Porównanie Enalaprilu i Lisinoprilu | Ustalenie najlepszego z nich

Leki przeciw nadciśnieniu Enalapril i Lisinopril działają równie dobrze. Rozbiliśmy podobieństwa i różnice, aby dowiedzieć się, który jest lepszy.

Lek	Zalety	Wady
Enalapril	Znajduje się na liście leków podstawowych i ratujących życie; Podstawowe leki na nadciśnienie tętnicze; Wygodny sposób podawania; Zatwierdzone od 12 roku życia	Wiele przeciwwskazań; Ryzyko działań niepożądanych związanych z obniżeniem ciśnienia tętniczego krwi
Lisinopril	Ma przedłużone działanie, utrzymujące się po 2 miesiącach Mniej przeciwwskazań	Nie podawać osobom w podeszłym wieku; Suchy kaszel jest głównym skutkiem ubocznym przy długotrwałym stosowaniu; Przeciwwskazane poniżej 18 roku życia

Ogólny opis leku Enalapril

Lek przeciwnadciśnieniowy Enalapril działa dzięki substancji enalapril o tej samej nazwie. Jest to inhibitor ACE, który poprzez pewne mechanizmy prowadzi do zahamowania układu renina-angiotensyna. Stosowanie leku zapewnia stabilne obniżenie ciśnienia tętniczego krwi bez wzrostu częstości akcji serca.

Dostępne w tabletkach 2,5, 5, 10 i 20 mg. Producent – Agio Pharmaceuticals, Indie. Dostępne również w firmach Polskach i ukraińskich.

Działanie rozpoczyna się w ciągu kilku godzin od przyjęcia leku. Szczytowy spadek ciśnienia po 4 godzinach. Wskazane do długotrwałego stosowania.

Badania i skuteczność

Enalapril znajduje się na liście podstawowych leków WHO. W wielu badaniach wykazano korzystny wpływ leku na rokowanie w nadciśnieniu tętniczym.

Wyniki ANBP2 wskazują, że jest on znacznie skuteczniejszy niż diuretyki w zmniejszaniu śmiertelności i ryzyka CVD. Enalapril znacząco zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia powikłań istniejących chorób. Badanie wykazało również zdolność leku do zmniejszenia ryzyka śmierci w związku z zawałem serca u mężczyzn.

Wykazano, że enalapryl jest skuteczny u pacjentów z CHF w badaniu z podwójnie ślepą próbą. Poprawa morfologii krwi i ustąpienie objawów choroby podstawowej obserwowane po 3-miesięcznym leczeniu farmakologicznym.

badanie CONSENSUSWykazano, że dawka 60 mg/dobę, przyjmowana w połączeniu z lekami moczopędnymi, zmniejsza ryzyko zgonu w niewydolności serca.

Źródła:

1. „Enalapril w leczeniu CHF”. Trudny pacjent.

2. Model WHO

3. st. leków podstawowych, 2009.

Przeciwwskazania

Nie nadaje się dla pacjentów z nietolerancją enalaprilu.

Inne przeciwwskazania do przepisania leku:

1. historia idiopatycznego obrzęku Quincke’a;

2. Obrzęk naczynioruchowy, który obserwowano w przypadku leków z tej grupy;

3. Zwężenie tętnic i zastawki mitralnej;

4. zaburzenia krążenia;

5. Transplantacja nerki;

6. zaburzenia czynności wątroby;

7. Poniżej 12 roku życia, ciąży i laktacji.

Lek ma wiele przeciwwskazań, dlatego nie wolno stosować go samodzielnie. Lek powinien być przepisany przez lekarza po przeprowadzeniu wszystkich niezbędnych procedur diagnostycznych.

Działania niepożądane

Lek jest dobrze tolerowany. Prawdopodobieństwo wystąpienia skutków ubocznych jest związane z efektami terapeutycznymi substancji. Istnieje szereg stanów, w których lek przepisuje się z ostrożnością.

Przyjmowanie tego leku często powoduje kaszel. Jest nieproduktywny i ustaje po odstawieniu leku. U niektórych pacjentów odnotowano skurcze mięśni, zawroty głowy, reakcje alergiczne, nudności, nadciśnienie ortostatyczne i biegunkę.

Dawkowanie

Lek przyjmuje się doustnie z jedzeniem lub bez jedzenia. Dorośli stosują 0,01-0,02 g dziennie w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Gdy standardowa dawka nie jest skuteczna, zmienia się ją w zależności od stopnia zaawansowania choroby podstawowej. Maksymalna dawka na dobę to 0,04 g max.

W przypadku niewydolności serca dawka początkowa wynosi 0,0025 g. Można ją zwiększyć do 10-20 mg do 2 razy dziennie. Enalapryl może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami hipotensyjnymi. Zmiana dawki w przypadku znacznego spadku ciśnienia krwi.

Kto jest odpowiedni

Głównym wskazaniem do stosowania tabletek jest nadciśnienie tętnicze. Lek został przepisany przez lekarza. Enalapril jest szeroko stosowany w nadciśnieniu tętniczym, które jest oporne na standardowe leki. Lek jest również wskazany w zastoinowej niewydolności serca i chorobie niedokrwiennej mięśnia sercowego. Sporadycznie przepisywany na skurcz oskrzeli.

Ogólny opis leku Lisinopril

Lek hipotensyjny Lisinopril zawiera lisinoprilu dwuwodny. Jest to inhibitor o powolnym działaniu. Stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego i zapobieganiu jego skutkom. Może być stosowany u pacjentów otyłych.

Dostępne w tabletkach 5, 10 i 20 mg. Producent – Avant, Ukraina.

Zmniejsza stężenie angiotensyny i hamuje wydzielanie aldosteronu. Zwiększa tolerancję wysiłku, obniża ciśnienie tętnicze, rozszerza tętnice, zmniejsza obciążenie wstępne w CHF.

Długotrwałe stosowanie leku prowadzi do zmniejszenia przerostu mięśnia sercowego i tętnic. Leczenie prowadzi do poprawy krążenia w chorobie niedokrwiennej. Przedłuża życie pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca.

Zaczyna działać w ciągu godziny i utrzymuje się przez 24 godziny. Wpływ na nadciśnienie jest widoczny w 1-2 dniu od rozpoczęcia przyjmowania. Stabilne rezultaty widoczne są po 4-8 tygodniach.

Badania i skuteczność

Lisinopril jest dobrze zbadanym inhibitorem ACE, którego mechanizm działania polega na zmniejszeniu syntezy angiotensyny i hamowaniu aktywności układu renina-angiotensyna.

W porównaniu skuteczności enalaprilu i lisinoprilu oba wykazały trwałe obniżenie ciśnienia tętniczego, ale efekt tego ostatniego był bardziej wyraźny. Tolerancja nie różni się. Lisinopril ma jednak dłużej trwające działanie.

Ryzyko wystąpienia działań niepożądanych związanych z lekiem zależy od długości leczenia. Suchy kaszel jest najczęstszym objawem, występuje u 4-18% pacjentów.

Lisinopril jest referencyjnym inhibitorem ACE. Jego wysoka skuteczność została udowodniona w takich chorobach jak nadciśnienie tętnicze i cukrzyca. Może mieć szerokie zastosowanie w leczeniu tych schorzeń.

Źródło:„Zastosowanie Lisinoprilu w nadciśnieniu tętniczym”, Trudny Pacjent, 2006 r.

Przeciwwskazania

Lisinopril jest przeciwwskazany, jeśli wcześniej wystąpiła reakcja nadwrażliwości na składniki w. Nie wskazane w zwężeniu aorty, chorobie mózgowo-naczyniowej, chorobie wieńcowej.

Inne przeciwwskazania do stosowania leku:

1. zaburzenia hematopoezy;

2. patologia tkanki łącznej;

3. Hipoglikemia;

4. zwężenie tętnicy nerkowej;

5. Poniżej 18 roku życia i u osób w podeszłym wieku.

Lisinopril nie jest przepisywany w czasie ciąży, ponieważ nie ma dowodów na jego toksyczne i mutagenne działanie na zarodek. W przypadku laktacji, karmienie piersią jest czasowo przerwane.

Działania niepożądane

Rzadko u pacjentów występowały epizody niedociśnienia tętniczego. Istnieje ryzyko wystąpienia arytmii, dusznicy bolesnej, zawrotów głowy, tachykardii. Niektórzy pacjenci zgłaszają zwiększone zmęczenie, drżenie rąk, zmniejszenie apetytu. Możliwa utrata smaku.

Możliwe skutki uboczne dla różnych układów i narządów:

1. OUN – labilność, dezorientacja;

2. CVS – ciężkie obniżenie ciśnienia tętniczego, dusznica bolesna, kołatanie serca;

3. Przewód pokarmowy – suchość błon śluzowych, zapalenie wątroby, zapalenie trzustki, niestrawność;

4. Reakcje alergiczne – obrzęk warg, twarzy, języka, wysypka, gorączka;

5. Inne – zapalenie naczyń, zwiększony mocznik, astenia.

W przypadku przedawkowania następuje wyraźny spadek ciśnienia tętniczego. Jednak suchość błon śluzowych, senność, zaparcia, niepokój, drażliwość. Zwiększanie dawki z rozwojem objawów niepożądanych będzie leczone objawowo. Podaje się środki anestetyczne i kontroluje ciśnienie krwi.

Silne obniżenie ciśnienia tętniczego podczas stosowania inhibitorów ACE jest często związane z przyjmowaniem leków moczopędnych, które zmniejszają objętość krwi krążącej. Może również powodować biegunkę, wymioty, ograniczenie soli kuchennej w diecie.

W rzadkich przypadkach istnieje możliwość wystąpienia ostrej niewydolności nerek, mialgii, gorączki. Istnieje ryzyko wystąpienia zaburzeń czynności nerek u nienarodzonego dziecka w czasie ciąży na tle przyjmowania leku.

Dawkowanie

Dawka początkowa leku Lisinopril wynosi 10 mg na dobę, przyjmowana jako dawka pojedyncza. Zwiększyć dawkę do 20-80 mg/dobę, jeśli nie jest skuteczna. U pacjentów z CHF leczenie rozpoczyna się od dawki 2,2 mg. Dawka podtrzymująca 5-20 mg p/s.

W przypadku naruszenia równowagi wodno-elektrolitowej dawka nie przekracza 5 mg. Dla uzyskania maksymalnego efektu zaleca się przyjmowanie leku o tej samej porze.

Dla kogo jest odpowiedni

Lisinopril jest wskazany dla pacjentów z różnymi rodzajami nadciśnienia tętniczego. Jest przepisywany jako element leczenia przewlekłej niewydolności serca.

Koszt i analogi

Lek	Koszt	Analogi
Enalapril	20 mg #20 – od 100 Zlotykhli; 10 mg #50 – od 160 Zlotykhli; 5 mg #20 – od 60 Zlotykhli	Renitec; Enalapril Hexal; Enap; Berlipril; Ednit; Enam
Lisinopril	20 mg #20 – od 80 Zlotykhli; 10 mg #20 – od 110 Zlotykhli; 5 mg #30 – od 100 Zlotykhli	Diroton; Lisinoton; Liten; Zestril; Dapril; Sinopril

Który lek jest lepszy?

Enalapryl jest stosowany w różnych rodzajach nadciśnienia tętniczego, w tym nadciśnienia tętniczego renowacyjnego. Skuteczny również w przypadku niewydolności serca. Jego niska cena pozwala na długotrwałe leczenie bez konieczności przerywania kursu. Koszt obu leków nie jest znacząco różny.

Lisinopril jest częściej przepisywany na nadciśnienie tętnicze podstawowe. Może być stosowany jako samodzielny lek. Jest również przepisywany w pierwszej dobie po zawale serca w celu normalizacji stanu.

Wykazano, że oba leki powodują trwały spadek ciśnienia krwi. O wyborze leków decyduje substancja czynna, jej możliwe działania niepożądane i przeciwwskazania. Lek powinien być przepisany przez lekarza po zbadaniu.