pobudzające motorykę poprzez oddziaływanie na określone ośrodki w mózgu poprzez blokowanie receptorów dopaminowych. Hamują nudności i wymioty, oszczędzając pacjentowi dodatkowych męczarni. Są to specyficzne środki przeciwpieniące, które łagodzą wzdęcia i zapobiegają tworzeniu się dużych pęcherzyków powietrza w jelitach, leki wpływające na cholinoreceptory oraz inne grupy leków.

Domperidon (Motilium)

Ocena: 4.7

Motilium jest produkowane przez Jansen-Silag, a 30 tabletek będzie kosztować około 640 Zlotykhli. Motilium jest antagonistą dopaminy i działa raczej na mózg niż na żołądek, ale to właśnie żołądek odczuwa ulgę. Jest przepisywany na zapalenie żołądka w celu zmniejszenia nudności i wymiotów, pomaga zmniejszyć objawy refluksu dwunastniczo-żołądkowego i żołądkowo-przełykowego. Domperydon podaje się w postaci 1 tabletki 15-30 minut przed posiłkiem, ale nie więcej niż 3 tabletki, czyli 30 mg na dobę. Nie należy stosować leku Motilium dłużej niż 7 dni bez porady lekarza.

Zalety i wady

Motilium wpływa na głowę uniwersalnie, więc ma sporo skutków ubocznych, które zależą od dawki i czasu podawania. Należą do nich niepokój i bóle głowy, senność i astenia, nadpobudliwość i częstoskurcz komorowy. Zaleca się przyjmowanie leku pod nadzorem lekarza oraz uwzględnienie przeciwwskazań. Zabronione jest stosowanie domperydonu, jeśli u pacjenta występuje guz wydzielający prolaktynę, nieprawidłowości w EKG, przewlekła niewydolność serca, wiek poniżej 12 lat, ciąża i laktacja.

Simethicone (Espumisan)

Ocena: 4.7

Espumisan, czyli simethicone nie ma wpływu na receptory, ani na mięśnie, ani na metabolizm mediatorów w mózgu. Jego mechanizm działania jest fizyczny. Simethicone jest środkiem powierzchniowo czynnym, który zapewnia koalescencję pęcherzyków gazu. Następnie gaz ulatnia się w sposób naturalny lub zostaje wchłonięty. Espumisan jest wskazany przy wzdęciach, wzdęciach i wzdęciach. Pacjenci z przewlekłym zapaleniem błony śluzowej żołądka, np. z obniżoną kwasowością, często doświadczają uczucia ciężkości w nadbrzuszu, zwiewnego bekania. Espumisan jest wskazany dla takich pacjentów z zapaleniem żołądka, ponieważ nie zwalcza ani zgagi, ani bólu. Ale wzdęcia i ciągłe uczucie wzdęcia są również bardzo przykre i znacznie obniżają jakość życia.

Stosuje się ją również, gdy pacjent (najczęściej dzieci) zatruł się płynem do mycia naczyń, a w żołądku i jelitach znajduje się duża ilość piany. W tym przypadku Espumisan spełnia swoją funkcję jako defoamer.

Jego zwykłe dawkowanie w zapaleniu żołądka to 2 kapsułki 3 do 5 razy dziennie. W razie potrzeby może być stosowany przez dłuższy czas. Kapsułki Espumisan są dostępne w niemieckiej firmie Berlin-Chemie, a opakowanie 25 kapsułek nie będzie kosztować więcej niż 300 Zlotykhli.

Zalety i wady

Świetnie sprawdza się przy wzdęciach i wzdęciach. Jeśli nie, nie należy stosować Espumisan. Lek nie ma praktycznie żadnych skutków ubocznych, poza sporadycznymi reakcjami alergicznymi. Nie stosować u dzieci poniżej 6 roku życia oraz w przypadku nadwrażliwości na lek.

Bromek butylowy hioscyny (Buscopan)

Ocena: 4.7

Istnieją inne metody rozluźniania mięśni gładkich brzucha. Na przykład możliwe jest działanie nie na mięśnie, ale na mediator acetylocholinę, która powoduje skurcz mięśni i wywołuje skurcze i ból żołądka. Można stosować leki o składzie bardzo zbliżonym do acetylocholiny i o dużym powinowactwie do jej receptorów, ale bez jej działania i hamujące fizjologiczne działanie własnej acetylocholiny pacjenta. Leki te nazywane są cholinolitykami – Buscopan, Trimebutine

Tabletki Buscopan zawierają hioscynę. Zmniejsza skurcz mięśni gładkich i zmniejsza wydzielanie gruczołów w układzie pokarmowym. Zaczyna działać w ciągu 15 minut od zażycia i jest wskazany do Buscopan w różnych rodzajach bolesnych skurczów i rozkurczów, w tym w zapaleniu żołądka. Stosowany w skurczu mięśni pęcherzyka żółciowego, w dyskinezie żółciowej typu nadciśnieniowego, a także w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy w ostrym stadium.

Buscopan należy podawać dorosłym i dzieciom w wieku powyżej 6 lat 1-2 razy na dobę, ale nie częściej niż 5 razy na dobę. Zabrania się stosowania leku jako samoleczenia przez okres dłuższy niż trzy dni. Opakowanie 20 tabletek 10mg pochodzi z firmy Boehringer Ingelheim z Niemiec i będzie kosztować 420 Zlotykhli. za pakiet.

Zalety i wady

Lek ten ma silne i szybkie działanie, ale należy wziąć pod uwagę jego działanie antycholinergiczne. Oznacza to, że działania niepożądane mogą obejmować suchość w ustach, niewielkie zatrzymanie moczu, zwiększenie częstości akcji serca (tachykardia) i inne działania, które zależą od dawki. Buscopan nie powinien być stosowany przez kobiety w ciąży lub karmiące piersią oraz dzieci w wieku poniżej 6 lat. Jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężką myasthenia gravis, w obecności megacolon i w niektórych innych stanach.

Trimebutyn (Trimedat)

Ocena: 4.7

Trimedat jest produkowany przez krajową firmę Valenta na licencji koreańskiej. Za 30 tabletek po 200 mg w aptece pacjent zapłaci średnio 500 Zlotykhli. Dostępne są również tabletki do żucia. Za opakowanie 20 sztuk tych tabletek trzeba będzie zapłacić średnio 250 Zlotykhli.

Trimebutyna jest cholinolitykiem o wyraźnym działaniu przeciwskurczowym. Wskazane jest przyjmowanie leku w skurczach i rozkurczach żołądka w zaostrzeniu przewlekłego i ostrego zapalenia żołądka u dorosłych i dzieci 1-2 tabletki 3 razy dziennie. Trimedat jest również przepisywany na spastyczne zapalenie jelita grubego, zaparcia, zespół jelita drażliwego. Lek może być przepisany przez lekarza na długi czas, w dawce 300 mg na dobę przez 2-3 miesiące.

Zalety i wady

Trimebutyna jest zwykle dobrze tolerowana, ale czasami jako działania niepożądane mogą wystąpić różne skórne reakcje alergiczne. Lek nie jest zalecany dla kobiet w ciąży i karmiących piersią, a dzieciom należy przepisywać Trimedat w sposób ściśle indywidualny.

Terapia objawowa, czyli leczenie objawów zapalenia błony śluzowej żołądka

Oczywiście powyższy podział na leczenie etiotropowe, patogenetyczne i objawowe jest dość arbitralny. Zarówno przyczyny, jak i mechanizmy oraz objawy choroby są ze sobą ściśle powiązane. Na przykład, jeśli pacjent ma zgagę przez godzinę po zażyciu IPPP, to też jest to leczenie tego objawu, i to nawet dość szybkie. To powiedziawszy, inhibitory pompy protonowej mogą być przyjmowane jako kurs, przez kilka dni.

Prokinetyki mogą być również stosowane jako kurs, chociaż czasami są stosowane sporadycznie, gdy występują nudności, wymioty lub wzdęcia. Leki wymienione w ostatnim punkcie mogą być stosowane zarówno jako część terapii etiotropowej i patogenetycznej, jak i oddzielnie, gdy u danej osoby występuje któryś z objawów. Najczęstsze problemy to ból i zgaga. Dlatego w tej części przyjrzymy się lekom łagodzącym skurcze żołądka, a także różnym powłokom, środkom zobojętniającym, od sody oczyszczonej do nowoczesnych leków łagodzących zgagę. Najpierw przyjrzyjmy się popularnemu antyspazmatowi.

Drotaverine (No-Shepa Forte)

Ocena: 4.7

Najpopularniejszym lekiem jest No-Shpa Forte, każda tabletka zawiera 80 mg drotaweryny. Pudełko 24 tabletek będzie kosztować średnio 150 Zlotykh. Wyprodukowany przez węgierską firmę farmaceutyczną Hinoin.

Drotaverine jest syntetycznym środkiem przeciwskurczowym, który działa na mięśnie gładkie potężnie i skutecznie. Noshepa jest wskazana w przypadku różnych skurczów mięśni gładkich przełyku, żołądka i jelit. Lek rozszerza również naczynia krwionośne, co poprawia ukrwienie. No-shpa pomaga łagodzić skurcze w różnych stanach skurczowych żołądka i dwunastnicy, spastycznym zapaleniu jelita grubego i spastycznych zaparciach, zespole jelita drażliwego. Przepisuje się jedną tabletkę od 1 do 3 razy na dobę, ale nie więcej niż 3 tabletki na dobę i nie więcej niż jedną tabletkę jednorazowo. Zwykle długość leczenia bez lekarza nie powinna być dłuższa niż dzień lub dwa.

Zalety i wady

Szybko działające, niedrogie, powszechnie dostępne. Nie należy go jednak stosować w ciężkich postaciach niewydolności serca, wątroby lub nerek, a także u kobiet karmiących piersią i dzieci. Należy zachować ostrożność podczas podawania go kobietom w ciąży oraz osobom z niskim ciśnieniem krwi. Działania niepożądane mogą obejmować sporadyczne zawroty głowy, spadek ciśnienia krwi, kołatanie serca.

Zachęta i leki zobojętniające na zgagę z zapaleniem żołądka

Leki te wiążą nadmiar soku żołądkowego, neutralizując ból i skurcze. W efekcie kwas solny przestaje drażnić błonę śluzową i ból znika. Najczęstszym rozpoznaniem, w którym stosuje się leki zobojętniające jest hipersekrecyjne zapalenie błony śluzowej żołądka, czyli zapalenie błony śluzowej żołądka z nadmierną kwasowością.

Soda oczyszczona (wodorowęglan sodu)

Ocena: 4.7

Pić czy nie pić sody oczyszczonej? Soda oczyszczona bardzo szybko pomaga na zgagę, można ją znaleźć w prawie każdym domu w kuchni i nie trzeba biegać do apteki. Ale jest też niebezpieczeństwo: soda oczyszczona wytwarza bardzo dużą ilość dwutlenku węgla, a ten jest w stanie rozepchnąć mięśniowe zwieracze przełyku i żołądka i pozwolić, aby zneutralizowany przez sodę sok żołądkowy przedostał się do dwunastnicy i dolnych części przełyku, próbując się rozszerzyć. Regularne stosowanie sody oczyszczonej szybko przyczyni się do ich niewydolności. Ponadto pacjent, który stale przyjmuje sodę, szybko się zdziwi, że musi ją przyjmować coraz częściej, dawka sody regularnie się zwiększa, a lekki okres bez zgagi staje się krótszy. Zgaga staje się stopniowo coraz bardziej uporczywa i dokuczliwa. Po zneutralizowaniu kwasu solnego, żołądek zaczyna produkować więcej kwasu solnego.

Zalety i wady

To połączenie zalet i wad prowadzi do ważnego wniosku: soda oczyszczona może być stosowana do łagodzenia zgagi, ale tylko w bardzo rzadkich przypadkach i u tych osób, u których nie zdiagnozowano ostrego lub przewlekłego zapalenia błony śluzowej żołądka i choroby wrzodowej – pół łyżeczki na szklankę ciepłej wody. Innymi słowy, soda oczyszczona może być środkiem awaryjnym dla przeciętnej, zdrowej osoby, która nie może sobie obecnie pozwolić na kwas żołądkowy.

15.Maalox (Algedrat+wodorotlenek magnezu)

Ocena: 4.7

Głównym składnikiem Maalox jest alkaliczny wodorotlenek magnezu, który jest dobry w neutralizowaniu kwasu. Lek dostępny jest w saszetkach, w postaci zawiesiny. Przy zapaleniu żołądka i zgadze w nadbrzuszu wystarczy wycisnąć saszetkę do ust. Oprócz zawiesiny można kupić Maalox w tabletkach do żucia, zarówno z cukrem, jak i bez, dla diabetyków.

Lek nie tylko neutralizuje nadmiar kwasu solnego, ale także smaga i oszczędza błonę śluzową żołądka oraz zmniejsza wydzielanie pepsyny. Dorosłym należy podawać nie więcej niż 6 saszetek dziennie, najlepiej 1-2 godziny po posiłku, w porze snu oraz w każdym przypadku wystąpienia kolki lub bólu. Produkowane przez francuską firmę Sanofi Aventis, a koszt 30 saszetek będzie, średnio, 700 Zlotykhli.

Zalety i wady

Lek praktycznie się nie wchłania i działa miejscowo, co oznacza, że przestrzeganie dawkowania zwykle nie powoduje żadnych skutków ubocznych. Jednak przy częstym i nadmiernym stosowaniu może powodować zaparcia lub biegunki, a także podwyższony poziom magnezu i glinu we krwi. Jeśli lek jest rzeczywiście nadużywany przez kilka miesięcy, zawartość fosforu we krwi ulega zmniejszeniu, a w konsekwencji może to prowadzić do zwiększonego zużycia fosforu przez organizm z własnych kości, co może powodować ich zmiękczenie.

Fosfalugel

Ocena: 4.7

Znanym lekiem na zgagę, sprzedawanym również w saszetkach, jest Fosfalugel. Jest to fosforan glinu. Producenci uczynili go słodkim poprzez dodanie sorbitolu oraz zapachu i smaku pomarańczowego, aby uczynić go bardziej smakowitym do połknięcia.

Środek ten jest w stanie zmniejszyć aktywność głównego enzymu żołądkowego – pepsyny. Fosfalugel nie zmienia kwasowości soku żołądkowego na zasadową i pozostawia ją na poziomie fizjologicznym. Tworzy na błonie śluzowej żołądka cienką warstwę ochronną, która utrzymuje się przez kilka godzin po jednorazowym zastosowaniu. Stosowany wewnętrznie, może być przyjmowany w postaci czystej tabletki lub rozcieńczony wodą.

Dorosłemu i dziecku powyżej 6 roku życia można podawać jedną lub dwie saszetki trzy razy dziennie. Istnieją różne schematy dawkowania, które zależą od postawionej diagnozy. Producentem leku Fosfalugel jest firma Astellas Pharma z Holandii. Fosfalugel w ilości 6 saszetek będzie kosztował 150 Zlotykhli.

Zalety i wady

Do pozytywnych cech Fosfalugelu można zaliczyć jego zdolność do stosowania nawet u dzieci poniżej 6 miesiąca życia, praktyczny brak skutków ubocznych, możliwość stosowania w czasie ciąży i laktacji. Wadą jest możliwość wystąpienia powikłań u pacjentów z ciężką chorobą nerek, marskością wątroby i przewlekłymi zaparciami.

Almagel A

Ocena: 4.7

Jeśli do Maaloxu doda się znieczulenie miejscowe benzokainę, to jest znany lek na zgagę i zapalenie żołądka Almagel A (środek znieczulający). Jego mechanizm działania jest taki sam jak w przypadku leku Maalox. Hamuje wydzielanie pepsyny, zmniejsza aktywność kwasu solnego, a benzokaina jest bardzo dobra dla osób ze zgagą i łagodzeniem bólu. Ten środek może być zalecany, gdy zgaga jest połączona z bólem nadbrzusza. Likwiduje ból i uczucie pieczenia w ciągu kilku minut.

Oprócz ostrego i przewlekłego zapalenia żołądka, choroby wrzodowej, Almagel A jest wskazany w zapaleniu jelit i okrężnicy, zaburzeniach trawienia jelit, bólach pooperacyjnych, gdy żołądek jest operowany.

Lek Almagel stosuje się doustnie, 1 do 2 łyżek 3-4 razy na dobę. Biorąc pod uwagę, że u pacjenta często występuje ostry stan zapalny błony śluzowej, zaleca się przyjmowanie preparatu Almagel A przed posiłkami, przez 10-15 minut. Almagel A jest produkowany przez firmę farmaceutyczną Balkanpharma, a butelkę 170 ml zawiesiny można kupić za jedyne 190 Zlotykhli.

Zalety i wady

Niewątpliwą zaletą Almagel A jest obecność środka miejscowo znieczulającego, co znacznie rozszerza wskazania do stosowania. Ale jednocześnie benzokaina może zacząć oddziaływać na receptory śluzówki w jamie ustnej, a efektem ubocznym jest zmiana odczuwania smaku i lekkie zdrętwienie śluzówki. Istnieją przeciwwskazania do stosowania w ciąży i w okresie karmienia piersią, u dzieci oraz w przypadku niewydolności nerek. Podczas leczenia Almagel A w przypadku przewlekłego zapalenia błony śluzowej żołądka należy całkowicie powstrzymać się od spożywania alkoholu, ale ta rada jest uniwersalna dla każdej postaci zapalenia błony śluzowej żołądka, niezależnie od stosowanego leku.